مقصر آتش‌سوزی جنگل‌های خائیز کیست؟‌

صراط:

سید اسدالله هاشمی در گفت‌وگو با تسنیم حضور بالگردهای آب پاش در منطقه خائیز را ضروری دانست و اظهار داشت: اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان بهبهان در خاموش کردن شعله‌های آتش در ارتفاعات خاییز کهگیلویه سهل انگاری کرد.

وی شروع آتش سوزی ارتفاعات خاییز کهگیلویه را از اراضی مرتعی واقع در شهرستان استان خوزستان عنوان و از عملکرد اداره منابع و آبخیزداری این شهرستان بدلیل سهل انگاری و کاهلی در خاموش نمودن شعله های اولیه آتش انتقاد کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هاشمی با تشریح آخرین وضعیت شعله های آتش در ارتفاعات خاییز کهگیلویه، ابراز کرد: متاسفانه اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان بهبهان استان خوزستان در ساعات اولیه شروع آتش در ارتفاعات خاییز هم مرز با استان کهگیلویه و بویراحمد اقدام مناسب و سریعی برای خاموش نمودن شعله‌های آتش نکرد و دامنه شعله‌های آتش به ارتفاعات خاییز در کهگیلویه رسید.

وی گفت: اگر اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان بهبهان استان خوزستان در همان ساعات اولیه اقدام به خاموش نمودن شعله‌های آتش می‌کرد اکنون شاهد این حجم خسارات به منطقه حفاظت شده نبودیم.

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان کهگیلویه و بویراحمد با بیان اینکه میزان خسارت وارده به مناطق جنگلی و زیست محیطی در منطقه حفاظت شده خاییز کهگیلویه بسیار بالا است، خاطرنشان کرد: میزان دقیق خسارت‌های وارده بعد از خاموش نمودن شعله‌های آتش توسط تیم‌های تخصصی بررسی و اطلاع رسانی می‌شود.

هاشمی افزود: هم اکنون یک فروند هلی کوپتر ارتش در حال انتقال نیروهای انسانی به ارتفاعات سخت گذر خاییز کهگیلویه بوده و نیاز مبرم به هلی کوپترهای آب پاش داریم.

وی با تاکید براینکه تاکنون هلی کوپترهای آب پاش به ارتفاعات خاییز کهگیلویه اعزام نشده‌اند، یادآورشد: کلانتری استاندار کهگیلویه و بویراحمد پیگیری‌های فراوانی برای اعزام هلی کوپترهای آب پاش به این منطقه حفاظت شده نموده و ما همچنان منتظر این بالگردها هستیم.

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان کهگیلویه و بویراحمد گفت: 250 نیروی انسانی بطور شبانه روزی در ارتفاعات خاییز کهگیلویه در حال خاموش نمودن شعله‌های آتش هستند اما واقعیت این است که خاموش نمودن این شعله‌ها بدلیل ارتفاعات سخت گذر و دره های فراوان بسیار سخت و طاقت فرسا است.

هاشمی تنها راهکار کنونی برای خاموش نمودن شعله‌های آتش در ارتفاعات خاییز کهگیلویه را حضور بالگردهای آب پاش عنوان کرد و گفت: بالگردهای آب پاش می‌توانند با برداشت آب از سد کوثر که در نزدیکی ارتفاعات خاییز است در کمترین زمان ممکن شعله های آتش را خاموش کنند.

وی گفت: متاسفانه این بالگردها همچنان به منطقه اعزام نشده و پیگیری‌ها برای حضور این بالگردها ادامه دارد.

هاشمی تاکید کرد: تمام تلاش مان این است تا امروز ظهر، شعله‌های آتش در ارتفاعات خاییز کهگیلویه را خاموش کنیم و اگر این اتفاق رخ نداد باید تلاش کنیم تا امروز عصر این اتفاق رخ دهد.

منبع: صراط نیوز

کلیدواژه: آتش سوزی جنگل های خائیز کهگیلویه و بویراحمد منابع طبیعی بهبهان صراط کهگیلویه و بویراحمد اداره منابع آب پاش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۲۰۷۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ترومای اجتماعی، طوفان خاموش

وحید محمود قره باغ؛ "شاید بتوان کشته شدن یک یا حتی ۱۰ انسان را در فهم گنجاند، اما کشته شدن هزاران و میلیون‌ها انسان از حدود امکان هرگونه ادراک و پنداری خارج است. " این جملات گونتر آندرس، فیلسوف و شاعر بزرگ آلمانی است؛ زمانی که می‌خواست عمق فاجعه بمباران هسته‌ای هیروشیما را به تصویر بکشد. کسی که توانسته بود از آلمان نازی فرار کند و این کلمات او به خوبی می‌تواند در قالب یک موضوع و یا به عبارتی فاجعه، تروما اجتماعی را تبیین کند.

تروما واژه‌ای یونانی به معنای زخم است و اصطلاحا به هر ضربه و شوکی گفته می‌شود که از بیرون بر بدن و یا روان شخص وارد شود. در ابتدا تروما تنها مختص به پزشکی و جراحی بود و به زخم یا جراحتی اطلاق می‌شد که عامل خارجی داشت. به مرور این واژه وارد حوزه روانشناسی شد و از این رو یکی از انواع گونه‌های تروما، ترومای روانی (روان زخم) و همچنین ترومای اجتماعی است. فراموش نکنیم، غالب بیماری‌هایی که انسان را دچار می‌کند، ریشه روانی دارد.

ترومای روانی ضربه‌ای است که بر روح و روان انسان وارد می‌شود که به دنبال خود اثرات سوء و ویرانگری را به دنبال دارد. از سویی ترومای اجتماعی حوزه بیشتر و وسیعتری را درگیر می‌کند؛ چرا که انسان موجودی اجتماعی است و نمی‌تواند مستقل از محیط و اطرافیان زندگی کند. در واقع اتفاقاتی ناگواری که برای جوامع رخ می‌دهد، نمونه بارزی از ترومای اجتماعی است. از جمله این موارد می‌توان به تلاطم و تشنج‌هایی اشاره کرد که گاه به کشتار نیز منجر می‌شود.

همچنین جنگ، قحطی، خشونت، سرکوبی، بی عدالتی و بیماری از عوامل ترومای اجتماعی هستند. متاسفانه آثار و عواقب مربوط به تروما، ماندگار بوده و شخص و جامعه دیگر جامعه قبلی نخواهد بود. ضمن اینکه ترومای اجتماعی، تالمات خود را به نسل‌های آتی نیز سرایت می‌دهد. ناگفته نماند افسردگی، اختلال خواب، هراس، پوچ انگاری، بی تفاوتی، بی اعتمادی به دیگران، عدم تمرکز و عدم اعتماد به نفس از نشانه‌های تروماست.

هر چند ترومای اجتماعی قابل درمان است، ولی شرایط و ملزومات خاص خود را می‌طلبد. امید بخشی به منظور افزایش روحیه یکی از مهمترین عوامل جهت برون رفت از ترومای اجتماعی است. همچنین نگرش گذرا نسبت به گذشته نیز می‌تواند در این مقوله کارساز باشد. هر چند این مهم نیاز به مهارت و حتی آموزش‌های خاص است. از سویی هر چند برخی جوامع با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند، ولی غالب جوامع نیز قادر نیستند و به ناچار از آسیب‌های عمیق، ماندگار و جدی آن در امان نخواهند بود.

شکل ۱. برخی مجموعه‌ها با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند.

ترومای اجتماعی درد و رنجی همگانی است و همت و بینش جمعی می‌طلبد. در نهایت به همان گونه که در روان شناسی یک انسان بالغ گاهی حتی از یک کودک نیز آسیب پذیرتر است، جامعه نیز نسبت به ترمای روانی شخصی می‌تواند بسیار آسیب پذیرتر باشد، صدمه‌های که در نهایت فرد فرد جامعه را متاثر می‌کند. ترومای اجتماعی همچون فرهنگی غلط است به مانند هوای آلوده‌ای می‌ماند که جامعه تنفس می‌کند. وقتی شخصی دچار ترومای روانی می‌شود، نه تنها خود که جامعه را نیز درگیر می‌کند. حال تصور کنید که افراد کثیری به این بیماری دچار شوند و در واقع تاثیرات سو آن به صورت تصاعدی افزایش خواهد یافت. این وضعیت بی شباهت به تکثیر ویروس‌ها برای بیماری یک مجموعه نیست.

در ترومای اجتماعی، اشخاصی بیشترین تاثیر را دارند که نه تنها تعادل خود را حفظ می‌کنند بلکه جامعه را به سوی ثبات سوق می‌دهند. تاثیر این افراد به مانند نوشدارویی برای جوامع است. در ترومای اجتماعی افراد می‌بایست به جای بغرنج کردن شرایط به بهبود آن فکر کنند و به جای اینکه انگشت اتهام را به سوی اشخاص و یا برخی مجموعه‌ها بگیرند، باید به فکر همگرایی باشند.

هر چند مهربانی، عطوفت، همدلی و همزبانی در همه مواقع کارساز نیست، ولی در برخی شرایط و موقعیت‌های حاد راهگشاست. ترومای اجتماعی مستقل از اینکه در مدت کوتاه و یا زمان طولانی بر جامعه عارض شود، برای درمان نیاز به زمان دارد و به مانند بیماری می‌ماند که هر چند آمدنش لحظه‌ای است، ولی مدت‌های مدیدی جوامع را درگیر می‌کند. امید که مجموعه ها، مهارت‌ها و مقاومت‌های لازم برای غلبه بر این چالش بزرگ را کسب کرده و بهره ببرند.