عکس | «سیتی کار» رقیب خاص خودروی تسلا در تهران | کوپه کوچک با ظاهر عجیب!
تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۳۵۹۸۶
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از عصر ایران، در مجموع ۴۴۴۴ دستگاه از این محصول تا سال ۱۹۷۹ از خط تولید خارج شد که بالاترین رکورد تولید یک خودرو الکتریکی از سال ۱۹۴۵ تا زمانی که تسلا موفق شد آنرا با تولید مدل اس به نام خود کند، محسوب میشود.
کد خبر 516681 برچسبها خودرو - جهانی.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: خودرو جهانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۳۵۹۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جولان اولین اتوبوسهای فرنگی در پایتخت | کرایه هر مسافر ۳شاهی
همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: در دوران مشروطه بابت سوار شدن به اتوبوس از مسافر ۳شاهی کرایه میگرفتند. بهتدریج استقبال مردم برای استفاده از این وسیله نقلیه جدید زیاد شد و چند تاجر دیگر هم چندین دستگاه اتوبوس به ایران آوردند.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
اتوبوسهای شرکت کانادایی که اولین شرکت در این حوزه به حساب میآمد از نوع "برلیه" بود و مثل قطار به چند کوپه تقسیم میشد؛ دو کوپه اول و دوم مخصوص نشستن مسافران بود و کوپه آخر هم که عقب اتوبوس واقع میشد، برای سرپاییها بود. دومین موسسهای که عهدهدار اداره اتوبوسرانی تهران شد، یک کمپانی روسی به نام "آفتو ایران" با اتوبوسهای مدل بوسینگ بود و سومین موسسه هم شرکت "اسگل لاوی" آمریکایی با اتوبوسهایی از نوع شورلت بود که صندلیهایش برعکس صندلیهای اتوبوسهای موسسات گذشته که پشت سر هم بود، روبهروی هم قرار داشت.
جالب اینکه این موسسه به شیوه اتوبوسرانی شهرهای اروپایی اداره میشد و از نظر سازمان اداری و انتظامی، تقریبا شبیه اتوبوسرانی فعلی بود. آن دوران بلیت، داخل اتوبوس فروخته میشد و رانندگان، لباس مخصوص پوشیده و زنگار به ساق پا بسته و کلاه کاسکت به سر میگذاشتند.
اتوبوسرانی تهران تا سال۱۳۱۰ توسط شرکتهای خارجی اداره میشد، ولی از اواخر این سال به مدیران ایرانی تحویل داده شد: «در مدت فعالیت آنها چندین خط به خطوط تهران اضافه شد، هرچند برخی اوقات مردم از نحوه خدماتدهی گلهمند بودند. با توجه به این موضوعات در نهایت در سال ۱۳۳۵ دولت تصمیم گرفت برای یکپارچهسازی و ساماندهی وضعیت جابهجایی مسافران، نخستین شرکت واحد اتوبوسرانی را در چهاردهم تیرماه دایر کند.»
کد خبر 848042 برچسبها هویت شهری تهران حمل و نقل شهری