به نقل از «تسنیم»

گزارش-بخش اول| رویکرد سران پ‌ک‌ک به آمریکا؛ از سوسیالیسم تا امپریالیسم

تاریخ انتشار: ۱۲ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۴۱۸۳۰

با آنکه اوجالان همواره خود را به عنوان یک انقلابی سوسیالیست و دشمن آمریکا معرفی می‌کرد٬ اما نه اتحاد جماهیر شوروی و نه کشورهای اروپای شرقی به او و پ‌ک‌ک روی خوش نشان ندادند. ۱۲ خرداد ۱۳۹۹ - ۱۲:۲۶ بین الملل ترکیه و اوراسیا نظرات - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم٬ حزب کارگران کردستان ترکیه با اسم اختصاری پ‌ک‌ک٬ در سال 1978 میلادی تاسیس شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نخستین جرقه‌ها و روند تشکیل گروه رفقای نزدیک به عبدالله اوجالان٬ در سال 1974 میلادی در آنکارا و استانبول رقم خورد و سرانجام در سال 1978 میلادی٬ این گروه کوچک٬ در یکی از روستاهای استان کردنشین دیاربکر گرد هم آمده و حزب تشکیل داد.

انتشار کتاب "خون و باور: پ ک ک و جنگ کردها برای استقلال"

اغلب همراهان اوجالان٬ از دانشجویانی بودند که در دانشگاه آنکارا با آنان آشنا شده بود اما در عین حال٬ افراد دیگری نیز در این گروه قرار گرفتند که تحصیلات دانشگاهی بالایی نداشتند اما توان جنگ خیابانی و حملات مسلحانه داشتند و به دستور اوجالان در همان دوران٬ درگیری با سران عشایر کُرد منطقه و کشتن چهره‌های مهم روستایی را به عنوان مبارزه با فئودالیسم در سرلوحه کار خود قرار دادند!

 

اوجالان٬ از جوان نمازخوان تا سوسیالیسم

همچنان که در آغاز اشاره شد٬ پ‌ک‌ک تحت تاثیر نفوذ اندیشه‌های سیوسالیستی موسوم به  «چپ ترک» شکل گرفت. اما واقعیت این است که اوجالان٬ تا پیش از آن٬ یک جوان مسلمان نمازخوان بود و تا زمانی که بلنت آرنچ از سران و موسسین حزب عدالت و توسعه٬ این موضوع را افشا نکرده بود٬ کسی از این مساله اطلاع نداشت.

بلنت آرنچ در سال 2012 میلادی و در زمانی که معاون وقت نخست وزیر ترکیه بود٬ در گفت وگو با خبرگزاری جهان گفت:«در خوابگاه هنرستان فنی حرفه‌ای در آنکارا یک گروه 5 نفره تشکیل داده بودیم. ما 5 دانشجوی بچه مسلمان بودیم که نمازهای پنجگانه را همواره به صورت جماعت در کنار هم اقامه می‌کردیم. یکی از آن 5 نفر٬ رئیس بانک مرکزی ترکیه شد و یکی هم عبدالله اوجالان رهبر گروه تروریستی پ‌ک‌ک شد. شاید اگر ما در آن زمان او را هم به محافل مخفیانه قرائت رساله نور بدیع الزمان می‌بردیم٬ چپ‌ها او را نمی‌قاپیدند و سرنوشت دیگری پیدا می‌کرد.»

سخنان آرنچ در سال 2012 میلادی با واکنش تند دولت باغچلی رهبر حزب حرکت ملی روبرو شده و او اعلام کرد که آکپارتی به دنبال آن است تا رفته رفته سیمای یک فرد مظلوم از اوجالان نشان دهد.

از فضای چپ ترکیه تا فرار به سوریه

تشکیل پ‌ک‌ک به شدت تحت تاثیر فضای سیاسی و اجتماعی استیلای تفکرات چپ و سوسیالیستی بر ترکیه بود و گروه کوچک اوجالان نیز در نخستین کنگره٬ خود را یک حزب مارکسیست استالینیست نامید.

با نفوذ یک خلبان در مقام کارشناس سیاسی موسس حزب و یک زن منتسب به خانواده‌های تحت نفوذ سرویس اطلاعاتی میت تحت عنوان همسر اوجالان در جمع پ‌ک‌ک٬ این گروه٬ اندکی پیش از کودتای نظامی سال 1980 کنعان اورن در معرض متلاشی شدن قرار گرفت و اوجالان به سوریه گریخت.

اوجالان در سوریه به منظور حفظ جان خود و همراهانش وانمود کرد که می‌تواند در کنار فلسطینیان٬ علیه رژیم صهیونیستی اسراییل بجنگد و در عین حال کردهای سوریه را کنترل کند و اجازه ندهد که تحت تاثیر تفکرات ناسیونالیستی حزب دموکرات بارزانی قرار بگیرند.

با آن که اوجالان همواره خود را به عنوان یک انقلابی سوسیالیست و دشمن آمریکا معرفی می‌کرد٬ اما نه اتحاد جماهیر شوروی و نه کشورهای اروپای شرقی به او و پ‌ک‌ک روی خوش نشان ندادند و در اروپا نیز٬ صرفاً توجه گروه‌ها و احزاب کوچک چپ را به سوی خود جلب کرد.

اوجالان توانست با استفاده از شرایط حاکم بر جهان دوقطبی و موقعیت خاص سوریه٬ بقاع٬ حلب و دمشق را به محل پرورش نیروهای نظامی خود تبدیل کند اما در عین حال به دمشق تعهد داده بود که برای سازماندهی کردهای سوری و شوراندن آنها علیه دولت مرکزی سوریه اقدام خاصی انجام ندهد. 

پ‌ک‌ک در همان آغاز راه٬ تمام احزاب و گروه‌های کُردی در عراق و سوریه را٬ کُمپرا (وابسته) و دارای تفکرات عشیرتی و بدوی قلمداد کرده و با آنان از سر تخاصم درآمد.

در متون کنگره‌های اولیه پ‌ک‌ک٬ ارتباط سران گروه‌های کُرد با آمریکا به شدت مورد نکوهش قرار گرفته و از آنان به عنوان مزدور امپریالیسم یاد شده است.

اوجالان  و مسعود بارزانی

در نتیجه با وجود آن که دست کم دوبار دیدارهایی در سوریه بین عبدالله اوجالان و مسعود بارزانی و بعدها جلال طالبانی صورت گرفت٬ اما هیچگاه روابط آنها به یک همکاری نزدیک و تعامل استراتژیک تبدیل نشد و در چندین مرتبه با هم درگیر شدند. چرا که از سویی پ‌ک‌ک از منظر سیاسی خود را بالاتر از دیگران می‌دانست و از دیگر سو٬ ترکیه با دادن برخی امتیازات از جمله گذرنامه دیپلماتیک٬ سران احزاب کُردی را تشویق می‌کرد تا از اوجالان و پ‌ک‌ک فاصله بگیرند.

اما بعدها در دوران تورگوت اوزال و پس از بالاگرفتن جنگ بین ترکیه و پ‌ک‌ک٬ آنکارا از مام جلال طالبانی رهبر حزب اتحادیه میهنی کردستان عراق خواست تا با سفر به لبنان و سوریه و دیدار با اوجالان٬ نقش میانجی را ایفا کند.

طالبانی در سه دیدار٬ اوجالان را به قبول شروط آنکارا اقناع کرد اما بعدها٬ پ‌ک‌ک پس از حمله به کاروان نظامیان بدون سلاح ترکیه که در حال رفتن به مرخصی بودند٬ به مذاکره پایان داده و مجدداً بنزین بر آتش درگیری‌ها ریخت.

روند درگیری‌ها ادامه داشت و در آخرین دهه سده بیستم٬ پ‌ک‌ک حتی پس از رویداد مهمی همچون زوال و اضمحلال الگوی سوسیالیستی اتحاد جماهیر شوروی٬ در صف اندیشه سوسیالیستی ماند و تلاش کرد تا ارتباط با جریان چپ کمونیستی ترکیه و اروپا را حفظ کند.

از سوسیالیسم تا گرایش به آمریکا

با آن که پ‌ک‌ک همواره خود را در صف چپ‌ها و سوسیالیست‌ها جا زده و ناسیونالیسم و ملی گرایی کُردی را به عنوان اندیشه‌های بدوی و مرتجع قلمداد کرده٬ اما در دو دهه اخیر٬ بیش از هر زمان دیگری٬ خود را به آمریکا نزدیک کرده است.

پ‌ک‌ک پیش‌تر و در دوران جنگ با ترکیه٬ مبارزه علیه امپریالیسم جهانی را به یک آرمان تبدیل کرده و عضویت ترکیه در ناتو را بهانه کرده بود تا همواره علیه آمریکا و کشورهای عضو ناتو موضع بگیرد.

اما پس از اخراج اوجالان از سوریه در سال 1998 میلادی٬ آوارگی در روسیه و اروپا و دستگیری در کنیا و انتقال به زندان ایمره‌آلی ترکیه٬ ورق برگشت و در اسناد کنگره پ‌ک‌ک و تفکرات این گروه٬ ردی از مبارزه با امپریالیسم برجای نماند.

پ‌ک‌ک در آن مقطع٬ چندین بار تغییر اسم داده و مبارزه با امپریالیسم آمریکا را کنار نهاد تا مورد توجه واشنگتن قرار بگیرد.

ادامه دارد...

انتهای پیام/

R7650/P/S8,1414,89,90,1128/CT7 واژه های کاربردی مرتبط ترکیه

منبع: تسنیم

کلیدواژه: ترکیه ترکیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۴۱۸۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بلینکن با سران جمهوری آذربایجان و ارمنستان گفت‌وگو کرد

وزیر امور خارجه آمریکا طی مکالمات تلفنی خود از توافق جمهوری آذربایجان و ارمنستان در مورد تحدید مرز بین دو کشور بر اساس اعلامیه آلماتی (۱۹۹۱) استقبال کرد. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از رسانه‌های جمهوری آذربایجان، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا با الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان و نیکول پاشینیان نخست‌وزیر ارمنستان گفتگوی تلفنی جداگانه داشت.

متیو میلر سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا گفت که بلینکن از توافق جمهوری آذربایجان و ارمنستان در مورد تحدید مرز بین دو کشور بر اساس اعلامیه آلماتی استقبال کرد.

متیو میلر در بیانیه‌ای گفت: وزیر امور خارجه آمریکا از اعلام هفته گذشته رئیس‌جمهور علی‌اف مبنی بر توافق ارمنستان و آذربایجان برای استفاده از اعلامیه آلماتی در سال 1991 به عنوان مبنایی برای تعیین حدود مرزها قدردانی کرد و بر اهمیت این امر برای هر دو طرف برای دستیابی به صلح پایدار و با عزت تأکید کرد.

در این بیانیه خاطرنشان شد: وزیر امور خارجه آمریکا بار دیگر بر آمادگی ایالات‌متحده برای حمایت از این تلاش‌ها تأکید کرد و از رئیس‌جمهور علی‌اف خواست همگام با همتای ارمنی خود حرکت کند. بلینکن بر تعهد ما به روابط دوجانبه قوی بین ایالات‌متحده و آذربایجان تأکید کرد و به تلاش‌های ما برای همکاری در اهداف مشترک در زمینه‌های انرژی، آب‌وهوا و ارتباطات و تضمین موفقیت کنفرانس COP 29 در باکو اشاره کرد.

در بیانیه منتشر شده توسط وزارت امور خارجه آمریکا آمده است: بلینکن از اقدام آذربایجان برای تبدیل حکم زندان قباد عباد اوغلو به حبس خانگی به عنوان یک ژست بشردوستانه استقبال کرده و خواستار آزادی کامل و فوری وی شده است. وزیر امور خارجه آمریکا بار دیگر از جمهوری آذربایجان خواست به تعهدات بین‌المللی خود در زمینه حقوق بشر عمل کند و زندانیان ناعادلانه در آذربایجان را آزاد کند.

در اطلاعیه دفتر مطبوعاتی رئیس‌جمهور آذربایجان در خصوص این گفتگوی تلفنی آمده است که "الهام علی‌اف تأکید کرد آذربایجان به تعهدات خود در زمینه حقوق بشر پایبند است و اصلاحات دموکراتیک ادامه دارد."

چند روز پیش بازداشت عباد اوغلو، رئیس حزب دموکراسی و رفاه آذربایجان با حبس خانگی جایگزین شد. او در 23 جولای سال گذشته بازداشت شد. وی به استناد ماده 204.1 قانون مجازات (تدارک به منظور فروش اعم از تحصیل یا فروش پول یا ارز تقلبی) و همچنین ماده 3.1 (در صورت ارتکاب همان اعمال توسط یک گروه سازمان‌یافته) متهم شده است. بعداً اتهام جدیدی به موجب ماده 1-3.167 (تهیه، نگهداری یا توزیع مواد افراطی مذهبی) قانون جزا مطرح شد. این سیاستمدار تمام اتهامات را کذب خواند.

در ماه‌های اخیر بالغ بر 20 روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی در جمهوری آذربایجان به اتهام قاچاق و سایر اتهامات دستگیر شده‌اند. آن‌ها با این اتهامات موافق نیستند و آن را فعالیت‌های حرفه‌ای و آزادی سیاسی می نامند. بر اساس لیست‌های تهیه شده توسط سازمان‌های حقوق بشر محلی، در حال حاضر 250 تا 300 زندانی سیاسی در جمهوری آذربایجان وجود دارد. اما مسئولان آذربایجانی ادعای حضور زندانیان سیاسی در کشور را نمی‌پذیرند. آن‌ها می‌گویند افرادی که در آن لیست‌ها قرار گرفته بودند فقط به خاطر اقداماتشان محاکمه شدند.

یادآور می‌شود که بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا در گفتگوی تلفنی با نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان، بر حمایت آمریکا از پیشرفت به سوی توافق صلح پایدار و باعزت بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان تأکید کرد.

بلینکن بار دیگر تأکید کرد که از موافقت آمریکا برای استفاده از اعلامیه آلماتی ارمنستان و جمهوری آذربایجان به عنوان مبنایی برای تعیین حدود مرزها استقبال می‌کند.

بلینکن خاطرنشان کرد که آمریکا به تلاش‌های خود برای حمایت از حاکمیت و تمامیت ارضی ارمنستان و همچنین دیدگاه نخست‌وزیر پاشینیان مبنی بر آینده‌ای مرفه، دموکراتیک و مستقل برای ارمنستان ادامه می‌دهد.

گفتنی است، درگیری قره‌باغ که در دهه 80 قرن گذشته میلادی شدت گرفت، باعث درگیری بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان شد. باکو کنترل 20 درصد از مناطق جمهوری آذربایجان را از دست داد. چهار سال پیش، در نتیجه جنگ 44 روزه دوم قره‌باغ و عملیات یک روزه سال گذشته، جمهوری آذربایجان کنترل سرزمین‌های اشغالی را دوباره به دست گرفت.

ارمنستان عملیات یک روزه در قره‌باغ را در سال گذشته «پاکسازی قومی» نامید. پس از آن زمان، جمعیت ارمنی از قره‌باغ مهاجرت کردند.

اگرچه مذاکرات جداگانه‌ای بین دو کشور با میانجیگری اتحادیه اروپا و روسیه انجام شده است، اما هنوز معاهده صلح امضا نشده است.

عدم تمایل جمهوری آذربایجان به روند ادغام در اروپاعلی‌اف: فعالیت مرکز نظارت مشترک روسیه و ترکیه به پایان رسیدعلی‌اف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمی‌دهد

انتهای پیام/