Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در سال‌های اخیر در تلویزیون، شاهد حضور چندین بازیگر در جایگاه مجری برنامه‌های مختلف در شبکه‌های گوناگون بوده‌ایم و اجرای برنامه‌های تلویزیونی به بازیگران سپرده شده است.

بعضی از مجری-بازیگر‌ها مانند پژمان بازغی یا حمید گودرزی جایگاه خود را به عنوان مجری تثبیت کردند و با فصل جدید برنامه‌ای که اجرا می‌کردند در تلویزیون ماندگار شدند، بعضی از آنان هم حضور بی‌سروصدایی در تلویزیون داشتند و تجربه اجرا، چه از نظر محبوبیت نزد مردم و چه از نظر حرفه‌ای، موفقیت ویژه‌ای نصیب آنان نکرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از تازه‌ترین مثال‌های این دسته از مجری - بازیگرها، مهران غفوریان مجری «اعجوبه‌ها» است که در سری جدید این برنامه، جای خود را به نادر سلیمانی داده است. به همین بهانه درباره ۳ بازیگری می‌خوانید که تجربه ناموفقی در اجرای برنامه تلویزیونی داشته‌اند.

سام درخشانی

تازه‌ترین مسابقه اطلاعات عمومی تلویزیون با عنوان «ایران» برای اجرا سراغ سام درخشانی بازیگر آثار کمدی رفت، اما او در عمل نتوانست در عرصه اجرا، قابلیت ویژه‌ای را از خود نشان بدهد. سام درخشانی، راحتی و تسلطی را که باید در اجرای یک مجری وجود داشته باشد، ندارد. او گاهی در تلفظ اسم‌های خاصی که در سوالات مسابقه وجود دارد، مرتکب اشتباه می‌شود و تا به حال چندین بار پیش آمده که حتی نام بعضی از شرکت‌کنندگان را هم اشتباه گفته است.

مهم‌تر از همه آن که لحن صحبت کردن او و هیجان کاذبی که به مسابقه می‌دهد، کاملاً تصنعی از آب درآمده است. نکته مثبتی که در اجرای او می‌توان به آن اشاره کرد، ارتباط صمیمانه و تعامل خوب با شرکت‌کنندگان است. درخشانی سعی می‌کند با شوخی، فضای مسابقه را کمی مفرح کند تا اضطراب شرکت‌کننده‌ها کم شود و تماشای مسابقه برای مخاطب جالب باشد. روی هم رفته کلیت اجرای سام درخشانی در این مسابقه ضعیف است. گذشته از کیفیت اجرا، طبق آخرین نظرسنجی مرکز تحقیقات صداوسیما، مسابقه «ایران» تنها ۱۳ درصد بیننده داشته است و او با این مسابقه در جذب مخاطب هم موفق نبوده است.

مهران غفوریان

مهران غفوریان با برنامه «اعجوبه‌ها»، ورود به عرصه اجرا را تجربه کرد. البته ۴ سال قبل با اجرای برنامه طنز «سه‌شو» در تلویزیون، تجربه متفاوتی را از سر گذرانده بود، اما او در آن برنامه کنار جواد رضویان حضور داشت و به همراه او آیتم‌های طنزی را اجرا می‌کرد، بنابراین اولین تجربه رسمی غفوریان در حوزه اجرا، حضور در برنامه «اعجوبه‌ها» است. مهران غفوریان در میان مخاطبان با روحیه طنز و شوخ‌طبعش شناخته می‌شود و محبوب است، اما در «اعجوبه‌ها» به اندازه کافی بامزه ظاهر نشد و نتوانست انتظار‌ها را برآورده کند.

او در زمینه اجرا هم عملکرد ویژه و موفقی نداشت و بسیار معمولی‌تر از آن چه بود که تصور می‌کردیم. البته «اعجوبه‌ها» از نظر جذب مخاطب شکست نخورده و طبق آن چه در نظرسنجی میزان مخاطبان برنامه‌های تلویزیون آمده، «اعجوبه‌ها» تقریبا ۳۰ درصد بیننده داشته که با توجه به شرایط فعلی تلویزیون خیلی هم بد نیست. با این حال از آن جا که حضور غفوریان در این برنامه ادامه‌دار نشد و در سری جدید برنامه که با تغییراتی در مدل و ساختار برنامه همراه بوده، جای خود را به نادر سلیمانی داده است، می‌توان او را از چهره‌های ناموفق بازیگری در عرصه اجرا دانست.

محمد نادری

یکی دیگر از مجری-بازیگر‌های ناکام محمد نادری است. او پاییز و زمستان سال ۹۸، مدت کوتاهی مسابقه‌ای به نام «بی‌کرایه» را از شبکه نسیم روی آنتن داشت. نادری در این برنامه، در جایگاه راننده یک ون و البته مجری مسابقه، از مسافران خود سوالاتی می‌کرد. حضور نادری در این برنامه نه آن‌قدر موثر و خوب بود که با دیدن توانایی جدید او غافلگیر شویم، نه آن‌قدر ضعیف بود که او را نقطه ضعف مسابقه بدانیم.

البته ناگفته نماند اجرای این مسابقه هم چندان کار سختی نبود. محمد نادری در مقام مجری و راننده، باید سعی می‌کرد ارتباط خوبی با مسافران خود برقرار کند تا طی مسیر برای او و مخاطب جذاب باشد، اما در نهایت اجرای این مسابقه، دستاوردی برای نادری نداشت. مسابقه «بی‌کرایه» ایده خوبی داشت، اما، چون حضور مسافران در ماشین از پیش تعیین شده به نظر می‌رسید، چندان جالب از آب درنیامد.

این مسابقه طبق نظرسنجی که دی ماه سال گذشته منتشر شد، تنها ۱۰ درصد بیننده و در میان برنامه‌های شاخص شبکه نسیم کمترین میزان بیننده را داشت. مسابقه «بی‌کرایه» پس از پخش ۳۰ قسمت به پایان رسید و باعث نشد اتفاق خوبی در کارنامه محمد نادری ثبت شود.

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سلبریتی مجریان تلویزیون سام درخشانی مهران غفوریان مهران غفوریان سام درخشانی محمد نادری اعجوبه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۵۵۵۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طرح «بوم»؛ شکوفایی خلاقیت‌ها یا باری روی دوش معلم؟

به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، از سال ۱۳۹۷ طرحی تحت عنوان «بوم» در مدارس ابتدایی و متوسطه اول کشور به صورت آزمایشی اجرا شد و امروزه تعداد مدارسی که این طرح را اجرا می‌کنند، افزایش پیدا کرده است.

این طرح مخفف عبارت «برنامه ویژه مدرسه» است و قرار بود براساس بند ۵ -۵ سند تحول بنیادین و بند ۲ -۱۳ برنامه درسی ملی، بخشی از برنامه درسی در اختیار مدرسه قرار بگیرد و با افزایش اختیار عمل مدارس، به نوعی انعطاف در برنامه آموزشی ایجاد کرده و فعالیت‌هایی که دانش‌آموزمحور هستند را در مدارس گسترش بدهیم.

بیشتر بخوانید طرح شهاب آموزش و پرورش بعد از ۱۲ سال چه دستاوردی داشت؟ / استعدادیابی تنها روی کاغذ

محمود امانی طهرانی مشاور علمی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی و مولف کتاب راهنمای عمل برنامه ویژه مدرسه (بوم) درباره جزئیات این طرح می‌گوید: بوم یا برنامه ویژه مدرسه یعنی اینکه مدیریت مدرسه، شورای مدرسه و معلمان مدرسه اجازه دارند و می‌توانند برای زمان معینی از آموزش رسمی مدرسه، خودشان موضوع و محتوا ارائه دهند. همچنین مواد آموزشی تولید کنند، آموزش دهند، ارزشیابی کنند، کارنامه ارائه دهند و به طور کامل یک برنامه درسی را طراحی و اجرا کنند.

وی افزود: محتوای برنامه ویژه مدرسه از نظر من از ۳ جنس است؛ یک جنس، محتواهایی هستند که یک موضوع مناسب و جذاب آموزشی را ارائه می‌دهند؛ این موضوع‌ها در ساحت‌های ششگانه تربیت (تربیت اخلاقی، اعتقادی و عبادی، تربیت علمی و فناوری، تربیت اجتماعی و سیاسی، تربیت هنری و زیبایی شناخت، تربیت اقتصادی و حرفه‌ای، تربیت زیستی و بدنی) وجود دارد؛ مثلا درباره یک موضوع علمی یا دینی یا اجتماعی یا ورزشی یا شغلی و ... محتوایی تدارک دیده می‌شود و به دانش آموزان ارائه می‌شود.

براساس گفته‌های طهرانی در این طرح هر معلمی در عین اینکه مسئولیت تدریس کتاب‌ درسی خود را برعهده دارد، ۲ هفته از تدریس را خالی می‌کند و برای این ۲هفته پیشنهادی جدید می‌دهد یا ممکن است برنامه جدیدی ارائه نکند اما تحت مدیریت خودش، فردی را بیاورد و برنامه‌ای را ارائه دهد.

از این صحبت‌ها و شروع آزمایشی طرح تقریبا پنج سال گذشته اما آیا طرح در اجرا موفق بوده و توانسته در بهبود عملکرد مدارس موثر باشد؟ از معلمان پرسیدیم که بعد از پنج سال این طرح چطور اجرا می‌شود و یکی از معلمان ابتدایی تهران در این خصوص به ایسکانیوز گفت: برای اجرای طرح بوم هر بار چیز جدیدی از معلمان درخواست می‌کنند. در سال‌های اخیر اجرای طرح اینگونه بوده که ما باید مهارتی به دانش‌آموز بیاموزیم که با کمک آن بتواند کسب درآمد کند. آموزش‌ها باید در مجموع ۶۰ ساعت باشد و هر هفته تقریبا ۲ ساعت زمان بگذاریم.

مقایسه صحبت‌های ایده‌پرداز طرح و معلمان نشان می‌دهد که قدم اول در اجرا یعنی آموزش و تفهیم نحوه اجرا برای معلمان و مدیران به درستی شکل نگرفته است یعنی مدیر مدرسه و معلمی که مجری است، به درستی نمی‌دانند که باید چه کاری انجام بدهند و چطور می‌توانند طرح را اجرا کنند.

از جهتی موانعی هم سر راه اجرای طرح وجود دارد که می‌‍تواند مانع تحقق اهداف طرح شود. معلم دیگری در این باره به ایسکانیوز گفت: در ظاهر ۲ ساعت در هفته برای اجرای طرح زیاد نیست اما آموزش و پرورش از ما می‌خواهد که چندین طرح را هم‌زمان با هم پیش ببریم و زمان گذاشتن برای همه آن‌ها دشوار است.

حجم بالای کتاب‌های درسی

وی با اشاره به اینکه حجم بالای کتاب‌های درسی هم مانعی برای اجرای طرح است، عنوان کرد: از طرفی کتاب‌های درسی در سال‌های اخیر دشوارتر از قبل شده و ما باید روی تدریس کامل مباحث کتاب وقت بگذاریم؛ پیش از این کتاب طوری طراحی شده بود که دانش‌آموز بدون حضور در کلاس و با کمک اولیا می‌توانست درس را متوجه شود و تمرین‌های بسیاری هم در کتاب وجود داشت اما امروز هم تعداد تمرین‌ها کم و مباحث متعدد مطرح شده است.

معلم پایه ابتدایی ادامه داد: یکی از کتاب‌هایی که تغییرات بسیار داشته و سنگین‌تر شده، درس ریاضی است که تمرین‌های کمی هم دارد و ما مجبور هستیم با تکرار مبحث، به یادگیری کودک کمک کنیم. در این شرایط زمانی برای خلاقیت و اجرای طرح «بوم» باقی نمی‌ماند.

کلاس‌های پرجمعیت و فشار کاری روی دوش معلم

وی افزود: وجه دیگر ماجرا اینجاست که کلاس‌های ما پرجمعیت هستند و از استاندارد تعریف شده که ۲۵ دانش‌آموز است، بسیار بیشتر هستند. چطور می‌توان از معلم انتظار داشت که پنج یا ۶ طرح را در کنار تدریس پیش ببرد و توجه داشته باشد که کیفیت کار هم بالا باشد. بیشتر همکاران آموزش اوریگامی (ساخت اشکال با کمک تا کردن کاغذ) را انتخاب می‌کنند که راحت‌تر از دیگر موارد است و بچه‌ها هم استقبال می‌کنند؛ چراکه تجربه آموزش مهارتی مثل قلاب‌بافی برای کودکان نشان داده که این کار می‌تواند خطراتی برای آن‌ها داشته باشد و معلم هم توانایی کنترل بیش از ۴۰ دانش‌آموز را ندارد.

این معلم با بیان اینکه یکی از مشکلات مهم در این حوزه آموزش ندیدن معلمان است، گفت: من باید خودم مهارتی را آموزش دیده باشم که آن را به دانش‌آموز هم آموزش بدهم. درحقیقت اجرای طرح «بوم» محدود شده به پر کردن فرم‌های تشریفاتی که فقط بگوییم طرح را اجرا کردیم. علاوه بر این بسیاری از معلمان حتی نمی‌دانند که طرح «بوم» چیست و چه کاری باید انجام دهند.

وی ادامه داد: کمبود نیرو هم باعث شده تا مدارس ما معلم ورزش، پرورشی و مشاور نداشته باشند و از معلم‌های دیگر بخواهند که این خلا را پرکنند و در این شرایط کاری هم روی دوش معلمان اضافه شده است. این طرح‌ها شاید ماهیت خوبی داشته باشند اما مشکلات ما زیرساختی‌تر از این است و اول باید مشکل کمبود معلم و مدرسه را حل کنیم تا فرصتی برای اجرای ایده‌های دیگر هم باقی بماند.

مدرسه هزینه استفاده از مربی را ندارد

معلم ابتدایی توضیح داد: علاوه بر این آوردن مربی از بیرون مدرسه هم هزینه‌بر است. مدارس هم در رفع نیازهای اولیه خود مانده‌اند و با بودجه‌ای که می‌گیرند به پرداخت قبوض فکر می‌کنند؛ در این شرایط پولی نمی‌ماند که بخواهند برای آموزش خارج از کلاس دانش‌آموزان هزینه کنند.

به گزارش ایسکانیوز، طرح «بوم» روی کاغذ طرح خوبی است و اهداف بلندی دارد اما آموزش و پرورش باید ابتدا زیرساخت‌ها را درست کند تا یک طرح به نتیجه برسد وگرنه بدون اینکه تغییری در عملکرد مدارس ایجاد شود و کیفیت ارتقا پیدا کند، صرفا فشار کاری معلمان را بیشتر می‌کند.

تراکم بالای کلاس‌های درس و کمبود معلم خود یکی از اصلی‌ترین چالش‌های موجود است چراکه معلم باید زمان کافی داشته باشد تا بتواند به تک تک دانش‌آموزان رسیدگی کند. از جهتی حجم کتاب‌های درسی و مباحثی که باید ارائه شود با طرح‌ها همخوانی ندارند و معلم نمی‌داند به کدام یک رسیدگی کند.

گذشته از همه این‌ها یکی از مشکلات اساسی آموزش و پرورش در اجرای بیشتر طرح‌ها، ضعف در دوره‌های ضمن خدمت است. تا ابعاد کامل یک طرح برای معلم روشن نشود، آموزش کافی نبیند که چطور آن را اجرا کند، اجرای طرح موثر نخواهد بود. نیروی کارآمد و آموزش دیده کیفیت کار را بالا می‌برد و وقتی پای آموزش بلنگد، نمی‌توان انتظار داشت که به اهداف بزرگ برسیم.

انتهای پیام /

پرستو خلعتبری کد خبر: 1228375 برچسب‌ها وزارت آموزش و پرورش

دیگر خبرها

  • خبرهایی از حج، نمایشگاه کتاب و اختلاف‌ مجریان تلویزیون
  • زوج شاهنامه‌خوان بام ایران در شهر‌های ایران خوان خرد می‌گسترانند
  • بازگشت برنامه «هفت» به آنتن تلویزیون
  • آخر هفته چی ببینیم؟
  • «کودک شو» : تلاش بودجه‌سوز برای استمرار یک تجربه‌ی تمام‌شده
  • بهروز افخمی با «هفت» دوباره به آنتن تلویزیون می‌آید
  • طرح «بوم»؛ شکوفایی خلاقیت‌ها یا باری روی دوش معلم؟
  • دعوت میزبان برنامه محفل برای تماشای مسابقه قرآنی‌ها
  • تصاویری از حضور مجری سرشناس در چایخانه حرم امام رضا(ع) و خدمتگزاری به زائران
  • اجرای برنامه های هنری ناشنوایان در جوار آرامگاه فردوسی