چه کسانی از قاچاق فیلم سود میبرند؟
تاریخ انتشار: ۱۷ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۹۲۲۳۳
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، اکران آنلاین فیلمهای سینمایی در شرایطی که زمان مشخصی برای بازگشایی سینماها اعلام نشده، درحالحاضر تنها راه عرضه فیلمهایی است که مدتهاست در صف اکران ماندهاند؛ اما طبعا دراینمیان بسیاری از سینماگران تا زمان نامشخص بازشدن سالنهای سینما منتظر خواهند ماند تا از بازگشت سرمایه حداقلی ساخت فیلمشان مطمئن شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ماجرای قاچاق فیلمهای سینمایی بهویژه در چند هفته گذشته شکل عجیبی پیدا کرده. حالا سرعت قاچاق و عرضه غیرقانونی فیلمهای روز سینمای ایران به یک ساعت نکشیده، روی کانالهای تلگرامی و شبکههای فارسیزبان است و ظاهرا سینماگران را هم از صرافت پیگیری خواستههای حداقلی انداخته است. اکران آنلاین فیلمهای سینمایی در شرایطی که زمان مشخصی برای بازگشایی سینماها اعلام نشده، درحالحاضر تنها راه عرضه فیلمهایی است که مدتهاست در صف اکران ماندهاند؛ اما طبعا دراینمیان بسیاری از سینماگران تا زمان نامشخص بازشدن سالنهای سینما منتظر خواهند ماند تا از بازگشت سرمایه حداقلی ساخت فیلمشان مطمئن شوند. بااینحال بعد از گذشت سه ماه از تجربه اکران آنلاین فیلمهای سینمای ایران در دو پلتفرم عرضه فیلم نماوا و فیلیمو، دیدگاه مدیران فیلیمو را درباره بحران قاچاق فیلمهای روز سینمای ایران جویا شدیم. احسان عمرانی، معاون اجرائی فیلیمو در پاسخ به این پرسش که بعد از گذشت چند ماه از اکران اینترنتی فیلمهای سینمایی و مشکلاتی که بعد از اکران این فیلمها به واسطه قاچاق و دانلود غیرقانونی به وجود آمد، فکر میکنید چرا نمیتوان به مشکلات قاچاق فیلم رسیدگی قانونی و ریشهای داشت؟ گفت: «امروز بیشتر از هر زمانی در موقعیتی قرار گرفتهایم که ساختارهای قانونی نیاز به بازتعریف در بسترهای تکنولوژیک دارند. یکی از مهمترین ویژگیهای بهروزبودن قوانین، کارایی آنها متناسب با زمان است که در حوزه خدمات دیجیتال ارائهشده در ویاودیها، معطوف به رعایت حقوق مالکیت معنوی صاحبان آثار در بستر اینترنت میشود.
این قوانین که عموما آن را با قانون کپیرایت میشناسیم، ابعاد گستردهای دارد و عموما در برخورد با وبسایتهای داخل کشور کارایی دارند؛ اما میدانیم که برای همین آثار اکرانشده در سینمای آنلاین فیلیمو، مهمترین پخشهای غیرقانونی در بستر تلگرام و کانالهای ماهوارهای صورت میگیرد.
ما بهعنوان پلتفرم و در راستای مسئولیت حفظ حقوق صاحب اثر، برای حل این مشکلات چند راهکار در پیش گرفتیم و نتایج خیلی خوبی هم به مرور زمان از آنها حاصل شد. ازجمله این اقدامها این است که ما به کمک چند گروه حقوقی و قضائی و با کمک تمام امکاناتی که در ایران وجود دارد، فعالیتهایی مجزا برای جلوگیری از انتشار غیرقانونی آثار انجام دادهایم. این روشها برای هرکدام از مبادی خروج محتوا ازجمله تلگرام، اینستاگرام، یوتیوب، کانالهای ماهوارهای و پلتفرمهای پخش فیلمهای ایرانی در خارج از کشور به شیوههای متفاوت انجام میگیرد. البته این اقدامها تا حد مطلوبی پیش رفته؛ اما به دلیل خارج از کشور بودن بسیاری از این پلتفرمها، زمانبربودن پروسه جلوگیری از انتشار محتوا یا محدودکردن رسانههایی که محتوا را غیرقانونی منتشر میکنند، همچنان این شیوه قاچاق ادامه دارد. درعینحال اگر اقدامهای ما نبود، قطعا کنترل اوضاع از این هم سختتر میشد.
همچنین در بعد داخلی با قطعیت میتوان گفت که هیچ سایتی درحالحاضر وجود ندارد که سروری در داخل کشور داشته باشد و فیلمهای ایرانی را به صورت قاچاق منتشر کند. اینها مجموعه فعالیتهایی است که انجامگرفتن منظم و ساختاریافته آن تاکنون در کشور سابقه نداشته و ما هم بهعنوان بستر پخش محتوا تاکنون هزینه و سختی زیادی برای آن متقبل شدهایم.
درعینحال تمام تلاشمان این است که با رفتارسازی در حوزه فرهنگ تماشای آنلاین که بخشی از مسئولیت اجتماعی ما بهعنوان سرویس ویاودی است، روزبهروز شاهد کمترشدن این شیوههای آسیبزای قاچاق و انتشار غیرقانونی فیلمهای ایرانی باشیم».
او در پاسخ به این پرسش که فکر میکنید چه کسانی از این شرایط سود میبرند؟ گفت: «طبیعتا موارد زیادی را میتوان نام برد که از این خلأهای قانونی به نفع خود استفاده کنند. بهویژه با هدف تبلیغات و جذب کاربر که موجب کسب درآمد برای آنها میشود؛ اما هیچ سهمی به صاحب اثر نمیرسد. این روش انگیزه زیادی ایجاد میکند، برای آنهایی که میتوانند محتوایی را بدون هزینه در پیج یا کانال تلگرامی یا شبکه ماهوارهایشان قرار دهند و به این شیوه جذب دنبالکننده، بیننده و... داشته باشند.
این شیوه رایج در افزایش فعالیت منجر به افزایش تبلیغات هم میشود و سود بالایی را برای صاحبان این صفحهها، کانالها و شبکهها به همراه خواهد داشت».
عباس امینی، کارگردان فیلم «کشتارگاه» که بهتازگی اکران آنلاینش را آغاز کرده، درباره قاچاق فیلمهای روز سینمای ایران گفت: «به طرز عجیبی در ماجرای قاچاق فیلمهای سینمایی، هماهنگی زیادی دیده میشود؛ مثلا سایتی که اولین بار نسخه قاچاق را عرضه میکند و مشخص است که این سایت از خارج از کشور اداره میشود و در ایران فیلتر است و بعد از آن سایت در عرض چند ساعت، تمام شبکههای ماهوارهای که صاحبانشان مشخص نیست، نسخهای از فیلم را نمایش میدهند. متأسفانه برخی مخاطبان متوجه نیستند که فیلم، سرمایه شخصی است و دیدن غیرقانونی فیلم به دارایی یک یا چند نفر آسیب میزند. به نظر من قاچاق و عرضه غیرقانونی فیلمهای روز سینمای ایران، بیشتر یک رفتار معترضگونه است و خشمی در آن دیده میشود».
او در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: «دراینمیان به نظرم افرادی که همیشه فیلمها را در سینماها میدیدند و سینما دوست هستند، در شیوه اکران آنلاین هم، فیلم را خریداری میکنند؛ اما قشری که نسخه قاچاق فیلمی را نگاه میکنند، اشخاصی هستند که اگر نسخه قاچاق هم نبود، فیلم را نمیخریدند و نمیدیدند».
امینی افزود: «هیچ فیلمسازی دوست ندارد فیلمش را خارج از سینما ببیند؛ اما باید خودمان را با شرایط موجود تربیت کنیم و پیش برویم. فیلم «کشتارگاه» برای نمایش در سالنهای سینما ساخته شده است و ساختار فنی آن هم برای پرده سینما تنظیم شده. وقتی که قرار شد فیلم در اکران آنلاین به نمایش گذاشته شود، وضعیت میکس صدا و حتی رنگ و نور را تغییر دادیم؛ اما ناگزیر هستیم و در این شرایط کاری نمیتوان انجام داد. درحالحاضر فقط ایران نیست که باید به چنین شرایطی عادت کند. تمام دنیا شرایط مشابهی دارند و از روشهای اکران آنلاین استفاده میکنند؛ اما با این تفاوت که سازوکار درست و حسابشدهای برای اکران آنلاین فیلم در سراسر دنیا وجود دارد و قانونی وجود دارد. اگر فیلم به این شکل نمایش داده میشود، حق و حقوق تولیدکنندگان اثر سر جای خودش است و همه چیز رعایت میشود و در ساعات اولیه نمایش فیلمهایشان به سوددهی میرسند؛ اما متأسفانه در ایران این امکان وجود ندارد. ما از چند نظر تحریم هستیم. تحریم مردم خودمان و تحریم بیرون از ایران که نمیتوانیم سایتهای عرضهکننده قاچاق فیلم را پیگیری کنیم».
عباس رافعی، کارگردان فیلم «بهت» که اثرش بهتازگی به چرخه اکران آنلاین پیوسته است، در همین زمینه گفت: «تلگرام بیشترین منبع نشر فیلمهای اکران آنلاین است. گاهی با خودم فکر میکنم عمل قاچاق فیلمهای روز سینمای ایران بیش از هر چیز، فکر خبیثانهای است تا سودجویی مالی؛ و فکر میکنم تا حد زیادی ضربهزدن به سینمای ایران مقصود افرادی است که دست به این عمل میزنند. نمیتوان فقط سودجویی مالی را دلیل این کار دانست و احساس میکنم دستهای پنهانی این اتفاقات را رقم میزنند».
او در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: «پلتفرمهای نماوا و فیلیمو درحالحاضر دو منبع عرضه فیلمهای روز سینمای ایران هستند و متأسفانه زیرساختهای محکمی ندارند که میتوان بهراحتی از آنها فیلم را دانلود کرد. این موضوع نقطه ضعف پلتفرمهاست. به نظرم اگر نماوا و فیلیمو، رقیب داشتند، شاید کمی به این موضوع توجه نشان میدادند و امنیت سایتشان را تقویت میکردند».
رافعی در بخش دیگری از صحبتهایش درباره تجربه اکران آنلاین فیلم سینماییاش گفت: «برای ما فیلمسازان اکران اینترنتی حس خوبی ندارد؛ چراکه فیلمساز فیلمش را برای مردمی که در سالن سینما، متمرکز فیلم را میبینند، میسازد. فیلمدیدن به نظر من یک حرکت جمعی است و فیلمساز از واکنش مخاطبانش میتواند تا حد زیادی متوجه نقاط قوت و ضعف فیلمش شود. اکران آنلاین این حس و تجربه را برای من ندارد. متأسفم که در این شرایط هر شخص بهتنهایی یا با معدود اطرافیانش فیلم را در موبایل یا تلویزیون میبیند و در این شرایط وقتی تمرکز مخاطب مثل زمانی که در سالن سینما نشسته است، نیست، طبعا نمیتواند جزئیات فیلم را درک کند. دوست ندارم فیلم خودم را به این شکل تماشا کنم».
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: سینمای ایران فیلم ایرانی فیلیمو قاچاق فیلم اکران آنلاین اکران آنلاین فیلم های سینمای تجربه اکران آنلاین فیلم پاسخ به این پرسش اکران آنلاین غیرقانونی فیلم کانال های ماهواره جلوگیری از انتشار انتشار غیرقانونی فیلم های سینمایی سالن سینما قانونی فیلم فیلم های ایرانی اکران اینترنتی نماوا و فیلیمو سالن های سینما کارگردان فیلم عرضه فیلم سودجویی مالی اقدام ها خارج از کشور فعالیت هایی حال حاضر بعد از گذشت ما به عنوان فیلم ها فکر می کنید دیده می شود تا حد زیادی نسخه قاچاق وجود ندارد عین حال فکر می کنم پلتفرم ها داخل کشور برای آنها نظر من کانال ها فیلم ساز صاحب اثر مهم ترین شبکه ها برای آن روش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۹۲۲۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟ (+عکس)
«قبرستان ممنوعه تهران» یکی از قبرستانهای قدیمی و ناشناخته شهر تهران است. در این قبرستان افراد نامی و مشهور بسیاری دفن شدهاند. چهرههای علمی، سیاسی و خارجیهایی که در ایران مشغول فعالیت بودند و در دوران سکونتشان در تهران جان خود را از دست دادهاند. به گزارش همشهری آنلاین، قبرستان ممنوعه تهران، که با نام قبرستان دولاب نیز شناخته میشود، یکگورستان قدیمی مربوط به مسیحیان است. در واقع این قبرستان باغی بزرگ در اتوبان شهید محلاتی، بین خیابانهای شهید رضایی و مستفیذ است که در میان اهالی به نام قبرستان «دولاب» شناخته میشود. این گورستان محل دفن مسیحیان کشورهای فرانسه، ایتالیا، روسیه و لهستان است که در سالهای دور در ایران زندگی میکردند و در این کشور نیز از دنیا رفتهاند. تعدادی از این افراد سرباز و بخشی دیگر افراد غیرنظامی بودهاند که در بین آنها اشخاص مشهور نیز دیده میشود. افرادی که در این قبرستان به خاک سپرده شدهاند، ملیتهای مختلفی دارند. ملیت هر فرد با یک پرچم بر روی قبر مشخص شده است. بر روی سنگ قبرها نیز علائمی چون صلیب یا تصویری از یک بانوی غمگین دیده میشود. افرادی که در این قبرستان آرمیدهاند، سربازان گمنام روسیه و لهستانیهایی هستند که در جنگ جهانی دوم در راه برگشت به وطن جانشان را از دست دادهاند. تعدادی از قبرها نیز مربوط به کنتهای فرانسوی، شاهزادههای گرجی و پزشکان دربار قاجار و پهلوی است. افراد مشهوری مانند «اوانس اوگانیانس» اولین کارگردان سینمای ایران و موسس اولین مدرسه بازیگری در ایران، «شاهین سرکیسیان» موسس تئاتر مدرن در ایران، «کنت دو مونت فرت» اولین رئیس پلیس ایران، «ولادیسلاو هورودکی» معمار اهل لهستان، «ولادیمیر گاردایستکی» معمار ایستگاه راهآهن تهران، «آلفرد ژان بانیست لومر» موسیقیدان نظامی فرانسوی مربوط به دوران ناصرالدینشاه قاجار که نخستین سرود ملی ایران را ساخت، «دکتر کلوکه» پزشک فرانسوی محمدشاه قاجار و «دکتر تولوزان» پزشک مخصوص ناصرالدین شاه که از جمله اقدامات او در ایران میتوان به بهداشت عمومی و تشکیل مجلس حفظالصحه اشاره کرد. اولین قبر متعلق به پزشک مخصوص دربار این محدوده در گذشتههای دور زمین کشاورزی بود که بعدها تبدیل به قبرستان شد. اولین فردی که در این منطقه به خاک سپرده شد، دکتر «کلوکه» پزشک اختصاصی محمدشاه و ناصرالدینشاه قاجار بود. «کلوکه» در سال۱۸۵۵ در این خاک دفن شد. بعدها دکتر تولوزان، یکی از پزشکان فرانسوی دربار قاجار، زمینهای این منطقه را خرید و آن را به گورستان مسیحیان مقیم تهران تبدیل کرد. بخشهای مختلف این گورستان توسط سفارتهای فرانسه، ایتالیا و لهستان خریداری شد و اکنون آنها این محل را مدیریت میکنند. قبرستان دولاب بیش از ۷۵ هزار مترمربع مساحت دارد و دارای ۵ بخش مختلف است. هرکدام از این بخشها ورودی جداگانهای دارند. در میان قبرستان نیز یک خیابان وجود دارد که این ۵ بخش را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم میکند. سه بخش کاتولیک، ارتدوکس و ارامنه گریگوری در قسمت شرقی و دو بخش ارامنه کاتولیک و آشوریهای کلدانی در قسمت غربی قبرستان دولاب قرار دارد. بزرگترین بخش قبرستان دولاب مربوط به ارامنه است که حدود ۴۴ هزار مترمربع را در برمیگیرد. اغلب افرادی که در این بخش مدفون شدهاند، ارامنه ایرانی هستند که در بین آنها افراد نامی و سرشناسی چون شاهین سرکیسیان، آرام گارونه، اسرائیل ساهاکیان، زورا ساگینیان، مارکار قارابگیان، نیکلای لاوری و نیکوکاران درمانگاه خیریه آودیسیان دیده میشوند. قدیمیترین سنگ قبر این بخش مربوط به سال ۱۳۷۵ است. پس از آن تدفین در این قبرستان از طرف شهرداری تهران ممنوع اعلام شد. ترسناکترین بخش قبرستان مسیحیان ارتدوکس در بخش ارتدوکسهای قبرستان دولاب دفن شدهاند که از مشهورترین آنها میتوان به نیکولای مارکف معمار و آنتوان سوروگین عکاس اشاره کرد. این افراد هر دو روسی بودهاند و اصالت گرجی داشتند. در قسمت ورودی این بخش یک آرامگاه دیده میشود که با معماری گرجی و به شکل کلیسا ساخته شده است. این آرامگاه به مینادورا خوشتاریا، همسر آکاکی خوشتاریا تعلق دارد. آکاکی خوشتاریا تاجر گرجی است که امتیاز استخراج نفت شمال ایران را از دربار قاجار دریافت کرده و در این منطقه مشغول فعالیت بود. همچنین قسمت دیگری از قبرستان دولاب، که با عنوان ترسناکترین بخش شناخته میشود، مربوط به ۲۶ مهندس ایتالیایی است. مهندسین معدنی که در سالهای ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۳ در ایران کار میکردند و همینجا جان خود را از دست دادند. قبرهای این افراد در زیرزمین و لای دیوارها قرار دارد و سنگ قبر آنها نیز به صورت ایستاده دوتادور این دیوارهای نصب شده است. در واقع برای ورود به این بخش باید از میان مردگانی ایستاده عبور کنید که کمی ترسناک است. از سوی دیگر حدود ۱۴هزار و ۲۰۰ مترمربع از قبرستان متعلق به کاتولیکهاست. در این بخش قبر افراد مشهوری چون دکتر کلوکه، دکتر جمشید اعلم و ولادیمیر گاردایستکی دیده میشود. اکنون قبرستان ممنوعه توسط سفارتخانههای مربوطه مانند روسیه، لهستان، فرانسه و شورای خلیفهگری ارامنه مدیریت میشود. یک خانواده در این قبرستان زندگی میکنند که نگهبانی از قبرستان را بر عهده دارند کانال عصر ایران در تلگرام