دردسرسازترین مربیان یک دهه اخیر فوتبال ایران را بشناسید
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۹۹۴۸۰
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، دیروز مهدی تاج در یک برنامه تلویزیونی از قرارداد ترکمانچای فدراسیون فوتبال با مارک ویلموتس بلژیکی پرده برداشت و مشخص شد سرمربی سابق تیم ملی ایران میتواند تا مبلغ ۸ میلیون یورو از فوتبال ایران پول بگیرد؛ اتفاقی که نه برای تیم ملی نفع فنی داشت و نه برای فوتبال و فدراسیونش نفع مالی.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جانشینی او به جای کارلوس کیروش، انتظارات را از این مربی بالا برده بود و او در همین آزمونهای اولش نشان داد فاصله زیادی با سرمربی پرتغالی تیم ملی دارد؛ سرمربیای که علی رغم نتایج درخشانش با تیم ملی، دردسرهای زیادی داشت و هر روز شاهد دعوای او با یکی از ارکان ورزش ایران بودیم. سرمربی تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، پیش از آغاز آن جام جهانی دعوای لفظی و رسانهای بزرگی با برانکو ایوانکوویچ، سرمربی وقت پرسپولیس داشت و پس از آن مسابقات نیز درگیر بحث و جدل با وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک شد. سرمربی پرتغالی که به قول معروف سرش همیشه برای دعوا و گرفتن حق تیم ملی درد میکرد، با ناراحتی ایران را ترک کرد تا بعد از حدود یک سال و نیم به همه ثابت کند که چقدر جایش روی نیمکت تیم ملی خالی است.
البته فوتبال ایران در دهه اخیر از این مربیان دردسرساز در ردههای ملی باشگاهی کم نداشته است. دو نمونه اخیر، سرمربیان ابتدای فصل استقلال و پرسپولیس یعنی آندرهآ استراماچونی و گابریل کالدرون هستند که صبر کیروش را نداشتند و پس از انجام نپذیرفتن تعهدات مالی این دو باشگاه، تصمیم به بازگشت به کشورشان و شکایت از سرخابیهای پایتخت گرفتند. شکایتی که البته هنوز جواب قطعی آن نیامده، اما به احتمال زیاد دوباره جریمه هنگقتی نصیب آبیها و قرمزهای پرطرفدار ایران میشود. وینفرد شفر دیگر مربی خارجی بود که حضورش در ایران حاشیههای زیادی به همراه داشت؛ از انتصاب پسر خود به عنوان آنالیزور تا برآورده نکردن انتظارات آبیها. سرمربی آلمانی که همیشه شور و نشاطش در کنار زمین باعث افزایش روحیه هواداران و بازیکنان این تیم میشد، پس از یک فصل و نیم حضور در استقلال، تنها توانست یک جام حذفی برای آبیها به ارمغان بیاورد و کم آوردن مقابل رقیب سنتی یعنی پرسپولیس در لیگ برتر سبب شد هواداران استقلال او را پس بزنند و درخواست آوردن مربیای کنند که بتواند استقلال را فاتح لیگ برتر کند. در مدت حضور او روی نیمکت استقلال، شفر پسرش را به عنوان آنالیزور وارد کادر فنی کرد که این موضوع باعث ناراحتی بسیاری از هواداران فوتبال و به ویژه بزرگان استقلال شد. همچنین او بدون دریافت کامل مطالباتش ایران را ترک کرد و شکایت او از استقلال به زودی باعث جریمه سنگین آبیها خواهد شد.
البته شاید پرحاشیهترین مربی خارجی در رده باشگاهی ایران در دهه اخیر، مانوئل ژوزه پرتغالی روی نیمکت پرسپولیس بود. مربی که زمان مدیریت رویانیان به نیمکت پرسپولیس راه یافت، اما با دو جین ستاره هم نتوانست جامی با سرخها کسب کند و در میانههای راه، اخراج شد و جای او به یحیی گلمحمدی داده شد. قرارداد این سرمربی پرتغالی به قدری برای سرخها دردسرساز بود که تا همین سال گذشته هم پرسپولیسیها درگیر پرداخت جریمههای مربوط به قرارداد او بودند.
تغییر مدیریت باشگاه تراکتور از یک نهاد نظامی به خصوصی باعث شد تراکتور در صدر تیمهای ایرانی قرار بگیرد که مربیانش جز دردسر و مشکلات مالی چیزی روی دست تیمهایشان باقی نگذاشتهاند. آرتوئرول سائلام، مصطفی دنیزلی و جرج لیکنز، سه سرمربی خارجی یک دهه اخیر تراکتور بودند که فقط توانستند جیبشان را از پولهای محمدرضا زنوزی پرپول کنند و عایدی برای تیم تبریزی نداشته باشند. هیچکدام از این مربیها نتوانستند جامی برای تراکتور به ارمغان بیاورند و حالا زنوزی باید مبلغ هنگفتی را برای لیکنز و دنیزلی بپردازد.
زلاتکو کرانچار یکی از باسابقهترین مربیان خارجی در فوتبال ایران است که توانسته نتایج خوبی با سپاهان به دست بیاورد، اما عملکرد او در پرسپولیس و تیم ملی امید باعث شد جنجالهای خاص خود را داشته باشد. حضور او روی نیمکت پرسپولیس پر از حاشیه و دردسر بود و سرانجام هم بیشتر از یک نیم فصل نتوانست روی نیمکت سرخها باقی بماند و با تنها ۳۸ درصد پیروزی در مسابقات جایش را به علی دایی داد. شکایت کرانچار از پرسپولیس باعث شد این باشگاه باز هم مجبور به پرداخت جریمه به این مربی کروات شود. کرانچار سالها بعد و پس از موفقیت با سپاهان این بار به عنوان مربی تیم ملی امید جانشین امیرحسین پروانی شد، اما تنها سه بازی روی نیمکت تیم ملی امید بود و علی رغم صعود سخت به مرحله دوم انتخابی المپیک، از سمتش برکنار شد. البته دلیل اصلی برکناری او، اختلاف نظر زیاد با حمید استیلی بود که زمینهساز خروج او از روی نیمکت تیم ملی امید شد.
در بین سپاهانیهای سابق، طلاییپوشان ایگور استیماچ از معدود مربیان خارجی بود که برای سپاهان خبرساز شد. پس از موفقیت با دو مربی کروات یعنی لوکا بوناچیچ و زلاتکو کرانچار، آنها توانستند با حسین فرکی قهرمان لیگ برتر شوند، اما نتایج نامناسب این مربی در فصل بعد باعث شد طلاییپوشان نیمکت این تیم را به ایگور استیماچ بسپارند، اما نتایج ناامیدکننده این سرمربی اهل کرواسی و از دست رفتن سهمیه لیگ قهرمانان آسیا باعث شد سپاهانیها به اصطلاح فقط پول مفتی را به حساب این مربی کروات واریز کنند.
این لیست مربیان دردسرساز تنها برای یک دهه اخیر فوتبال ایران بود که توانستند با نتایج ضعیف پول خوبی به جیب بزنند و به نوعی برای تیمهایشان حاشیه درست کنند. مارک ویلموتس بلژیکی آخرین نسخه این مربیان دردسرساز در فوتبال ایران بود و باید امیدوار بود رییس جدید فدراسیون فوتبال که البته هنوز مشخص نیست چه زمانی انتخاب میشود رویکردی برای مربیان خارجی که قرار است به ایران بیایند داشته باشد. منبع: ایسنا
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: مربیان فوتبال تیم ملی فوتبال ایران باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال فوتبال ایران تیم ملی امید روی نیمکت جام جهانی دهه اخیر باعث شد آبی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۹۹۴۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از مورینیو، دشان و آنچلوتی تا آلونسو، کلوپ و فان خال؛ کدام مربیان بزرگ به همکاری با لیورپول «نه» گفتند؟
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، باشگاه فوتبال لیورپول این روزها با چالش مهمی مواجه است. مدیران آنفیلدی سخت در تلاشند که جانشین شایستهای برای «یورگن کلوپ» بیابند.
بعد از آنکه در زمستان گذشته مربی محبوب آلمانی به طور رسمی اعلام کرد در پایان فصل به همکاری ۹ ساله اش با قرمزپوشان خاتمه داده و وارد دوره استراحت خواهد شد، سران باشگاه انگلیسی به تکاپو افتادند تا بهترین گزینه ممکن را برای پرکردن جای خالی کلوپ را پیداکنند.
آنها فهرستی از بهترین مربیان کنونی را تهیه کردند که در صدر آن، «ژابی آلونسو»، سرمربی موفق فصل جاری بایرلورکوزن آلمان و بازیکن سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۹ لیورپول، قرارداشت.
مربی اسپانیایی به علت تعهد زیادی که نسبت به تیم بوندس لیگایی دارد، برخلاف همه انتظارات، پیشنهاد «قرمزها» را ردکرد اما او تنها مربی بزرگ و صاحب نامی در تاریخ نبوده که به پیشنهاد تیم لیگ برتری جواب رده داده است.
در این گزارش نگاهی به گذشته داریم و مرور میکنیم کدام مربیان بزرگ با پیشنهاد لیورپول مواجه شدند، اما در نهایت پاسخ منفی دادند:
۱-ژابی آلونسو
اگر بخواهیم تازهترین مربی سرشناس جهان که به حضور در آنفیلد علاقهای نشان نداد، را معرفی کنیم، بدیهی است باید به سراغ «آلونسو» برویم. وقتی کلوپ هفتهها قبل از خروجش در پایان فصل از تیم لیگ برتری گفت، مدیران تصمیم گیرنده برای انتخاب جانشین خواهان مربی بزرگی بودند که «ژن» باشگاه را داشته باشد. پس خواستار همکاری با سرمربی لورکوزن شدند اما مربی با کلاس، جوان و جویای نام، رفتاری حرفهای کرد. او یک سال و نیم قبل در زمانی که بایر در اوج بحران قرارداشت و با مساله سقوط دست و پنجه نرم میکرد، به عنوان ناجی برگزیده شد.
آلونسو برای خود پروژهای تعریف کرد که به قهرمانی منجر شود. همان افتخار بزرگی که در فصل جاری برای تیم بوندس لیگایی به ارمغان آورده؛ آن هم در شرایطی که با اقتدار و درخشش به این مهم رسیده است.
مربی ۴۲ ساله اسپانیایی میداند در آغاز مسیر پرچالش حرفه مربیگری بوده و قدمها را باید محکم بردارد. او به خاطر تعهد اخلاقی که به لورکوزنیها داشت و این که مانع تبلیغ منفی علیه خویش شود، به همکاری با لیورپول پاسخ منفی داد و گفت حداقل یک فصل دیگر مایل نزد تیم ژرمنی کارکند.
این در حالی بود که حتی بایرن مونیخ هم برای جانشینی توماس توخل وی را میخواست، اما با این وجود لژیونر پیشین به قرارداد و تعهدش وفادار ماند.
۲-ژوزه مورینیو
در سال ۲۰۰۴ باشگاه انگلیسی همچون حالا با چالش انتخاب سرمربی جدید مواجه بود. مدیران باشگاه روی گزینههای مثل رافائل بنیتس و ژوزه مورینیو نظرداشتند. البته گزینه اول بنیتس بود که در نهایت انتخاب شد.
در این مورد برخی رسانهها نقل کرده اند که از طرف باشگاه با هر دو گزینه، رایزنیهای صورت گرفت. باشگاه هم در نهایت بیشتر به همکاری با بنیتس علاقمند بود.
مورینیو، آقای خاص فوتبال جهان، هم وقتی فهمید برای همکاری «آپشن شماره یک» تیم آنفیلدی نیست، پاسخ رد داد. چرا که توقع داشت گزینه اول باشد.
جیمی کرگر، اسطوره باشگاه و ستاره قرمزها در سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۳ چندی قبل در برنامه ایی تلویزیونی گفت: «آن موقع مقامهای تصمیم گیرنده باشگاه کاملا بنیتس را بر مورینیو ترجیح میدادند. همین موضوع مربی پرتغالی را ناراحت میکرد تا جایی که پاسخ منفی داد. احتمالا روسای باشگاه نگران بودند که مورینیو بیاید و از آن رفتارهای گاه عجیب و غریبش کند و باعث ناراحتی شود.»
در ارتباط با این مورد حتی یک سال قبل روزنامه دیلی میل در گزارشی ادعا کرد در تابستان ۲۰۱۵ که هنوز باشگاه سراغ یورگن کلوپ نرفته بود، برای بار دوم به مورینیو پیشنهاد داد که وی آن را نپذیرفت.
۳-دیدیه دشان
در سال ۲۰۱۰ که جایگاه بنیتس در لیورپول متزلزل و از محبوبیتش کاسته شده بود، «دیدیه دشان»، سرمربی کنونی تیم ملی فرانسه در سطح بالای فوتبال حرفهای میدرخشید. مربی فرانسوی موناکو را به فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۴ رسانده بود هرچند مقابل پورتو تحت هدایت مورینیو بازنده شد. همین مربی شش سال بعد در مارسی اولین قهرمانی اش را در لوشامپیونه کسب کرد.
همان زمان بود که بحث حضورش در لیورپول مطرح شد. رسانهها عنوان کردند به دشان از پیشنهاد کار شده، اما وی نپذیرفته است.
وی بعد از مدتی به خبرنگاران در حاشیه مراسمی ورزشی گفت: «بله... این خبر که لیورپول به من پیشنهاد داده، درست است. از این بابت بسیار خوشحالم و افتخار میکنم باشگاهی به بزرگی لیورپول به همکاری با من علاقمند بوده، اما حالا چیزهای مثل تداخل زمانی مطرح است. چون نسبت به مارسی تعهد دارم و باید برای باشگاه، بازیکنانش و همینطور هواداران پرشورش تلاش کنم. نمیتوانم دو روز قبل از شروع فصلی جدید، به همکاری با آن، پشت پا بزنم. واقعا از این که بحث پیشنهاد لیورپول آمد، خوشحال شدم، اما تصمیم من قطعی است و این که باید بمانم و با مارسی ماجراجویی کنم.»
به این ترتیب دشان ماند تا این که سال ۲۰۱۲ باشگاه را ترک کرد و زمام امور تیم ملی فرانسه را برعهده گرفت. حالا هم ۱۲ سال است که زمام امور «خروسهای آبی» را در اختیاردارد و در این مدت توانسته تیمش را به دو عنوان قهرمانی و نایب قهرمانی جهان برساند.
۴- فرانک دبوئر
وقتی دوران کنی دالگیش در سال ۲۰۱۲ در لیورپول به سر رسید، فرانک دبوئر، مربی جوان و دارای ایدههای تاکتیکی بسیاری در آژاکس بود که در لیگ هلند مرتب قهرمان میشد.
در آن موقع مربی ۵۳ ساله در یکی از اظهاراتش گفت: «علاقمندم به جزیره بازگردم، اما پروژهای که برعهده میگیرم، باید همه همه چیز با هم جفت و جور باشد. همین نکته را هم به لیورپولیها گفتم. بیان کردم دریافت پیشنهاد همکاری آنها، باعث افتخارم است، اما من یک سال دیگر به آژاکس تعهد دارم و این که بخواهم زودتر از موعد بیایم، چیز زیبایی نیست.»
ملی پوش سابق هلند البته سرانجام به لیگ برتر آمد. وقتی که کارش با آمستردامیها به اتمام رسید، با کریستال پالاس قرارداد بست. هرچند تنها بعد از ۷۷ روز از حضورش و ۴ باخت پیاپی از کار برکنارشد. آنقدر عملکردش ضعیف بود که مورینیو او را به تمسخر گرفت و دبوئر را «ضعیفترین مربی تاریخ لیگ برتر» معرفی کرد.
۵-کارلو آنچلوتی
شاید کمی باورش سخت باشد، اما کارلو آنچلوتی، سرمربی بزرگ و نامدار کنونی رئال مادرید نیز میتوانست روی نیمکت لیورپول بنشیند، اما آنگونه که نقل میشود، به پیشنهاد همکاری با قرمزپوشان پاسخ رد داد.
در این مورد «هری ردنپ»، سرمربی اسبق بورنموث، وستهام، ساوتهمپتون، تاتنهام و کوینیزپارک رنجرز اخیرا در یک برنامه تلویزیونی عنوان کرد از طریق منابعی شنیده در سال ۲۰۱۵ لیورپول از طریق یک واسطه به آنچلوتی پیشنهاد همکاری داده که پاسخ منفی گرفته است.
۶-یورگن کلوپ
تعجب نکنید! خود یورگن کلوپ هم زمانی به لیورپولیها پاسخ رد داد. درست است که او از سال ۲۰۱۵ زمام امور تیم را برعهده گرفت و نزد هواداران بسیار محبوب شد، اما سه سال قبل از آنکه به آنفیلدرود وارد شود یعنی در زمانی که سرمربی بروسیادورتموند بود، با پیشنهاد کار تیم انگلیسی مواجه شد که پاسخ مثبت نداد.
در این مورد اسکای اسپورت در مقالهای نوشت در سال ۲۰۱۲ سران باشگاه برای جانشینی دالگیش دنبال «کلوپو» بودند که در دورتموند بسیار عالی کرده بود. پس به او پیشنهاد دادند، اما «آقای عادی» به خاطر قرارداد و تعهدی که داشت، نپذیرفت. او ماند تا این که ۳ سال بعد به نیمکت تیم رسید.
مربی آلمانی نیز یک سال قبل در این باره به یکی از خبرنگاران گفت: «البته که از دریافت پیشنهاد لیورپول آن موقع خوشحال شدم. چون افتخاری برایم بود. به خصوص که میتوانستم در تیمی بزرگ در لیگ برتر فعالیت کنم. با این حال تا سال ۲۰۱۵ با دورتموند قرارداد داشتم و اجازه نداشتم جایی دیگری بروم. از کارکردن در بروسیا راضی بودم و دلم میخواست به فعالیتم ادامه دهم.
۷-لویی فان خال
قبل از معرفی برندان راجرز در سال ۲۰۱۲ لیورپولیها مذاکراتی با «لویی فان خال» نیز انجام دادند. در آن موقع مربی هلندی فعالیتی نداشت و بعد از دوران پرتنش کار در بایرن مونیخ مشغول استراحت بود. در پایان گفت و گوها، اما همکاری با تیم انگلیسی را قبول نکرد.
خودش میگوید: «این موضوع که با لیورپول مذاکره کردم، حقیقت دارد. با این وجود وقتی همه چیز را ارزیابی کردم، متوجه شدم حضورم در این تیم نمیتواند مفید باشد. در نهایت علاقهای نشان ندادم و پاسخم منفی شد. حتی بعد باشگاه تاتنهام پیشنهاد داد، اما جوابم یکسان بود. در واقع من دنبال چالش کاری قوی تری میگشتم.»
انتهای پیام/