به نقل از «اکوفارس»

دلایل تأخیر ترکیه در تعمیر خط لوله واردات گاز از ایران

تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۱۰۶۶۳

به گزارش اکوفارس به نقل از تسنیم، مهدی جمشیدی‌دانا مدیر پیشین دیسپچینگ شرکت ملی گاز اظهار داشت: برنامه ترکیه همیشه این است که در نیمه نخست سال میلادی به‌ویژه در سه ماه دوم و سوم (مطابق با 6 ماه نخست سال شمسی) برداشت گاز خود را به دلیل آغاز فصل گرما کم می‌کند. این کاری است که این کشور سال‌هاست انجام می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: با این حال ترکیه طوری دریافت خود را کم کرد که شامل جریمه نشود، زیرا طبق قرارداد اگر ترکیه از حداقل سالانه گاز کمتری دریافت کند شامل جریمه یا قانون take or pay می‌شود. به این معنا که حتی اگر مقدار معین‌شده را دریافت نکند باید هزینه آن را بپردازد.

جمشیدی‌دانا در ادامه اظهار کرد: سبد انرژی کشور ترکیه متنوع است. این کشور گاز طبیعی را از خط لوله و ال‌ان‌جی را از کشتی‌ها دریافت می‌کند، بنابراین طبیعی است که در هر برهه با توجه به وضع اقتصادی‌اش از منابع مختلفی استفاده کند.

این مقام مسئول با بیان اینکه شیوع ویروس کرونا و کاهش قیمت نفت هم این موضوع را تشدید کرد، گفت: از سوی دیگر انفجار خط لوله صادرات گاز ایران به ترکیه در 12 فروردین‌ماه امسال مزید بر علت شد، به همین دلیل شاید ترکیه تمایلی هم برای تعمیر سریع این خط لوله نشان نداده است.

جمشیدی‌دانا تأکید کرد: به هر حال این اتفاق در خاک ترکیه افتاده، این کشور هم در این رابطه اعلام شرایط فورس‌ماژور کرد، یعنی در شرایطی قرار دارد که از اختیار خود خارج است. اما به محض اینکه این کشور اعلام وضع فورس‌ماژور کرد، ما در چند مرحله نامه نوشتیم و درخواست بازدید کردیم، زیرا نمی‌توانیم قبول کنیم این شرایط فورس‌ماژور است.

وی تصریح کرد: با این حال باز هم به دلیل شیوع ویروس کرونا، اعلام کردند اگر نمایندگانی از ایران بخواهند برای بازدید به ترکیه بیایند باید دو هفته در قرنطینه بمانند، بنابراین ما بازرس شخص ثالثی را که ترکی هم بلد بود و در این کشور اقامت داشت معرفی کردیم که بازدید کرد و گزارش خود را برای ما فرستاد.

این مقام مسئول با اشاره به گزارش بازدید از خط لوله آسیب‌دیده در ترکیه اظهار کرد: بر اساس آن گزارش ایران کتباً به ترکیه اعلام کرد شرایط فورس‌ماژور را قبول نمی‌کند و طی چند مکاتبه اعلام شد ایران آماده است در مدت هشت روز این خط لوله را با امکاناتی که دارد تعمیر کند، اما طرف ترکیه استقبالی از این موضوع نکرد که از نظر ما این عدم استقبال طبیعی است، زیرا افزایش دمای هوا و کاهش مصرف انرژی هم مورد توجه است.

جمشیدی‌دانا یادآور شد: نکته مورد توجه دیگر این است که ایران تا سال 2025 با ترکیه قرارداد دارد و این کشور تاکنون بر اساس همه مفاد قرارداد کار کرده و چنانچه اصراری هم بر شرایط فورس‌ماژور داشته باشد، ایران می‌تواند از مراجع مربوطه این موضوع را پیگیری کند، زیرا ما اسناد، مدارک و اطلاعاتی داریم که ثابت می‌کند وضع فورس‌ماژوری نیست و به احتمال خیلی زیاد این مراجع رسیدگی به نفع ما رأی خواهند داد و نهایتاً ترکیه طبق قانون take or pay باید هزینه گاز را بپردازند، اما مسئله اما هنوز به اینجا نرسیده است.

وی گفت: با توجه به پیگیری‌های انجام‌شده، پیش‌بینی ما این است که تعمیرات خط لوله صادرات گاز ایران به ترکیه در تیرماه به پایان برسد و جریان گاز برقرار شود.

این مقام مسئول با اشاره به مطرح شدن برخی نگرانی‌ها درباره تحریم‌ ایران، تصریح کرد: جای نگرانی نیست که به دلیل تحریم‌ها دریافت گاز از سوی ترکیه متوقف شود، زیرا این کشور تاکنون از منع ورود گاز از ایران معاف بوده و تاکنون مشکلی در این زمینه وجود نداشته است.

جمشیدی‌دانا تأکید کرد: از نظر ما بحث اصلی، مشکلاتی اقتصادی کشور ترکیه به‌ویژه با شیوع ویروس کرونا و کاهش درآمد حاصل از صنعت توریسم در این کشور است که ترجیح می‌دهند گاز ارزان‌تری مصرف کنند.

وی افزود: موضوع مورد توجه اما این است که ترکیه در تمام این سال‌ها بسیار حرفه‌ای عمل کرده و همواره بر مفاد قرارداد پایبند بوده است. از سویی آنها رابطه دوستانه و حسن همجواری با ایران را در نظر دارند و به این راحتی از این منبع انرژی که در اختیارشان قرار گرفته، نمی‌گذرند.

این مقام مسئول همچنین با اشاره به آغاز مذاکرات برای انعقاد قرارداد جدید صادرات گاز به ترکیه، گفت: مذاکرات برای امضای قرارداد جدید بعد از سال 2025 به دلیل شیوع ویروس کرونا به کندی انجام می‌شود، اما طبق بررسی‌های ما، واردات گاز از ایران برای آنها مزیت‌هایی دارد، اما اینکه قرارداد جدید به چه نحو خواهد بود هنوز مشخص نیست، اما ترکیه بی‌شک به واردات گاز از ایران نیاز دارند و درباره قرارداد جدید با این کشور جای هیچ نگرانی نیست.

جمشیدی‌دانا تصریح کرد: این‌طور نیست که ترکیه در بستن قرارداد دست برتر را داشته باشد و تمدید قرارداد به‌طور حتم برد-برد خواهد بود؛ نحوه و چگونگی آن هم‌اکنون در سطوح کارشناسی شرکت ملی گاز ایران در حال بررسی است.

      

منبع: اکوفارس

کلیدواژه: شرایط فورس ماژور شیوع ویروس کرونا مقام مسئول قرارداد جدید گاز از ایران جمشیدی دانا خط لوله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۱۰۶۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درخواست آمریکا از چین برای مهار ایران/ پکن اهرم فشار علیه تهران دارد؟

به گزارش خبرآنلاین نشریه فارن پالیسی در مقاله ای با عنوان "چین واقعاً چقدر بر ایران اهرم دارد؟" نوشت: حتی قبل از اینکه ایران صدها هواپیما بدون سرنشین و موشک را به سمت اسرائیل پرتاب کند، مقامات آمریکایی از چین خواسته بودند تا از نفوذ خود برای متقاعد کردن تهران برای مهار اقدامات تحریک‌آمیز خود و گروه‌های مقاومت در سراسر خاورمیانه استفاده کند.

حمله انتقام جویانه ایران که اولین حمله مستقیم این کشور به خاک اسرائیل بود، ایالات متحده را به استفاده بیشتر از اهرم بالقوه پکن در خاورمیانه ترغیب کرده است. چین مدت‌هاست که بزرگترین شریک تجاری ایران است و مقامات ارشد ایالات متحده از جمله رئیس جمهور جو بایدن، به طور علنی از پکن خواسته‌اند تا به کنترل تهران کمک کند، به ویژه در حالی که ماه‌ها حملات گروه انصارالله در دریای سرخ که توسط ایران تشویق می‌شوند، حمل و نقل جهانی را مختل کرده است. جان آلترمن، مدیر برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی گفت: « حدود یک سوم از کل تجارت ایران با چین شکل می‌گیرد و این کشور به یک محافظ مهم برای منافع ایران در شورای امنیت تبدیل شده است. به نظر من چین تنها کشوری است که بیشترین توانایی را برای نفوذ بر ایران دارد، اگر بخواهد.»

با افزایش تنش بین اسرائیل و ایران، قانونگذاران آمریکا فشار را بیشتر می‌کنند. در تازه‌ترین اقدام، مجلس نمایندگان آمریکا با اکثریت قریب به اتفاق قانون تحریم‌های انرژی ایران و چین را تصویب کرد. این قانون برای هدف قرار دادن شرکت‌های چینی که نفت خام ایران را خریداری می‌کنند و در نتیجه پول را به اقتصاد ایران پمپاژ می‌کنند، طراحی شده است. این لایحه برای تصویب نهایی به سنا منتقل شده است.

جاش گوتهایمر، نماینده دموکرات کنگره گفت: «در حالی که ما اینجا هستیم، ایران از تجارت نفتی خود با چین برای آوردن درآمد ۱۵۰ میلیون دلاری در روز استفاده می‌کند. چین با واردات میلیون‌ها بشکه نفت در روز، ایران را در تجارت نگه می‌دارد و بودجه‌های مهمی را برای برنامه هایی چون توسعه موشکی و تسلیحات هسته‌ای فراهم می‌کند.

اگرچه ایالات متحده به طور فزاینده ای به دنبال چین برای تحت تأثیر قرار دادن ایران است، برخی کارشناسان هشدار می دهند که این موضوع به این سادگی ها نیست.

کمتر کشوری به اندازه چین با ایران روابط اقتصادی قابل توجهی دارد. چین برای بیش از یک دهه بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است، یک رابطه طولانی مدت که عمدتا حول محور تجارت نفت بوده است. بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، شرکت‌های چینی واردات نفت ایران را بیش از سه برابر کردند و فروش را به بالاترین حد در ۱۰ سال اخیر رساندند.

اما روابط اقتصادی آنها به لحاظ نفوذ نابرابر است. به عنوان مثال، سال گذشته بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت خام ایران به چین بوده است. با این حال، چین تامین‌کنندگان بسیار دیگری فراتر از ایران دارد و عرضه تهران تنها ۱۰ درصد از کل واردات چین را تشکیل می‌دهد.

پاتریشیا کیم، یکی از همکاران موسسه بروکینگز، به فارین پالیسی گفت: پکن به‌عنوان بزرگ‌ترین شریک تجاری و حامی قدرت بزرگ ایران، از کانال‌های ارتباطی ممتاز با تهران برخوردار است و بدون شک نفوذ بیشتری بر این کشور نسبت به ایالات متحده یا متحدانش دارد.

او افزود: «اگر رهبران چین تصمیم بگیرند رویکرد مداخله جویانه تری اتخاذ کنند، سخت است بگوییم که پکن چقدر می تواند تهران را مهار کند.»

ویلیام فیگوروآ، کارشناس روابط چین و ایران در دانشگاه گرونینگن هلند، گفت: در حالی که چین از نظر فروش و تجارت نفت دارای اهرمی است، استفاده از این اهرم هم از نظر سیاسی و هم از نظر لجستیکی چالش برانگیز است.

به عنوان مثال، پالایشگاه های خصوصی چین که در بازار سیاه فعالیت می کنند، به طور غیرقانونی بیشتر نفت ایران را خریداری می کنند، نه پالایشگاه های دولتی. او گفت که این پالایشگاه‌های خصوصی «به‌شدت دشوار است که کنترل شوند» و کنترل مستقیم واردات نفت ایران از چین را برای پکن چالش‌برانگیز می‌کند.

مقیاس سرمایه گذاری چینی ها در ایران که عمدتاً توسط شرکت های خصوصی هدایت می شود، همچنان یک موضوع آزاردهنده در روابط بین دو کشور است. فیگوئروا گفت که چین به طور مزمن در ایران سرمایه گذاری ناکافی کرده است، که شکایت هایی را از سوی تهران برانگیخته و بر تمایل آنها برای تن دادن به فشار چین تأثیر می گذارد.

*ترجمه: ابوالفضل خدائی

311311

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902679