رواج فرار قانونی دختران از خانه پدری
تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۱۱۳۴۶
یک فعال حقوق زنان گفت: وقتی فضا در خانه برای دختران امن نباشد و به هردلیل مشکلات و گرفتای‌های بسیاری وجود داشته باشد، مجبور می‌شوند برای فرار از وضعیت موجود به هر ازدواجی تن دهند.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ بسیاری از مواقع فرزندان فکر می‌کنند والدین مهم‌ترین عامل در نرسیدن به آرزوهایشان هستند و یا در خانه‌شان گرفتاری و مشکلات زیادی دارند به همین دلیل برای فرار از خانه به برخی ازدواج ها تن می دهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مریم معین الاسلام، عضو هیات علمی دانشگاه قم و فعال حقوق زنان با اشاره به فرار قانونی دختران از خانه گفت: هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند که برخی از خانواده‌ها به دلیل سخت گیری‌های بیش از حد پدر و عدم مدیریت درست عاطفی مادر و دلایل دیگر که از شمارش خارج هستند، محیط ناامنی را برای دختران‌شان در خانه ایجاد کردند.
او افزود: در چنین شرایطی دختران راهی جز فرار از خانه ندارند و بهترین راه که به آبرو هم لطمه‌ای وارد نمی‌کند، ازدواج است.
این فعال حقوق زنان گفت: هر متخصص حوزه خانواده‌ای اذعان دارد که امن‌ترین محل برای دختران خانواده است به همین دلیل من معتقدم متولیان فرهنگی باید مشکل را به‌صورت ریشه‌ای و اساسی درون خانه و خانواده حل کنند.
معین الاسلام تصریح کرد: بهترین راه این است که کلینیک‌های درمانی در سراسر کشور ایجاد شود تا فقط بر حوزه زنان و دختران تمرکز داشته باشند و با بررسی هر مورد به شکل خاص، راهکارهایی را برای دختران درنظر بگیرند اما متاسفانه در کشور ما هیچ وقت برای دختران و زنان تصمیم‌های اصولی اتخاذ نشده است.
این استاد دانشگاه با اشاره به نبود فرهنگ مراجعه به مشاوره در خانواده‌ها گفت: با اینکه معمولا در خانواده‌های ایرانی فرهنگ مراجعه به مشاور و روانشناس ضعیف است اما ما باید راه‌هایی برای اطلاع پیدا کردن از وضعیت دختران پیدا کنیم تا مشکلات آنها به ریشه نرسد تا مجبور شوند برای فرار از فضای خانه به هر ازدواجی تن دهند.
عضو هیات علمی دانشگاه افزود: عمده مشکلات ما این است که متولیان زنان و خانواده به اولویت‌ها اهمیت نمی‌دهند وقتی که تمام اولویت و هم و غم آنها حضور زنان در استادیوم باشد، معلوم است که به چنین مسائل ریشه‌ای نمی‌رسند.
معین‌الاسلام بیان کرد: ما توانمندی شناسایی مشکلات را داریم و می‌توانیم قبل از به ریشه رسیدن آنها را شناسایی کنیم اما مسئله اینجاست که عزم جدی برای حل مشکلات زنان وجود ندارد و هیچ مسئول دلسوزی برای دختران کاری نمی‌کند.
این فعال حقوق زنان با اشاره به نبود گفتمان در خانواده‌های ایرانی گفت: در فرهنگ خانواده‌های ایرانی گفتمان وجود ندارد به همین معمولا پدر محبت خود را به دختر نشان نمی‌دهد، مادر توجه چندانی به نیازهای دختر ندارد، کسی متوجه تغییر رفتار دختر نمی‌شود درنتیجه فضای ناامنی در خانه برای دختر ایجاد میشود و خانه برای او تبدیل به جهنم خواهد شد.
او اظهار کرد: اگر خانواده‌ها گفتگو را در خانه افزایش دهند و درموارد خاص از راهنمایی‌های مشاور استفاده کنند هیچ وقت مشکلات به جایی نمی‌رسد که فکر فرار از خانه به ذهن دختر خطور کند چراکه ازدواج اجباری به خودی خود مشکلات و آسیب‌های فراوانی را به دنبال دارد که به دختر وارد میشود.
انتهای پیام: 3/5
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: فعال حقوق زنان ازدواج اجباری فرار دختران فرار از خانه فعال حقوق زنان برای دختران خانواده ها برای دختر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۱۱۳۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زنان بدون فرزند شادتر هستند یا مادران؟
حرف‌هایش را به نتیجه تازه‌ترین تحقیقات علمی ارجاع می‌دهد که کسی، اما و اگری برایش نیاورد؛ برای همین هم سفت و محکم ادامه می‌دهد و از پژوهش‌هایی علمی می‌گوید که زنانی که فرزندی ندارند، زندگی شادتر و سالم‌تری نسبت به زنانی که مادر شدن را تجربه کرده‌اند، دارند.
این بخش کوتاهی از یکی از برنامه‌های شبکه‌ای فارسی‌زبان است که به‌تازگی تعطیل شده است، اما فارغ از همه پیش‌زمینه‌ها و قصاوت‌های‌مان نسبت به اهداف این شبکه و زیر‌سؤال بردن نهاد خانواده، واقعا تحقیقات علمی چنین نظری دارند؟ زنان بدون فرزند، زندگی شادتری نسبت به مادران دارند؟ این سؤالی است که مرور برخی از پژوهش‌های علمی و گفتگو با کارشناسان این حوزه، می‌تواند به آن پاسخ بدهد! «این نتایج علمی، از کدام داده‌های به‌دست آمده حرف می‌زنند؟ کدام مادران؟ در کدام مناطق؟ با کدام ساختار شخصیتی؟» این را فیروزه روستا، متخصص و مشاور سلامت مادران می‌گوید که تحقیقاتی این‌چنینی را رد می‌کند و معتقد است که بدون شک، تعریف شادی در آدم‌های مختلف، متفاوت است: «برخی افراد، ساختار شخصیتی‌شان به‌گونه‌ای است که انرژی بالایی دارند و به‌طور کلی شخصیتی برای مادری کردن دارند؛ این افراد اگر مادر نباشند و مادری نکنند، غمگین خواهند بود. اما از طرف دیگر، برخی افراد استقلال بیشتری دارند، انرژی‌شان را از تنهایی و سکوت می‌گیرند و ممکن است با مادری کردن، آنچنان که باید، ارتباط برقرار نکنند.» در واقع خانم روستا می‌گوید که نمی‌توان خوشحالی از مادر بودن یا نبودن را به همه آدم‌ها و همه زنان ارتباط داد؛ بلکه این موضوع ارتباط مستقیمی به ویژگی‌های شخصیتی آن زن دارد. پس تحقیقاتی که همه زن‌ها یا قریب به‌اتفاق آنها را در یک دسته جای می‌دهد و راضی یا ناراضی از مادری خود می‌داند، تحقیقات جامع و کاملی نیستند و نمی‌توان به آنها استناد کرد.
چیزی شبیه گرسنگی
آن‌چیزی که نمی‌توان آن را پنهان و کتمان کرد، غریزه مادری است که نه‌فقط در وجود انسان‌ها، بلکه در وجود حیوان‌ها هم به شکلی ویژه وجود دارد. موضوعی که فیروزه روستا آن را به گرسنگی و نیاز به غذا خوردن تشبیه می‌کند: «خب بر کسی پوشیده نیست که اگر انسان از نیازهایش عبور کند و به آنها پاسخ بدهد، حالش بهتر و انسان شادتری خواهد بود.» به نظر می‌رسد که اگر از منظر علمی و پژوهشی هم بخواهیم تبعات خوشحالی یا ناراحتی مادر بودن را بررسی کنیم، پاسخ دادن به نیاز و غریزه مادری، باعث میشود که آن زن، فردی شادتر از کسی باشد که این غریزه را نادیده گرفته استکلیشه‌ای است، اما واقعیت دارد؛ اینکه دختران از همان دوران کودکی و در بازی‌های‌شان هم همیشه نقش مادر را دارند؛ آنها برای بچه‌های کوچک‌تر از خودشان یا عروسک‌های‌شان نقش مادر را ایفا می‌کنند. اتفاقی که البته صرفا مختص به کشور ما نیست که آن را محصول سنت و فرهنگ ایران بدانیم بلکه عروسک‌بازی و مادری کردن، یک بازی بین‌المللی برای دخترانی در هرکجای این جهان است.
موضوعی که نشان‌دهنده ریشه ذاتی دختران به مادر بودن و فرزند داشتن است. این ماجرا تا آنجا پیش رفته است که حتی بهزیستی هم یکی از بند‌های قوانینش را به دختران مجردی اختصاص داده است که تمایل به فرزندخواندگی دارند؛ دخترانی که نیاز به مادری کردن در وجودشان ریشه دارد و حالا به‌هر دلیلی، شرایط ازدواج و فرزنددار شدن برای‌شان مهیا نشده‌است! حالا چه میشود کرد؟ بهزیستی دومین اولویت درخواست‌های فرزندخواندگی‌اش بعد از زن و شوهری که هیچ‌وقت صاحب بچه نشده‌اند را به این دختران مجرد و سپس به زن و شوهری که بچه‌ای دارند و تمایل دارند فرزند بعدی‌شان، فرزند خونی خودشان نباشد اختصاص داده است. در واقع این نیاز آنقدر جدی است که در اولویت دوم قرار گرفته است و اتفاقا خبرها و آمار‌های به‌دست آمده نشان می‌دهد که استقبال و تقاضای دختران جوان از این قانون، بیشتر از آن چیزی که پیش از این تصور می‌شد؛ انگار که حال‌شان با داشتن بچه، بهتر است!
این ظاهر نه‌چندان شاد!
اما چرا آنچه ما در جامعه از یک مادر می‌بینیم، چندان شاد و خوشحال به نظر نمی‌رسد؟: «واقعیت این است که انتظاری که جامعه امروز از زنان و مادران دارد، با ۴۰سال پیش فرق‌هایی جدی و اساسی دارد. زنان در چنین جامعه‌ای باید زیبا و خوش‌اندام باشند، از منظر علمی و اجتماعی، حرفی برای گفتن داشته باشند، مادری ایده‌آل باشند، از همسرشان حمایت کنند، حواس‌شان به پدر و مادرشان باشند، اوضاع خانه را همیشه در بهترین حالت خود نگه دارد و... خب همه اینها باعث میشود که زن، انرژی زیادی صرف کند، خسته شود و نتواند از مادری کردن که حالا به همه مسئولیت‌های قبلی‌اش اضافه شده، آن‌طور که باید لذت ببرد و شاد و خوشحال به نظر برسد.» خانم روستا می‌گوید که زنان به‌واسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایت‌های بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند: «آن‌وقت است که می‌توانیم بگوییم مادران، به سبب پاسخ به غریزه‌شان و از طرف دیگر به‌دلیل حمایت‌هایی که از آنها میشود، افراد شادتری نسبت به کسانی هستند که فرزندی ندارند.»، اما این حمایت چقدر عملی میشود؟ به نظر می‌رسد که در روزگاری که همه دولت‌ها به سمت افزایش جمعیت می‌روند، لازم است که فکری به حال ارتباط عاطفی و پیوند عمیق و امنیتی که فرزند از مادرش می‌گیرد، بکنند. آن‌وقت است که اگر مادری بداند بعد از بچه‌دار شدن و استراحت لازم، سرکارش برمی‌گردد و صندلی‌اش برای او حفظ خواهد شد، خوشحال خواهد بود. در غیر این صورت، از مادری که همه مسئولیت‌ها بر دوش اوست، شغلش را از دست داده، بی‌خوابی می‌کشد، خسته است و... چه انتظاری برای شاد بودن داریم؟: «در این میان فراموش نکنید که بخش قابل‌توجهی از این حمایت‌های لازم، از سمت پدران و همسران است که تامین میشود و زمینه را برای حال خوب مادر فراهم می‌کند.»
منبع: روزنامه جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی خواندنی‌ها
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد