به نقل از «همشهری آنلاین»

ببینید | سیاهپوستی که ۳۷ سال اشتباهی در زندان بود و در تلنت آمریکا درخشید

تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۱۷۱۴۲

به گزارش همشهری آنلاین، آنچه در چهار دهه اخیر بر این شهروند سیاهپوست آمریکایی گذشته به ویژه در دوران اعتراض مردم سراسر جهان به خشونت و نژادپرستی پلیس دیدنی‌تر و جذاب‌تر به نظر می‌رسد. ویلیامز روی صحنه مسابقه استعدادیابی آمریکایی درباره ماجرای خودش گفت: «من به خاطر جرمی که فردی دیگر مرتکب شده بود، ۳۷ سال به اشتباه در زندان بودم و آزمایش دی‌ان‌ای باعث شد از زندان آزاد شوم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

»

در فیلمی که پیش از اجرای آرچی پخش شد، او داستان زندگی‌اش را چنین تعریف کرد: «صبح روز ۹ دسامبر ۱۹۸۲ یک زن سفیدپوست در خانه‌اش هتک حرمت شده و چاقو خورده بود. من چهار ژانویه دستگیر شدم و باورم نمی‌شد چنین اتفاقی دارد برایم می‌افتد. جرمی مرتکب نشده بودم و می‌دانستم بی‌گناهم اما چون یک پسر فقیر سیاه بودم و توانایی مالی نداشتم، نمی‌توانستم در نظام قضایی لوییزیانا از خودم دفاع کنم. در دادگاه هیچ‌کدام از آثار انگشت با اثر انگشت من هماهنگ نبود و سه نفر شهادت دادند که هنگام رخ دادن جرم من در خانه بوده‌ام.»

آرچی ادامه داد: «اما آنها می‌خواستند یک نفر تقاص این جنایت را پس بدهد. من به زندان ابد بدون احتمال عفو یا آزادی مشروط محکوم و به زندان ایالتی آنگولا فرستاده شدم که خطرناک‌ترین زندان آمریکاست. در زندان باید تصمیم بگیری قوی باشی یا ضعیف. چون در زندان آدم آزمایش می‌شود. روزها به هفته و ماه و سال و دهه تبدیل شدند؛ شبیه یک کابوس. آزادی در ذهن انسان است. من به زندان رفتم اما اجازه ندادم ذهنم زندانی شود. وقتی در شرایط بد و آزاردهنده قرار می‌گرفتم، آواز می‌خواندم و با موسیقی به آرامش می‌رسیدم.»

ناگهان روزنه‌ای از امید در زندگی این شهروند رنگین‌پوست آمریکایی پس از حدود ۳۵ سال زندانی بودن پدیدار شد: «وقتی پروژه افراد بیگناه پذیرفت پرونده من را بررسی کند، امید داشتم بتوانند تبرئه‌ام کنند. به لطف فناوری‌های نوین پرونده من باز شد و دادگاه دستور داد آثار انگشت را در صحنه جرم با پایگاه داده‌ها مطابقت دهند. معلوم شد آثار انگشت مربوط به یک متجاوز سریالی بوده و من بعد از گذراندن ۳۷ سال پشت میله‌های زندان، روز ۲۱ مارس ۲۰۱۹ آزاد شدم.»

آرچی ویلیامز در ادامه ترانه‌اش را خواند و با واکنش تماشاگران و داوران می‌شد فهمید که خیلی آسان راهی مرحله بعد می‌شود. سایمن کاول هم که در واقع مهم‌ترین و جنجالی‌ترین داور گات تلنت آمریکاست، بهترین‌ها را نثار آرچی کرد و در پایان در میان تشویق‌های بی‌امان تماشاگران او را در آغوش کشید. فیلم اجرای آرچی ویلیامز ده‌ها میلیون بار در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی دیده شد و سایمن را ترغیب کرد سفیر بی‌گناهان شود.

مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی‌کند.
فایل آن‌را از اینجا دانلود کنید: video/mp4 کد خبر 519370 برچسب‌ها موسیقی‌‌ جهانی آمریکا جورج فلويد

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: موسیقی جهانی آمریکا جورج فلويد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۱۷۱۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محمدحسین لطیفی :تکنیک مهم نیست دل فیلمساز رامی‌خریم/روی نقاط اختلاف انگشت نگذاریم

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، محمدحسین لطیفی نویسنده، کارگردان و دبیر نخستین جشنواره فیلم «رضوان» در حاشیه نشست خبری این جشنواره با اشاره به اینکه گستره فیلم های دینی شامل همه فیلم ها با مضمون محبت، انسانیت، گذشت، ایثار و … می‌شود، به خبرنگار مهر گفت: اگر از صفر تا ۲۰ به دینی بودن یک فیلم نمره بدهیم، متوجه مرحله مرحله بودن این نگاه به فیلم می‌شویم مثلاً یک فیلم نمره ۵ و فیلمی دیگر نمره ۱۰ می‌گیرد اما هیچیک از این فیلم ها از گستره فیلم دینی خارج نمی‌شوند و تقریباً اکثر آثار اینگونه‌اند.

مهر نوشت: این کارگردان با اشاره به این‌که شیوه‌های مختلف در پرداخت به حضور خدا در فیلم‌ها وجود دارد، عنوان کرد: مساله اصلی و نکته من این است که آیا خدا در یک فیلم حضور دارد و خدا با آن کاراکتر هست؟ خدا برای هر کسی یک معنا دارد اما این به معنای حضور خدا از اول تا آخر در یک فیلم نیست چرا که اقتضای درام این است که مثلاً یک آدم به حضیض ذلت و بدبختی برسد اما کاراکتر فیلم در جایی احساس می‌کند خدا او را فراموش نکرده و این ارتباط به او آرامش می‌دهد. از این رو شیوه های مختلف در نوع پرداخت به حضور خدا وجود دارد.

وی درباره ویژگی‌های یک جشنواره دینی مطرح کرد: جشنواره دینی تنها تبلیغ دین نیست ولی تبلیغ دین هم در آن دیده می‌شود مثلاً در فیلم «سفر سبز» نه آن کشیش مسیحی آمده است تا حاج رضا را مسیحی کند نه حاج رضا آمده است تا کشیش مسیحی را مسلمان کند، مهم این است که در نسبت با سایر ادیان ما یک افق دید با ۲ تعلیم متفاوت داریم و باید توجه داشته باشیم چقدر به هم نزدیک هستیم. نقاط اختلاف ما کم است پس بهتر است روی نقاط اختلاف انگشت نگذاریم به عنوان مثال در «از کرخه تا راین» حاتمی کیا، سعید در یک کلیسا نماز می‌خواند. به نظرم فیلمسازها باید به مواردی از این دست توجه کنند.

کارگردان فیلم «غریب» با اشاره به اینکه حمایت های خوبی از جشنواره فیلم «رضوان» شده است، گفت: بالاخره در طول سال جوانانی در کشور هستند که در جاهای مختلفی فیلم می‌سازند و ممکن است دیده نشوند و نتوانند عرض اندام کنند از این رو جشنواره فیلم رضوی مأمنی است برای اینکه بیایند و عرض اندام کنند. در اینجا دنبال نمره ۱۰۰ دادن به تکنیک فیلم‌ها نیستیم و اول دل فیلمساز را می‌خریم.

لطیفی در پایان درباره فعالیت های اخیرش در زمینه کارگردانی فیلم یا سریال گفت: قدیمی ها می‌گفتند «صداش در میاد نگران نباشید» اما فعلاً زمان مناسبی برای صحبت کردن راجع به کارهایم نیست.

۲۲۰۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901607