ابتلا به کرونا در کدام گروه خونی بیشتر است؟

به گزارش افکارنیوز،

پس از شیوع ویروس کرونا و بیماری کووید ۱۹ در کشورهای گوناگون جهان، تحقیقات اولیه متخصصان این گمان را تقویت کرد که عوامل ژنتیکی می‌توانند در چگونگی مقابله سیستم دفاعی بدن در برابر ویروس کرونا نقش زیادی ایفا کنند. 

اخبار اجتماعی- نتایج آزمایشات جدید گروهی از متخصصان نروژی و آلمانی اکنون ارتباط میان برخی از گروه‌های خونی و تشدید نارسایی‌های تنفسی در روند رشد بیماری ناشی از ویروس کرونا در بدن را نشان می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این گروه به سرپرستی "تام کارلسن" از بیمارستان دانشگاه اسلو در نروژ و آندره فرانکه از دانشگاه کیل در آلمان، نمونه خون ۱۶۱۰ بیمار بدحال را که به دلیل ابتلا به بیماری کووید۱۹ در اوج این بیماری همه گیر در هفت کلینیک اسپانیا و ایتالیا بستری بودند، بررسی و مقایسه کردند. 

این کارشناسان مولکول‌های DNA بیماران را نیز که از نقاط مختلقی بودند استخراج و مورد بررسی و پژوهش قرار دادند. سپس خصوصیات ژنتیکی یافته شده در نمونه‌های خون این بیماران با خون ۲۲۰۵ نفر از افراد سالم اهداکننده خون از هر دو کشور مقایسه شدند. محققان دریافتند که افراد مبتلا به گروه خونی A + بیشتر در معرض خطر نارسایی تنفسی ناشی از بیماری کووید۱۹ هستند. نتایج این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که بدن افراد با گروه خونی نوع O در مقابل ویروس کرونا از ایمنی بهتری برخوردار است. 

تفاوت دو گروه خونی

مطالعات جدید متخصصان نروژی و آلمانی نشان می‌دهد که شدت نارسایی تنفسی در بیماران کووید۱۹ در نوع گروه خونی با کروموزوم "rs۶۵۷۱۵۲" حدود ۳۲ درصد و در نوع "rs۱۱۳۸۵۹۴۲" حدود ۷۷ درصد بیشتر از بقیه بیماران بوده است. این کروموزم‌ها تعیین‌کننده خصوصیات گروه‌های خونی در ژن‌ها هستند. 

پیش از این محققان چینی در پژوهش‌های خود به این نتیجه رسیده بودند که میانگین تعداد بیماران کووید۱۹ که دارای گروه خونی A هستند از سایر گروه‌های خونی بیشتر است. 

علاوه بر این از مدت‌ها پیش این نکته نیز برای دانشمندان مشخص شده است که افرادی که گروه خونی O دارند کمتر دچار بیماری مالاریا می‌شوند. از طرف دیگر نتیجه تحقیقات موید آن است که بدن کسانی که گروه خونی A دارند در مقابل طاعون مقاوم‌تر است.

 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: سیستم دفاعی بدن گروه خونی A گروه خونی نوع O گروه خونی کرونا ابتلا به کرونا ویروس کرونا گروه خونی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۲۴۲۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انسان نخستین بار کی سرما خورد؟

ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروس‌های متعددی که باعث سرماخوردگی می‌شوند، تنها تعداد کمی از آن‌ها در بقایای به‌جا مانده از انسان‌ها کشف می‌شوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافت‌های نرم مانند ریه وجود دارد و کم‌تر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسان‌های خردمند دست‌کم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده‌ باشند. 

«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونت‌‌های تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن‌ مبتلا می‌شوند. راینوویروس‌ها، کروناویروس‌ها و ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوسته‌یاخته‌ای تنفسی) اغلب عوامل اصلی‌اند. البته این عوامل بیماری‌زا (پاتوژن‌ها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهره‌داران به انسان منتقل شده‌اند.

جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایو‌ساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروس‌های جدید اجتناب‌ناپذیر بوده است.

معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد می‌شود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروس‌ها گاه برای جهش موفقیت‌آمیز و حتی انتشار بین انسان‌ها مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب دارند؛ مانند ویروس‌هایی که در همه‌گیری کووید‌ــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.

البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروس‌های سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروس‌ها می‌توانند هم‌زمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسان‌ها منتقل شده‌ باشند؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماری‌زا به‌راحتی می‌توانستند بین آن‌ها گسترش یابند و هم‌زمان پرورش حیوانات حامل این ویروس‌ها را نیز آغاز کردند.

اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس دانشگاه کالج لندن، می‌گوید انسا‌ن‌های «شکارچی‌ــ‌گردآورنده» که کشاورزی نمی‌کردند یا دام پرورش نمی‌دادند هم می‌توانستند از طریق شکار در معرض این ویروس‌های حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی‌ پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیست‌شناس، ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمان‌های مختلف پدیدار می‌شدند و از بین می‌رفتند.

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان منجر شد، پخش شدن آن‌ها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروس‌های سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمی‌ترین انسان‌ خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»

دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاری‌های باستان‌شناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروس‌های سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمی‌مانند. این ویروس‌ها به طور معمول در بافت‌های نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین می‌روند، اثر باقی می‌گذارند و در بافت‌های مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمی‌شوند.

البته ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده‌اند اما فقط ویروس‌های مبتنی بر دی‌ان‌ای بوده‌اند نه ویروس‌های حاوی آران‌آی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت‌ انسان در فرانسه پیدا کردند. این آران‌ای با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و نشان می‌دهد که این عوامل بیماری‌زای تاریخی احتمالا یا از بین رفته‌اند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافته‌اند.

بالوکس می‌گوید: «احتمالا در آینده از ویروس‌هایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسب‌تری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروس‌ها در گذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر می‌کند.»