روزگار ناخوش هنرمندان صنایع دستی در قرچک / بیمهری مسئولان به هنر اصیل ایرانی
تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۵۱۲۰۰
گروه استانها ـ هنرمندان شهرستان قرچک در سال جهش تولید در پیچ بیمهری مسئولان با چالشهای بسیاری همراه شدهاند که گذر از آن جز با حمایت دولت ممکن نیست. ۲۲ خرداد ۱۳۹۹ - ۰۸:۵۵ استانها استان تهران نظرات - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قرچک، صنایع دستی ایران برغم منحصر به فرد بودن در جهان و به تعبیری آئینه تمامنمای ذوق و فرهنگ ایرانیان، که ذهن هر بینندهای را در هر جای دنیا به یاد فرهنگ ایرانزمین میاندازد، متأسفانه این روزها در دستوانداز بیمهری برخی مسئولان با چالشهای بسیاری همراه شده است و هنرمندان ایرانی با وجود داشتن پیشینه قوی در صنایع دستی جایگاه اصیل خود را آنگونه که شایسته است در سطح جهانی نیافتهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بالابودن قیمت مواد اولیه، وجود کالاهای مشابه خارجی، تولید صنایع بیکیفیت، آشنا نبودن به بازارهای هدف و تبلیغات ضعیف برای صنایع دستی، وجود قوانین دست و پاگیر بانکی، قرار گرفتن برخی از رشتههای صنایع دستی در سایر صنوف، جزیرهای عمل کردن دستگاهها و پی نبردن به ظرفیتهای فراوان اشتغالزایی و ارزآوری از سوی قانونگذاران از جمله مشکلات فراروی این صنعت است.
گرانی چوب، هنرمندان معرقکار را از تب و تاب انداخته است
غلامحسین هداوندخانی یکی از هنرمندان رشته معرقکاری و از جانباز 70 درصد دوران دفاع مقدس در گفتوگو با خبرنگار تسنیم اش اظهار داشت: معرقکاری از جمله هنرهایی است که روی چوب انجام میشود و با استفاده از ابزارآلات و خلاقیت در کار و برش طرح کشیده شده بر روی چوبها با جنسهای مختلف، آیاتی از کلامالله مجید و اشعار شُعَرا و تصاویر گوناگونی را به وجود میآورند و مایع مباهات و افتخار برای بنده است که تا به حال بیش از 50 شاگرد در این زمینه را به صورت رایگان آموزش دادهام.
وی سپس با اشاره به گرانی مواد اولیه در حوزه معرق تصریح کرد: یکی از مشکلات اساسی ما گرانی چوب است که تهیه کردن آن نیز مشکل خودش را دارد و سبب شده بسیاری از افراد از آموزش در این رشته منصرف و به رشتههای دیگر هنری روی آورند.
این هنرمند قرچکی افزود: هیچگونه وام و تسهیلات بانکی به عنوان کمک هزینه تأسیس یک کارگاه معرقکاری وجود ندارد که جوان جویای هنر در یک مکان مشخص کار را آموزش دیده و سپس مشغول کار شود، همچنان که بنده نیز شاگردانم را در منزل مسکونی خودم آموزش میدهم.
بیش از 500 میلیون دلار صادرات صنایع دستی در سال قبل/ پیگیری مشکل بیمه هنرمندان صنایع دستیچشم امید 43 هزار هنرمند به حمایت دولت/ شاغلان صنایع دستی همدان از کرونا چقدر زیان کردند؟گزارش| رنگها و نقشهایی که لب به سخن میگشایند / هنرمندان صنایع دستی این روزها حال خوشی ندارندهنرمندان صنایع دستی محروم از بستههای حمایتی دولت هستند
زهرا هاشمی از بانوان کارآفرینی است که در رشته چرمدوزی فعالیت دارد. این هنرمند با بیان اینکه چرمدوزی کار پردرآمدی است و همیشه مشتری خود را دارد میگوید: فارغ از آن هزینههای تهیه چرم و ابزارآلات آن، اگر مسئولان حمایتی در قالب پرداخت تسهیلات داشته باشند و وامی را برای ما در این حوزه در نظر بگیرند میتوان کار را توسعه داد و یا حتی با این وام برای چندین نفر نیز اشتغالزایی کرد.
وی با بین اینکه توسعه صنایع دستی میتواند منبع اشتغالزایی برای بسیاری از افراد باشد تصریح کرد: گسترش صنایع دستی مختلف میتوان باعث بیشتر دیده شدن محصول و بالطبع افزایش تقاضای آن محصول شود و گاهی افراد در همین صنعت میتوانند آنقدر موفق باشند که خودشان سرچشمه راهاندازی یک مؤسسه یا کارگاه کوچکی برای اشتغال تعدادی دیگر شوند.
مریم موسوی نیز از دیگر کارآفرینان در حوزه میناکاری روی سفال است که با اشاره به چالشهای پیشروی این هنر اصیلی ایرانی گفت: کار میناکاری هنری است که صفر تا 100 آن با خودمان است، کاری است که در کوره 950 درجه باید انجام شود اما همواره با مشکلات بسیاری روبه رو هستیم و تاکنون از سوی هیچ مسئول، ارگان و یا سازمانی حمایت نشدهایم.
وی ادامه داد: این هنر کاری است که هر کس با هر سلیقهای از آن استقبال میکند و یک کار سنتی است و همه جا خواهان خود را دارد که اگر حمایتی از هنرمندان این حوزه صوررت پذیرد قطعاً میتوانیم کار را توسعه داده و برای افراد دیگر نیز شغل ایجاد کنیم، چرا که بستر این کار فراهم است.
پروانه رحمانی دیگر غرفهدار کارآفرین و هنرمند رشته چرمدوزی و ملیلهبافی نیز گفت: توقع ما از مسئولان این هست که از ما حمایت کنند تا زنان بیسرپرست و بدسرپرست نیز بتوانند درآمدزایی داشته باشند.
عدم وجود مکان دائمی برای عرضه محصولات و صنایعدستی
زهرا گودرزی هنرمند گلیمباف و صاحب آموزشگاه گلیمبافی در شهرستان قرچک نیز درگفتوگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: هنر فرش و گلیمبافی از هنرهای قدیمی است که همیشه ماندگار هست و هیچگاه از بین نمیرود اما هنرمندان در این حوزه بالطبع سایرهنرمندان با مشکلات فراوانی روبه رو هستند که مهّمترین آن عدم وجود مکانی مناسب برای عرضه محصولاتشان است.
وی افزود: شهرستان قرچک به یک مکان دائمی برای عرضه محصولات صنایعدستی نیاز دارد که اگر جایی برای انجام این کار پیشبینی شود، درآمدزایی نیز برای برخی از خانمهای بدسرپرست و بیسرپرست خواهد شد.
در این راستا برای پیگیری مشکلات هنرمندان صنایع دستی با مریم خدابنده رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان قرچک به گفتوگو نشستیم.
حمایت از هنرمندان صنایع دستی در اولویت قرار دارد
مریم خدابنده با اشاره به ظرفیتهای صنایع دستی و میراث فرهنگی در شهرستان قرچک اظهار داشت: جامعه هدف ما 480 هنرمند و 12 کارگاه تولیدی صنایع دستی نظیر سفالگری، گلیمبافی، معرقکاری، ملیلهدوزی و غیره در حال فعالیت هستند که با کمترین امکانات فعالیت میکنند.
وی با اشاره به کمبودها و نیازهای درون شهرستانی تصریح کرد: یکی از مهّمترین نیازهای ما نبود یک مکان برای ایجاد نمایشگاه است که محصولات صنایع دستی بیشتر در انظار عموم قرار بگیرد و مردم نیز راحتتر بتوانند از نمایشگاه بازدید کرده و از محصولات خریداری کنند.
رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان قرچک افزود: اداره میراث فرهنگی محدودیتهای مالی بسیاری دارد و گاهاً باید با همکاری دیگر نهادها و سازمانها این محدودیتها را برطرف کرد.
امید است در سالی که توسط مقام معظم رهبری به سال « جهش تولید» نامگذاری شده، با حمایت از هنرمندان به ویژه صنایع دستی بتوان علاوه بر ایجاد مشاغل پایدار در زمینه جذب گردشگر خارجی، بالا بردن سطح تولید ملی و معرفی فرهنگ اصیل ایرانی به جهانیان نیز گامهای مهّمی برداشت.
گزارش از امیرعلی ثنایی
انتهای پیام/220/ش
R7840/P/S6,60/CT7منبع: تسنیم
کلیدواژه: هنرمندان صنایع دستی صنایع دستی میراث فرهنگی شهرستان قرچک معرق کاری معرق کار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۵۱۲۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مظلومتر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/ تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، کنسرت «اشعار نو از نغمههای کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شبهای پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیفها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودیهای قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.
صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفتوگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را میخوانید:
لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .
کنسرت نغمههای کهن یا اشعاری نو از نغمههای کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمههای با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمههایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیینهای مناطق مختلف هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمههای آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.
چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟
از سویی به جهت حمایتهای فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم
درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟
اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق میافتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبهای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.
با توجه به مبالغ بالای کنسرتها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟
در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینههای کنسرتها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار میشود اگر بخشی از هزینهها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر میشود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانههای دولتی با حمایتهایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.
ما امروز میبینیم که حتی خوانندههای شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقیهای الکترونیک و موسیقیهای غیر ایرانی میآورند، حتی به نظر من آن موسیقیها موسیقیهای پاپ نیست همانطور که بهتر از من میدانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی میتواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقیهایی که توسط بعضی از خوانندهها اجرا میشود و به روی صحنه میرود موسیقیهای پاپ نیستند.
البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آنها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقیها منجر به این میشود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما میشنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد، این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.
متأسفانه به دلیل ذائقهای که توسط عدهای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،عود، سازها کوبهای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخههای موسیقی اصیل ایرانی هستند.
شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت میکند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.
به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشتهام میگویم، که اتفاقاً مردم در مناسبتهای آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آوازها هستند، اگر این آوازها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.
ما انسانها دارای حالتهای مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالتها موسیقی خاص خود را طلب میکنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگها که از دل فرهنگ خودمان بیرون میآید ادای دین میکنیم و به آن اصالت میدهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالتها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.
بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد میشود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو میشویم، در حال حاضر کنسرتهایی که در سالنهای مجلل برگزار میشوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازهای که کارمان راه بیافتد.
انتهای پیام/