به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

بهترین منبع پروتئین گیاهی که جایگزین گوشت است

تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۵۹۵۴۹

به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، تمام لوبیا‌ها (لوبیا قرمز، لوبیا سیاه، لوبیا چیتی، لوبیا سفید، لوبیا چشم بلبلی و لوبیا کشاورزی) برای سلامتی مفید هستند و یک گزینه سالم برای بیماران مبتلا به آسم و دیابت محسوب می‌شوند. لوبیا به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند، همچنین یک منبع عالی از ویتامین‌ها، مواد معدنی، پروتئین، فیبر غذایی و آهن است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مصرف لوبیا به طور مرتب، برای مو و پوست مناسب است و از عملکرد مناسب سیستم عصبی و مغز حمایت می‌کند اما این‌ها تنها بخشی از خواص لوبیا است.

بر خلاف باور عموم مردم لوبیا بادزا نیست بلکه باد‌های نهفته در درون بدن را از بدن خارج می‌کند و این یک فایده است. لوبیا سرشار از پتاسیم، منیزیم، آهن و پروتئین است بنابراین، برای گیاهخواران، جایگزین خوبی برای گوشت است.

ارزش غذایی لوبیا

لوبیا به طور عمده از کربوهیدرات و فیبر تشکیل شده است، اما به عنوان منبع خوبی از پروتئین نیز محسوب می‌شود. لوبیا‌ها غنی از پروتئین هستند گرچه کیفیت غذایی پروتئین لوبیا به طور کلی کمتر از پروتئین حیوانی است. لوبیا جایگزین مقرون به صرفه‌ای برای بسیاری از مردم است. در واقع، لوبیا یکی از غنی‌ترین منابع  پروتئین گیاهی است که گاهی اوقات به عنوان «گوشت فقیر» نامیده می‌شوند.

پروتئینی که به مقدار زیاد در لوبیای قرمز وجود دارد، فازولین است که در برخی افراد ممکن است واکنش‌های آلرژیک ایجاد کند. لوبیا همچنین حاوی پروتئین‌های دیگری مانند لکتین‌ها و مهار کننده‌های پروتئاز است.

کربوهیدرات‌های لوبیا

لوبیاها عمدتا از کربوهیدرات‌های نشاسته‌ای تشکیل شده‌اند که تقریبا ۷۲ درصد از کل کالری را تشکیل می‌دهند. نشاسته عمدتاً از زنجیر‌های طولانی گلوکز در شکل آمیلوز و آمیلوپکتین (۳) تشکیل شده است. لوبیا نسبت بیشتری از آمیلوز در مقایسه با اکثر منابع غذایی دیگر نشاسته‌ای دارد.

آمیلوز به عنوان آمیلوپکتین قابل هضم نیست به همین دلیل، نشاسته لوبیا یک کربوهیدرات دیر هضم است. هضم آن طول می‌کشد و باعث می‌شود که قند خون بیشتر و بیشتر از سایر نشاسته‌ها ایجاد شود. لوبیا‌ها به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ مفید هستند.

لوبیا، یک عنصر آنتی اکسیدانی است

این یک عنصر آنتی اکسیدانی است که برای بدن بسیار مناسب و مفید خواهد بود. به علاوه لوبیاها، بهترین منابع غذایی مس، گوشت، غذا‌های دریایی و آجیل هستند. منگنز این ترکیب در بسیاری از غذاها، به ویژه در دانه‌های کامل، حبوبات، میوه‌ها و سبزیجات وجود دارد. پتاسیم این مواد مغذی ضروری می‌تواند بر سلامت قلب مفید باشد.

بیشتر بخوانید

معرفی خواص لوبیا چشم بلبلی! +مضرات و ارزش غذایی

لوبیا باعث جلوگیری از فشار خون بالا

لوبیا که منبع خوبی از پتاسیم، منیزیم، فیبر محلول و پروتئین است، به کاهش فشار خون بالا کمک می‌کند. این عناصر باهم در حفظ فشار خون طبیعی موثر هستند، پتاسیم و منیزیم عروق را گسترش می‌دهند و جریان خون نرمال و طبیعی را فراهم می‌کنند.

لوبیا باعث تقویت استخوان‌ها می‌شود

منگنز و کلسیم موجود در لوبیا باعث تقویت استخوان‌ها می‌شود و باعث جلوگیری از پوکی استخوان می‌شوند، فولات در لوبیا‌ها نیز به حفظ سلامت استخوان و مفصل، کمک می‌کند و خطر بیماری‌های استخوانی و شکستگی را کاهش می‌دهد.

مقدار بالای کربوهیدرات‌های پیچیده و فیبر رژیم غذایی در کلیه‌ها، سطح کلسترول را در خون کاهش می‌دهد. فیبر رژیم غذایی محلول یک ماده ژل مانند در معده است که کلسترول را احاطه کرده و از جذب آن به بدن جلوگیری می‌کند.

لوبیا مناسب برای بیماران دیابتی

یک گزینه سالم برای بیماران دیابتی است که به دلیل شاخص گلیسمی پایین آن است که محتوای شکر بدن را متعادل نگه می‌دارد و خطر ابتلا به دیابت را کاهش می‌دهد.

لوبیا معده را پاکسازی می‌کند

هنگامی که لوبیا‌ها در مقادیر مناسب مصرف می‌شوند، می‌توانند به پاک سازی دستگاه گوارش نیز کمک کنند. همچنین باعث حذف سموم از بدن شده و خطر احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش می‌دهد.

لوبیای قرمز غنی از ویتامین B۱ است که تا حد زیادی به عملکرد‌های شناختی سالم کمک می‌کند. سطح بالایی از ویتامین B۱ در ایجاد سدیم استیل کولین (انتقال دهنده عصبی مهم) کمک می‌کند که عملکرد مناسب مغز را تقویت می‌کند و تمرکز و حافظه را افزایش می‌دهد. منگنز در لوبیا بسیار مهم است و در انجام متابولیسم، که اساساً تجزیه مواد مغذی برای تولید انرژی برای بدن است، اهمیت دارد.

منگنز در لوبیا نیز به دفاع از آنتی اکسیدانی بدن کمک می‌کند تا رادیکال‌های مضر آزاد بدن به طور صحیح و موثر تخریب شوند.

آنتی اکسیدان‌های لوبیا، سیستم ایمنی را با از بین بردن رادیکال‌های آزاد و محافظت از سلول‌های بدن تقویت می‌کنند.

لوبیا دارای خواص ضد پیری

آنتی اکسیدان‌ها در لوبیا‌ها از رادیکال‌های آزاد خلاص می‌شوند و از رشد سلول‌ها جلوگیری می‌کنند. آن‌ها همچنین در کاهش چین و چروک، بهبود آکنه و تغذیه مو و ناخن موثر هستند.

لوبیا سلامت قلب را بهبود می‌بخشد

مقدار زیاد منیزیم در لوبیا‌ها بر کلسترول تاثیر می‌گذارد و به بدن کمک می‌کند تا با بیماری‌های مرتبط با قلب مانند سکته مغزی، بیماری‌های عروقی، انعقاد شریان‌ها، حمله قلبی و ... مبارزه کند و سلامت قلب قوی را حفظ کند.

لوبیا‌ها به عنوان آنتی‌اکسیدان‌ها عمل می‌کنند. رادیکال‌های آزاد در میتوکندری توسط دفاع آنتی اکسیدان کاهش می‌یابد.

لوبیا همچنین شامل ویتامین K هستند و برای محافظت از سلول‌های بدن از استرس اکسیداتیو که برای کاهش خطر ابتلا به سرطان حیاتی هستند، مهم است. می‌توان با استفاده از لوبیا در رژیم غذایی مانع سرطان کولون شد.

لوبیا کنترل قند خون را بهبود می‌بخشد

خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند حمله قلبی می‌تواند به دلیل افزایش سطح قند خون شما افزایش یابد، بسیار مهم است که این سطح را متوسط نگه داریم و سطح قند خون را می‌توان با خوردن لوبیا حفظ کرد.

عوارض جانبی لوبیا

مسمومیت هموگلوتینین: لوبیا حاوی هموگلوتینین، آنتی‌بادی است که می‌تواند باعث ایجاد گلبول‌های قرمز شود. مقدار بیش از حد این ترکیب می‌تواند منجر به اسهال، حالت تهوع، درد شکم و استفراغ شود.

مشکلات گوارشی: مصرف بیش از حد لوبیا می‌تواند به گاز، اسهال و مسدود شدن روده‌ها منجر شود.

آسیب به اندام‌ها: اگرچه آهن در لوبیا سودمند است، اما مصرف بیش از حد آن می‌تواند منجر به آسیب مغزی شود.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: خواص لوبیا درمان سرطان مشکلات گوارشی آنتی اکسیدان کاهش می دهد لوبیا ها قند خون

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۵۹۵۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راهکارهای جایگزین تنبیه بدنی در کودکان

یک روانشناس در مورد تنبیه کودک گفت: شما می‌توانید با استفاده از محرومیت‌سازی، محدویت‌های کلامی یا تقویت منفی به صورت غیرفیزیکی کودک را تنبیه کنید. چرا که تنبیه بدنی می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را برای کودک به همراه داشته باشد.

به گزارش ایسنا، سحر پهلوان‌نشان روانشناس کودک و نوجوان در گفت‌وگو با ایسنا با بیان تعریف تنبیه از دیدگاه روانشناسی گفت: در روانشناسی کودکان و نوجوانان، تنبیه را به عنوان یکی از شیوه‌های رایجی که ذیل رفتار درمانی به شمار می‌آید در نظر می‌گیرند، شیوه‌ای که برای آموزش برخی از مفاهیم یا اجتناب از انجام برخی از موارد، توسط خانواده‌ها یا افرادی که در حوزه آموزش، تعلیم و تربیت هستند می‌تواند اعمال شود.

شکل‌های مختلفی از تنبیه وجود دارد

این روانشناس در ادامه با بیان اینکه کلمه تنبیه در نظر عوام، همان تنبیه فیزیکی و بدنی است، گفت: ما شکل‌های مختلفی از تنبیه را داریم برای مثال شکلی از تنبیه می‌تواند به شکل تقویت منفی باشد. در شکل دیگر از تنبیه، کودک از موضوع مثبتی که برای او لذت یا خوشحالی به همراه داشته دور شود، یا در اختیار او قرار نمی‌دهیم. بنابراین شما می‌توانید با استفاده از محرومیت‌سازی، محدویت‌های کلامی یا تقویت منفی به صورت غیرفیزیکی کودک را تنبیه کنید. چرا که تنبیه بدنی می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را برای کودک به همراه داشته باشد.

از تنبیه بدنی در موارد خاصی استفاده می‌شود

پهلوان نشان تأکید کرد: تنبیه‌ها اگر بخواهند مؤثر باشند نباید جسمی و فیزیکی باشند مگر در مواقعی که یک آسیب جدی متوجه کودک می‌شود یا کودک ناخواسته آسیب جانی که به فرد دیگر یا به اموال و دارایی دیگران وارد می‌کند. مثلاً  آتش‌افروزی‌هایی که برخی کودکان انجام می‌دهند یا بازی‌های خطرناکی که می‌تواند حتی منجر به مرگ کودک یا فرد همسال او شود. یا برای بچه‌هایی که سابقه مشکلات رفتاری مانند اوتیسم و کم‌توانی ذهنی‌ دارند، چون قوه ادراک آنان از لحاظ شناختی رشد پیدا نکرده است. در برخی مواقع از تنبیه‌های فیزیکی هم استفاده می‌شود. ولی در مواردی غیر از این، بیشتر توصیه می‌شود که از شیوه تنبیه‌های غیر جسمی مثل تقویت منفی، محروم‌سازی، تقویت‌های مثبت و .. استفاده شود.

ما شکل‌های مختلفی از تنبیه را داریم برای مثال شکلی از تنبیه می‌تواند به شکل تقویت منفی باشد.در شکل دیگر از تنبیه، کودک از موضوع مثبتی که برای او لذت یا خوشحالی به همراه داشته دور شود، یا در اختیار او قرار نمی دهیم. محرومیت سازی، تنبیه‌های غیرکلامی مانند سکوت یا پاسخ ندادن پدر یا مادر در موقعیت‌های مدنظر آنها، شیوه های دیگری از تنبیه غیر جسمی هستند.

عوامل تأثیرگذار بر تنبیه کودکان

این روانشناس ادامه داد: برای آموزش مفاهیم خاص مانند نظم نخست باید منظور خود از نظم را برای کودک مشخص کنیم. به کودک نشان دهیم رعایت نظم می‌تواند پیامدهای مثبت به همراه داشته باشد و عدم رعایت  آن می‌تواند به تنبیه‌های مانند محرومیت از امتیاز خاص منجر شود.‌

وی افزود: نکته دوم درباره مؤثر بودن تنبیه‌ها این است که باید متناسب با کاری که کودک انجام داده یا نداده، تنبیه انجام شود. مثلاً اگر کودک درس خود را نخواند ما نمی‌توانیم به او بگوییم که خوب من به تو قول داده بودم که آخر هفته تو را به شهربازی ببرم و الان نمی‌برم. قول‌هایی که به کودک داده می‌شود اساساً باید اجرا شوند. در واقع در حال حاضر عدم اجرای این قول یک بی‌اعتمادی را در کودک ایجاد می‌کند. بنابراین تنبیه یا محرومیت مد نظر باید حول‌ محور همان موضوع و یا در فاصله‌ی نزدیک به آن موقعیت و نه در روزهای آینده باشد.

پهلوان نشان خاطرنشان کرد: شدت تنبیه‌ها باید متناسب با سن کودک در نظر گرفته شود مثلاً زمانی باید صحبت از محروم‌سازی شود که کودک کار اشتباهی را انجام داده است. این زمان بندی باید براساس سن کودک باشد یعنی اگر کودک 3 ساله است حدوداً بین 3 تا 6 دقیقه بعد از انجام کار خطا، تنبیه مناسب صورت گیرد.

این روانشناس گفت: توصیه ما این است که والدین بیشتر بر روی رفتارهای مثبت کودک تمرکز کنند که بتواند برای کودک تشویق به همراه داشته باشد. از این رو وقتی کودک خطایی انجام می دهد و در لحظه مورد تنبیه قرار می‌گیرد باید کوچک‌ترین اتفاق مثبت را هم مورد تشویق قرار داد. این تشویق‌ها می‌تواند تصدیق کلامی، تشویق اجتماعی و نظام اقتصاد ژتونی(پاداش دادن به کودک درقبال رفتارهای مطلوب) باشد. تا کودک برای انجام رفتارهای درست، انگیزه بیشتری پیدا کند. با این شیوه اگر کودک برای جبران اشتباه تلاشی انجام دهد. با استفاده از اقتصاد ژتونی می‌تواند یک تعدادی از آن مجازات و یا تنبیه‌هایی که برای او در نظر گرفته‌شده، را کاهش داد.

تأثیرات منفی تنبیه بدنی در کودکان‌

این روانشناسی درباره‌ تأثیرات منفی تنبیه بدنی در کودکان گفت: تأثیرات آن را از منظر گوناگون می‌توان بررسی کرد. این که کودک در چه بازه سنی قرار داشته باشد، یا جنس کودک چی باشد، یا کدام یک از والدین در چه موقعیت مکانی و زمانی این تنبیه را انجام داده باشند، متفاوت است. در قسمت اول یکی از تبعات این گونه از تنبیهات احساس شرم و نقص را در کودک به همراه می‌آورد که ممکن است نسبت به آن فرد تنبیه‌کننده پدر، مادر، مربی یا هر فرد دیگری، احساس ناکامی ایجاد شود که متعاقب آن می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را در ادامه برای کودک ایجاد کند.

 پهلوان‌نشان ادامه داد: یکی دیگر از واکنش‌های که کودک در مقابل تنبیه بدنی می‌تواند انجام می‌دهد پرداختن به کارهایی است که والدین به آن حساس هستند. به این روش معمولا کودکان والدین خود را کنترل می‌کنند.

وی معتقد است: در فضای یادگیری مشاهده‌ای هم کودک یاد می‌گیرد که این یک شیوه‌ای است که خانواده می‌تواند  به وسیله آن به اهدافش برسد. بنابراین او هم در ارتباط با همسالان هم‌جنس یا غیر هم‌جنس خود و یا افرادی بزرگ‌تر از خود می‌تواند به کار ببرد. شیوه‌ای برای کسب توجه و به هدف رسیدن کودک از این منظر که دیگران را مجبور کند تا یکسری کارهایی را برای او انجام دهند.

 این  روانشناس تأکید کرد: غیر از موردی که گفته شد ما شاهد یک فاصله‌گیری عاطفی هم در بچه‌ها هستیم. اگر اولین شیوه‌ خانواده وقتی‌که کودک اشتباه یا خطایی را انجام می دهد، شیوه تنبیه فیزیکی و داد و بیدادهای همراه با آن باشد، باعث می‌شود که ویژگی‌هایی مانند صبر، تحمل ناکامی یا به تأخیر انداختن ارضای نیازها در بچه‌ها با مسائل زیادی مواجهه شود که آسیب‌های آن در دوران بعدی زندگی کودک هم برای ما کاملاً مشخص است. کودک از پدر و مادر خود فاصله می‌گیرد و خلأهای عاطفی زیادی برای او به وجود می‌آید و این موضوع خیلی مواقع باعث می‌شود که ارتباط ایمن کودک با منابع دل‌بستگی اولیه او مثل پدر و مادر هم  دستخوش تغییر شود.

خشم، انزجار، تنفر، پرخاش، طیف وسیعی از هیجان‌های منفی که می‌تواند برای کودک اتفاق بیافتد برای او عادی می‌شود و به ابعاد مختلف زندگی کودک هم سرایت پیدا می‌کند.

وی در ادامه گفت: خیلی وقت‌ها ما با والدین مخصوصاً والدینی با حالت تکانشی‌تر یا سابقه اختلالات روان‌شناختی یا آستانه تحمل پایین صحبت می‌کنیم، می‌گویند که من در آن لحظه متوجه نشدم که چه اتفاقی افتاده است و بعد از آن هم پشیمان شدم. اما آن آسیبی که تنبیه بدنی حتی برای بار اول در ذهن یک کودک ایجاد کند، می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری را داشته باشد.

 پهلوان‌نشان خاطرنشان کرد: البته خود اختلال‌های روان‌شناختی یا اختلال خاص والدین در این زمینه باید ارزیابی شود، تا در نظر گرفته شود که رفتار کودک چه طرح‌واره‌ای را در ذهن والدین فعال می‌کند که با اشتباه کودک خشم عجیب غریبی در مادر یا پدر فعال می‌شود که به طبع آن رفتار فیزیکی بر روی کودک انجام می گیرد.

اگر اولین شیوه‌ی خانواده وقتی‌که کودک اشتباه یا خطایی را انجام می دهد، شیوه تنبیه فیزیکی و دادو بیدادهای همراه با آن باشد باعث می‌شود که ویژگی‌هایی مانند صبر، تحمل ناکامی یا به تأخیر انداختن ارضای نیازها در بچه‌ها با مسائل زیادی مواجهه شود که آسیب‌های آن در دوران بعدی زندگی کودک هم برای ما کاملاً مشخص است. کودک از پدر و مادر خود فاصله می‌گیرد و خلأهای عاطفی زیادی برای او به وجود می‌آید و این موضوع خیلی مواقع باعث می‌شود که ارتباط ایمن کودک با منابع دل‌بستگی اولیه او مثل پدر و مادر هم  دستخوش تغییر شود.

علت مقابله به مثل کودکان در تنبیه بدنی‌

این روانشناس کودک در پاسخ به سؤالی درباره‌ی این‌که چرا بچه‌ها وقتی مورد تنبیه بدنی قرار می‌گیرند دقیقاً مقابله به مثل می‌کنند و همان رفتار را در مقابل والدین انجام می‌دهند، گفت: در سنین تقریباً 3تا 6 سالگی که کودکان در مرحله دوم روان‌شناختی خود هستند نیروی اراده در حال شکل گرفتن است. این نیروی اراده و آن مقاومت گرایی‌ها و منفی‌گرایی‌هایی که کودکان دارند. باعث نه گفتن‌ آنان می‌شود و در سطح جسمی هم کودک متوجه توانایی بدنی و ماهیچه‌ای خود شده است و می‌خواهند در مقام عمل این توانایی را نشان دهد تا ببیند آیا دقیقاً می‌توانند همان کار را انجام دهد.

پهلوان‌نشان تأکید کرد: به هر حال منبع الهام کودک والدین هستند تصور آن‌ها این است که اگر والد کاری را انجام می‌دهد این کار، درست است. بنابراین او هم امتحان می‌کند تا ببیند آن نتیجه‌ای که والد می‌خواهد از کودک بگیرد کودک هم می‌تواند آن نتیجه را از والد بگیرد؟ به همین خاطر است که می‌گوییم  از آنجایی که بچه‌ها مشاهده کنندگان قوی هستند و تقریبا در 5 تا 6 سال اول زندگی‌شان هم این شخصیت روانی در حال شکل گیری است، اکیدا توصیه می‌شود تا جایی که امکان دارد، گفتگوی همدلانه بدون برانگیختگی احساس شرم و نقص در کودک اتفاق بیافتد تا هیجان کودک به شکل درستی بررسی شود. البته تنبیه اصولی مانند محرومیت، تقویت منفی، جداسازی یا شیوه‌های غیرکلامی با توجه به شرایط سنی و روشی صحیح می‌تواند یکی از روش‌های کارآمد در تربیت کودک باشد.

این  روانشناس در ادامه گفت: مسئله بعدی که به شدت توصیه می‌کنیم این است که خانواده‌ها انتظارات‌شان را از کودکان در سطح متعارف، منطقی و مطلوب متناسب با سن، جنس و ویژگی‌های تحولی کودکان قرار دهند، در کنار آن پیامدهایی‌ که انجام یا عدم انجام آن رفتار، با شکل‌های مختلف به کودک گفته شود.

اصرار کودکان بر درستی اشتباهی که انجام می‌دهند

 پهلوان‌نشان در پاسخ به سوال دیگری درباره‌ مقاومت کودکان و اصرار آن‌ها بر اشتباه نبودن کارشان اظهار کرد: دلایل زیادی باعث می‌شود که کودک اصرار بر درست بودن کار خود داشته باشد. اگر کودک در بازه‌ سنی 3 تا 6 سال باشد این مقاومت و منفی‌گرایی اساسا جزو شاخصه‌های تحولی او است. والدین باید از شیوه‌های دیگر و به شکل غیر مستقیم مانند استفاده از کارتون‌ها، قصه‌ها، نمایش ها و بازی با عروسک‌ها، سعی کنند آن مفهوم را آموزش دهند.

وی ادامه داد: از دلایل دیگری که باعث می‌شود بچه‌ها اشتباهات خود را نپذیرند این است که کودک در فضای ذهنی خود این داده را دارد که من اگر الان به اشتباه خود اقرار کنم کتک می‌خورم چون قبل‌تر از این هم همین موضوع اتفاق افتاده است.

این روانشناس کودک گفت: اساسا والدین در تنبیه‌های خود به دنبال راه‌حل مسئله نیستند بلکه به دنبال آن هستند که آن احساس شرم و نقص در کودک بالا بیاد و به او بقبولانیم که تو مقصر هستی. در صورتی که صورت مسئله اصلی ما باید آن اتفاق باشد. زمانی که کودک دارد به چهره والدین نگاه می‌کند و می‌بیند که این والدین بسیار برافروخته هستند و شاید ابزار خاصی هم در دست داشته باشند. مسلما از پذیرفتن اشتباه خود اجتناب می‌کند. از سوی دیگر در دوره‌ای که کودک استقلال‌ورزی را تجربه می‌کند، آن احساس شرم  برای او آزار دهنده است. بنابراین شاید بهتر باشد در موقعیتی که هم والد عصبانی است و هم کودک پذیرا نیست. شروع به تنبیه کردن یا شکافتن مسئله نکنیم و اجازه دهیم کمی زمان بگذرد تا بار هیجانی فروکش کند.

وی در پایان با تاکید بر اینکه باید والدین تمرکز خود را روی خود اتفاق بگذارند. تصریح کرد: بچه‌ها متمرکز بر حال هستند و آینده‌نگری ندارند. ممکن است کاری را هم به اشتباه انجام بدهند. ولی واقعاً نیت عامدانه‌ای نبوده است. به این دلیل بعضی وقت‌ها کودکان می‌گویند که من نمی‌دانستم که این اتفاق می‌افتد و فقط می‌خواستم تجربه کنم. از این رو ما باید بر روی گفت‌وگوی همدلانه‌ای با کودک تمرکز کنیم و ببینیم که کودک در آن لحظه چگونه فکر می‌کرده و چه احساسی را داشته و چه هیجانی را تجربه کرده است.

انتهای پیام