معجزهگران در راهند؟
تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۶۷۱۸۹
معجزهگرایان و آخرالزمانیها مانند تیغ دو دماند که با همه تعارضاتشان گاه منافعشان بر سر حذف واقعگرایان سیاسی مشترک میشود. چگونه میشود این دو رویکرد که تضاد منافع عمیقی دارند بر سر موضوع حذفِ واقعگرایانِ سیاسی اتفاق نظر داشته باشند؟
به گزارش ایسنا، در سرمقاله روزنامه شرق آمده است: «اگرچه تعبیرِ «معجزه هزاره سوم» که فاطمه رجبی آن را در وصفِ محمود احمدینژاد به کار برد، اینک بیشتر شبیه یک شوخی است اما نباید نادیده انگاشت این تعبیر هنوز در نزد اصولگرایان از معنا تهی نشده است و بسیاری بر این باورند که برخی چهرههای سیاسیِ اصولگرا قادرند معضلات و مشکلات را یکشبه مرتفع سازند و در مملکت طرحی نو دراندازند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: «در حال حاضر تحلیلهای قالب در سیاست داخلی ایران سه رویکرد را دنبال میکنند؛ رویکردِ معجزهگرایانه، آخرالزمانی و رئالیستی (واقعگرایانه). در مقاطعی که اصولگرایان به قدرت رسیدهاند، نگاه معجزهگرایانهای بر استراتژی آنان حاکم بوده است. دوران هشتساله محمود احمدینژاد اوجِ این ادعاست. فارغ از این که حامیان چهرههای سیاسیِ اصولگرا تا چه میزان به معجزهگران خود باور دارند، تجربه دولت و مجلسداری اصولگرایان نشان داده آنان حامل هیچ معجزهای نیستند و حتی اگر سرنوشت، شرایطی معجزهگونه همچون افزایش قیمتِ نفتِ بشکهای صد دلار را برایشان رقم زده است، اصولگرایان جز اتلاف این سرمایهها کار دیگری نکردهاند.
حامیانِ اصولگرایان مجلس و ریاست آن اگر انتظار معجزهای در عرصههای اقتصادی و سیاسی از این نمایندگان دارند، باید گوشهچشمی به مرد معجزه هزاره سوم داشته باشند که خاطره بسیار تلخی از خود به یادگار گذاشته است. رویکرد دیگر، رویکرد آخرالزمانی است که همه چیز را از دست رفته میداند. نگاهی اپوزیسیونی و باور به این که دیگر کار از کار گذشته است و هیچ چیز را نمیتوان درست کرد. چون با دست زدن به پازل کوچکی، پازلهای بزرگ هم فرومیریزند. نکته اساسی در این رویکرد این است که آنان به گرانیگاهی مشترک میرسند. اصولگرایان باور دارند همهجای کشور باید در دست آنان باشد تا همه چیز روبهراه شود و اپوزیسیون نیز معتقد است باید کسی بیاید تا همه چیز را زیر و رو کند. این شخصیت کیست؟ همه جریانهای اپوزیسیون با همه تفاوتهایشان یک پاسخ بیشتر ندارند که منبعث از رویکردِ آخرالزمانی است. این دو رویکرد باعث میشود کار برای رئالیستهای سیاسی سخت پیش برود و این سختی گاه با توهین و تحقیر همراه است. معجزهگرایان و آخرالزمانیها مانند تیغ دو دماند که با همه تعارضاتشان گاه منافعشان بر سر حذف واقعگرایان سیاسی مشترک میشود. چگونه میشود این دو رویکرد که تضاد منافع عمیقی دارند بر سر موضوع حذفِ واقعگرایانِ سیاسی اتفاق نظر داشته باشند؟
در پایان یادآوری این نکته ضرورت دارد که شاید بخش اندکی از اصلاحطلبان رئالیستِ سیاسی باشند، اما مقصود در اینجا صرفا آنان نیستند.»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: اصولگرايان واقع گرایان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۶۷۱۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شبی که رئال معجزه را معنا کرد! (عکس)
به گزارش "ورزش سه"، رئال مادرید دو سال پیش در بازی برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان دست به کاری بزرگ زد. کهکشانی ها که بازی رفت را در زمین سیتی 4-3 باخته بودند، باید در بازی برگشت برنده می شدند تا راهی فینال شوند اما بازی شرایطی عجیب پیدا کرد.
ریاض محرز توانست در برنابئو سیتی را پیش بیندازد و رئال مادرید باید دو گل می زد تا کار را به وقت اضافه بکشاند. در دقایقی که سیتی می توانست دو گل دیگر بزند و فرلاند مندی یک توپ گریلیش را از روی خط برگرداند، کمتر کسی تصور می کرد سیتی بازی را واگذار کند.
بازی به دقیقه 90 رسید و روی تصویر شانس پیروزی دو تیم ثبت شد. یک درصد برای رئال و 99 درصد برای سیتی ولی رئال که در دو دور قبلی رقابت ها پی اس جی و چلسی را با کامبک های بزرگ خود حذف کرده بود، یک معجزه دیگر در آستین داشت.
رودریگو به فاصله دو دقیقه توانست دو گل بزند و دنیا را شگفت زده کند. گل دوم او روی ارسال دنی کارواخال با ضربه سر را کمتر کسی باور می کرد. رئال در وقت اضافه اول توسط بنزما از روی نقطه پنالتی گل سوم را هم زد و راهی فینال شد. در بازی نهایی نیز رئال توانست لیورپول را مغلوب کند و جام چهاردهم را بالای سر ببرد.