چرا معاشرت برای بعضی‌ها سخت‌تر شده؟
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۸۹۹۴۷
ساعت 24-مدی سوج - خبرنگار آزادنوشته است: وقتی پس از ۶ هفته در خانه ماندن، سرانجام به ساکنان مادرید اجازه داده شد حد اکثر با ده تن از دوستانشان گردهم آیند، شماری بی صبرانه منتظر ملاقات با دوستانشان در ایوان بودند که پاتوقشان بوده؛ یا این که مشتاق پذیرایی از میهمانان در آپارتمانشان بودند.
ولی عده‌ای دیگر، از نحوه این معاشرت مطمئن نبودند و برخی حتی به قضاوت در باره رفتارهای متفاوت آشنایان خود پرداختند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آنهایی که بی خیال بودند
گروین ُولف وَن ِدنوت، دانشجوی ۲۱ ساله در آون کانتی در کُلرادو-یکی از اولین جاهایی در آمریکا که محدودیت های قرنطینه را کاهش داد- نیز نگران ملاقات دوستانی است که به اندازه او محتاط نبوده اند."بعضی از مردم میهمانی های کوچک ترتیب می دهند و با هم ملاقات می‌کنند و دستورالعمل ها را رعایت نمی کنند." از جمله سوار اتومبیل دیگران می شوند، جایی که باید چسبیده به هم نشست و از پوشیدن ماسک که در ایالت کلرادو پوشیدن آن در خارج از خانه توصیه می شود، خودداری می کنند.وُلف ون دنوت، می گوید: "خیلی گیج کننده است که شاهد مردن آدم‌ها هستیم ... ولی مردم طوری رفتار می کنند که مثل این که برای آنها اپیدمی تمام شده است."
چرا ما حد و مرزهای متفاوتی داریم؟
دکتر کیت همیلتون-وست، روانکاو سلامت در بیمارستان کِنت در انگلستان، می گوید در حالی که بیشتر مردم این پیام که در مدت قرنطینه "در صورت امکان در خانه بمانید" را به آسانی درک می کردند، این "طبیعت بشر" است که چنانچه دولت‌ها و نهادها به مردم حق انتخاب بیشتری بدهند، شاهد رفتارها و واکنش های متفاوتی خواهیم بود.بخشی از این نوع واکنش ها به دلیل متفاوت بودن شخصیت هاست که معمولا بیشتر یا کمتر از ریسک و خطر اجتناب می کنند، یا این که ارزش های ترجیحی متضادی دارند. "به طور مثال محافظت از دیگران چیزی است که درجه ارزش آن در مردم متفاوت است...ممکن است اهمیت این موضوع برای برخی از مردم، کمتر از چیزهای دیگری مانند داشتن اختیار تصمیم گیری باشد."
در سوئد که مقررات عدم خروج از منزل،هیچوقت اجرا نشد، پژوهشگران دانشگاه لوند، دریافتند که مهمترین شاخص این که تا چه حد احتمال دارد مردم توصیه های اختیاری را قبول کنند، آمادگی آنان برای وفق دادن کارهایشان با منافع سایرین است.آنان رفتار مسئولانه "قصد کمک به دیگران" را از طریق بررسی ها و تجربه هایی که بر اساس بازی های مختلف بود، و با تمرکز بر این که تا چه حد مردم حاضرند برای این که پول بیشتری ببرند دیگران را به خطر بیاندازند، اندازه گیری کردند. این که شخص داوطلبانه قصد کمک به سایرین را داشته باشد نشانه خوبی بود برای این که معلوم شود او فاصله فیزیکی و تدابیر بهداشتی را رعایت می کند، ماسک می خرد و
همه چیز تمام نشده
دکتر همیلتون وست، می گوید از جمله عوامل بالقوه دیگر اطلاعاتی است که ما از رسانه های مختلف، دوستان و فامیل، متخصصان حرفه پزشکی و یا از تجربیات بیماری خودمان در گذشته، به دست می آوریم. به طور مثال کسانی که عموما سالم هستند و سابقه بیماری جدی در گذشته نداشته اند، حتی اگر شواهد نشان دهد که ویروس کرونا باعث مرگ جوانان یا افراد سالم هم شده، ممکن است تصور کنند بعید است خودشان به این ویروس آلوده شوند.دکتر همیلتون وست، می گوید معمولا مردم تمایل دارند در مورد بیماری"مدل شخصی" خودشان را بسازند. مثلا این که "اگر ما به این بیماری دچار شویم، عوارضش تا چه حد جدی خواهد بود، این عوارض چه مدت طول می کشد، درمان تا چه حد موثر خواهد بود."این مدل های شخصی ممکن است همچنین مرتبط باشد با این که تا چه اندازه از نزدیک این بحران را تجربه کرده ایم. به طور مثال زندگی با یکی از خویشاوندان که در گروه پرخطر است یا آشنایی با کسی که در اوج اپیدمی از ویروس کرونا فوت کرده، می تواند پس از رفع قرنطینه در میزان محتاط بودن شما در برخوردهای اجتماعی، نقش داشته باشد.در مادرید، امبر شاهد تفاوت رفتار دوستانش است. تفاوت رفتار بین آنهایی که در مرکز شهر در آپارتمان زندگی می کردند، و گروهی که خانه شان در حومه ثروتمند مادرید یا مناطق کوهستانی بود و هر روز برای گرداندن سگشان از خانه بیرون می رفتند. گروه اول وقتی در اوج اپیدمی از خانه خارج می شدند بیشتر احساس خطر قریب الوقوع را می کردند. به عقیده امبر به همین دلیل است که بسیاری از آنان اکنون در معاشرت کردن محتاط هستند.برعکس، آلکساندر یک استرالیایی ۳۴ ساله که در رم در کسب و کاری که تازه به راه افتاده کار می کند، می گوید دوستانش تنش بسیار کمی دارند و دور هم جمع شدن را شروع کرده اند، گر چه در ایوان های سر باز و در گروه های کوچک تر با هم ملاقات می کنند."همه سعی می کنند مقررات را رعایت کنند چون آن را یک وظیفه مدنی می دانند". به عقیده آلکساندر یکی از دلایل این که رفتار دوستان صمیمی اش یکسان بوده این است که تجربیات آنها از این اپیدمی هم مثل هم بوده، از جمله این که هیچ یک از آنان در شهر خودشان کسی را که مبتلا به ویروس کرونا شده باشد، نمی شناسند.
واکنش های احساسی و عاطفی متفاوت
روانشناسان همچنین اهمیت احساسات و هیجانات در نحوه رفتار ما را یادآور می شوند. شاید تعجب آور نباشد که بعد از پایان قرنطینه، شروع به معاشرت دوباره برای که کسانی که خیلی زود نگران می شوند، مشکل تر باشد. ولی دکتر همیلتون-وست، توضیح می دهد که اگر کسی به طور مرتب مقررات فاصله فیزیکی یا سایر مقررات بهداشتی را نقض می کند، ممکن است آنهم نشانه نگران کننده ای از این باشد که در ارتباط با ویروس کرونا، دچار نگرانی بیش از اندازه ای است.برای عده دیگری، خودداری از عمل کردن به مقررات جدید در ارتباط با معاشرت با دیگران، ممکن است واکنش به شرایط چالش آور محیط باشد مانند مشکلات در روابط شخصی در خانه، انزوای اجتماعی، یا گرفتاری های مالی.دکتر میریام کرمایر، یک روانکاو بالینی و کارشناس دوستی، مقیم مونترال کانادا، می گوید: "برخی مواقع یک چنین اعمالی ناشی از عصیان نیست بلکه ناشی از تنهایی، نومیدی یا احتیاج است."روی آوردن به دیگران حتی اگر با ریسک همراه باشد، برای کسانی که تحمل اپیدمی برایشان دشوار بوده، مکانیسمی برای کنار آمدن با وضعیت موجود است. بررسی های روانکاوی از مدت ها قبل نشان داده که ارتباط فیزیکی با دیگران می تواند سلامت روانی یا جسمی ما را تقویت کند.
منبع: ساعت24
کلیدواژه: ویروس کرونا تا چه حد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۸۹۹۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گلایه مردم از اقساط سنگین وام خرید خانه
آفتاب‌‌نیوز :
عبدالجلال ایری، با اشاره به گلایه مردم از اقساط بالای وام مسکن، گفـت: یکی از گلایه‌های مردم در سال‌های اخیر که با افزایش قیمت مسکن در سراسر کشور به ویژه کلانشهر‌ها بالاخص پایتخت مواجه بودیم، بالا بودن اقساط وام مسکن در برابر قدرت خرید پایین وام‌ها است. در کلانشهر تهران، برای خرید خانه به زوجین وام ۹۶۰ میلیون تومانی پرداخت می‌شود که اقساط آن حدود ۱۹ میلیون تومان است. این در حالی است میانگین قیمت هر متر خانه در پایتخت در سال جاری به بیش از ۸۰ میلیون تومان رسیده و با وام پرداختی تنها ۱۲ متر خانه میتوان خریداری کرد.
این نماینده مردم در مجلس ادامه داد: اقساط سنگین وام مسکن و دلایل ناتوانی یا عدم تمایل بانک‌ها به پرداخت تسهیلات مسکن با بازه پرداخت طولانی‌تر و اقساط متعادل‌تر و نیز مبلغ بیشتر موضوعی است که حتما باید مورد بررسی و ارزیابی دقیق قرار بگیرد. یکی از موضوعاتی که به تصمیم‌گیری بهتر ما در این مورد کمک می‌کند، ارزیابی نحوه پرداخت وام در کشور‌های دیگر با میزان توسعه یافتگی متفاوت است.
وی افزود: با یک جست‌وجو ساده در این مورد متوجه می‌شویم که عمده کشور‌های پیشرفته دنیا برای خرید خانه تسهیلاتی با بازپرداخت ۲۰ الی ۳۰ ساله دارند که مبلغ تسهیلات نیز بخش قابل توجهی از مسکن‌ها را شامل می‌شود البته که متقاضیان از یک فرآیند اعتبارسنجی و رتبه بندی دشوار و سخت‌گیرانه‌ای عبور می‌کنند. اما نکته مثبت این نوع سیستم وام دهی این است که متقاضیان تسهیلات مسکن، بخش عمده‌ای از نرخ خانه را وام دریافت کرده و برای خانه دار شدن به آورده کمتری نیاز دارند.
سخنگوی کمیسیون عمران مجلس در مورد عدم تمایل بانک‌ها به پرداخت تسهیلات با اقساط بلند مدت، اضافه کرد: به نظر می‌رسد یکی از دلایل اصلی عدم تمایل بانک‌ها به پرداخت تسهیلات بلند مدت مانند وام مسکن، بی ثباتی اقتصادی است. چرا که با افزایش تورم و نواسانات اقتصادی در طول سالیان بازپرداخت وام، بانک‌ها دچار ضرر و زیان هنگفتی می‌شوند از این رو عمده بانک‌ها برای عبور از شرایط دشوار اقتصادی به سمت بنگاه‌داری و سرمایه‌گذاری در حوزه‌های سودآوری با بازه زمانی کم دارند.
ایری اضافه کرد: شاید اگر نرخ سود بانک‌ها در حوزه مسکن بر اساس تورم شناور باشد، بانک‌ها اقبال بیشتری برای ورود به این حوزه پیدا کنند. البته که قطعا دلایل دیگری هم دارد که همانگونه که پیشتر بیان کردم، باید مورد بررسی کارشناسان اقتصادی قرار بگیرد.
منبع: خبرگزاری خانه ملت
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟