فروش ساختمان قدیم شهرداری دلیجان به بهانه مازاد بودن ظلم در حق دلیجانی‌ها است / دلیجانی‌ها ترمینال ندارند
تاریخ انتشار: ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۹۵۶۶۰
عضو شورای اسلامی شهر دلیجان فروش ساختمان پلیس راه قدیم این شهرستان به بهانه مازاد بودن را ظلم در حق دلیجانی‌ها دانست.
رحمان دلاوری در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اراک پیرامون فروش ساختمان قدیم شهرداری دلیجان که متعلق به سازمان حمل و نقل جاده‌ای و پایانه‌های شهری است، گفت: تا کنون پیگیری‌های مختلفی انجام شده و علیرغم اعتراضات گسترده‌ای که از طرف شورای شهر به نمایندگانی از شهروندان دلیجانی در سطح استان و کشور مطرح شده، متاسفانه شاهدیم که اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای به بهانه مازاد اعلام شدن این ملک در شهرستان و طی شدن مسیر مزایده و قابل برگشت نبودن آن همچنان بر فروش ملک مذکور از طریق مزایده پافشاری دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شهر دلیجان با موقعیت ویژه‌ای که در مسیر شمال جنوب کشور دارد، سال‌هاست از یک ترمینال مسافربری محروم است
وی افزود:به استناد دلایل متقن و روشنی که قبلا در مخالفت با انجام این کار مطرح شده باز هم تاکید می‌کنیم در حالی که شهر دلیجان با موقعیت ویژه‌ای که در مسیر شمال جنوب کشور دارد و سال‌هاست از یک ترمینال مسافربری محروم است و این موضوع همیشه یکی از مطالبات مهم شهروندان دلیجانی بوده و با عنایت به اینکه احداث ترمینال از وظایف و مسئولیت‌های محرز و آشکار سازمان حمل و نقل جاده‌ای و پایانه‌های شهری است، ادعای مازاد بودن این ملک به هر دلیل و هر روشی که اعلام شده تحریف واقعیت است و این اقدام منجر به تضییع حقوق شهروندان دلیجانی خواهد شد.
احداث ترمینال از وظایف و مسئولیت‌های محرز و آشکار سازمان حمل و نقل جاده‌ای و پایانه‌های شهری است
دلاوری بیان داشت: متاسفانه در پیگیری‌هایی که انجام شده مسوولین استانی توپ را در زمین وزارت راه و وزارت هم توپ را در زمین شهرستان می‌اندازند که از نماینده شهرستان دلیجان و استاندار تقاضا دارم که با مداخله مستقیم و اتخاذ تدابیر لازم مانع از این ظلم آشکار به مردم دلیجان شوند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: پلیس شهرداری حمل و نقل جاده ای حق شهرداری پلیس حمل و نقل جاده ای حق حمل و نقل جاده ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۹۵۶۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پارکابی در تهران قدیم چه می کردند؟ | پذیرایی از شوفرها با چای مجانی!
همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی:یکی از نخستین شغل هایی که بعد از ورود اتومبیل به تهران رونق گرفت یخ‌فروشی بود. یخ‌فروش‌ها افرادی بودند که معمولا انتهای گاراژها را برای کسب و کارشان انتخاب می کردند و در ۶ ماه ابتدایی سال با فروش‌یخ به مسافران اتوبوس‌های برون‌شهری درآمد کسب می کردند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
داریوش شهبازی، تهران‌پژوه، شوفری را یکی از پررونق‌ترین مشاغل پایتخت در عهد قاجار و پهلوی اول می‌داند: «مسافرت با اتوبوس در تهران قدیم چندان هم بی‌دردسر نبوده و به همین خاطر شوفرها بابت عبور و مرور در جاده های پرخطر و رانندگی با اتوبوس های دنده‌ای دستمزد کلانی دریافت می کردند. وقتی تازه اتومبیل به خیابان های تهران راه پیدا کرده بود، برخی راننده ها ماهانه بین ۳۰ تا ۴۰ تومان حقوق می گرفتند که با حقوق برخی مقامات لشکری و کشوری برابر بود. ماجرا از این قرار بود که رجال مملکتی مثل وثوق‌الدوله به راحتی از اروپا ماشین وارد می کردند، اما رانندگی بلد نبودند و باید راننده استخدام می کردند. شوفرها یا همان رانندگان اتوبوس هم وضع خوبی داشته اند و حقوق شان کمتر از خلبان ها نبوده است. آنها بابت رانندگی در جاده های ناامن دستمزد خوبی می گرفتند و کافه ها و قهوه‌خانه های بین‌جاده‌ای به رایگان از آنها پذیرایی می کردند. نقل است که برخی شوفرها، علاوه بر وعده ناهار یا شام، با چای و تریاک مجانی پذیرایی می شدند.»
پارکابی یکی دیگر از شغل هایی بود که بعد از پیدایش اتومبیل در تهران رونق گرفت. وظیفه شاگردشوفر این بود که در طول مسیر، سرشان را از پنجره بیرون می کردند و با صدای بلند عابران را به میدان گمرک یا میدان سپه قدیم فرامی‌خواندند تا سوار اتوبوس شوند. شهبازی درباره سایر مشاغلی که در آن برهه رونق گرفت می گوید: «وقتی تعداد سوانح رانندگی در تهران زیاد شد، آرام‌آرام سر و کله افرادی که خودشان را صافکار و نقاش ماشین معرفی می کردند پیدا شد. این افراد داخل گاراژها مشغول به کار می شدند. فروش لوازم یدکی هم در خیابان امیرکبیر رونق گرفت و مکانیک ها مسئولیت تعویض و تعمیر قطعات اتومبیل را بر عهده داشتند.»
با تاسیس تعاونی های مسافربری برون‌شهری در اواخر دهه ۶۰، کسب و کار گاراژدارها از رونق افتاد و بخش قابل اعتنایی از مسافران خود را از دست دادند. آنها در نبرد نابرابر با تعاونی های نوظهور به شیوه های جدید متوسل شدند تا جایگاهشان را از دست ندهند. گاراژدارها که موقعیتشان به خطر افتاده بود، بخشی از فضای داخل گاراژها را به مکانیکی، صافکاری، رنگ‌کاری و ... اختصاص دادند و این گونه بود که این مشاغل در تهران رونق گرفت.
کد خبر 848254 برچسب‌ها تهران قدیم همشهری محله تهران
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد