مازندرانی: قراردادی برای مربیگری در تیم ملی کبدی ندارم/ با بازگشایی مراکز ورزشی مخالف بودم
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۰۶۳۵۳
غلامرضا مازندرانی سرمربی سابق تیم ملی کبدی کشورمان در گفت و گو با خبرنگار گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، در رابطه با وضعیت خودش پس از شیوع ویروس کرونا اظهار داشت: تمرینات من در سالنهای ورزشی تعطیل شده است. در شرایط فعلی در کوه تمرین میکنم. شرایط سختی است و برای این شرایط تدبیری اندیشیده نشده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او ادامه داد: در مجموعه ورزشی چند منظوره شهر گرگان برخی از تمرینات آمادگی جسمانی با رعایت پروتکلهای بهداشتی آغاز شده بود که پس از مدتی متوقف شد.
با بازگشایی مراکز ورزشی مخالف بودمسرمربی سابق تیم ملی کبدی درباره بازگشایی برخی از باشگاههای ورزشی در شرایطی که ویروس کرونا هنوز از بین نرفته است گفت: از آنجایی که برخی از مسئولان با رابطه وارد دنیای ورزش شده اند، دانش کافی در برخی از زمینهها را ندارند و شاهد تصمیم گیریهای متفاوت در فضای ورزشی کشورمان هستیم. من با بازگشایی مراکز ورزشی مخالف بودم. به نظرم مطالعات کافی در این زمینه انجام نشده است و مسئولان با شیوههای آزمون و خطا تصمیم میگیرند.
قراردادی برای هدایت تیم ملی ندارممازندرانی درباره قرارداد خود برای هدایت تیم ملی کبدی کشورمان اظهار کرد: پس از بازیهای آسیایی اندونزی ۲۰۱۸ قرارداد من با فدراسیون کبدی به پایان رسید. پس از آن مسئولان فدراسیون برای تمدید قرارداد با من هیچ تماسی نگرفته اند و پس از آن تاریخ هیچ حقوقی از فدراسیون کبدی دریافت نکرده ام. البته تمام مبلغ قرارداد گذشته ام را دریافت کرده ام.
او ادامه داد: مسئولان فدراسیون و رسانهها از من به عنوان سرمربی تیم ملی نام میبرند، اما من هیچ قراردادی با فدراسیون ندارم. در فدراسیون کبدی شرایط به این گونه است که حدود ۶ ماه قبل از مسابقات با مربیان برای هدایت تیم ملی مذاکره میکنند. مدت قرارداد تا پایان مسابقات است. مربیان ورزش کبدی امنیت شغلی ندارند.
مازندرانی افزود: از آن جایی که مدت قراردادها کوتاه است، تمامی مربیان نتیجه گرا عمل میکنند و هیچ وقت شاهد برنامه ریزی بلند مدت در ورزش کبدی نیستیم. اگر برنامه ریزی بلند مدتی در این ورزش صورت نگیرد پس از مدتی ما شاهد افت این رشته خواهیم بود و نمیتوانیم قهرمانی هایمان را در عرصههای بین المللی تکرار کنیم.
سرمربی سابق تیم ملی کبدی درباره وضعیت اقتصادی بازیکنان و مربیان در این ورزش گفت: من از سال ۱۳۷۵ به طور تخصصی در این رشته ورزشی فعالیت کرده ام. هزینههای زندگی من هیچ وقت از طریق این ورزش تامین نشده است و همه کسانی که در این رشته فعالیت میکنند، شغل دیگری دارند.
او ادامه داد: البته تعدادی از بازیکنان تیم ملی کبدی در چند سال گذشته توانستند قراردادهای خوبی با تیمهای لیگ حرفهای کبدی کشور هند امضا کنند. این چند نفر در این مدت درآمدهای میلیاردی داشته اند، اما نمیتوان وضعیت چند بازیکنان را به تمامی بازیکنان کبدی تعمیم داد.
بیشتر بخوانید:
آتراچالی: کرونا تاثیری در زندگی ورزشی من نگذاشته است/ ۴ سال است که گران قیمتترین بازیکن لیگ هند هستممازندرانی درباره سوابق مربیگری خود اظهار کرد: از زمانی که این ورزش را آغاز کردم در کلاسهای مربیگری حضور یافتم. زمانی که بازیکن تیم ملی بودم، مربیگری تعدادی از تیمهای پایه را بر عهده داشتم. فاضل آتراچالی و میثم عباسی از نوجوانی شاگردهای من بودند. هنوز هم به دنبال پرورش استعدادهای ناب در این رشته هستم که این کار را برای علاقه ام انجام میدهم و درآمدی برای من ندارد.
او افزود: به نظرم کشور ما از نظر استعداد در ورزش کبدی در رتبه اول دنیا قرار دارد. اگر مدیریت درستی در ورزش ما باشد با همین بودجههای کم هم میتوان با پرورش این استعدادها به موفقیتهای بزرگ رسید.
پیشنهادهای مربیگری در تیمهای خارجی را نپذیرفتممازندرانی درباره پیشنهادهای مربیگری که از طرف تیمهای خارجی به او شده است گفت: برای مربیگری تیمهای خارجی ملی و باشگاهی مختلف، به من پیشنهادهای زیادی شده است. این پیشنهادهای خارجی نسبت به دوری از خانواده ام ارزشی نداشت و این پیشنهادات را رد کردم.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: کبدی فدراسیون کبدی ویروس کرونا استعدادیابی تیم ملی کبدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۰۶۳۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خاموشی صدای ماندگار ورزش
هربار که در طول سالهای قبل پیچ رادیو را میچرخاندیم تا صدا به وقت ورزش به گوشمان برسد، صدای مسعود اسکویی نشانمان میداد که به ایستگاه رادیو ورزش رسیدیم؛ همینقدر آشنا و پر از خاطره. مسعود اسکویی را باید ازجمله قدیمیترین مجریان و گویندگان ورزشی صدا و سیما دانست. او اخیرا به واسطه شکستگی ناحیه لگن و پا در بخش مراقبتهای ویژه بستری شده بود و در نهایت چشم از جهان فروبست. زندهیاد اسکویی دوره تهیهکنندگی برنامههای تلویزیونی را در تلویزیون آلمان گذراند و یک سال در شهرهای زونه گورگ و ماینس با تلویزیون همکاری کرد. یکی از شاخصههای او در اجرا، ارائه گزارش مسابقات ورزشی بدون نگاه جانبدارانه بود. اسکویی ازجمله گویندگانی بود که بیش از پنج دهه در رادیو و تلویزیون فعالیت کرد و با صدای متفاوت و جوانی که داشت، مخاطبان را پای رادیو و تلویزیون میکشاند. او از سال ۱۳۴۵ به استخدام تلویزیون ملی ایران درآمد و سابقه حدودا ۵۷ سال گزارشگری و فعالیت در رادیو و تلویزیون را برای خود به ثبت رساند. ابتدای کار او گویندگی اخبار در تلویزیون بود و با گزارش بازی دوستانه فوتبال بین تیمهای پرسپولیس و کویت (در کویت، سال ۱۳۵۰) وارد تیم گزارشگران شد. صدای خاص او باعث شد در دورانی که تلویزیون هنوز فراگیر نشده بود، بسیاری از مخاطبان صحنههای مسابقات ورزشی را با صدای او در خاطر تجسم کنند.استمرار برای ماندگاری
استاد اسکویی پیش از این و به مناسبت سالگرد رادیو ورزش گفته بود: ۲۲ سال پیش شاید خیلیها میگفتند شما در شبکه رادیویی ورزش چه کار میخواهید بکنید؟ چه میخواهید بگویید؟ اما امروز میبینیم شبکه ورزش به جایی رسیده که حتی ۲۴ ساعت هم برای آن کم است و باید کانال دیگری هم کنار این شبکه باشد و اگر آن کانال هم راهاندازی شود، برای آن ۲۴ ساعت برنامه خواهیم داشت چون این شبکه توسعه یافته و مخاطبان وفاداری پیدا کرده است.او عنوان کرده بود: تخصص اصلیام، والیبال است ولی چون آن زمان تعداد کسانی که گزارش ورزشی میکردند کم بود، فوتبال هم گزارش میکردم. مجبور بودیم همه ورزشها غیر ازکشتی را هم گزارش کنیم. دردوران آموزش یاد دادهاند که باید طوری گزارش تهیه کنیم که مخاطب خودش را درکنار زمین احساس کند. وقتی درگزارش والیبال میگویم که از منطقه۲ آبشار را زدند، شنونده باید بداند منطقه ۲ کجاست. یک گزارشگر ورزشی باید دقیق شماره لباس ورزشکار را بلد باشد یا باید بداند پست فلان بازیکن چیست و درچه منطقهای بازی میکند. حتی رنگ لباسها را باید برای شنونده توضیح دهیم؛ مثلا زمانی که میگویم توپ در منطقه ۲ خوابید، باید تشریح کنم که توپ درمنطقه دوی زمین کدام تیم خوابید! اینها را باید دقیق درگزارشها رعایت کرد که متأسفانه برخی دوستان از آن غافلند.یا مثلا وقتی میگویم لیبرو، باید توضیحبدهم لیبرو چه کسی است. مجری یا گزارشگر نباید جانبداری کند و علائق خودش را نشان بدهد چون هر بیننده یا شنوندهای زود متوجه میشود گزارشگر به چه سمت و سویی گرایش دارد. البته گاهی که تیمهای با تیمهای خارجی بازی دارند که طرفداری نسبی قابل قبول است.
یک عاشق و یک صدای ماندگار
دوستان و همکاران مسعود اسکویی خاطرات بسیاری از او دارند. خسرو والیزاده، گزارشگر قدیمی در همین خصوص به جامجم گفته بود: من و آقای اسکویی بیش از ۳۰ سال همکار بودیم و در واقع ایشان استاد من بود. مرتب هم با هم کار میکردیم اما این اواخر به دلیل شرایط جسمانی، ایشان کمتر سر برنامه میآمد. در این مدت هم وزیر و برخی بازیکنهای قدیمی به عیادتشان رفتند. ما در برنامههای بسیاری همکار بودیم اما برنامهای که به صورت طولانیمدت در خدمتشان بودم برنامه «صدای ورزش» بود که البته مدتی است پخش نمیشود. من فکر میکنم دلایل بسیاری باعث میشود یک نفر تا این حد در کار خود موفق باشد و مردم هم دوستش داشته باشند. یکی از مهمترین آنها عشق به کارشان بوده. چون من هم این خصوصیت را دارم و بهنظرم تا کسی به کارش عشق نورزد و آن را دوست نداشته باشد و در درجه اول به درآمد آن فکر کند، نمیتواند در کارش موفق و ماندگار شود. مورد بعدی، صدای ایشان بود که بسیار صدایی مخملی و ماندگار و بسیار جذاب و گیرایی داشت و بعد هم باشخصیت و بیحاشیه بودنش و احترامی که در جمع رسانهایهای ورزشی دارد، باعث چنین شخصیتی ماندگار شد.
صدای ماندگار ورزش ایران
کیومرث هاشمی، وزیر ورزش هم در پی درگذشت مسعود اسکویی پیام تسلیت منتشر کرد. در متن پیام او آمده است: در نهایت تأسف و تاثر، گوینده پیشکسوت رادیو «استاد مسعود اسکویی» دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت. زندهنام استاد مسعود اسکویی با صدای خاص، شاخص و کمنظیرش راوی لحظات افتخارآفرین ورزشکاران و تیمهای ورزشی ایران عزیز بود و همواره صدای نافذش در گوش مردم ورزشدوست، طنینانداز میشد. صدای ماندگاری که یادآور روایتهای مختلفی از ورزش ایران بود و همواره با صداقت، تخصص و انصاف سخن بر زبان میراند و نقشآفرینی مهمی در شور و نشاط اجتماعی داشت و با نقد و نظرهای کارشناسانه خود اثرات مهمی را در ورزش کشور برجای گذاشت.بدون شک آنچه از مسعود اسکویی بهعنوان یک شخصیت برجسته رسانهای در تاریخ ورزش ایران و رسانه ملی به یادگار ماند، میتواند الگوی مناسب و قابل اعتنا برای جوانان علاقهمند به این حرفه باشد. به این وسیله ضایعه فقدان اندوهبار گوینده توانا و فرهیخته رادیو را به خانواده محترمش، همکاران این مرحوم در رسانههای جمعی و صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران خصوصا اهالی رادیو ورزش تسلیت میگویم و برای آن عزیز غفران و رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان صبر و سلامتی خواستارم.
چشم امید به بازگشت او داشتیم
در پی درگذشت مسعود اسکویی، گوینده پیشکسوت رادیو و تلویزیون، رئیس سازمان صداوسیما در پیامی درگذشت وی را تسلیت گفت. متن پیام به این شرح است: چشم امید به بازگشت و بهبود استاد مسعود اسکویی داشتیم تا بار دیگر با صدای جادویی و سحرانگیز خود، گوشهایمان را بنوازد. در گفتوگو با استاد که روی تخت بیمارستان بود جز امید به آینده و انرژی فراوان شنیده نمیشد. دوست داشتیم خبرهای خوش موفقیتجوانانمان در المپیک پیشرو و مسابقات جهانی را از زبان او بشنویم، ولی در برابر تقدیر الهی چه میشود کرد. درگذشت استاد مسعود اسکویی را به خانواده، دوستان و اهالی رادیو تسلیت گفته و برای آنان صبر الهی و برای آن مرد محترم و باوقار، رحمت الهی مسالت میکنم.
گویندهای متعهد و مشتاق
همچنین علی بخشیزاده، معاون صدای رسانه ملی هم در پیامی درگذشت مسعود اسکویی، گوینده رادیو را تسلیت گفت. در پیام تسلیت بخشیزاده عنوان شده است: با نهایت تأسف و تأثر درگذشت شادروان «استاد مسعود اسکویی» پیشکسوت گرانقدر عرصه رادیو و گوینده نامآشنا و صدای ماندگار رادیو ورزش را به جامعه رسانه و ورزش کشور تسلیت عرض میکنم. مرحوم مسعود اسکویی عزیز که عمر پربرکت خود را وقف خدمت به مردم و انعکاس شور و هیجان رویدادهای ورزشی به مخاطبان رادیو کرد، با صدایی گرم و گیرا و لحنی صمیمی و به یادماندنی، خاطرات ماندگاری را در اذهان شنوندگان به یادگار گذاشت. تعهد، اخلاق حرفهای، شور و اشتیاق وصفناپذیر ایشان به ورزش و عشق بیحد و مرز به رادیو، الگویی ارزشمند برای نسلهای آینده گویندگان و اهالی رسانه خواهد بود. درگذشت این گوینده پیشکسوت و پرتلاش، ضایعهای جبرانناپذیر برای جامعه رسانه و ورزش کشور است. از خداوند متعال برای ایشان رحمت واسعه و علو درجات و برای خانواده محترم، صبر و شکیبایی آرزومندیم. او تا آخرین نفس در رادیو ورزش به عشق مخاطبان زندگی کرد و یاد و خاطره او همواره در قلبهایمان زنده خواهد ماند.