حیف از 12 سال عمر دانشآموزان!
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۱۱۲۵۱
گروه دانشگاه ایسکانیوز، مسعودکیخا- محمد دیگه به مدرسه برنمی‌‌گردی؟ نه!(خنده تماشاگران و داوران)
کسانی که مخالفن محمد درسش را ادامه دهد تشویق کنند؛ بیش از 90 درصد تماشاگران دست وسوت می‌زنند.
آقای دکتر شما هم مخالف درس خواندن محمد هستید؟ بله به شدت! ( همه تعجب می‌کنند.)
محمد برو درستو بخون: «آخه تهش چیزی نیست؛ به دردم نمی‌خوره!»
اینها همه قسمتی از مکالمه احسان علیخانی و محمد زارع یکی از شرکت‌کنندگان برنامه تلویزیونی عصر جدید بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بله؛ درست سال گذشته تئاتری برای بی‌آبرویی نظام آموزشی در صحنه عصر جدید اجرا شد. داستان از محمد زارع شروع شد که به دنبال علاقه‌اش رفته و رشته تصویربرداری و تدوین را انتخاب کرده اما تا دوم دبیرستان بیشتر تاب نیاورده و درسش را رها کرده است؛ اما سیستم آموزشی موفق نشد محمد را از رسیدن به هدفش بازدارد کاری که به خوبی برای خیلی‌ها انجام می‌دهد.
داورها هم وارد صحنه این تئاتر می‌شوند؛ آریا عظیمی نژاد: در سیستم آموزشی ما همه مجبورند یک شکل بشوند و اگر خودشان نتوانند خودشان را نجات دهند یا خانواه‌ها کمک نکنند که استعداد دانش‌آموز کشف بشود همه شبیه به هم خواهند شد؛ انگار ربات هستند.»
دکتر بشیر حسینی به عنوان داوری که دید علمی به اجرای شرکت‌کنندگان دارد و نماد فرد دانشگاهی بین داوران است هم به شدت مخالف بازگشت محمد به مدرسه است و می‌گوید «محمد خودش مدرسه خودش را ساخته است.»
محمد که معتقد بود درس‌هایی که به او در مدرسه یاد می‌دادند برای 50 سال پیش بود؛ خودش به دنبال علاقه‌اش رفت و موفق شد؛ اما فرض کنیم محمدهای دیگری هستند که پای درس و کتاب می‌مانند. آنها امروز تکلیفشان چیست و چه خواهد بود؟ یا در رشته‌ای که هیچ علاقه‌ای به آن نداشتند مدرک گرفته و دنبال کار هستند یا نهایت موفقیتشان نشستن پشت میز کارمندی یکی از ادارات یا شرکت‌هاست.
تعطیلی مدارس؛ چراکه نه!؟
خدا را شکر که امسال مدارس تعطیل شد، والدین خوشحال و دانشآموزان هم که در پوست خود نمی‌گنجند. نمی‌دانم هنوز هم دانشآموزان بعد از آخرین امتحانات تابستانی از فرط خوشحالی کتاب‌های خود را به هوا پرتاب می‌کنند یانه؟
اما... اگر سرانجام برگه‌های کتاب‌ها موشک و قایق‌های کاغذی باشد جای تعجب نیست. کجای محتوای آموزشی کتاب‌ها بیشتر از موشک‌های کاغذی به دانش‌آموز لذت می‌دهد؟ چقدر حضور کلاس و مدرسه برای دانشآموزان شیرین است؟
روزهای اول خوش است هنوز بوی ماه مهر می‌آید، هنوز بوی کهنگی سیستم آموزشی در نیامده، کلاس اولی‌ها ذوق نوشتن اسمشان را دارند، می‌آموزند «بابا آمد» معروف چطور نوشته می‌شود و مادر چطور بخش می‌شود. کم کم درگیر دودوتا چهارتا که می‌شوند شاید ناخواسته می‌‌فهمند که همیشه چهار جواب ضرب دو در دو نیست. جواب خیلی از مسائل در نظام آموزشی هنوز از صفر فراتر نمی‌رود و نخواهد رفت.
خاطرات دهه نودی‌ها از مدرسه هیچ فرقی نکرده، درست مثل دهه 60، درست مثل دهه 70، دهه 80 و نود و ... . کتاب همان کتاب است و میز و نیمکت همان. شاید رنگ موهای معلمان و تخته نسبت به دو دهه پیش تغییر کرده باشد؛ اما تمام دکوراسیون نظام آموزشی مثل قبل است؛ بی‌ریخت و بی‌نظم، بدون محتوا و هارمونی.
دانش‌آموز که بودیم همیشه می‌پرسیدیم «فلان درس و فلان کتاب به چه درد می‌خورد» و معلم‌ها و بزرگترها هم همیشه می‌گفتند «بزرگ که بشوی می‌فهمی» نمی‌دانم چقدر باید بزرگ شد؛ چون من هنوز هم فکر می‌کنم چرا فرزندم تمام چیزهایی که ما خواندیم را باید بخواند تا فقط بگوییم «دیپلم گرفته است وقت دانشگاه رفتنش است.»
عصر یخبندان هنوز ادامه دارد...
هر روز که سیستم‌های آموزشی کشورهای دنیا را دنبال می‌کنم حسرت‌ها بیشتر می‌شود. مگر می‌شود کشورهای دنیا اینقدر به فکر نظام آموزشی‌شان باشند و بیشترین تمرکز خود را بر روی آن بگذارند و ما هنوز به فکر پر کردن جیب مافیای نظام آموزشی‌مان باشیم. قوانینمان را طوری تنظیم کنیم که مبادا جیب برخی ذره‌ای خالی شود، کنکور حذف نشود، مشق شب حذف نشود، مدارس دولتی روز‌به روز ضعیف شوند تا بسته‌های معلم خصوصی فلان و بهمان جیب ملت را خالی کنند.
کدام یک از دانشآموزان محتوای کتاب‌های درسی سال قبل را یادش می‌ماند یا جایی به دردشان می‌خورد؟ تازمانی که به سمت نظام آموزشی مهارت‌محور نرویم هر روزمان سقوط است و سقوط است و سقوط.
نظام آموزشی که پایه‌ریزی شده شاید به درد همسن و سال‌های وزیر و معاونان و مدیران رده بالای آموزش و پرورش بخورد اما امروز مدرسه باید محل کشف استعداد، پرورش خلاقیت و از همه مهمتر مهارت‌آموزی باشد. استعدادهایی که کور می‌شود، خلاقیت‌هایی که از بین می‌رود و مهارت‌هایی که نادیده گرفته می‌شود دستاورد و نتیجه 12 سال تحصیل دانشآموزان است.
صحنه بی‌آبرویی و بی‌خاصیتی نظام آموزشی چه زمانی برچیده می‌شود؟ چند سال دیگر شاهد محمدزارع‌ها در عصر یخبندان آموزش نخواهیم بود؟ چه زمانی فرزندانمان بعد از 12 سال تحصیل یا حتی خیلی بیشتر نمی‌گویند که به زور فلان رشته را نتخاب کرده‌اند؟ همین دو شب پیش بود که دختری جوان روبروی احسان علیخانی ایستاد و بار دیگر از اجبار در تحصیل رشته حسابداری که اصلا علاقه‌ای به آن نداشته گلایه کرد.
این جملات بار دیگر صحنه‌های تئاتر پارسال محمد زارع را زنده کرد. جایی که یکی از داوران آهی کشید و گفت «نفر بیستمی است که بی‌دلیل حسابداری خوانده.»
یک جمله از آریا عظیمی‌نژاد داور برنامه در تعریف حال و روز این روزهای آموزش و پرورش کافی بود: «یعنی 12 سال معلوم نیست چرا درس خونده!»
فرمول این روزهای موفقیت به روایت عصر جدید ترک تحصیل یا جدی نگرفتن تحصیل و رفتن به سمت علاقه‌مندی و استعداد در جایی بیرون از مدرسه و نظام آموزش است؛ حتما این فرمول را جدی بگیرید.
انتهای پیام/
320 / 320 عصر جدید محمد زارع آموزش و پرورش نظام آموزشی حاجی میرزاییمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: عصر جدید محمد زارع آموزش و پرورش نظام آموزشی حاجی میرزایی آموزش و پرورش نظام آموزشی سیستم آموزش دانش آموزان نظام آموزش محمد زارع عصر جدید کتاب ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۱۱۲۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اجرا آموزش فرهنگ ترافیک در ۱۰ مدرسه همدان
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما استان همدان، امیر بهرامی هدف از این رویداد ترغیب دانشآموزان وشهروندان به رعایت فرهنگ ترافیک، استفاده از حمل و نقل عمومی، رعایت ایمنی در سفر‌های درون‌شهری، مشارکت سازمان‌های مرتبط و نهاد‌های مردمی و نیز توجه ویژه به عابرین پیاده، موتورسواران برشمرد.
او تصریح کرد: راهبرد افزایش ایمنی در حمل و نقل و کاهش تصادفات نیازمند همکاری همه دستگاه‌ها و نهاد‌های متولی و البته همراهی شهروندان است و در همین راستا اهتمام تمام دستگاه‌های مرتبط از جمله، آموزش و پرورش، پلیس راهور، سازمان تبلیغات، صداوسیما، مسؤولان اجرایی و سایر ارگان‌ها و سازمان‌ها و حتی رسانه‌ها را می‌طلبد.
سرپرست سازمان مدیریت ومهندسی شبکه حمل ونقل شهرداری همدان با اشاره به اینکه دانشآموزان یکی از افراد اصلی هدف در آموزش‌های ایمنی ترافیکی هستند، گفت: این طرح تا اواخر خرداد ماه امسال نیز در پارک ترافیک شهرداری ادامه خواهد داشت.
هیجان ستاره بایرن: چی بهتر از بازی با رئال!