به نقل از «عصر ایران»

بازگشت کرونا به مدار افزایشی در بابل

تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۱۸۳۹۲

شیوع کرونا در شهرستان بابل پس از حدود ۲ ماه نوسان ملایم و ایجاد امیدواری برای تک رقمی شدن آمار بستری بیماران در بیمارستان‌ها ، طی دو هفته اخیر مسیر افزایشی در پیش گرفت و آمارهای بستری را به سمت سه رقمی شدن پیش می‌برد.

به گزارش ایرنا؛ بابلی ها که روزهای پایانی نبرد چهار ماهه ویروس کرونا را همراه با کادر درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهرشان به عنوان دانشگاه مستقل از علوم پزشکی مازندران تجربه می کنند ، طی روزهای گذشته به صورت متوالی شاهد پیشی گرفتن روزانه آمار بیماران بستری در بیمارستان ها از آمار ترخیصی ها بوده اند، روندی که نگرانی مسئولان و کادر درمانی را در پی داشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر چه بابل دروازه ورودی کرونا به مازندران بود و در ماه اسفند پارسال و فروردین امسال آمار بیماران بستری در بیمارستان های شهرستان به صدها نفر می رسید ، ولی از اواخر فروردین به تدریج آمار ترخیصی ها از بستری پیشی گرفت تا جایی که دو هفته پیش آمار بیماران بستری به زیر ۵۰ نفر کاهش یافته و این امیدواری را ایجاد کرده بود که زنجیره شیوع در حال گسستن است و سرعت انتقال میل به صفر دارد.

گزارش مجموعه دانشگاه علوم پزشکی مازندران و بابل هم نشان می داد که سرعت انتقال بیماری کرونا در مجموعه استان از جمله شهرستان بابل در اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد به کمتر از یک و به طور دقیق تر هفت دهم رسید ولی طی ۲ هفته گذشته با پشت سر گذاشته شدن تعطیلات عیدفطر و نیمه خرداد و سفر میلیونی گردشگران و مسافران ، سرعت به عدد یک برگشت و احتمالا با تداوم سفرها و کاهش رعایت پروتکل های بهداشتی بالاتر خواهد رفت.

بر اساس گزارش دانشگاه علوم پزشکی بابل ، بیمارستان های زیر پوشش این دانشگاه که تجربه کاهش بستری بیماران کرونایی به زیر ۵۰ نفر را در ۴۵ روز گذشته داشتند ، در ۲ هفته اخیر شاهد افزایشی شدن آمار بستری ها هستند به گونه ای که در حال حاضر ۸۳ بیمار کرونایی در بیمارستان های شهرستان بستری هستند و هر روز هم این آمار افزایش می یابد.

همچنین بر اساس گزارش همین دانشگاه ، در ۲۴ ساعت گذشته ۱۶ بیمار کرونایی در بیمارستان های بابل بستری و ۱۳ بیمار جدید با حال عمومی مساعد از بیمارستان ها ترخیص شدند. این آمار به معنای اضافه شدن سه بیمار به بسترها است.

روند افزایشی بیماران کرونایی با حال نامساعد هم از دیگر دغدغه های مسئولان و کادر درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بابل است به این خاطر که در حال حاضر ۲۵ بیمار کرونایی با حال نامساعد در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های شهرستان بستری هستند.

لینک کوتاه: asriran.com/0034qx

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: کرونا بابل دانشگاه علوم پزشکی بیمارستان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۱۸۳۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حال خوب پدر و مادرها با اقدام خوب وزارت بهداشت

صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد...

به گزارش مشرق، ایمان ملکوتی کارشناس امور خانواده در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:

آدم تا پدر و مادر نشده نمی‌داند استرس و اضطراب چه طعمی دارد. روزگار هم بالا و پایین زیاد دارد، مثلاً در عصر یک روز بهاری همچنان که مشغول کاری و در فکر و خیال، خنده بچه‌ها در گوش‌هایت زمزمه می‌کند، ناگهان با صدای زنگ تلفن به خود می‌آیی که خودت را برسان، پسر کوچکی که هنوز یک سالش هم نشده، حالش خوب نیست و باید به بیمارستان برویم. نام بیمارستان که می‌آید ناخودآگاه در ذهن تمامی مردم کلید واژه‌های بستری، هزینه، دارو و ... نیز امتداد پیدا می‌کند.

حال شما فکر کن که دکتر شیفت دستور بستری هم بدهد، انگار آسمان به زمین آمده و همانجا می‌نشینی و مبهوت، رفت‌وآمدهای همراهان دیگر بیماران را تماشا می‌کنی. شما را نمی‌دانم ولی این لحظات برای همه پدرها سخت است، استرس و حرف‌های مادر بچه، صحبت‌های دکتر، نگرانی از نوع بیماری و دودوتا چهارتا کردن ذهنی از میزان پول مورد نیاز در کنار هم، تشکیل‌دهنده یک سناریوی غم‌انگیز پدر فرزندی است.

روی تابلوی اورژانس بیمارستان دولتی مفید برگه‌ای نظرم را جلب می‌کند: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.» زیر لب می‌گویم چه باحال و بدون توجه خاصی از کنارش می‌گذرم، چون هم دل و دماغ فکر کردن به این را ندارم هم خیلی هضمش آسان نیست؛ مگر می‌شود؟! با خودم فکر می‌کنم چند نفر دیگر روزانه به این برگه نگاه می‌کنند و جرقه امید و اطمینان در ذهنشان می‌آید؟ آیا واقعاً این کار شدنی است؟ هزینه بیمارستان رایگان؟ گرفتاری و شلوغی روزهای بیمارستان خیلی مجال فکر کردن به این موضوع را نمی‌دهد و سلامتی خود فرزند اینقدر مهم است که تو حاضری هرچقدر هم لازم باشد هزینه بپردازی ولی او دوباره مثل روز اول بخندد.

روز اول، روز دوم، روز سوم و... همراه با نگرانی، آزمایش‌ها و انجام مراحل درمان کودک طی می‌شود و تو این روزها بدون اعتنا به آن برگه دستور وزیر بهداشت در ذهن خودت مشغول حساب و کتاب هزینه‌های بیمارستان هستی. روز پنجم، دکتر برگه ترخیص را امضا می‌کند. صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد که بتواند این هزینه‌ها را دوباره جبران کند. با این فکر و خیال جلوی حسابداری می‌رسم.

- پدر بچه شمایید؟

- بله.

- این برگه را ببرید صندوق و بیاورید تا برگه ترخیص را بدهم.

به برگه نگاه می‌کنم. یک کد با یک شماره که انگار رقم پرداختی است. چندبار می‌خوانم: ۳ میلیون؟! با خودم می‌گویم برای ۵ روز خوب است. دوباره یاد برگه روی اورژانس که دستور وزیر رویش بود می‌افتم؛ پس آن چه بود؟ به راهم ادامه می‌دهم و به صندوق پرداخت می‌رسم.

- آقا کارت بکشید، ۳۰۰ هزار تومان.

چشمانم برق می‌زند. یحتمل این هم برای همان یک شب اتاق اختصاصی مادر و بچه است که باید بپردازم. برگه روی شیشه اورژانس راست می‌گفت: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.»

نفس راحتی می‌کشم و می‌خندم. یاد جمله رهبری می‌افتم که چند سال قبل فرمودند، همراهان بیمار جز دغدغه مریضداری نباید دغدغه دیگری داشته باشند. «دم وزارت بهداشت گرم» می‌گویم و لبخند می‌زنم. آسمان چقدر آبی است. حال فرزندم رو به بهبود است. دوباره می‌خندد و من خوشحالم از آرامشی که بخشی از آن را مدیون تدبیر متولیان درمان کشورم هستم.

حالا چند روزی گذشته است و سرگرم کارم که خبری نظرم را جلب می‌کند: «از امروز تمامی بیمارستان‌های دولتی و واحدهای تابعه دانشگاه مکلف هستند پذیرش، بستری، اعمال جراحی، اقدامات تشخیصی – درمانی و ترخیص کودکان زیر هفت سال بیمه‌شده را به صورت رایگان انجام دهند.» یاد روزهای بستری فرزندم می‌افتم و لبخند می‌زنم؛ لبخندی از سر آرامش. راستی روزانه چه تعداد پدر ایرانی درگیر با این موضوع لبخند بر لبانشان می‌آید؟ کار خوب را باید گفت و تبلیغ کرد.