به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

شرایط نگهداری از گل سنگی را بدانید

تاریخ انتشار: ۲۹ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۳۵۰۵۵

به گزارش خبرنگار حوزه محیط زیست گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، هیپوئستس گیاهی است که به دلیل شکل ظاهر و لکه‌های فراوانی که دارد به آن گیاه خالخالی یا گل سنگ نیز می‌گویند، هیپو ئستس گیاهی علفی است که همانند یک بوته کوچک رشد می‌کند و طرح‌های رنگین برگهایش، آن را به گیاهی جذاب و دوست داشتنی تبدیل کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اندازه و رنگ لکه‌های موجود بر روی برگ نمونه‌هایی از این گیاه که به عنوان گیاه زینتی مورد استفاده قرار می‌گیرند بسیار متنوع هستند.

شرایط پرورش هیپوئستس

خاک: خاک غنی با زهکش مناسب و خوب (لیمونی و کمپوست خاک) برای این گیاه نیاز است (یک قسمت تورب، یک قسمت خاک برگ پوسیده و یک قسمت ماسه) از جمله خاک‌هایی که می‌توان استفاده، اگر ریشه‌های گیاه از خاک بیرون زده باشد سریعاً گلدان گل را تعویض کنید. کود مورد استفاده در گیاه را باید هر ۱۴ روز یکبار و به میزان یک گرم در لیتر در ۶ ماه ابتدایی سال به خاک اضافه کرد. کود‌های ازته، مثل کود‌های آپارتمانی باعث از بین رفتن قسمت‌های رنگی وسبز شدن برگ‌ها می‌شود.

نور: نور زیاد باعث شادابی گیاه و زیبایی برگ‌ها می‌گردد. البته فراموش نشود که این نور بایستی غیر مستقیم به گل بتابد، زیرا تابش مستقیم برگ‌ها را می‌سوزاند. نور کم نیز باعث از بین رفتن نقاط و خال‌های صورتی روی برگ شده و کم کم برگ به رنگ سبز تغییر رنگ خواهد داد. بهترین مکان برای نگهداری گل سنک در کنار پنجره است.

دما: سرما باعث از بین رفتن لکه‌های صورتی روی برگ‌ها می‌شود. دمای روز ۲۹-۲۴ درجه سانتی‌گراد و دمای شب ۲۳-۲۱ درجه سانتی‌گراد برای این گیاه مناسب است. دما نباید به زیر ۱۳ درجه سانتی‌گراد برسد. دمای مناسب از عوامل تاثیر گذار در نگهداری گل سنگ است.

رطوبت: این گیاه دوست‌دار رطوبت بالاست. شما می‌توانید در زیر گلدان ظرفی تعبیه کرده (بزرگتر از گلدان) و داخل آن را سنگ ریزه بریزید و تا نیمه از آب پر کنید. با استفاده از این روش رطوبت گیاه تامین خواهد شد. در هنگام استفاده از آب، از آب ولرم (۲۵ درجه) بهره ببرید. آب سرد باعث ریزش برگ‌ها و کم رنگ شدن شان می‌شود. هیپوئستس در تابستان نیازمند نم و رطوبت است و در زمستان کمتر احتیاج به رطوبت دارد. آبیاری این گیاه در تابستان ۳ بار در هفته و در زمستان یکبار در هفته است. از آبیاری بیش از حد به گل سنگ خودداری کنید، زیرا باعث زرد شدن برگ‌ها می‌شود.

روش‌های تکثیر گیاه هیپوئستس
برای کشت بذر گیاه بهتر است که در ابتدا بذر مورد نظر را مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت در آب ولرم قرار دهید و سپس در داخل یک گلدان یا سینی بذر در عمق ۰٫۵ سانتیمتر کشت شود. بستر کشت بذر گیاه باید مخلوطی از پیت ماس و پرلیت باشد. درصورت استفاده از خاک یا بستر‌های دیگر درصد جوانه‌زنی کاهش می‌یابد و در مواردی موجب عدم سبز شدن بذر‌ها می‌شود. از اواسط تا اواخر بهار، بذر‌ها را به صورت پراکنده بکارید ودر دمای ۲۰ تا ۲۳ درجه سانتیگراد قرار دهید.

زمان کشت بهتر است که بستر کشت از نور مستقیم خورشید دور باشد. بهترین زمان کشت بهار و تابستان است. توجه کنید برای آماده سازی گیاه جهت کاشت در فضای باز در حدود ۱۲-۱۰ هفته قبل از آخرین سرمای بهاره بذر‌ها باید کاشته شوند.

کشیدن یک لایه پلاستیک شفاف بر روی بستر کاشت بذر‌ها به حفظ رطوبت هوا و در نتیجه جوانه زنی بهتر بذر‌ها کمک خواهد کرد. بذر‌ها در طی دو هفته شروع به جوانه زدن کرده و زمانی‌که نهال‌های بذری به اندازه کافی بزرگ شدند، آن‌را بیرون آورید و در گلدانی با قطر دهانه ۷ یا ۸ سانتی متر حاوی کمپوست گلدان بکارید.

بیشتر بخوانید:

گیاه موچسب در گلدان رشد نمی کند

گل هوستا، زیباترین گیاه همیشه سبز

سیسوس، این گیاه کم توقع را بهتر بشناسید

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: محیط زیست گیاه شناسی درجه سانتی برگ ها بذر ها گل سنگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۳۵۰۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پرنده هواتزین (Hoatzin) یا مرغ بدبو آمریکایی (+عکس)

پرنده هواتزین که به عنوان پرنده خزنده، مرغ بدبو، پرنده اسکنک و یا قرقاول کانجه هم شناخته می شود گونه ای از پرندگان استوایی است که در جنگل های ساحلی، باتلاق ها و صحرا های آمازون و حوضه های اورینوکو یافت می شود.

حال شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید این پرندگان حوضه آمازون یک برگ خوار هستند که بوی کود گاوی تازه و یا یونجه خوشبو می دهند چرا که رژیم غذایی غیرمعمول دارند. این پرندگان 65 سانتی‌ متر قد و گردنی دراز و سری کوچک دارند.

به گزارش هپی پت، در میان پرندگان و حیوانات آمازون قدیمی‌ ترین گونهٔ پرنده‌ ای هستند که هنوز هم بر روی کره زمین زندگی می‌ کنند. جالب است که بدانید این پرندگان از اقوام دایناسور های پرنده هستند که در زمان دایناسور ها منقرض شده اند.

این موضوع را هم باید افزود که آن ها به ویژه در روز های اولیه زندگی خود نمی توانند به خوبی پرواز کنند. جوجه های آن ها نیز تا 60 الی 70 روز پس از تولد قادر به پرواز نیستند که این مدت زمان طولانی است و آن ها را در برابر شکارچیان آسیب پذیر می کند.

غذای اصلی هواتزین چیست؟

این پرندگان یکی از تنها پرندگان عمدتاً گیاه خوار در جهان هستند که به ندرت طعمه حشرات را می گیرند و بیشتر وقت خود را صرف چیدن و خوردن برگ های آبدار از گیاهان کنار دریاچه می کنند. این پرندگان قبل از قورت دادن برگ ها را می جوند.

نکته جالب در مورد این پرندگان، این است که دستگاه گوارشی آن ها همانند گاو ها است. هم چنین آن ها همانند گاو ها از باکتری ها برای کمک به هضم مواد گیاهی مصرفی خود استفاده می کنند.

زیستگاه این پرنده کجاست؟

این پرندگان که به اندازه مرغ هستند در باتلاق های آمریکای جنوبی عمدتاً در حوضه رودخانه های آمازون و اورینوکو زندگی می کنند. بهتر است که بدانید این پرندگان دارای دو چنگال بزرگ در هر طرف بال خود هستند که این ویژگی ها باعث شده است تا برخی از دانشمندان این گونه را با فسیل آرکئوپتریکس دوران دایناسور ها مرتبط کنند.

هواتزین چگونه از خود محافظت می کند؟

شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید این پرندگان یک پنجه بزرگ در انتهای بال های خود دارند که از آن برای محافظت از خود استفاده می کنند.

طول عمر این پرندگان چقدر است؟

این پرندگان در طبیعت به طور میانگین حدود 14 الی 15 سال عمر می کنند. البته این موضوع را هم باید افزود که اگر در اسارت باشند و یا توسط انسان ها نگهداری شوند، می توانند تا 29 الی 30 سال هم زنده بمانند.

آیا هواتزین در حال انقراض هستند؟

این پرندگان در حال انقراض نیستند و از آن ها محافظت می شود. حال این موضوع را هم باید افزود که Hoatzin تنها گونه زنده از خانواده (Opisthocomidae) و تنها پرنده در راسته (Opisthocomiformes) است. این بدان معنی است که این پرندگان هیچ خویشاوند نزدیکی ندارند که منقرض نشده باشد. هم چنین سابقه فسیلی این خانواده نشان می دهد که آن ها به طور گسترده در سراسر جهان توزیع شده اند.

سوالات متداول هواتزین چیست؟

مرغ بدبو یا همان هواتزین (Hoatzin) پرنده‌ ای کاکل‌ دار بومی آمریکایی جنوبی است.

هواتزین در کجا زندگی می کنند؟

این پرندگان در باتلاق های آمریکای جنوبی، عمدتاً در حوضه رودخانه های اورینوکو و آمازون زندگی می کنند.

کانال عصر ایران در تلگرام