تبلیغات در فضای مجازی جایگزینِ تبلیغاتِ شهری شود/بدون تبلیغات، جریان موفقیت در کسب و کار شکل نمی‌گیرد/تبلیغات صحیح و به موقع، بیمه کسب و کار است
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۴۱۲۹۳
یک مشاور تبلیغات و راه‌اندازی کسبوکار گفت: باید از پرداخت مبالغ سنگین برای تبلیغاتِ شهری خودداری و تبلیغات در فضای مجازی که تاثیرگذاری بیشتری دارد و ارزان قیمت هم هست، جایگزین شود.
فعالیت کسب‌وکارها با حضور ویروس کرونا، موضوعی است که برای بسیاری از صاحبان مشاغل تبدیل به یک دغدغه جدی شده تا رونق را بر محیط کاسبیِ خود برگردانند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
**سایه کرونا همچنان بر سر زندگی مردم سنگینی می‌کند و برخی از کارشناسان وزارت بهداشت و عده‌ای از پزشکان متخصص بر این باورند که این ویروس همچنان با مردم خواهد بود. طبیعتا این موضوع بر کسب و کارها هم تاثیر خواهد داشت، برای آن که این تاثیر، اثر منفی بر کسب و کارِ صاحبان مشاغل نگذارد، چه توصیه‌ای به آنها دارید؟
بله، متاسفانه این موضوع صحت دارد و این مهمان ناخوانده همچنان قصد ماندن دارد. اما تبدیل یک تهدید به فرصت، می‌تواند اوضاع را دگرگون کند. در مصاحبه‌های قبلی عرض کردم که سوق دادن کسب و کار به سمت آنلاین و اینترنتی یکی از شیوه‌های موثر در افزایش فروش است و با بازگشایی مجدد اکثر اصناف می‌توان از تبلیغات در فضاهای مجازی در رساندن پیام تبلیغاتیِ مورد نظر به مخاطب بهره برد.
**استفاده از چه شیوه تبلیغاتی را با توجه به شرایط به حاکم، پیشنهاد می‌دهید؟
پیشنهاد می‌کنم که از پرداخت مبالغ سنگین برای تبلیغات شهری خودداری و تبلیغات در فضای مجازی که تاثیرگذاری بیشتری دارد و ارزان قیمت هم هست، جایگزین شود. متاسفانه تبلیغات شهری به دلایل زیادی چون افزایش تعداد تابلوها در شهر دیگر مورد توجه مردم قرار نمی‌گیرند و هزینه‌های زیادی هن صرف قرار گرفتن تبلیغات روی این تابلوها می‌شود آنهم با زمان محدود و اثرگذاری کم.
تبلیغات چاپی همچون تراکت که پیش از این هم نمی‌توانست نظرِ مردم را جلب کند، به دلیل شیوع ویروس کرونا با تماس دست با مقاومت مردم مواجه شده و کلا همان میزان کم اثرگذاری را هم از دست داده، پس بهترین شیوه تبلیغات در اوضاع فعلی حاکم بر جامعه، تبلئغات مجازی با تولید محتوای قوی و اشتراک‌گذاری صحیح است.
**پررنگ کردن چه کلیدواژه‌ای را در انجام تبلیغاتِ این مدلی در اولویت می‌دانید؟
تولید محتوای قوی و اشتراک‌گذاری صحیح.
نشان دادن تمایزِ قیمت و کیفیت کار به مردم در کسب‌وکاری که فرد دارد، از طریق تولید محتوای قوی و رساندن آن به مخاطب و مشتری با پخش و اشتراک‌گذاری در فضاهای مجازی و شبکه‌های اجتماعی متنوع که از نظر من تاثیر گذارترین نوع تبلیغات است، همان کلید واژه مورد تاکید است. البته این پروسه، باید توسط مشاوران با تجربه در امر تبلیغات انجام شود.
**فضای اقتصادی، چنان رونق برخی از مشاغل را گرفته که اجازه تبلیغات به آنها نمی‌دهد، توصیه شما به صاحبان این دسته از مشاغل چیست؟
توصیه بنده به کسب و کار‌های آسیب‌دیده استفاده از ارزان‌ترین و با کیفیت‌ترین نوع تبلیغات است که تبلیغات در فضاهای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، راه اندازی مسابقات مجازی و باشگاه‌های مشتری‌مداری از این قبیل می‌باشد.
**عده‌ای بر این باورند که تبلیغات، هزینه اضافه است، نظرتان در این خصوص چیست؟
به شدت مخالف این جمله هستم. تبلیغات قلب یک کسب و کار است و بدون تبلیغات جریان موفقیت در کسب و کار شکل نمی‌گیرد که البته انجام کارِ تبلیغاتی باید برنامه اصولی و درست داشته باشد و از تاثیرگذارترین شیوه‌ها در آن استفاده شود.
تا مردم از وجود محصول و خدمات ارائه شده در کسب و کار با خبر نشوند به سمت آن نمی‌آیند و این کار عمدتا با تبلیغات صحیح و درست انجام‌پذیر است.
**حرف آخر!؟
حرف آخر من این است که تبلیغات صحیح و به موقع، بیمه کسب و کار است و این کار باید توسط مشاوران با تجربه و حرفه‌ای صورت گیرد چرا که اگر کوچک‌ترین اشتباهی در این کار انجام بگیرد، می‌تواند ضررات جبران‌ناپذیری به کسبوکار وارد کند. تولید محتوای صحیح تبلیغاتی کار بسیار حساس و پرمسئولیتی است، پس بهتر است زیر نظر مشاوران کسب و کار انجام شود نه استودیو های فیلم و عکس عروسی. حتی تبلیغات شهری نیز که هیچ‌گاه پیشنهاد من به مشتری‌هایم نبوده هم نیز باید زیر نظر این افراد طراحی و نصب شود.
به این نکته توجه داشته باشیم که مشاورین تبلیغاتی جادوگر نیستند که یک شبِ فروش صفر را به صد برسانند اما می‌تواند در زمان تعیین شده شما را به میزان فروش دلخواه برسانند.
به امید این که هیچ کسب و کاری از رونق نیفتد.
یا حق
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: کرونا در ایران کرونا در کرمان محمد حاجی زاده مشاور تبلیغات مشاور کسب و کار تولید محتوای کسب و کار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۴۱۲۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پدر، مادر، ما متهمیم ...
وقتی در اتوبوس انسان‌هایی را می‌بینی که بعد از دوران پرتلاطم کرونا علیرغم مریضی هنوز با ماسک و دستمال بیگانه‌اند و با عدم رعایت خود ده‌ها نفر را در این شرایط سخت درگیر بیماری می‌کنند ، وقتی در کوچه تنگ ، با ماشین کنار می‌کشی تا ماشین روبرو بدون دردسر عبور کند و در ادامه نگاه طلبکارانه را دشت می‌کنی، وقتی در جشن چهارشنبه‌سوری ،به جای آتش بازی و جشن و شادی و استفاده از وسایل امن امروزی با مواد محترقه وحشتناک و خطرناک جشن تاریخی با فوت بیش از ۲۰ نفر و مشکلات بیمارستانی بیش از ۲۰۰۰ نفر را نظاره می کنی ، وقتی در عصر حاضر هنوز بنا به عدم رعایت بدیهیات و اصول اولیه بهداشت فردی باید با بوی نامطبوع و کثیفی بسوزی و بسازی ، وقتی در زندگی امروزی هنوز اصول اولیه آپارتمان نشینی را جانیفتاده می‌بینی ، وقتی توانایی و درک و فهم مردم از روابط متقابل در تمامی نقش‌ها را در مرز فاجعه رصد می‌کنی ، وقتی آمارهای فرهنگی ، اجتماعی را به گِل نشسته می‌بینی ، وقتی ...
چندی‌ست به رفتار و کردار عموم مردم بیشتر حساس و دقیق شده‌ام و گویی هرچه بیشتر دقیق می‌شوم عمق دردناک ماجرا بیشتر هویدا می‌شود.
آنچه می‌بینم چیزی جز زوال فرهنگی نیست. دیگر کار از معضلات بزرگ فرهنگی گذشته، مشکلات به عدم رعایت سطوح ابتدایی فرهنگ رسیده.هرچند دیدن این زوال در جامعه ایی که کتاب در آن تبدیل به کالای لوکس شود و خرید کتاب فراموش شود و لیست کتاب های پرفروشش هم بنا به محتوای کتاب برق شوقی در چشمت نمی اندازد، جامعه ایی که پرفروش ترین فیلم‌هایش فیلم های کمدی دم دستی هستند و فیلم های اخلاقی و فرهنگی حوصله دیده شدن نمی یابند ، جامعه ایی که کافه هایش از پاتوق بحث های روشنفکری به پاتوق بازی های مافیایی تغییر جهت داده ، جامعه ایی که از زنگ هنر و فرهنگ در ساختار آموزشی اش چیزی جز اسمی نمادین باقی نمانده ، جامعه ایی که اساتید دانشگاهی که الگوهای جذاب سنین جوانی هستند از تهی سرشار شده و چیزی به تعداد انگشتان دست از آنها باقی نمانده، جامعه ایی که رسانه اش خوراک فرهنگی تزریق نمی کند و بنا به شکاف عمیق کارسازی اش را از دست داده پیش بینی این وضعیت چندان عجیب نبوده و نیست.
قطعا نگاه ایده آل گرایانه ندارم و می دانم در هر جامعه ایی (حتی جوامع پیشرفته فرهنگی) هم فیلم های کمدی و تفریحات سرگرم کننده طرفداران خودش را دارد و همچنین آگاهم که بخشی از این تغییرات حاصل مناسبات و اقتضائات زندگی امروزه است اما صحبت از تناسب و تعادل است. وقتی تناسب و تعادل به کلی برهم خورد و فیلمها و صفحات و تفریحات دم دستی و سطحی فاصله ی کیلومتری با موارد تحلیلی و قابل تامل و فاخر می یابد نتیجه متفاوت و غم انگیز می شود.
آری، در هر جامعه‌ایی حاکمیت و دولت با فرهنگ‌سازی از طریق دو ابزار قدرتمند رسانه و فضای آموزشی که در دستانش است نقش اساسی ایفا می کند و برکمتر کسی پوشیده نیست که فرهنگ‌سازی در وهله اول وظیفه دولت و حاکمیت است تا با ابزارهای قدرتمندش فرهنگ سازی کند و جهت دهد و در ادامه نیز خانواده. اما وقتی در ساختار کلان این هدف را کم رنگ وکارکرد تاثیرگذاری اش را کم رمق می یابی، یا جهت دهی اش را جهت دهی مناسب تحلیل نمیکنی و خانواده را نیز به عنوان بازیگر فعال بعدی، به دلیل حضور در همین بستر اقتصادی فرهنگی در اکثر موارد غیرموثر و پیرو می یابی چه باید کرد؟
آیا باید ایستاد و این سقوط دهشتناک را نظاره کرد ؟ آیا همچون اقتصاد و ... کاری از دستمان برنمی آید؟
نقش افراد (به ویژه بنا به فراگیر شدن فضای مجازی ) در ریز موارد چه می شود؟
در این خصوص شاید نتوان در بُعد کلان کاری کرد و این فرصت بنا به موارد گفته شده در حیطه و توان ما نباشد یا در نگاه بدبینانه تر از دست رفته باشد و فرآیندی جدی تر و قوی تر و متفاوت تر برای احیایش نیاز باشد ، اما در خصوص ریز موارد و خرده فرهنگها نقش افراد کمرنگ نیست
اینکه در رانندگی اینچنینیم، اینکه بدیهیات بهداشتی اولیه را نمی دانیم، اینکه موارد ابتدایی آداب و معاشرت را بلد نیستیم ،اینکه با هنر رابطه نا آشناییم ، پای چیزی بیش از کمکاری دولت و حاکمیت در میان است..
به نظرم برخلاف اقتصاد و سیاست های کلان سیاسی که نمی‌توان در بعد فردی چندان کارساز بود، در بحث فرهنگی شاید بتوان تلنگر و جریانی ایجاد کرد. جریانی هرچند کوچک.
شاید در عصری که فضای مجازی محرومیت و محدودیت های دانستن و یادگیری را از بین برده و از طرفی هر صفحه مجازی خودش نقش یک بیلبورد را ایفا می کند ،عضویت در گروه‌های منتشر کننده مطالب مفید ، خواندن و بازنشر تلنگرهای فرهنگی در فضاهای مجازی مان می تواند خود به خود نقش موثری در بیداری ما و در ادامه، جامعه ایجاد کند. باید از فضای مجازی نه فقط در جهت خرید وسرگرمی و پُرکردن اوقات فراغت که گاها برای دِین فرهنگی مان بهره ببریم.
باید آستین ها را بالا زد، زوال فرهنگی با سرعتی عجیب در حال پیشروی ست . معضلی که تحملش از زوال اقتصادی و سیاسی به مراتب سخت تر است چرا که اگر دلخوشی و تکیه گاه فرهنگی مان هم از دست دهیم، تحمل بار اقتصادی ،سیاسی دیگر غیرممکن خواهد بود.
پس، از آنچه داریم برای آنچه می‌توانیم اصلاحش کنیم نهایت استفاده را ببریم.
همرفیق ،همشهری، همکار و هم میهنی عزیز ، حداقل با رعایت موارد اولیه فرهنگی و اضافه کردن چند پیجِ خوب ادبی، روان‌شناسی ، تحلیلی و اندیشه ایی به صفحات مورد علاقه خود و اضافه کردن عادت مطالعه روزنامه و کتاب خوب چرخه زوال فرهنگی را به سهم خود بشکن و در سال جدید از فضای مجازی ،درکنار استفاده کاری یا پُر کردن اوقات فراغت برای خواندن ، تامل کردن ،تغییر کردن و در ادامه بازنشر مسائل فرهنگی برای استفاده دیگر دوستان بهره ببر . ساده ترین و کمترین کارهایی که بدون هزینه یا با حداقلی ترین هزینه می توانیم انجام دهیم و جای هیچ بهانه جویی در آن نیست.
قصد شعار دهی های کلیشه ایی ندارم اما چاره ایی نیست، تا دیرنشده خانه تکانی فرهنگی کنیم و برای نجات تتمه بارقه های سوسو زننده فرهنگی بکوشیم.
که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
*فعال اجتماعی
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903032
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟