به نقل از «خبرگزاری برنا»

از گنج گیلانی تا فرهنگ هیرکانی

تاریخ انتشار: ۱ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۵۷۷۹۰

ثبت جنگل‌های هیرکانی فرصتی مناسب برای پیوند داشته‌های طبیعی گیلان با گنج گرانبهای فرهنگ آن است. تلاقی طبیعت به عنوان زیستگاه اصلی مردمان این سرزمین، با داشته‌های فرهنگی آن می‌تواند نقطه عطفی در تغییر نگاه و چگونگی توسعه در استان گیلان باشد.

به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان ؛ یکی از اهداف توسعه در ایران توسعه فرهنگی ست که پیش فرض‌ها و ابعاد گوناگونی دارد  و توجه به حفظ محیط طبیعی یکی از وجوه توسعه فرهنگی‌ست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در واقع توسعه فرهنگی در یک سرزمین  روزی حاصل خواهد شد که محیط طبیعی و محیط فرهنگی آن با یکدیگر پیوند خورده باشند و در راستای هم حفظ شوند. ثبت جنگل های هیرکانی به عنوان یکی از میراث کهن ایران زمین و گیلان، در فهرست میراث جهانی در چهل و سومین گردهمایی جهانی یونسکو فرصت خوبی برای حفظ و احیای جنگل‎های گیلان و ایجاد همگرایی لازم مابین عوامل مرتبط این حوزه است.

هیرکان از نام قدیم گرگان گرفته شده است و به معنی سرزمین گرگ‌هاست. جنگل‌های هیرکانی، منطقه‌ای جنگلی در کرانه جنوبی دریای کاسپین و بخش شمالی رشته کوه‌های البرز که غنا فرهنگی و تنوع زیستی، گونه‌های بومی نادر و منحصر به فرد گیاهی و جانوری و زیبایی حیرت انگیز طبیعی اش چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند.  این جنگل‌ها نوار سبزی به طول 850 کیلومتر و مساحت یک میلیون و هشتصدو پنجاه هزار هکتار هستند که سواحل جنوبی دریای کاسپین را پوشانده اند و باقی‌مانده جنگل‌های پهن برگ خزان کننده از دوران سوم زمین شناسی هستند و فرآیند تکامل آن‌ها از 25 تا 50 میلیون سال پیش به شکل طبیعی و پیوسته ادامه یافته است. بسیاری از گونه‌های گیاهی موجود در این جنگل‌ها امروزه به صورت فسیل در اروپا یافت می‌شوند به همین دلیل از این جنگل‌ها به عنوان "فسیل زنده" یا "موزه طبیعی" یاد می‌شود.

از مجموع 12 سایت در سه استان گیلان، مازندران و گلستان، 3 سایت سیاهرود رودبار، گشت رودخان و لیسار در استان گیلان قرار‌دارند. سایت لیسار و گشت رودخان شمالی ترین و غربی ترین سایتهای معرفی شده هستند. سیاهرود رودبار نیز با دارا بودن توده جنگلی کوهستانی بسیار منحصر بفرد و تنوع اقلیمی، یکی دیگر از سایتهای قرار گرفته در این فهرست است.  

ثبت جنگل‌های هیرکانی فرصتی مناسب برای پیوند داشته‌های طبیعی گیلان با گنج گرانبهای فرهنگ آن است. تلاقی طبیعت به عنوان زیستگاه اصلی مردمان این سرزمین، با داشته‌های فرهنگی آن می‌تواند نقطه عطفی در تغییر نگاه و چگونگی توسعه در استان گیلان باشد.  برای نیل به این هدف تحلیل و تفسیر اهمیت این جنگل‌ها، تبیین فرهنگ هیرکانی و برنامه‌ریزی توسعه محور با رویکرد پایدار، حفظ محیط زیست و آموزش همگانی  وظیفه‌‌ای خطیر بر دوش دستگاه‌های اجرایی، تشکل های مردمی و فعالان این حوزه است.

توجه ویژه به راهکارها و راهبردهای حفظ و نگهداری این میراث طبیعی فرهنگی در مواجهه با بلایای طبیعی و غیرطبیعی، احیاء، رشد و نمو فرهنگ آن از آداب و رسوم منطقه گرفته تا تولیدات فرهنگی ، هنری و صنایع دستی با تکیه بر ظرفیت های جوامع محلی و استفاده از پتانسیل های مغفول گردشگری پایدار، مجموع فعالیت هایی‌ست که می تواند ما را در حفظ این گنج گیلانی یاری نماید. به همین منظور اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با راه‌اندازی دفتر پایگاه‌ جنگل‌های هیرکانی گیلان و افتتاح آن در اول تیرماه 1399 در موزه میراث روستایی به صورت هدفمند برای تحقق این مهم برنامه‌ریزی و فعالیت خواهد نمود.

 

مسعود حلاج پور

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گیلان

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: مدیرکل میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی گیلان جنگل های هیرکانی استان گیلان جنگل ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۵۷۷۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نمایشگاهی از نیم قرن تلاش برای احیای جلفا

ایسنا/اصفهان عضو شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری معتقد است: «علت خرابی آثار تاریخی، جهل و علت ترجیح مکان‌های بی‌ارزشِ امروزی بر مکان‌های ارزشمند کهن، کوته‌نظری نسبت به منافع سوداگرانۀ خُرد است.»

سیدمحمد بهشتی شیرازی، بعدازظهر پنجشنبه (۶ اردیبهشت‌ماه) در آیین افتتاحیه نمایشگاه «نیم‌قرن تلاش برای احیای جلفای اصفهان» (نمایشگاهی از عکس‌های احمد منتظر) که در محل ساختمان مدرسۀ فرانسوی‌ها (دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان) بیان شد، گفت: من زمانِ رفتن به سازمان میراث فرهنگی در سال ۷۶ با چند نکته مواجه شدم. سازمان میراث فرهنگی یک سازمان دولتی بوده و در سال‌هایی که ما در آنجا بودیم پولی برای پرداخت پاداش و عیدی و حق مأموریت به کسی را نداشت و کارمندان آنجا نیز با هزینه‌های خود به سفر می‌رفتند. انگیزه آن‌ها برای کار، پطرس بودن بود (اقتباسی از داستان پطرس فداکار در کتاب‌های درسی) بود و یکی از این پطرس‌ها احمد منتظر است.

او افزود: من ۵۰ سال پیش شعر می‌گفتم. آن زمان قصد سرودن شعر و حالی شبیه به یک حسرت بزرگ داشتم؛ انگار یک فرصت طلایی را ازدست‌داده بودم که غیرقابل‌جبران بود! ۵۰ سال پیش شروع این شعر را این‌گونه نوشتم: «اردیبهشت هم تمام شد» و ۵۰ سال است که نتوانستم یک کلمه به آن اضافه کنم. اردیبهشت‌، ماه عجیبی است که اتفاقات بسیاری در آن می‌افتد و وقت بسیاری از کارها بوده که اگر ازدست‌ برود قابل بازگشت نیست.

عضو شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری سپس این دو پرسش را مطرح کرد که چرا کار عکاس‌ها ارزشمند است، سپس در پاسخ گفت:۲ چیز طیره عقل است؛ دیدن به‌وقت ندیدن و ندیدن به‌وقت دیدن؛ و این همان کارِ عکاسان است. آن‌ها کمک می‌کنند که آنچه نباید دید را ندید و آنچه باید دید را ببینیم. ما در زندگی از ۲ واژۀ «کهن» و «کهنه» استفادۀ بسیار کرده‌ایم و معمولاً توجهی به تفاوت ماهوی آن‌ها نداریم. هردو واژه با زمان، سروکار دارند و ازاین‌جهت با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند. «کهن» و «کهنه» ضد یکدیگر بوده و از جنس هم نیستند. «کهنه»، دورریختنی، بی‌ارزش و حضورش ملال‌آور است، درصورتی‌که «کهن» آن چیزی است که دور نمی‌اندازیم. ما بسیاری از اوقات از تکرار خسته می‌شویم، ولی اگر از تکرار غروب و طلوع خورشید خسته نمی‌شویم، و این موضوع به دلیل کهن بودن آن است‌.

بهشتی خاطرنشان کرد: کار یک عکاس، ثبت آن چیزی است که استعداد کهن بودن را دارد و واجد ارزشی است و زمان آن را مستعمل نکرده و عکاس آن را بیرون کشیده و پیش چشم ما می‌گذارد. هر چیزِ کهنی از روز اول کهن و هر چیز کهنه‌ای نیز از روز اول کهنه است. نو شدن، اقتضای امر کهن است. احمد منتظر تعدادی از مستندات ساختنان های جلفا را به نمایش گذاشته و زیر بعضی از آن‌ها به خط سرخ نوشته‌اند که «اردیبهشت هم تمام شد.»

رئیس اسبق سازمان میراث فرهنگی و گردشگری اضافه کرد: دلیل ترجیح مکان‌های بی‌ارزشِ امروزی بر مکان‌های ارزشمند کهن، کوته‌نظری نسبت به منافع سوداگرانۀ خُرد است. علت خرابی آثار تاریخی، جهل است که بسیاری را نیز متقاعد می‌کند. 

بهشتی با اشاره به اینکه برپایی نمایشگاه «نیم قرن تلاش برای احیای جلفای اصفهان» یک تذکر برای ما است، اضافه کرد: ردپای همه کارهایی که در این شهر کرده‌ایم، باقی است و نمی‌توان آن‌ها را پاک کرد. این نمایشگاه یک هشدار خوب از این بابت بوده که ما هوشیارتر عمل کنیم.

او در ادامه گفت: در شهر ایروان به‌اندازه جلفای اصفهان اثری وجود ندارد که ۱۵۰ سال بیشتر عمر داشته باشد، ولی در جلفای اصفهان چنین آثاری وجود دارد. 

یک آروز؛ ثبت جهانی بافت تاریخی اصفهان

همچنین میثم بکتاشیان، معاون فرهنگی هنری سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشب شهردااری اصفهان نیز چنین بیان کرد: دفتر فرهنگ و معماری، یک دفتر تخصصی ذیل این است که رسالتش پرداختن به موضوع فرهنگ معماری و شهرسازی به‌طور تخصصی است.

او با بیان اینکه در جای‌جای اصفهان با مصوناتی که توسط هنرمندان بزرگی خلق‌شده، روحمان جلا پیدا می‌کند، ادامه داد: پاسداشت فرهنگ اصیل معماری گذشته برای ما اهمیت دارد. ما در هفته فرهنگی سعی کردیم با تنوع برنامه‌ها در موضوعات مختلف، به سلایق مختلف مردم بپردازیم تا هرکس برنامه موردنظر خود را انتخاب کند. امیدوارم بتوانیم هرچه بهتر حوزه فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی را توسعه دهیم.

بکتاشیان تأکید کرد: بسیاری از شهرهای دیگر با قدمت کمتر، توانسته‌اند که بافت تاریخی خود را به ثبت جهانی برسانند. نکته‌ای که در دفتر فرهنگ و معماری به‌عنوان یک آرزو آن را دنبال می‌کنیم، ثبت جهانی بافت تاریخی اصفهان است.

به گزارش ایسنا، علاقه‌مندان برای بازدید از نمایشگاه «نیم‌قرن تلاش برای احیای جلفای اصفهان» می‌توانند تا ۱۳ اردیبهشت‌ماه به دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان(مدرسۀ فرانسوی‌ها)، واقع در خیابان حکیم نظامی، کوچه سنگتراش‌ها، کوی چهارسوقی‌ها مراجعه کنند. 

انتهای پیام