به نقل از «خبرگزاری میزان»

ولید المعلم: اعزام نفتکش از ایران به ونزوئلا اقدامی بسیار بزرگ است

تاریخ انتشار: ۳ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۸۸۳۸۰

خبرگزاری میزان- وزیر خارجه سوریه در کنفرانسی خبری به تشریح مواضع کشورش در مورد طیف وسیعی از موضوعات منطقه ای، داخلی و فرامنطقه ای پرداخت. تاریخ انتشار: 14:06 - 03 تير 1399 - کد خبر: ۶۳۱۴۷۴ خبرگزاری میزان - «ولید المعلم»، وزیر خارجه سوریه، روز سه شنبه، ۳ تیر، در کنفرانسی خبری در واکنش به تحریم‌های جدید آمریکا علیه سوریه در چارچوب قانون «سزار»، این اقدام را تلاشی برای باز کردن در‌های بازگشت تروریسم به این کشور خواند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش «المیادین»، «المعلم» گفت «این اقدام به منظور هدف قرار دادن معیشت شهروندان سوری و بازگردن در‌های بازگشت تروریسم به سوریه همانند سال ۲۰۱۱ است؛ کسانی که علیه سوریه توطئه کرده اند، نمی‌خواهند ریشه تروریسم در این کشور خشک شود.»
وی افزود «ما قانون سزار را دست کم نمی‌گیریم، اما در دهه‌های گذشته عادت کرده ایم که چگونه با تحریم‌ها برخورد کنیم؛ از این رو باید تلاش کنیم تا این قانون را به فرصتی برای دستیابی به خودکفایی و تعمیق همکاری با متحدانمان برای مبارزه با تروریسم و تامین معیشت مردم خود مبدل کنیم.»
«المعلم»، همچنین می‎گوید «ما تدابیر لازم برای مقابله با این تحریم‌ها را اندیشیده ایم و برای مواجهه با این قانون، مذاکره با دوستانمان را آغاز کرده ایم؛ در واقع قانون سزار قانون ناامیدان از پیروزی تروریسم در سوریه، به ویژه در پی پیروزی‌هایی است که سوریه به دست آورده و هنوز هم به دست می‌آورد.» بیشتر بخوانید:  پدافند هوایی سوریع پهپاد‌های متجاوز را ساقط کرد  رایزنی نخست وزیر سوریه با هیئت ایرانی پیرامون همکاری‌های اقتصادی وزیر خارجه سوریه در ادامه به مواضع کشور‌های منطقه در موضوع قانون سزار پرداخته و اظهار داشت «ما برای مقابله با قانون سزار آماده همکاری با لبنان هستیم، اما این تنها به خواست سوریه ربط ندارد بلکه باید تمایلی مشترک برای این امر وجود داشته باشد؛ موضع اردن در مورد عدم تاثیر قانون سزار بر روابط تجاری خوب ما با امان قابل تحسین است.»
وزیر خارجه سوریه در بخش دیگری از اظهارات خود ضمن تاکید بر ادامه مبارزه با تروریسم، گفت «دروغگویان مرتبا از تروریست‌ها حمایت می‌کنند و شاهد این ادعا انتقال عناصر داعش به عراق است.»
مقام ارشد دیپلماسی سوریه، در مورد فعالیت کمیته قانون اساسی نیز تصریح کرد «ما هرگونه دخالت بیرونی در کار کمیته قانون اساسی را رد می‌کنیم؛ مردم سوریه تنها قانون اساسی را می‌پذیرند که براساس آرمان‌های ما باشد.»
وزیر خارجه سوریه در تشریح مواضع سیاسی دمشق در مورد تحولات منطقه‌ای نیز در اشاره به تحولات لیبی گفت «ما از آتش بس در لیبی پشتیبانی می‌کنیم و خواستار از سرگیری گفتگو‌ها در این کشور برای حل بحران هستیم.»
وی در مورد طرح الحاق نیز تاکید کرد «ما در کنار مردم فلسطین برای جلوگیری از اجرای طرح الحاق ایستاده ایم؛ هیچ محدودیتی برای جاه طلبی‌های اسرائیل در فلسطین و منطقه وجود ندارد.»
«ولید المعلم»، در بخش دیگری از اظهاراتش ضمن انتقاد از رویکرد «آنکارا» در تحولات منطقه‌ای گفت «ترکیه به شمال عراق حمله می‌کند، مزدورانش را برای نفت به لیبی منتقل می‌کند و اراضی سوریه را اشغال می‌کند.»   وزیر خارجه سوریه در بخش دیگری روایت «جان بولتون» از سیاست آمریکا در سوریه را در کتاب جدیدش درست خوانده و افزود «ما به درخواست مذاکره واشنگتن توجه نکردیم؛ زیرا رفتار واشنگتن در قبال ما تغییری نکرده است؛ آمریکا باید پیش از آغاز گفت و گوها، رفتار خود را در قبال سوریه تغییر دهد.»
این مقام ارشد سیاست خارجی سوریه در مورد روابط دمشق با مسکو گفت «ما با روسیه در اتحادی نزدیک هستیم و موضع روسیه در حمایت از سوریه ادامه دارد و مشاوره با مسکو تقریبا به صورت روزانه انجام می‌شود.»
وی همچنین اعلام کرد «هیئتی ایرانی که چند روز پیش به دمشق سفر کرده بودند، تاکید کردند که تهران سوریه را تنها نمی‌گذارد.»
«المعلم» همچنین در مورد ارسال نفت ایران به ونزوئلا نیز گفت «اقدام تهران مبنی بر ارسال نفتکش به ونزوئلا اقدامی بسیار بزرگ است.»
وزیر خارجه سوریه در بخش دیگری تاکید کرد « اسد تا زمانی که مردم سوریه او را بخواهند در قدرت باقی خواهد ماند؛ هدف قانون سزار تاثیرگذاری بر انتخابات آینده ماست اما ما به آمریکا یا دیگران اجازه نمی‌دهیم که در مسائل سیاسی ما مداخله کنند؛ ما کشوری مستقل هستیم.»
انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: اسد سوریه بشار اسد وزیر خارجه سوریه بخش دیگری قانون سزار منطقه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۸۸۳۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نحوه اعزام حسن یزدانی به المپیک؛ بحران بزرگ یا یک اتفاق عادی؟!

آفتاب‌‌نیوز :

حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش از این در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند.

چنین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.

منبع: شرق