بمباران شیمیایی سردشت گویاترین سند حقوق بشر آمریکایی است
تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۴۲۹۴۳۵
به گزارش خبرگزاری مهر، در بیانیه سپاه شهدای آذربایجان غربی به مناسبت هفتم تیر سالگرد بمباران شیمیایی شهر سردشت توسط رژیم بعث عراق آمده است، فاجعه بزرگ انسانی بمباران شیمیایی شهر سردشت توسط رژیم منفور بعثی سند توحش غرب، نماد حقوق بشر آمریکایی و بمباران شیمیایی سردشت صحنه رسوایی حامیان دروغین حقوق بشر و انفعال نهادهای بین المللی مدعی این عرصه به شمار رفته و گویاترین سند مظلومیت جمهوری اسلامی و ملت سربلند ایران است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این بیانیه میافزاید، سپاه شهدای آذربایجان غربی ضمن اعلام انزجار از گسترش سلاحهای کشتار جمعی و عرض تسلیت به پیشگاه حضرت ولی عصر (عج)، رهبر معظم انقلاب و بازماندگان این عزیزان بر لزوم تداوم راه شهدا بویژه شهدای انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و شهدای مدافع حرم تاکید میکند.
اداره کل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس استان نیز به مناسبت هفته افشای حقوق بشر آمریکایی و سالروز بمباران شیمیایی شهر سردشت در بیانیهای تاکید کرده: هفته افشای حقوق بشر آمریکایی فرصت مغتنمی برای بازنمایی جنایات دولت تروریست پرور آمریکا علیه انقلاب اسلامی و ملت ایران است.
در این بیانیه از همه نخبگان، فرهیختگان و اصحاب رسانه خواسته شده تا با تنویر افکار عمومی دستهای پنهان و کثیف استکبار جهانی و صهیونیست بین الملل و جیره خواران منطقه در برپایی آشوب و فتنه در کشورهای مستقل اسلامی، را به نمایش بگذارند.
سردشت در جنوبی ترین منطقه از آذربایجان غربی در کنار مرزهای عراق، هفتم تیرماه سال ۶۶ توسط رژیم بعث صدام و با کمک کشورهای غربی حامی این رژیم، بمباران شیمیایی شد.
بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیعترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و مشکلات بسیاری به وجود آورد و این شهر اولین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هستهای هیروشیما نامیده شد.
در این حادثه از شهر ۱۲ هزار نفری سردشت طبق آمار رسمی هشت هزار و ۲۵ نفر مصدوم شدند که این آمار شامل مصدومان خفیف هم میشد، کل آمار شهدا در فاجعه غیرانسانی سردشت ۱۳۰ نفر بود که ۲۰ نفر آنان در سردشت همان دقایق نخستین شهید شدند و بقیه نیز ظرف مدت هفت تا ۳۰ روز به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
هر چند بیش از سه دهه از این فاجعه انسانی میگذرد اما هنوز شهر سردشت بوی تاول و سرفههای خردل میدهد و بی توجهی و کمبود برخی امکانات به خصوص در بخش درمانی درد مضاعفی است بر زخمهای مردم غیور و مرزی این دیار که نیازمند نگاه ویژه مسئولان است.
کد خبر 4959302منبع: مهر
کلیدواژه: بمباران شیمیایی سردشت جنگ تحمیلی ویروس کرونا شیراز بوشهر شهرکرد قزوین شیوع کرونا گرگان مواد مخدر استانداری سمنان خطبه های نماز جمعه ایلام سازمان تبلیغات اسلامی بیرجند دهه کرامت بمباران شیمیایی شهر حقوق بشر آمریکایی شهر سردشت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۴۲۹۴۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ذهن آمریکااندیش
قضایای برخورد پلیس آمریکا با اعتراضات دانشجویان دانشگاههای آمریکایی به جنایات اسرائیل در غزه، بهانهای شده است تا برخوردهای صورتگرفته با دانشجویان، اساتید و دانشگاه ایرانی در سالیان گذشته و امروز، توجیه شود. چند نکته را درخصوص این مسأله باید روشن کرد.
یک. ارزشهای انسانی و از جمله مهمترینهای آنها نظیر آزادی و عدالت، جهانشمول هستند و ربطی به آمریکا ندارند. اگر در اسناد شکلگیری ایالات متحده آمریکا به ارزشی نظیر آزادی اشاره شده، دلیل آمریکایی بودن این ارزشها نیست. قدمت این ارزشها به اندازه تاریخ بشر، و حداقل تاریخ فلسفیدن و اندیشهورزی درباره انسان و جهان اجتماعی و سیاسی است.
دو. آمریکاییها به بهانه نقض آزادی و حقوق بشر در کشورهای دیگر، این کشورها را تحریم کرده یا به آنها حمله کردهاند. آمریکاییها و بقیه غرب در موارد متعدد با کشورهای ناقض حقوق بشر و از جمله دیکتاتورترینها روابط داشته و کنار آمدهاند، و با دیگرانی به همین دلایل ستیز کردهاند. این گزارهها درست است. اما از این گزارهها نمیتوان نتیجه گرفت که خواست مردم و متفکران کشورها برای تحقق آزادی و جلوگیری از نقض حقوق بشر در کشورشان، خواستهای آمریکایی است و چنین ارزشهایی از اساس غلط یا توهم هستند. هیچ تناقضی بین سرزنش کردن آمریکا برای نقض حقوق بشر و آزادی در کشور خودش یا کشورهای دیگر، و در همان حال مطالبه آزادی و رعایت حقوق بشر در کشور خود وجود ندارد.
سه. اصالت بنیانهای اجتماعی و فلسفی آزادی، حقوق بشر، دموکراسی و توسعه همهجانبه، برآمده از تحقق بخشی از آنها در غرب نیست. کشورهای غربی توانستهاند زودتر از بقیه کشورها، به صورتها و ابعادی از اینها دست یابند. بنیانهای فلسفی برخی نیز در آرای متفکران یونانی-غربی صورتبندی شده است. این به معنای وجود دلایلی برای نفی این ارزشها یا از اساس دروغین یا بیگانه خواندن آنها نیست.
چهار. من هیچ متفکر جدی نمیشناسم که اهمیت ارزشی نظیر آزادی را به آمریکایی یا غربی بودن آن ربط داده باشد. نسل چند دهه گذشته متفکران جدی ایرانی نگفتهاند چون آمریکا فلان گونه است پس ما هم باشیم. متفکران جدی که من میشناسم و خواندهام، آزادی، دموکراسی و توسعه را از منظر نسبت آن با بهروزی ملت ایران ارزیابی کردهاند. اتفاقا ادبیات اندیشه اجتماعی و سیاسی (بالاخص مکاتب انتقادی که در ایران هم پرطرفدار هستند) مملو از نقدها بر دموکراسی، مدلهای مختلف توسعه، و تهدیدهای آزادی و ارزشهای انسانی در همه کشورها و از جمله غرب است.
پنج. گروهی در ایران تلاش میکنند یک آمریکا-غرب خیالی (صرفاً دارای ابعاد مثبت) بسازند، بعد آنرا به منتقدان سیاست و حکمرانی در ایران نسبت داده و آنها را طرفدار چنین آمریکا-غرب خیالی جلوه دهند، و سپس با فروریختن آن با عبارتهای کلیشهای از جنس «اینو چی میگید؟»، منتقدان را بیاعتبار کنند.
شش. گروهی که در بند پنج ذکر کردم، دارندگان ذهن_آمریکااندیش هستند. هویتشان را از ستیز با آمریکای واقعی یا خیالی میگیرند که خود ساختهاند و منتقدان را به دوست داشتن آن متهم میکنند. ذهن آمریکااندیش با ضدآمریکایی بودن تعریف میشود، هویت مییابد و به حرکت درمیآید. همه چیز را هم در خدمت آن قرار میدهد. معیار خوبی و بدی در نسبت با آمریکا تعریف میشود. اگر آمریکایی نباشد (در ساحت اندیشه) این ذهن از کار میافتد، فلج میشود و اعتبارش را از دست میدهد. سخن ایجابی مستقلی برای گفتن ندارد.
من نمیدانم دیگران چگونه میاندیشند، مسئول اندیشه و عمل دیگران هم نیستم. اما آمریکا برای من، در عرصه عمل، در نسبت با مانع یا کمک برای توسعه ایران تعریف میشود. آمریکا، نه فینفسه بلکه از آن جهت که ظرفیت تحریم و ضربه زدن به منافع ایران را دارد، و در مناسبات دیگری ممکن است کمکی به توسعه و حل مسائل ایران باشد، اهمیت دارد. اما منبع ارزشها و الگوی عمل نیست. در ساحت اندیشه هم، یک «مورد تاریخی» قابل بررسی مقایسهای برای شناخت و تحلیل جامعهشناختی است.
آمریکا یا هر کشور دیگری، برای من، الگو، معیار ارزیابی ارزشها یا درست و غلط کنش دولتها و پلیس نیست. من هویتم را از آمریکااندیشی، ضدیت با آمریکا یا نزدیک شدن به آن نمیگیرم، و به این جهت فکر میکنم آمریکاستیزان ایدئولوژیک ایرانی، بیش از امثال من ذهن، روح و هویتشان به بود و نبود آمریکا گره خورده است. آمریکا در عمق جان ذهن آمریکااندیش نشسته است و بیرون از دایره آمریکا نمیرود.
بیشتر بخوانید:
همان را بگویید که ما خوشمان بیایدرئیسی در چاهی افتاده که برای دولت روحانی کنده بودند /از مداح تا فعال سیاسی اصولگرا قیمت دلار را مسخره میکردن و حالا خود مضحکه شده اند
واکنش یک جامعهشناس به سخنان مهدی چمران درباره ساخت مسجد در پارک/ «برای اصولگرایان هیچ اعتراضی واقعیت ندارد»
216216
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902072