به نقل از «فارس»

راهکارهایی برای استفاده راحت‌تر از ماسک/ لزوم تغییر سبک زندگی با کرونا

تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۴۳۱۵۷۱

وقتی با کرونا وارد ایام گرم سال شدیم، ماسک زدن برای بسیاری تبدیل به کاری زجرآورشد. اما واقعیت این است که گرما هم نباید باعث شود نسبت به سلامتی خود بی‌اعتنا بشویم.

گروه خانواده؛ نعیمه موحد: ماسک زدن یا نزدن. مسئله پیچیده این روزها که هنوز در ایام شیوع کرونا هستیم زدن یا نزدن ماسک است. حالا دیگر قرنطینه برای تعداد قابل توجهی از خانواده‌ها تمام شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کارمندان و کسبه به مشاغل خود برگشته‌اند. کم و بیش مهدهای کودک با رعایت موارد بهداشتی باز شده‌اند و زندگی‌ها تقریبا به روال عادی بازگشته است. در این بین اما هنوز خطر ابتلا به کرونا از بین نرفته است و آمارها هرچندوقت یکبار از رد کردن فاز جدیدی از ابتلا و متاسفانه فوت هموطنان می‌گویند.

بعد از روزهای اوج این بیماری که از اسفند سال گذشته شروع شد حالا دیگر رعایت موار بهداشتی به یکی از الزامات حضور در جامعه تبدیل شده است. قوانین بهداشتی مثل پوشیدن دستکش، رعایت فاصله مناسب از یکدیگر، همراه داشتن یا استفاده از اسپری‌ها و ژل‌های ضدعفونی‌کننده و بالاخره زدن ماسک. مورد آخر یکی از چالش‌های جدی کروناست. بعضی از افراد تحمل ماسک را بر روی صورت خود ندارد و دچار تنگی نفس می‌شوند. بعضی دیگر از سختی تحمل ملزومات ماسک روی صورت خود مثل جای کش گله می‌کنند و بعضی دیگر می‌گویند با عینک و کلاه و ملزومات تابستانه دیگر جای ماسک روی صورت خود نداریم.

اما با همه اینها باید بدانیم تحقیقات ثابت کرده استفاده از ماسک مناسب تا حد قابل توجهی خطر ابتلا به کرونا را برای افراد کاهش می‌دهد. واقعیت این است که باید بپذیریم در این شرایط مجبور به استقاده از ماسک هستیم. اما راه‌حل‌هایی هست که به وسیله آن کمتر با ماسک به ما سخت می‌گذرد.

 

گوش‌های بیچاره!

ما مجبور به زدن ماسک هستیم اما گوشهای ما گناهی ندارند که مجبور به تحمل جای کش‌های ماسک باشند! این موضوع که تحمل آن برای بسیاری از افراد سخت است باعث می‌شود قید استفاده از ماسک را بزنند درحالی که راه‌حلی برای این مشکل وجود دارد.

اولین راه‌حل این است که از ماسک‌های موسوم به ان95 یا ماسک‌هایی که به جای قرار گرفتن در پشت گوش، پشت سر قرار می‌گیرند استفاده کنید. نوعی از ماسک به نام اسفنجی هم هست که اغلب در رنگ مشکی عرضه می‌شود و کش‌هایی پهن برای قرار گرفتن در پشت گوش دارند. باید بدانیم این ماسک‌ها جز آن دسته‌ای هستند که کمترین حفاظت از بینی و دهان را در برابر ویروس دارند. پس اگر مایل به استفاده از ماسک‌های فیلتردار و ان95 نیستید برای رهایی از گوش درد سراغ ماسک‌های اسفنجی نروید. خودتان دست به کار بشوید و برای ماسک‌های جراحی کش پهن بدوزید. سلامتی ارزش این را دارد که در حد چند دقیقه برای ساختن یک ماسک باب میل وقت بگذارید و در طول روز به راحتی از آن استفاده کنید.

 

عینکی‌ها و یک دردسر جدید!

عینک زدن با همه مزایایش برای عینکی‌ها دردسرهایی هم دارد. یکی از این دردسرها عینک زدن به همراه ماسک هست. هوای ناشی از تنفس بعد از محبوس شدن در ماسک روی شیشه عینک می‌نشیند و به این ترتیب جلوی دید فرد را می‌گیرد.

این مشکل راه‌حلی دارد که از آنچه فکر می‌کنید ساده‌تر است. قبل از استفاده از عینک لنزهای آن را با آب و صابون بشویید و اجازه بدهید خشک بشود. صابون موادی به اسم «سورفکتانت» را روی لنز عینک شما می‌نشاند که باعث می‌شود مولکول‌های آب به طور یکنواخت روی لنز پخش بشود و شیشه در اصطلاح «عرق» نکند.

اما شاید این راهکار برای همه انواع لنزهای عینک جواب ندهد. یک راه دیگر این است که بینی و دهان را طوری با ماسک بپوشانید که منفذی برای خروج هوا از سمت عینک باقی نماند. برای این کار می‌توانید کش‌های ماسک را به صورت ضربدری پشت سر خود ببندید. نگران نباشید! این سبک بستن ماسک دو تهویه در چپ و راست صورت برای خروج هوای تنفس شده ایجاد می‌کند که دیگر کاری به لنزعینک شما ندارد.

راه حل سومی هم هست و آن قرار دادن تکه‌ای دستمال کاغذی تا شده بالای ماسک و در قسمت اتصال ماسک و عینک است. این دستمال کاغذی هوای تنفس شده را به خود جذب می‌کند و مانع رسیدن آن به لنز عینک می‌شود.

پس دیگر برای اینکه عینکتان بخار نکند، ماسک را از روی بینی پایین نکشید. بینی یکی از اعضایی هست که ویروس به راحتی از آن به بدن منتقل می‌شود.

ممکن است برای برخی افراد این سوال پیش بیاید که آیا عینک هم می‌تواند آلوده به ویروس باشد؟ متخصصان چشم پزشکی این نظریه را تایید کرده اند و می‌گویند افراد باید قبل و بعد از استفاده از عینک آن‌ها را کاملا ضدعفونی کنند. چرا که چشم، بینی و دهانی از محیط‌های مخاطی هستند که به سادگی ویروس را به بدن منتقل می‌کنند.

 

همه ماسک‌ها محافظ نیستند

این روزها وقتی در شهر انواع مختلفی از ماسک را روی صورت افراد می‌بینیم ولی برخلاف تصور، همه این ماسک‌ها در برابر ویروس محافظ نیستند. مثلا انواع ماسک پارچه‌ای که در رنگهای مختلف و بیشتر هم توسط خانم‌ها استفاده می‌شود بازدارندگی در برابر ویروس کرونا ندارند.

ماسک اسفنجی هم که قبلا به آن اشاره کردیم و اتفاقا از انواع پرطرفدار ماسک هم هست، طبق گفته سازمان غذا و دارو مانع از ورود ویروس به دهان و بینی نمی‌شوند. به این خاطر که این دسته از ماسک‌ها اغلب پوشش کاملی ندارند و اطراف دهان و بینی را به طور کامل محافظت نمی‌کنند.

در این بین ماسک‌های کربنی که ظاهر متفاوت اما رنگ طوسی دارند تا 10درصد جلوی انتقال ویروس را می‌گیرند. بهترین ماسک‌ها برای در امان ماندن از کرونا ماسک ان95، ماسک پزشکی یا جراحی و ماسک اف اف پی یک است.

مطالعات ویروس‌شناسی برروی بیماری آنفولانزا در سال 2013 می‌گوید که ماسک‌های خانگی یک سوم ماسک‌های پزشکی و ان95 فرد را در برابر ویروس آنفولانزا محافظت می‌کند. ضمن اینکه ماسک‌های خانگی بعد از چندساعت استفاده ار فضای باز و در میان جمع باید شسته و ضذعفونی بشوند تا دوباره قابل استفاده باشند.

 

بچه‌ها ماسک بزنند یا نه؟

پزشکان معتقدند که ماسک زدن برای کودکان زیر دوسال به صورت کلی ممنوع است چون بسیار خطرناک است. کودکان در این سن از نظر تنفسی مجرای باریکی دارند و همچنین از نظر هوشیاری برای باز کردن موضع تنفسی خود توانایی کامل ندارند. پس بنابراین ممکن است کمبود اکسیژن ناشی از زدن ماسک باعث خفگی کودک بشود.

به طور کلی بهتر است کودکان در این شرایط بیشتر در خانه بمانند و به جز برای کارهای ضروری از خانه خارج نشوند. اما در صورت خرج از خانه باید برای کودکان بالای دوسال ماسک مناسب سن آنها را تهیه کرد که زیاد بزرگ نباشد. استفاده از ماسک‌های بزرگسالان برای کودکان به دلیل قالب نبودن روی صورت نه تنها اثری در محافظت از ویروس ندارد بلکه ممکن است تنفس آنها را هم با مشکل روبه‌رو کند. بهتر است وقتی کودکان را با ماسک از خانه خارج می‌کنیم مدت کوتاهی بعد آنها را به خانه برگردانیم یا در شرایطی قرار بدهیم که بتوانند بدون ماسک تنفش کنند.

ماسک زدن در گرما

وقتی با کرونا وارد ایام گرم سال شدیم، ماسک زدن برای بسیاری تبدیل به کاری زجرآورشد. اما واقعیت این است که گرما هم نباید باعث شود نسبت به سلامتی خود بی‌اعتنا بشویم. اول اینکه ماسک‌های سبکتر مثل ماسک جراحی باعث تعریق کمتری نسبت به انواع دیگر ماسک می‌شود. اما اگر باز هم ماسک زدن در هوای گرم شما را اذیت می‌کند یکی از راه‌های موثر این است که هرازگاهی از جمع فاصله یک متر و هشتاد سانتی بگیرید و ماسک خود را بردارید و تنفس کنید.

توجه داشته باشید ماسک‌های خیس و عرق‌آلوده باید یا سریعا شسته یا تعویض بشوند.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: ماسک کودکان کرونا سلامتی استفاده از ماسک برابر ویروس ماسک ها زدن ماسک ماسک زدن روی صورت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۴۳۱۵۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای نابودی ویروس‌ها پنجره را باز کنید

پژوهشگران می‌گویند سطوح بالاتر کربن دی اکسید (CO۲) به این معنی است که ویروس‌ها طول عمر بیشتری خواهند داشت و افراد بیشتری را آلوده می‌کنند، بنابراین باز کردن پنجره می‌تواند یک راه موثر برای کم کردن ویروس‌های معلق در هوا باشد.

کربن دی اکسید یک عمل کلیدی برای بیشتر زنده ماندن ویروس‌های معلق در هوا و در نتیجه احتمال انتشار بیشتر آنهاست؛ بنابراین باز کردن پنجره می‌تواند یک راه علمی برای جلوگیری از انتشار ویروس‌های تنفسی نسبت به آنچه که در ابتدا پیش‌بینی شده بود، باشد.

به نقل از ان‌ای، با ظهور کووید-۱۹، جهان یاد گرفت که بودن در فضای نزدیک با فرد یا افراد دیگر چگونه می‌تواند خطر ابتلا به این ویروس را افزایش دهد.

اکنون تحقیقات جدید به رهبری پژوهشگران دانشگاه بریستول در بریتانیا یک پاسخی به این پرسش داده است که چگونه و چرا ویروس‌های تنفسی موجود در هوا برای مدت طولانی‌تری در فضا‌های بسته باقی می‌مانند. آنها می‌گویند پای کربن دی اکسید در میان است.

آلن هادرل، سرپرست و نویسنده ارشد این مطالعه و محقق ارشد علوم هواپخش در دانشکده شیمی دانشگاه بریستول می‌گوید: ما می‌دانستیم که ویروس عامل کووید-۱۹ موسوم به SARS-CoV-۲ مانند سایر ویروس‌ها، از طریق هوایی که تنفس می‌کنیم، پخش می‌شود، اما این مطالعه نشان‌دهنده پیشرفت بزرگی در درک ما از این است که دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق می‌افتد و مهم‌تر اینکه چه کاری می‌توان برای متوقف کردن آن انجام داد.

کربن دی اکسید (CO۲) یک شاخص خوب برای سنجش تهویه در یک فضای داخلی است. تعداد افراد در یک اتاق بر غلظت CO۲ تأثیر می‌گذارد و از آنجایی که هم کربن دی اکسید و هم ویروس‌های تنفسی دیگر در هوای بازدمی وجود دارند، منطقی است که از غلظت CO۲ به عنوان شاخصی برای خطر انتقال ویروس استفاده شود.

در اینجا ما باید کمی عمیق‌تر به بررسی تنفس بپردازیم. PH بالای (قلیایی) بازدم ناشی از ترشحات تنفسی است که از آن منشاء می‌گیرد. به عنوان مثال، بزاق و مایع ریه حاوی سطوح بالایی از بی‌کربنات قلیایی هستند. pH قطرات خارج شده در تنفس با تبخیر بی‌کربنات به گاز CO۲ تغییر می‌کند، اما تحت تأثیر عواملی مانند رطوبت نسبی، اندازه قطرات و غلظت CO۲ در محیط قرار می‌گیرد.

از آنجایی که تصور می‌شود PH محرک عفونت‌پذیری ویروس‌های معلق در هوا باشد، پژوهشگران بررسی می‌کنند که آیا غلظت CO۲ محیط بر پایداری ویروس‌های موجود در هوا (هوا پایداری) و خطر انتقال آنها تأثیر می‌گذارد یا خیر.

در شرایط همه‌گیری کووید-۱۹ از مانیتور‌های سنجش CO۲ برای تخمین تهویه ساختمان استفاده شد. هوای معمولی خارج از منزل حاوی حدود ۴۰۰ قسمت در میلیون (ppm) کربن دی اکسید است. در فضا‌های داخلی معمولی و دارای تهویه مناسب، غلظت بین ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ ppm است. در فضا‌های دارای تهویه ضعیف، غلظت CO۲ می‌تواند از ۲۰۰۰ ppm بیشتر شود و در محیط‌های شلوغ‌تر از ۵۰۰۰ ppm بالاتر رود.

پژوهشگران با تغییر غلظت CO۲ در هوا بین ۴۰۰ ppm و ۶۵۰۰ ppm، ارتباط بین غلظت CO۲ و مدت زمانی که ویروس‌های موجود در هوا عفونی می‌مانند را تأیید کردند.

در مقایسه با CO۲ معمولی جو که حدود ۵۰۰ ppm است، افزایش متوسط در CO۲ از ۴۰۰ ppm به ۸۰۰ ppm در محدوده یک اتاق با تهویه خوب منجر به افزایش قابل توجهی در هواپایداری ویروس برای همه سویه‌های ویروس SARS-CoV-۲ از جمله دلتا، بتا و اومیکرون پس از دو دقیقه شد. ضمن اینکه تفاوتی در میزان عفونت و سرایت‌پذیری بین ۸۰۰ و ۶۵۰۰ ppm مشاهده نشد.

افزایش غلظت CO۲ عمیقاً بر سرایت‌پذیری SARS-CoV-۲ در طول زمان تأثیر گذاشت. در مقایسه با هوای معمولی، زمانی که غلظت کربن دی اکسید ۳۰۰۰ ppm بود (مشابه غلظت یک اتاق شلوغ) ویروس‌ها پس از ۴۰ دقیقه تقریباً ۱۰ برابر بیشتر عفونی باقی ماندند.

هادرل می‌گوید: این رابطه روشن می‌کند که چرا رویداد‌های اَبَرپخش‌کننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند. PH بالای قطرات بازدمی حاوی ویروس SARS-CoV-۲ احتمالاً عامل اصلی عفونت است. CO۲ هنگامی که با قطرات برهمکنش می‌کند مانند یک اسید عمل می‌کند. این باعث می‌شود که pH قطرات کمتر قلیایی شود و در نتیجه ویروس درون آنها با سرعت کمتری غیرفعال شود.

خوشبختانه توصیه پژوهشگران برای کاهش عفونت ویروسی یک توصیه ساده است.

هادرل می‌گوید: به همین دلیل است که باز کردن یک پنجره یک استراتژی کاهش موثر است، زیرا هم از نظر فیزیکی ویروس را از اتاق خارج می‌کند و هم باعث می‌شود قطرات هواپخش برای ویروس سمی‌تر شوند.

با توجه به تمرکز جهانی بر کاهش CO۲ جو که دانشمندان اقلیم پیش‌بینی می‌کنند در دهه‌های آینده به بیش از ۵۵۰ ppm افزایش یابد، پژوهشگران می‌گویند یافته‌های آنها پیامد‌های گسترده‌تری دارد.

هادرل می‌گوید: بنابراین، این یافته‌ها پیامد‌های گسترده‌تری نه تنها در درک ما از انتقال ویروس‌های تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همه‌گیری‌های آینده را تشدید کند، دارد.

وی افزود: داده‌های مطالعه ما نشان می‌دهد که افزایش سطح CO۲ در جو می‌تواند با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروس‌های تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی می‌مانند، همزمان باشد.

این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک