داستانی عجیب از ربوده شدن ۸۴زائر ایرانی توسط داعش/ عکس
تاریخ انتشار: ۹ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۴۵۹۸۷۰
به گزارش افکارنیوز، محمد محمودینورآبادی نویسنده کتاب «خنده زار» درباره مضمون کتاب «شام برفی» گفت: کتاب «شام برفی» روایتی از اسارت ۸۴ زائر ایرانی است که در مسیر فرودگاه دمشق به زینبیه توسط گروه تروریستی داعش ربوده شده و در طی این مدت در محلهای مختلف اطراف دمشق شکنجه شدند.
اخبار فرهنگ و هنر - این نویسنده همچنین درباره علل نگارش کتاب «شام برفی» گفت: طرف قرارداد من تیپ هوابرد المهدی مستقر در جهرم بود که با من تماس گرفتند و سوژه را به من اعلام کردند، جذابیت سوژه به من نوید کتابی ارزشمند و پرمخاطب را داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نورآبادی در مورد نحوه نگارش کتاب «شام برفی» گفت: برای نوشتن کتاب «شام برفی» با افراد زیادی مصاحبه کردم، اما تمامی مصاحبهها را از زبان یک نفر که مسئول این افراد محسوب میشد بیان کردم، نام او محمود الهی بود. «شام برفی» توسط انتشارات ملک اعظم مشهد در سال ۹۳ به چاپ رسید و به عنوان بهترین کتاب خراسان رضوی معرفی شد.
نویسنده «شام برفی» در ادامه گفت: نکته تاثیرگذار این کتاب اتفاقها و توسلهایی بود که اسرای ایرانی در بند تکفیریها به اهل بیت(ع) داشتند. آنها به ۱۴ منزل جابجا شدند و در مواجهه با مشکلات متعدد هربار با توسل به ائمه معصومین(ع) دغدغهها و مشکلاتشان کمتر شد.
او در پایان گفت: اسرای ایرانی به خاطر شکنجههای فراوانی که از سوی یکی از تکفیریها به نام ابوسمیر شدند بسیار ناراحت بودند، به همین منظور روزی آنها به حضرت فاطمه زهرا(س) متوسل شدند، چند ساعت بعد صدای ماشین حمل غذا که عموما میزان ناچیزی غذا برای آنان میآورد شنیده شد، به دنبال آن ابوسمیر برای آوردن غذا ظرف آنها را میگیرد و به داخل محوطه زندان میرود همان زمان صدای خمپارهای زوزه کشان بلند میشود و بعد محوطه و زندان را میلرزاند، خمپاره ای که ابوسمیر را از بین برد.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: کتاب داعش نویسنده داعش انتشار کتاب شام برفی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۴۵۹۸۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محمدعلی علومی، نویسنده و پژوهشگر درگذشت
نویسنده و طنزپرداز معاصر ایرانی در روز یکشنبه، ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ در شهر بم درگذشت.
علومی در سال ۱۳۴۰ در شهر بم به دنیا آمد. کار مطبوعاتی را از اوایل دهه هفتاد در مجله ادبستان به عنوان مسئول بررسی مقالهها آغاز کرد و در همان زمان مشغول گردآوری مطالب مربوط به فرهنگ مردم شد.
وی شاگرد استاد انجوی شیرازی است. علومی قصهها و آداب و رسوم و فرهنگ مردم را در «ادبستان»، فصلنامه کرمان و ماهنامه سوره به چاپ میرساند. گذشته از آن چند مقاله در معرفی شاهنامه و یا نقد کتابهای داستانی نظیر «جزیره سرگردانی» و «طبل آتش» و «ساربان سرگردان» در مطبوعات منتشر کرد.
وی در ادامه کار مطبوعات برای مجله مهر، قصههای طنز نوشت و همزمان صفحه آموزش داستان برای جوانان را به راه انداخت. تاکنون هفت مجموعه داستان کوتاه و رمانهای ذیل از او منتشر شده است: «هفت حکایت»، «شاهنشاه در کوچه دلگشا»، «اندوهگرد»، «من نوکر صدامم»، «امید بر دمیدن». رمان «آذرستان» این نویسنده اخیراً در ۵۳۹ صفحه توسط موسسه انتشارات تکا (توسعه کتاب ایران) به همت معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی روانه بازار شده است.
محمدعلی علومی رمانهای معروف سوگ مغان، آذرستان، ظلمات، اندوهگرد، پریباد، داستانهای غریب مردمان عادی، هزار و یک شب نو، خانه کوچک و عطای پهلوان را در پرونده کاری خود دارد.
علومی فارغالتحصیل رشته علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است. او به طور خودآموز، اصول داستاننویسی را از کتابهای آموزشی معدود آن دوران فرا گرفت و در واقع اولین آموزگارانش مردم عادی کوچه و بازار، روستاییها و عشایر بودند.
در سال ۷۰، با گردآوری قسمتی از فرهنگ مردم استان کرمان در ماهنامه ادبی-فرهنگی ادبستان مشغول به کار شد، و در عین حال چندین سال بخش آموزش داستاننویسی در مجله جوانان را بر عهده داشت. در همان سالها شاگرد سید ابوالقاسم انجوی شیرازی (مشهور به پدر فرهنگ مردم) بود و آخرین مصاحبه مطبوعاتی با او مندرج در ادبستان را انجام داد.
علومی که با لهجه شیرین بمی صحبت میکند مدتها در تهران با دوست و همشهری هنرمندش ایرج بسطامی (خوانندهی اهل بم) همخانه بود. داستان کوتاه «بمانی» نیز اثر اوست که در آخرین شماره ماهنامه «فرجاد» در اواخر دهه ۶۰ یا اوائل ۷۰ چاپ شد.
رمان "آذرستان" وی در سال ۷۷ کتاب برگزیدهی سال از سوی وزارت ارشاد وقت و رمان طنز "شاهنشاه در کوچه دلگشا" برندهی سی سال رمان طنز ایران شد، همچنین در آن مراسم استادان نجف دریا بندری در ترجمه طنز، پرویز شاپور در کاریکلماتور، مهدی اخوان ثالث در شعر طنز و کیومرث صابری در طنز مطبوعاتی به عنوان برگزیده انتخاب شدند.
علومی تا کنون در چندین دوره جشنوارههای سراسری طنز، در بخش داستان داور بوده و در اولین جشنواره سراسری داستان بیهقی نیز داور بوده است.
همچنین دبیر جشنواره سراسری طنز و کاریکاتور بم در سال ۸۴ بود، که بعد از آن تا کنون تعطیل شده است. در زمینهی پژوهشهای مربوط به طنز، علومی بنا به توصیه استاد عمران صلاحی تا کنون این آثار را منتشر کرده است: ۱- طنز در آمریکا (جلد اول) با داستانهایی از طنزنویسان مشهور آمریکا مانند مارک تواین، ویلیام سارویان، جیمز تربر، ارسکین کالدول به همراه نقد و بررسی آنها. ۲- طنز در مثنوی مولانا جلالالدین ۳- انواع طنز در گلستان سعدی ۴- طنز وشیوههای داستانی در بوستان ۵- طنز در دورهی پهلوی با نقد و بررسی آثار طنزنویسان آن زمان ۶- طنز ایران از مشروطه به بعد (جلد اول) ۷-بررسی انواع طنز در خارستان اثر حکیم قاسمی کرمانی
رمانهای طنز علومی عبارتاند از: شاهنشاه در کوچه دلگشا، من نوکر صدامم، وقایع نگاری بن لادن، جناب آقای دیو
همچنین در زمینهی ادبیات کودک و نوجوان کتاب گذر از کوه کبود را منتشر کرده است. در تحلیل قصههای ایرانی میتوان به کتاب اساطیر افسون وش او اشاره کرد.
کتابهای برگزیده محمدعلی علومی:
شاهنشاه در کوچه دلگشا
آذرستان
من نوکر صدامم
وقایع نگاری بن لادن
جناب آقای دیو
طنز درباره پهلوی
داستانهای کوتاه طنز
منبع: شهرآرا نیوز
tags # اخبار فرهنگی سایر اخبار (تصاویر) این گوسفند غولپیکر چینی از پورشه هم گرانتر است! قارچهای زامبیِ سریال آخرین بازمانده (The Last Of Us) واقعی هستند! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی میشوند آخرین حسی که افراد در حال مرگ از دست میدهند، چه حسی است؟