به نقل از «ایلنا»

ویسی: فرق ما با پرسپولیس در رفتار حرفه ای و رفتار آماتور بود/ 4 گلر داریم که وضعیت هیچکدام خوب نیست

تاریخ انتشار: ۹ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۴۶۲۹۰۱

به گزارش ایلنا، عبدالله ویسی در ابتدای صحبت هایش درباره اینکه برخلاف ادعایش نتوانسته مقابل پرسپولیس به نتیجه دست یابد گفت: بازی خوبی بود و خودم از آن لذت بردم. از باخت تیم اما غمگین و ناراحت شدم. اما در مجموع دیدید که پیکان فرق کرده بود. فرق ما با پرسپولیس فقط در رفتار حرفه ای بازیکنان پرسپولیس و رفتار آماتور بازیکنان ما بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: متاسفم از این بابت و ما روی این موضوع کار نکرده بودیم. امروز با بچه ها صحبت کردیم و فردا استراحت می کنیم و از پس فردا تمرینات را ادامه خواهیم داد.

سرمربی پیکان درباره ادعایش در خصوص لیگ 10 نفره اینطور توضیح داد: ما یک جدول ترسیم کردیم که در آن 10 تیم در لیگ برتر که در یک تورنمنت شرکت کردیم که اولی را شکست خوردیم و 8 بازی دیگر داریم. باید در این دیدارها قدرتمند ادامه دهیم و انشاالله در لیگ بمانیم. صد درصد به تیم اعتماد دارم و در لیگ می‌مانیم.

ویسی درباره اشتباهات سریالی شیخ ویسی که در فضای مجازی نیز شکل گرفته نیز گفت: من به بازیکنانم ایمان دارم و این موضوع در کت من نمی رود. ما 4 دروازه بان داریم که هر چهار دروازه بان اوضاع خوبی از نظر روحی نداشتند و سرحال نبودند. این را به مدیریت باشگاه هم گفته بودم که تیم در شرایط خوبی است اما گلرها در وضعیت خوبی نیستند. اما اینکه گلر اشتباه کنند نشانگر مساله ای نیست. من به وحید (شیخ ویسی) اعتماد دارم و در استقلال خوزستان دروازه بان من بود. شناخت کافی از نظر روحی روانی و شخصیتی دارم. این موضوع درست نیست که تقصیر را گردن یک بازیکن بیندازیم. من مربی ای نیستم که اشتباهات را به گردن فرد بیندازم. وحید قبل از بازی قول داده بود یکی از بهترین دروازه‌بانی‌هایش را داشته باشد. او بعد از گل اول اما گل دوم و سوم را هم دریافت کرد ولی من به او اعتماد دارم و این درست نیست که بخواهیم تقصیر را گردن کسی بیندازیم.

سرمربی پیکان درباره آمار متفاوت گل های زده و دریافتی تیمش گفت: امروز در جلسه فنی به بازیکنان تیمم گفتم که نوع دفاع ما بد است اما شکل دفاعی زمانی که توپ در اختیار ما نیست بد است. امروز به آنها تلنگر زدم و خیلی هم دعوا کردم. نوع دفاع کردن بچه های ما خوب نیست. امیدوارم در هشت بازی باقیمانده که هر بازی فینال است بازیکنان جنگنده ظاهر شوند. امیدوارم تیم ریشه دار پیکان امیدوارم سقوط نکند.

ویسی درباره این صحبتی که در نشست خبری داشت و مدعی شده بود پرسپولیس در حد تیم قهرمان نبود نیز اینطور توضیح داد: من گفتم پرسپولیس در حد تیمی که 10 امتیاز اختلاف امتیاز دارد نبود. اما بعضی وقت ها نیاز است که یک تیم خوب بازی نکند و ببرد. من احترام قائل هستم برای این تیم. دیروز ما را بردند و به آنها تبریک می گویم. من گفتم در حد قهرمان ظاهر نشدند. من در استقلال خوزستان، شاهین و ... بودم و گاها تیم خوب بازی نمی کرد و فقط باید امتیاز بگیرد. پرسپولیس دیروز خوب بازی نکرد اما امتیاز گرفت.

وی درباره رعایت پروتکل بهداشتی و اینکه خودش در بازی روز گذشته ماسک نداشته گفت: ما فقط دروغ به یکدیگر می‌گوییم. من دیروز دیدم که 169 نفر به دلیل کرونا فوت شدند اما می گوییم اوضاع بهتر است. سرمربیان می توانند ماسک نزنند چرا که باید صحبت کنند و ... و من با اجازه ناظران ماسک نزده بودم.

 

منبع: ایلنا

کلیدواژه: لیگ برتر فوتبال پیکان عبدالله ویسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۴۶۲۹۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علت پرحرفی کودکان؛ چطور رفتار کنیم؟

کودکان با صحبت‌کردن بی‌وقفه میزان صبر و مقاومت والدین را می‌آزمایند. هر مرحله از رشد کودک چالش‌های خاص خودش را دارد. در مرحله‌ای که کودک یاد می‌گیرد با کلمات مختلف جملات معنادار بسازد، کم‌کم مقدار صحبت‌کردن او بیشتر می‌شود. صحبت‌کردن و سؤال پرسیدن روش‌هایی‌اند که کودک برای آشنایی بیشتر با محیط استفاده می‌کند و دنیای اطرافش را بیشتر می‌شناسد.

به گزارش چطور، گرچه گاهی این صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک بسیار آزاردهنده است و ممکن است بخواهید با جست‌وجوی راه‌های ساکت‌کردن کودک با عنوان «چکار کنیم بچه کمتر حرف بزنه؟» به‌دنبال یافتن راه‌حل باشید، لازم است بدانید که این اوضاع موقتی است. با بزرگ‌ترشدن کودک و افزایش درکش از محیط کم‌کم صحبت‌کردن او کمتر خواهد شد. صبور باشید و بدون عصبانیت کودکتان را با دنیای اطرافش آشنا کنید.

علت پرحرفی کودکان چیست؟ ۱. اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD)

گاهی علت روانشناسی پرحرفی کودک ابتلا به برخی اختلالات رفتاری است. معمولا کودکانی که دچار اضطراب، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و سایر اختلالات رفتاری هستند، تمایل بیشتری به صحبت‌کردن دارند. در صورتی پرحرفی کودکان نشانه تکانشگری و ابتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی است که کودک صرف‌نظر از محیط و اطرافیان، بی‌وقفه حرف بزند و مدام صحبت دیگران را قطع کند.

۲. اضطراب

اگر کودک حین صحبت‌کردن بی‌وقفه استرس دارد، علت پرحرفی اضطراب درونی اوست. گرچه اضطراب کودک معمولا با رفتارهایی مانند خجالت‌کشیدن یا گوشه‌گیری همراه است، گاهی کودکان خردسال اضطرابشان را با پرحرفی نشان می‌دهند.

۳. هوش زیاد

صحبت‌کردن بیش از حد کودک همیشه حاکی از ابتلا به اختلالات رفتاری مختلف نیست و گاهی ممکن است نشانه‌ای از توانایی کلامی فوق‌العاده او باشد که در کودکان تیزهوش رایج است. یافتن راه‌های دیگری برای ابراز وجود کودک و ارتباط با دیگران ممکن است وابستگی کودک به صحبت‌کردن با شما را تا حد زیادی کاهش دهد.

۴. اوتیسم

اگر صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک با سایر مشکلات اجتماعی مانند ارتباط چشمی ضعیف، پافشاری زیاد روی یک موضوع یا مشکل در برقراری ارتباط متقابل همراه است، ممکن است نشانه‌ای از طیف اوتیسم باشد. اگر نگران صحبت‌کردن بیش از حد کودکتان هستید، بهتر است در این باره با متخصص کودکان مشورت کنید.

راهکارهای مقابله با پرحرفی کودکان

علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، گاهی والدین واقعا از این‌همه سؤال و جواب خسته می‌شوند. اگر اکنون در این وضعیت هستید و هرلحظه وسوسه می‌شوید که به کودک بگویید «ساکت باش دیگه»، باید بدانید که این راهکار مؤثری نیست؛ ممکن است در لحظه کودک ساکت شود، اما تأثیر مثبت و ماندگاری روی او ندارد.

۱. تعیین کنید چه صحبت‌هایی نیاز به پاسخ دارند

همه حرف‌های کودک خطاب به شما نیستند و گاهی در حال بازی‌کردن با خودش حرف می‌زند و واقعا نیازی به پاسخی از جانب والدین ندارد. به حرف‌هایی که کودک خطاب به شما می‌گوید و سؤالاتی که می‌پرسد، با مهربانی جواب بدهید ولی وارد حریم صحبت‌کردن او با خودش یا اسباب‌بازی‌هایش نشوید و اجازه بدهید تنها بازی‌کردن را یاد بگیرد.

مثلا اگر می‌گوید «من می‌خوام با رنگ‌های آبی و قرمز و بنفش نقاشی بکشم» این جمله نیازی به پاسخ یا واکنشی از سمت شما ندارد. اما اگر می‌گوید «مامان، به این نقاشی نگاه کن، خوب کشیده‌ام؟»، یعنی باید به تصویری که خلق کرده است توجه کنید و مهربانانه نظر بدهید.

۲. حدومرز تعیین کنید

به زبانی ساده و قابل‌فهم به کودک توضیح دهید که کارهای دیگری هم دارید که باید در طول روز انجام بدهید و بازی با او را هم در فهرست کارهایتان بگنجانید. زمانی از روز را به نشستن کنار فرزندتان و بازی‌کردن و صحبت‌کردن با او اختصاص دهید. در این زمان هیچ کار متفرقه دیگری انجام ندهید و تمام توجهتان را معطوف بازی‌کردن با او کنید.

با این کار نیاز کودک به بودن در کنار شما رفع می‌شود و وقتی مشغول کارهای دیگر شوید، مدام دنبالتان نخواهد بود. وقتی زمان مشخصی از روز را به وقت‌گذراندن با کودک اختصاص می‌دهید، کم‌کم می‌فهمد چه زمانی وقت بازی‌کردن و صحبت‌کردن با شماست.

۳. مراقب لحنتان باشید

هرگز حرف‌هایتان را با لحن تند یا جملات منفی به کودک نگویید. شنیدن جملاتی مانند «تو هیچ‌وقت دست از حرف‌زدن برنمی‌داری!» باعث می‌شود در ذهن کودک تصوری منفی از خودش شکل بگیرد و خجالت‌زده شود.

به‌جای صحبت‌کردن با لحن تند، به کودک بگویید «من عاشق شنیدن حرف‌های تو هستم، اما کارهای دیگری هم دارم که باید انجام بدم. هروقت کارهام تموم شد، با هم صحبت می‌کنیم. باشه عزیزم؟» این لحن صحبت‌کردن باعث می‌شود کودک بفهمد شما همیشه دوستش دارید و فقط وظایف دیگری هم دارید که نمی‌توانید تمام‌وقت کنارش باشید.

چطور خودتنظیمی و کنترل تکانه را به کودک بیاموزیم؟

هیچ کودکی مجهز به مهارت‌های مختلف به دنیا نمی‌آید؛ ما والدین مهارت‌های مختلف را به آنها می‌آموزیم. همه کودکان برای تقویت مهارت‌های خودتنظیمی و کنترل تکانه نیاز به الگو و انجام تمرینات مکرر دارند. علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، شما باید به شیوه‌ای سرگرم‌کننده خودتنظیمی را به کودک خود بیاموزید.

۱. زمانی از روز را به تمرین سکوت اختصاص دهید

به‌تدریج باید تحمل ساکت‌ماندن فرزندتان را افزایش دهید. به کودک بگویید «بیا چند دقیقه هیچی نگیم و یک کار سرگرم‌کننده انجام بدیم، مثلا نقاشی بکشیم یا با لگوها بازی کنیم». از زمان‌های کوتاه شروع کنید و به‌تدریج این زمان را افزایش دهید.

در ابتدا همراهی‌اش کنید و به‌مرور اجازه دهید به‌تنهایی مشغول بازی‌کردن شود. اسباب‌بازی‌های متنوع در اختیارش بگذارید تا انگیزه‌اش برای بازی‌کردن افزایش و برای صحبت‌کردن بیش از حد کاهش یابد.

۲. خودکنترلی را با کودک تمرین کنید

با تمرین و بازی به کودک یاد بدهید که همیشه باید با دقت به حرف‌های شما گوش کند. کتاب‌های مرتبط با این موضوع برایش بخوانید و اهمیت گوش‌دادن هنگام حرف‌زدن دیگران را از زبان شخصیت‌های قصه روایت کنید. حتی می‌توانید خودتان قصه‌ای جذاب بسازید و با نهی‌کردن پرحرفی شخصیت‌های قصه، غیرمستقیم به کودک یاد بدهید که بیش از حد صحبت‌کردن کار خوشایندی نیست.

کانال عصر ایران در تلگرام