بود و نبود عارف برای اصلاحطلبان مهم است؟
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۰۳۰۳۹
رویداد۲۴ استعفای «محمدرضا عارف» رییس شورایعالی سیاستگذاری جبهه اصلاح طلبان چهار ماه پس از تقدیم و تصویب، روز ششم تیرماه رسانهای و واکنش برانگیز شد. اقدامی که آینده این نهاد تصمیمگیر در اصلاح طلبان را سختتر از گذشته خواهد کرد. هرچند بدون این استعفا هم اختلاف بر سر تعریف استراتژی و تاکتیکهای حضور در عرصه سیاست همچنان عامل اختلاف میان جریانها و گروههای اصلاح طلب است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مجموع این عوامل شرایط را برای تداوم حضور اثرگذار این تفکر سیاسی با چالشهایی مواجه میکند. چالشهایی که در صورت حل و رفع آنها میتوان بار دیگر این گروه را در زمره جریانهای سیاسی محسوب کرد وگرنه عالم کنشگری سیاسی منتظر این گروه نخواهد ماند.
استعفای عارف و سه دسته واکنش به آنشورایعالی سیاستگذاری اصلاح طلبان، گروهی بود که اندکی پیش از دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی به همت جبهه اصلاح طلبان تشکیل شد و مسوولیت سامان دهی و تصمیمگیریهای انتخاباتی این جریان را به عهده گرفت. انتخابات آن دوره از مجلس، ریاست جمهوری دوازدهم و شورای شهر پنجم با برنامهریزی اعضای این شورا و تبعیت تمام قد احزاب و دستههای اصلاح طلب، باب میل آنها تمام شد. این رویه اما از ابتدای سال ۹۸ و همزمان با جدیتر شدن فعالیتهای انتخاباتی مجلس یازدهم به خوبی گذشته پیش نرفت. شماری از احزاب کوچکتر عضو این شورا تصمیمات آن را فردمحور توصیف کرده و قیمومیتش را نپذیرفتند.
زمزمهها جدی شد و همزمان با رد صلاحیت گسترده اصلاح طلبان در انتخابات مجلس، این نهاد تصمیم به لیست ندادن گرفت. گرچه احزاب عضو را در اتخاذ تصمیم و ارائه لیست آزاد گذاشت اما ناهماهنگیها و دست خالی گروهها باعث شکست و ناکامی اصلاح طلبان در این انتخابات شد. حال چهار ماه پس از پایان این تلخی، خبر رسیده است که رییس شورا در همان روزهای ابتدایی پس از شکست و حتی پیشتر از نایب رییس شورا یعنی حجت الاسلام «عبدالواحد موسوی لاری» استعفا داده است. این کناره گیری با توجه به حجم انتقادات از شورا بعید به نظر نمیرسید هر چند عدم اعلام آن نکته عجیبی است که حتی توضیح دوران کرونایی و برگزار نشدن جلسات؛ نمیتواند توجیه قابل قبولی باشد. اصلاحطلبان هم در واکنش به این استعفا چندگروه هستند.
گروهی مانند «صادق زیباکلام» استاد دانشگاه تهران معتقد است که بود و نبود عارف دیگر فرقی به حال اصلاح طلبان ندارد و میگوید: «این که عارف باشد یا نباشد، شورای عالی اصلاح طلبان باشد یا نباشد، فرقی ندارد. بنابراین ما باید این دو مقوله را از هم تفکیک کنیم که ضرورت اصلاح وجود دارد و دوم این که توانایی نسل جدید دوم خردادیها برای تحقق آرمانها بیش از نسل نخستین است.» یا «غلامحسین کرباسچی» دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی در واکنش به استعفای عارف، ماهیت و اعضای شورای سیاستگذاری را در مقطع کنونی نامعلوم دانسته و گفته است: «یک شورا در شرایطی ایجاد میشود که افرادی براساس اهداف مشترک دور هم جمع شوند. اگر نمیخواهند در انتخابات شرکت کنند، ایجاد شورا هم معنایی ندارد.»
گروه دیگر از شخصیتهای اصلاح طلب در جهت حمایت از عارف واکنش نشان دادند. «محمدسلامتی» دبیرکل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در این زمینه گفت: «افرادی همانند آقای عارف جزو سرمایههای جریان اصلاحات هستند که برای آنها هزینه شده و نباید به صورت غیرمنصفانه و تخریبی با ایشان برخورد کرد. محمدرضا عارف تاکنون صادقانه کار کرده است و باید برای جریان اصلاحات حفظ شود و باید از ظرفیت ایشان در جبهه اصلاحات و حتی سطح کشور استفاده کنیم. من معتقدم باید حمایت خود را برای حفظ افرادی همانند آقای عارف، ادامه بدهیم.»
گروه سوم هم استعفای عارف از ریاست شورای عالی سیاستگذاری را در راستای تصمیم او برای حضور در رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ ارزیابی میکنند. «علی صوفی» دبیرکل حزب پیشروی اصلاحات معتقد است: «عارف تصمیم جدی برای حضور در عرصه انتخابات سال ۱۴۰۰ دارند و شواهد نشان میدهد که برای این کار عزم جدی نیز دارند.»
«جلال میرزایی»، نماینده اصلاحطلب دوره دهم مجلس هم درباره احتمال حضور وی در رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری گفته است: «البته با قاطعیت نمیتوان در این رابطه اظهارنظر کرد. اما با توجه به شناختی که از عارف دارم، میدانم اهل مشورت است و پس از مشورت و دریافت نقطهنظرات بزرگان اصلاحطلب -چه چهرههای دانشگاهی، چه سیاسی و حزبی- تصمیم میگیرد. طیفی از اصلاحطلبان عارف را فردی مناسب برای کاندیداتوری ۱۴۰۰ میدانند.»
«محمدعلی ابطحی» عضو مجمع روحانیون مبارز اما با قاطعیت عارف را از نامزدهای انتخابات ۱۴۰۰ معرفی کرده و گفته است: «من شک ندارم که آقای عارف خود را یکی از کاندیدهای ۱۴۰۰ میداند، اما اینکه او به عنوان یک کاندیدای اجماعی پذیرفته میشود یا نه به عواملی مختلفی بستگی داد.»
این میان برخی از چهره های عضو شورای عالی سیاستگذاری هم گرچه تاکید کرده اند که برای تصمیم گیری درباره استعفای عارف باید منتظر تشکیل جلسه این شورا ماند اما به نظر میرسد تداوم سکوت عارف به حاشیههای استعفایش نشان میدهد که شورای عالی سیاستگذاری در ادامه مسیر خود دیگر محمدرضا عارف را به عنوان رییس و موسوی لاری را به عنوان نایب رییس نخواهد داشت.
این مهم میتواند عامل پایان دهنده به این سازوکار باشد یا ماهیت آن را تغییر دهد و ایده پارلمان اصلاحات را که مدتها مورد حمایت احزاب کوچک اصلاح طلب بود دوباره احیا کند، کمااینکه «شهاب طباطبایی» سخنگوی حزب ندای ایرانیان با بیان اینکه شعسا تاکنون موفق نبوده و باید کنار برود، گفته است: «یکی از پیشنهاد دهندگان طرح پارلمان اصلاحات حزب ندا است و تفاوت آن با شورای عالی سیاست گذاری این است که اعضا در استانها بیشتر درگیر میشوند؛ یعنی اینطور نیست که فقط نظرات احزاب مرکز ترتیب اثر داده شود. در طرح پارلمان اصلاحات نظرات اصلاح طلبان کل کشور در تصمیمگیریها لحاظ میشود و از این جهت تفاوت آن با شورای عالی سیاست گذاری کاملاً مشخص است.» قدر مسلم رویدادهای هفتههای اخیر در جبهه اصلاح طلبان پیچیدگی اقدام در این جریان است که با احتمال فروپاشی شورای عالی سیاستگذاری این سردرگمی و ابهام بیشتر هم خواهد شد.
بیشتر بخوانید: عارف: دود تقابل مجلس با دولت به چشم مردم و نظام میرود
چرا اختلافات نگران کننده است؟دلایل استعفای عارف، پذیرفته شدن یا نشدن آن و چرایی اعلام دیرهنگام این اقدام، در برابر آینده شورای عالی سیاستگذاری به طور خاص و اصلاح طلبان به طور عام اهمیت چندانی نخواهد داشت. واقعیت آن است که اصلاح طلبان سخت ترین روزهای خود را دستکم در یک دهه گذشته میگذرانند. در برابر این گزاره شاید حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم در سال ۸۸ به عنوان دشوارترین برهه سیاست ورزی اصلاح طلبان اعلام شود اما بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که آن دوره به سبب وجود اتحاد نسبی میان طیف های مختلف اصلاحات گرچه دوره فترت و دوری از قدرت بود اما این طیف فکری میان تودههای مختلف جامعه حضور اثرگذار خود را حفظ کرده بودند و بدنه همراه خود را داشتند. این روزها هیچ یک از این دو را نداشته و نقشه و طرحی هم برای کسب آن در سر ندارند.
احزاب مختلف اصلاح طلب اکنون تفکر و عمر سیاسی دیگری را به پایان رسیده توصیف میکنند و تفکر متبوع خود را تنها راه علاج میدانند. موضوع قدرت و هزینه دستیابی به آن، مفهوم جامعه و میزان حمایت از دغدغههای آن، مشارکت در انتخابات، کاندیدای اصلح جریان و صالح شورای نگهبان، تعریف مفاهیم اصلاح طلبی، تعیین رهبر معنوی و اجرایی، راهبرد مورد قبول همه، پناه بردن به کاندیدای ائتلافی یا حمایت از نامزدی اصیل از جریان اصلاحات با تمام ریسکهای آن و مواردی از این دست همچنان در فهرست لاینحلهای اصلاح طلبی باقی است و تا باقی باشد این جریان نمیتواند برای خود آینده سیاسی تصور کند.
در این میان طرح اسامی بالقوه برای انتخابات ریاست جمهوری مانند محمدرضا عارف، یا «محسن هاشمی» و «مصطفی معین» و... تا زمانی که به نقطه اشتراک طیفهای مختلف اصلاحات تبدیل نشوند نمیتوانند باری از دوش این جریان بردارند. شاید به همین دلیل است که شخصیتهای جریان رقیب چون «غلامرضا مصباحی مقدم» سخنگوی جامعه روحانیت مبارز، کار اصلاح طلبان در انتخابات ۱۴۰۰ را بسیار دشوار دانسته و گفته است: «بسیاری از اصلاحطلبان هم در تحلیلهایشان اذعان دارند، برای انتخابات ۱۴۰۰ موقعیت و شرایط مناسبی ندارند چه رسد به اینکه بخواهند کاندیدا هم معرفی کنند.»
منبع: خبرآنلاین لینک کوتاه: کپی در کلیپ بورد کپی لینک خبر های مرتبطمنبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 محمدرضا عارف اصلاح طلبان شورای عالی سیاست گذاری انتخابات ریاست جمهوری شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلب استعفای عارف محمدرضا عارف اصلاح طلبان جبهه اصلاح
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۰۳۰۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خیز اصلاح طلبان رادیکال به سوی خیابان به بهانه طرح نور/ روزنامه آرمان ملی: مسئله مذاکره با آمریکا و حجاب باید حل شود!
اصلاحطلبان رادیکال به دنبال جهت دهی خشم عمومی با هدف بازگشت به خیابان هستند!
سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارشها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژههای مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامههای کشور قرار میدهیم.
در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید
************
روزنامههای امروز دوشنبه دهم اردیبهشت در حالی چاپ و منتشر شد که ایران پادشاه فوتسال آسیا، «نتانیاهو» در هزارتوی بحرانها، خاک تشنه سیستان و حوتشی شورای شهر حین سخنرانی شهردار تهران و زمزمه استیضاح در بهشت در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
تاملی بر کنش های سیاسی- رسانه ای اصلاح طلبان در خصوص طرح «نور» بیانگر آن است که آنان این طرح را به عنوان یکی از فرصت های کنشگری خود در فضای سیاسی- اجتماعی تفسیر کرده و بر این باورند قطبی سازی در این حوزه سیاستورزی از دریچه اجتماعی هستند.
روزنامه آرمان ملی در گفتگو با حسین انصاری راد نماینده تندرو در مجلس ششم مسئله حجاب و گفتگو با آمریکا را به طرز عجیبی به یکدیگر پیوند داده و نوشته است:
در شرایط کنونی این هسته چهار خط قرمز برای خود ترسیم کرده است. مسأله اول مذاکره با آمریکاست. دوم موضوع حجاب است. سوم مسأله محبوسین و چهارم موضوع نظارت استصوابی است. در واقع اگر قرار است تغییر مثبتی در آینده صورت بگیرد باید تغییری در نگرش های موجود صورت بگیرد. هسته مرکزی قدرت باید تلاش کند در این چهار موضوع تجدید نظر کند. این تجدید نظر نیز می بایست در راستای منافع ملی و خواسته های مردم صورت بگیرد. بدون تردید در شرایط کنونی یکی از چالش های مهم کشور در عرصه بین المللی است. این در حالی است که مذاکره با آمریکا و کاهش تنش با این کشور تا حدودی می تواند این چالش ها را کاهش بدهد!
روزنامه هممیهن نیز به نقل تقی آزاد ارمکی جامعه شناس اصلاحطلب به طرح مسئله عبور زنان از قواعد حجاب پرداخته و مینویسد:
اعتراضات در ایران ابتدا مستقیم و رودررو نیست، اعتراضات به شکل دیگر انجام میشود، مثلا به جای اینکه زنان به پوشش بیشتر ترغیب شوند به سمت تغییر الگوهای پوشش میروند، اتفاقی که در دوسال اخیر افتاده است.
آزاد ارمکی با بیان ان ادعا که عبور زنان از قواعد جمهوری اسلامی الان در تمام ایران حتی شهرهای مذهبی و شهرهای کوچک هم دیده میشود، افزود: این موضوع در حال گسترش است. زنان به جای اینکه درگیر شوند، افراد دیگر را هم به عبور از حجاب دعوت میکنند. این اتفاق عجیبی است که گشت ارشاد ناخواسته باعث آن میشود. از سوی دیگر نارضایتی که در خیابان ایجاد میشود، به خانواده انتقال مییابد و خانوادهها در گروههای اجتماعی دچار تغییر رفتار میشوند، که اگر این بگیر و ببندها باعث اتفاق دیگری شبیه به مرگ مهسا شوند، آنوقت دیگر نمیتوان آن را کنترل کرد. اتفاقی شبیه به مسمومیت دختران در مدارس میتواند تبدیل به جریان خطرناکی شود و اعتراض اجتماعی را به سمت خشونت آمیز و غیر قابل کنترلی ببرد.
روند کنشگری اصلاح طلبان در این رابطه با ایجاد خشونت در خیابان و تئوری پردازی برای آن چند نکته قابل توجه دارد، این جریان تلاش دارد همچنان از کلیدواژه «گشت ارشاد» به جای طرح «نور» در فضای رسانه ای استفاده کرده و به نوعی تصویر گذشته را بر طرح نور غالب سازد.
اصلاح طلبان طی این جهت دهی می کوشند تا جامعه را جامعه معترض، ناراضی و بدبین تعریف کنند که با طرح نور عصبانی تر می شوند. نکته قابل توجه اینکه اصلاح طلبان در حال جهت دهی به این موضوع هستند که مخالفان باید دو اقدام را انجام دهند یکی بروز خشم در صحنه و دیگری بروز خشم خود در حوزه هایی که قدرت دارند!
این جریان در راستای ایجاد جبهه مخالفان و دگرسازی از نیروی انتظامی به عنوان مجری قانون تلاش می کنند که این نیرو را درصدد کنترل شهر بازنمایی کنند.
عباس عبدی نیز در روزنامه شرق توصیه ویژه به مسئولان کرده و نوشته است:
اینکه کسانی خود را دانا به دستورات خدا دانسته و از این منظر بخواهند به مردم امر و نهی کنند، جوابگوی نسل جدید نیست. این استدلالهای درون دینی شاید برای گروههای حوزوی مناسب باشد. برای مقابله با بیحجابی همه اصول و قواعد شرعی، حقوقی، سیاسی و نیز اجرایی و انتظامی را دچار اختلال جدی میکنند تا این پدیده رخ ندهد در حالی که اندکی تامل نشان میدهد که احتمال چندانی برای تحقق این هدف، نه تنها وجود ندارد، بلکه بسیار پرهزینه خواهد بود!
برخی اصلاح طلبان ضمن تجویز نافرمانی مدنی بر عبور از قواعد حجاب و نیز تغییر الگوهای پوشش در سطح جامعه تاکید دارند.
بررسی این مطالب اما بیانگر آن است که اصلاح طلبان تلاش دارند تا در راستای راهبرد امر اجتماعی خود و ارتباط گیری با طیف جوانان و زنان بر روی مساله حجاب و پوشش متمرکز شده و به تعبیر خود اعتراض به حاکمیت را در این عرصه دنبال نمایند.
این طیف بر این باور است با صید با تولید سوژه های لازم امکان به عقب راندن تصمیمات حاکمیتی در موضوع حجاب و در نتیجه شکستن تابوی اقتدار نظام فراهم می آید، از جانب دیگر باید به این نکته نیز اشاره داشت که اصلاح طلبان به بهانه مبارزه خود با حاکمیت علاوه بر ایجاد تنش اجتماعی در خلال یک اقدام قانونی عملا می کوشند بخشی از مردم را هزینه منافع جریانی و سیاسی خود نمایند.