همه فکر می‌کردند، می‌میرم/ تمام مدت بیهوشی برایم شبیه به خوابی عمیق بود
تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۱۰۹۴۹
پیرحسین کولیوند؛ رئیس اورژانس کشور در برنامه «ترانه باران» در خصوص روزهای ابتلای خود به کرونا و شرایط کنونی شیوع این ویروس در کشور صحبت کرد.
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، پیرحسین کولیوند؛ رئیس اورژانس کشور، پنجشنبه ۱۲ تیرماه با حضور در برنامه «ترانه باران» شبکه شما درباره روزهای نخستین شیوع ویروس کرونا گفت: زمانی که دانشجویان ایرانی برای قرنطینه از ووهان چین به ایران منتقل شدند، هتلی اجاره کردیم که مدیر و عوامل از ترس ابتلا هتل را ترک کردند اما تکنسین‌های اورژانس در صف اول مقابله با کرونا حضور داشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او ادامه داد: تکنسین‌های اورژانس خط‌شکن بودند اما گمنام و کسی از آنها یاد نکرد. کمتر کسی از فعالیت و زحماتِ پرسنل آزمایشگاه و سی‌تی‌اسکن اسم نبرد. در تمام مدتی که دانشجویان در هتل بودند، هتل‌داری و صفر تا صد کارها را تکنسین‌های اورژانس انجام دادند.
رئیس اورژانس کشور در ادامه با اشاره به نحوه ابتلای خود به ویروس کرونا بیان کرد: من احساس خستگی داشتم، دکتر امیری تست سنجش اکسیژن خون انجام داد و متوجه افت سطح اکسیژن شد؛ به او گفتم دستگاهت اشتباه کار می‌کند، اگر سرم بزنم بهتر می‌شوم، با دستگاهی دیگری تست کرد که سطح اکسیژن ۵۵ درصد بود. اکسیژن گرفتم اما بهتر نشدم و سی‌تی‌اسکن انجام دادم. نتیجه سی‌تی‌اسکن را که دیدم، تمام ریه سفید بود. پرسیدم این برای کدام بیمار است که پاسخ دادند برای شما است. باورم نمی‌شد و آنجا بود که پذیرفتم بستری شوم.
کولیوند درخصوص علایمی که زمان ابتلا به کرونا همراه داشت خاطر نشان کرد: فقط احساس خستگی داشتم اما زمانی که خواستم برای نماز مغرب وضو بگیرم بی‌حال شدم و افتادم که از آن به بعد شرایطم سخت‌تر شد. سرفه‌ها و علایم تنگی نفس شروع شدند. وقتی به مرحله کاهش سطح هوشیاری رسیدم متوجه شرایط بحرانی خود شدم. برای اینکه هذیان نگویم از دوستم خواهش کردم به من قرآن بدهد، شروع کردم به خواندن و بعد بی‌هوش شدم.
او افزود: ۱۴ روز بی‌هوش بودم. در این مدت سه روز سطح اکسیژن خون من به ۳۴ درصد رسید که همه فکر می‌کردند، می‌میرم. شرایط سختی برای خانواده، دوستان و همکاران بود. بعد از آن سه روز همکاران تصمیم گرفتند که علی‌رغم ممنوعیت به من کورتون تزریق کنند که بعد از آن سطح اکسیژن تا ۵۰ یا ۶۰ درصد بالاتر آمد. البته من جانباز شیمایی هم هستم که این عارضه ریوی در وخامت حال تاثیرگذار بود.
رئیس اورژانس کشور گفت: بعد از ۱۴ روز که به هوش آمدم گفتم: چرا من را به آی‌سی‌یو منتقل کرده‌اید، من دیشب هم در بخش بودم. تمام مدت برای من شبیه به خوابی عمیق سپری شده بود.
او در پایان با اشاره به تصورات اشتباه از ویروس کرونا تاکید کرد: کرونا ویژه سن خاصی نیست که بگوییم بچه‌ها مبتلا نمی‌شوند. اگر به بیمارستان مفید تهران(بیمارستان کودکان) سر بزنید با کودکانی که بستری هستند، مواجه می‌شوید. در استان هرمزگان هم کودکان گرفتار شده‌اند. خطر کرونا و عوارض آن برای افرادی که بیماری زمینه‌ای نظیر دیابت، مشکلات قلبی و ریوی، فشار خون و غیره دارند و یا برای خانم‌های باردار بیشتر است. شاید برای جوانانی که بیماری زمینه‌ای ندارند تحمل بیماری راحت‌تر باشد.
«ترانه باران» با تهیه‌کنندگی محمد رژدام و اجرای محیا اسناوندی، مریم ماهور و فریبا باقری، حدود هشت سال متوالی است که از شبکه شما پخش می‌شود و تنها برنامه تخصصی موسیقایی سیمای جمهوری اسلامی به شمار می‌رود؛ برنامه‌ای که هر روز از ساعت 18 تا 19 مهمان خانه‌های ایرانیان است.
انتهای پیام/4139/
منبع: آنا
کلیدواژه: رئیس اورژانس کشور ترانه باران رئیس اورژانس کشور سطح اکسیژن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۱۰۹۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مغز انسان شبیه‌سازی شد
ایتنا - ساخت چنین دستگاه‌هایی پله‌ای برای عصر بعدی هوش مصنوعی است.
دانشمندان هلند و کره جنوبی به تازگی دستگاهی به نام «ممریستور یونترونیک(مقاومت حافظه)» یا به عبارت دیگر سیناپس مصنوعی ساخته‌اند. این دستگاه که کمی قطورتر از موی انسان است، بخشی از مغز را شبیه‌سازی می‌کند که به ما در فکر کردن و یادگیری کمک می‌کند. این اولین باری نیست که دانشمندان تلاش می‌کنند دستگاهی ایجاد کنند که می‌تواند شبیه مغز انسان فکر کند، اما این دستگاه خاص است، زیرا مانند دیگر دستگاه‌ها ساخته نشده بلکه مانند مغز ما ساخته شده است.
به گزارش ایتنا از ایسنا، این دستگاه مغز مانند چیست و چرا تا این اندازه خاص است؟ ممریستور یونترونیک دارای یک کانال میکروسیال مخروطی است که داخل آن محلولی از نمک(کلرید پتاسیم) محلول در آب قرار دارد.
به نقل از دیجیتال‌ترندز، هنگامی که دستگاه سیگنال الکتریکی دریافت می‌کند، یون‌های موجود در محلول آب از کانال به سمت بالا حرکت می‌کنند و موقعیت خود را تغییر می‌دهند و این حرکت بر چگالی و هدایت یون تأثیر می‌گذارد. این اساسا میزانی که ممریستور می‌تواند الکتریسیته را هدایت کند، تغییر می‌دهد که به نوعی شبیه به نحوه اتصال سلول‌های مغزی قوی‌تر یا ضعیف‌تر بر اساس تجربیات ما است.
این ممکن است نزدیک‌ترین مدل به نحوه عملکرد مغز ما در یک محیط مصنوعی باشد و با تلاش‌های قبلی متفاوت است، زیرا کاملا از آب و نمک ساخته شده و برخلاف مدل‌های قبلی سیلیکون و فلزات ندارد.
اگرچه ممریستورها در پلتفرم‌های متداول مختلفی استفاده شده‌اند، اما با مغز انسان متفاوت هستند زیرا تنها به یک منبع اطلاعاتی مانند الکترون‌ها متکی هستند و فقط به ورودی‌های الکتریکی پاسخ می‌دهند. این با نحوه عملکرد سیناپس‌ها در مغز ما متفاوت است، زیرا سیناپس‌ها می‌توانند برای انجام کار به سیگنال‌های الکتریکی و شیمیایی تکیه کنند.
کاربردهای فعلی هوش مصنوعی، حتی پیشرفته‌ترین آنها، توانایی تفکر مستقل مانند مغز انسان را ندارند. در همین حال، مدل‌های زبانی بزرگ(LLM)، در حالی که ممکن است شبیه به مغز ما به نظر برسند، فقط مجموعه‌ای از کلماتی هستند که افراد دیگر و ماشین‌ها بیان کرده‌اند. توانایی آنها در خلقت ناشی از یادگیری از انسان است و نه از توانایی آنها در تفکر مستقل.
این تحقیق که توسط محقق دکتری تیم کامسما(Tim Kamsma) رهبری می‌شود، نتیجه مشترک کار انجام شده توسط دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی است. این اولین بار در نوع خود است که از کانال‌های یونی سیال برای شبیه سازی مکانیسم‌های پیچیده مایع در مغز استفاده می‌شود. با این حال، به رغم این جهش، دستگاه‌های ممریستورهای یونترونیک هنوز در مراحل ابتدایی خود هستند و استفاده از آنها برای ساخت رایانه‌های نورومورفیک(neuromorphic) هنوز نیاز به پیشرفت دارد.
ساخت چنین دستگاه‌هایی پله‌ای برای عصر بعدی هوش مصنوعی است.
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود