محمود صادقی: اینکه به هر محدودیتی تن بدهیم اسمش اصلاحطلبی نیست
تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۲۰۸۴۳
فرارو- در حالیکه جریان اصلاحطلبی این روزها در حال گفتگوی درونی است و به تازگی خبر استعفای محمدرضا عارف از ریاست شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان به صورت رسمی منتشر شده است برخی، چون محمد قوچانی سردبیر روزنامه سازندگی از صدای پای رادیکالیسم در اصلاحات مینویسد. اما گروهی، چون محمود صادقی به کارگیری تعبیر رادیکالیسم در این باره را نمیپسندند و از دریچه دیگری به این مسئله مینگرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نسبت میان اصلاحات و رادیکالیسم را چگونه میبینید؟ آیا ممکن است رادیکالیسم بر اصلاحات حاکم شود؟
اصلاحات به طور اساسی رویکردی در مقابل رادیکالیسم است. اصلاحات به معنای مطالبه اصلاح امور بدون توسل به وسایل خشن و با رویکرد پرهیز از خشونت و رادیکالیسم است. تلاش اصلاحطلبان نیز در طول تاریخ ما از دوره مشروطه تا کنون این بوده که با مکانیسمهای مدنی بدون توسل به سلاح یا استفاده از روشهای خشونت آمیز برای اصلاح امور تلاش کنند. بارزترین آن نیز امام خمینی بود که از سال ۴۲ که مبارزه خود را آغاز کردند مشی اصلاحطلبانه و پرهیز از خشونت را در پیش گرفتند. تاکیدشان هم بر عدم استفاده از سلاح بود و روشهای خشونت آمیز را تایید نمیکردند. ایشان با روشهای فرهنگی، امر به معروف و نهی از منکر، شفافسازی، انتقاد و کار فکری کار را جلو میبردند. البته این معمولا جایی جواب میدهد که ساز و کارهای موجود، ساز وکارهای مناسب و مسالمتآمیزی باشد و نظام سیاسی با افرادی که با مشی اصلاحطلبی حرکت میکنند رفتار مناسبی داشته باشد. آزادی مطبوعات، آزادی قلم، آزادی بیان و آزادی احزاب محترم شمرده شود و در این چارچوب اصلاحطلبی به حیات خود ادامه بدهد. اما اگر با اصلاحطلبی یا با اصلاحطلبانی که با روشهای مدنی پیش میروند برخورد خشن داشته باشد راه را برای بردن به سمت رادیکالیسم فراهم میکند. در کل اصلاحطلبی از یک طرف با مشی انحصارطلبی، تمامیت طلبی و استبداد درگیر است و از طرفی با مشی رادیکالیسم. اصلاحطلبی یک راه خردورزانه برای اصلاح امور است. اما اگر جامعه در طول زمان ببیند مشی اصلاحطلبی پاسخ نمیدهد این خطر هست که به سمت رادیکالیسم سوق پیدا کند و این برای نظام سیاسی هشدار است که اگر با فعالان مدنی برخورد خشونت آمیزی داشته باشد به طور طبیعی راه را برای روشهای رادیکالی باز میکند.
چندی است این مبحث مطرح شده که حاکمیت راست رادیکال در مجلس موجب احیای چپ رادیکال در اصلاحات میشود، نظرتان در این باره چیست؟ اینکه مصادیقی، چون نامه آیتالله موسوی خوئینیها به رهبری و انتقادات چهرههایی، چون حجاریان، تاجزاده و علویتبار را در قالب احیای چپ رادیکال دسته بندی کرده و از این به صدای پای رادیکالیسم تعبیر میکنند؟ از این منظر حاکم شدن راست رادیکال در جناح راست موجب احیای چپ رادیکال در اصلاحات میشود؟
من این تحلیلها را قبول ندارم. این انتقاداتی که اشخاص نامبرده مطرح میکنند در قالب اصلاحطلبی، خشونت پرهیز و مدنی است. برخلاف آنچه که آقای قوچانی میگوید تعبیر این حرکتها به رادیکالیسم درست نیست. وقتی اصلاحطلبی به رهبری مشفقانه و شفاف نامه مینویسد و مطالبات اصلاحطلبانه خود را مطرح میکند و خواهان پاسخگویی میشود اشتباه است آن را گرایش رادیکالیسم بنامیم. رادیکالیسم گرایشی است که با توسل به روشهای براندازانه، سرنگون طلبانه و خشونت آمیز دنبال مقاصد خودش است. در حالی که این اشخاص در پی چنین چیزی نیستند. به نظام سیاسی وفادار هستند و خودشان جزو بانیان این نظام سیاسی محسوب میشوند. اما از نظر آنها روند امور به گونه است که نیازمند اصلاح و بازنگری است، ولی با روشهای مسالمتآمیز و اصلاحطلبانه دنبال مقاصد خودشان هستند نه رادیکالیسم.
تعبیر از رادیکالیسم بر مبنای مصادیقی، چون تحریم مشارکت در انتخابات و روشهای این چنینی، از سوی منتقدین به رادیکالیسم در اصلاحات صورت میگیرد آیا به نظر شما چنین شیوههایی به اصلاحات کمک میکند؟
این درست نیست که تحریم مشارکت یا مشارکت نکردن در انتخابات را مصداق رادیکالیسم بنامیم. چون کسانی که این شیوه را به کار میگیرند خواهان اصلاح روندهای انتخابات هستند. میگویند با فرایندهای موجود عملا به جایی رسیدیم که مشارکت در انتخابات به پایین تر حد رسیده و این متناسب با خواست مردم است. باید این بحثها را دید. اگر نگران عدم مشارکت هستیم باید سازوکارهای مشارکت را اصلاح کنیم. سازوکارهایی انتخابات که جامعه را به جایی رسانده که برای مشارکت در انتخابات، گزینههای مطلوب وجود ندارد و حتی گزینه حداقلی که شانس عبور از فیلتر را پیدا میکنند بعدا امکان عمل ندارند. راه مبارزه با این وضع اصلاح زمینه مشارکت و نه تن در دادن به مشارکت به هر قیمتی است که برچسب رادیکالیسم به آن میزنند که من مخالف استفاده از آن هستم.
به نظر شما مسیر درست کدام است؟
اگر به دنبال اصلاحات هستیم باید از مسیر درست پیش برویم، اینکه در هر شرایطی انسان به هر محدودیتی تن بدهد اسمش اصلاحطلبی نیست. اصلاحطلبی به معنای مطالبه اصلاح فرایندها از جمله اصلاح انتخابات است. وقتی بارها و بارها این راه طی شده و دوره به دوره این فضا محدودتر میشود اصلاحطلبان باید به فکر راه حلهای اساسیتر باشند. قاعدهاش هم همین است. بازهم روش خشونت پرهیز است و مطالبه جدی اصلاح فرایندها را مطرح میکند. قانون و روشهای موجود مربوط به انتخابات کلیدیترین جایگاهها هم مجلس و هم ریاست جمهوری باید اصلاح شود. سازوکاری که مرحوم هاشمی رفسنجانی را نمیتواند تحمل کند و به آن اجازه عبور نمیدهد زمینه را برای مشارکت نکردن فراهم میکند. اشخاصی که در پی اصلاح انتخابات هستند در واقع در جستجوی راههایی برای افزایش مشارکت هستند. باید این طرف سکه را هم دید و اگر برخی اشخاص تحلیلشان این است که ما در هر شرایطی به صورت حداقلی به مشارکت تن بدهیم این انحراف در اصلاحطلبی است. این انفعال است که به انسداد امور کمک میکند. این انسدادطلبی است نه اصلاحطلبی.
اصلاحطلبان چه باید بکنند؟
اصلاحطلبان با توجه به انسداد سیاسی موجود در حال گفتگو هستند که در این شرایط بر اساس چه الگویی کار کنند. یک الگو اصلاح جامعهمحور است. اتفاقا روشهایی که اصلاحطلبی قدرتمحور در مشارکت به هر قیمتی مطرح میکنند باعث دوری اصلاحطلبان از متن جامه شده است. بهترین روش این است اصلاحات را از متن جامعه جستجو کنند. ما در عرصههای مخلتف نیاز به اصلاح داریم از حوزه تعلیم و تربیت تا اقتصاد تا امور اجتماعی. اصلاحطلبان مسیرهای مختلفی در پیش دارند. در شرایط فعلی بهترین مسیر این است که از متن جامعه و همراه با جامعه حرکت کنند. عامه مردم از این بازیهای سیاسی و جناحی دلزده شدند و عمده دلیل آن ناشی از این است که سیاستورزان از متن جامعه فاصله گرفتند و نیازهای اصلی جامعه را فراموش کردند. فقر، فساد، حاشیه نشینی، اعتیاد، طلاق و گرایش به پوچگرایی در متن جامعه و در میان جوانان و در اقشار فرودست بیداد میکند. بهترین مسیر اصلاحطلبی این است که از متن جامعه در اندیشه این اصلاحات باشد ولو اینکه قدرت را در دست نداشته باشد. این مسیر به نظرم مسیر آمادهای است که اصلاحطلبان از آن رسالت خود را انجام بدهند. چون رسالت اصلاحطلبی رسیدن به قدرت نیست بلکه اصلاح جامعه است. چیزی که امام حسین (ع) در شروع نهضت خود فرمودند که برای قدرت طلبی و هواپرستی و اینها قیام نکردم قیام کردم تا امت جدم را اصلاح کنم. اصلاح طلبان نباید صرفا رسیدن به مناصب سیاسی را هدف قرار بدهند و اصلاحات ماهوی و محتوایی در متن جامعه را فراموش کنند. چون این خود کمک به فساد است و کمکی به اصلاح امور نمیکند مگر در جایی که روزنههایی برای مشارکت در نظام سیاسی فراهم باشد. آن زمان باید از آن روزنهها استفاده کرد و برای اصلاح فرایندها اقدام کرد. ولی وقتی فرایندها کاملا مسدود میشود تکلیف ما لایطاق است یعنی تکلیف به چیزی است که امکان پذیر نیست، نمیشود که از افراد بخواهند به آنچه که قدرت ندارند مکلف شوند.
اگر دعوت به مشارکت میکنیم باید مسیر مشارکت فراهم شود، ولی اگر مسیر مشارکت مسدود باشد چطور میخواهیم دعوت به مشارکت کنیم و اگر فرد مشارکت نکرد او را سرزنش کنیم. سرزنش در جایی است که مسیری باز باشد و افراد از آن مسیر حرکت نکنند آن وقت شما سرزنش کنید. وقتی مسیر مسدود باشد باید برای باز کردن آن مسیر اقدام کرد.
اگر دل مان برای انقلاب و نظام میسوزد باید ببینیم چه عیوبی وجود دارد که ۶۰ درصد از جامعه را از مشارکت مایوس کرده و از آن ۴۰ درصد شرکتکننده بخشی از آرا هم باطله بوده و هدفهای دیگری از مشارکت داشتند. مثلا در تهران در نظر بگیرید ۳۰ نفر نماینده با پشتوانه چند درصد از مردم به مجلس راه یافتند. آیا این مشارکت به شکلگیری مجلس قوی منجر میشود یا اینکه مردم میتوانند در انتخابات از بین گزینهها گزینه مطلوب خود را انتخاب کنند؟ نباید که حتما کاندیدای اصلاحطلب و اصولگرا باشد گرایشهای دیگری هم در جامعه موجود است که نظام انتخاباتی راه ورود آنها را مسدود کرده است. این سازوکار انتخاباتی راه را بر آنچه که اسمش را میگذارند رادیکالیسم فراهم میکند. اگر نگران رادیکالیسم هستند باید مشکل را علاج کرد. مانند بیماری که به پزشک مراجعه میکند اگر پزشک بیماری را درست تشخیص ندهد و نسخه غلطی را بپیچد ممکن است موجب تشدید بیماری شود. تن دادن به هر شرایطی باعث اصلاح امور نمیشود و انحراف در مسیر اصلاحطلبی است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: صادقی اصلاحات اصلاح طلبان رادیکالیسم متن جامعه اصلاح طلبان خشونت آمیز نظام سیاسی اصلاح امور اصلاح طلبی فرایند ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۲۰۸۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کارگر باید لذت آسایش و رفاه را در کنار خانواده خود تجربه کند
عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: برای حل مشکلات معیشتی کارگران باید برنامهریزیهای دقیقتری صورت بگیرد تا او با خیال راحت و تمرکز کافی بتواند در محیط کار حاضر شود و از طرف دیگر لذت آسایش و رفاه را در کنار اعضای خانواده تجربه کند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از خراسان رضوی، آیتالله سید احمد علمالهدی شامگاه _یکشنبه، نهم اردیببهشت_ در دیدار با جمعی از کارگران و مسئولان اداره کار خراسان رضوی که به مناسبت روز کار و کارگر برگزار شد، اظهار کرد: کارمندان و کارگران غیور و دلاور سرمایه افتخار و سرافرازی این ملت و نظام مقدس اسلامی هستند، شما عزیزان با مقاومت و مجاهدت خود چه در عرصه فعالیت و کار و چه در عرصه کارآفرینی و محیط کار سرمایه ارزشمندی برای این نظام بهویژه در تقابل با کارشکنیهای دشمنان ایجاد کردهاید.
وی افزود: نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران تمام پیشرفت و تعالی که توانسته در مقابل توطئهها، تهاجمها و عدوات دشمن طی ۴۵ سال عمر انقلاب به دست آورد را مدیون مجاهدات ارزشمند شما برادران زحمتکش و عزیزانی است که در عرصه کار و فعالیت توانستید رشد جامعه را به نقطهای برسانید که دشمنان ما در همه سرکوبهایی که نسبت به ما داشتند ناموفق باشند.
کارگر تنها با طرح نهضت ملی مسکن خانهدار نمیشودامام جمعه مشهد مقدس با بیان اینکه مشکل مسکن کارگران تنها با اجرای طرح نهضت ملی مسکن رفع نمیشود، ادامه داد: استفاده از این طرح در مرحله نخست نیازمند منابع مالی قابلتوجهی است که با توجه به درآمد، اجارهبها و وضعیت معیشت کارگران، این قشر شریف نمیتواند از این طرح بهرهمند شود؛ بنابراین باز هم افرادی که در جریان رفاه نسبی قرار دارند توان پرداخت این مبلغ را داشته و دوباره این قشر زحمتکش کارگر است که بیخانه میماند.
رفع مشکلات معیشتی کارگران نیازمند یک طرح جامع استعضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به اینکه برای حل مشکلات معیشتی کارگران نمیتوانیم تنها به دنبال افزایش دستمزد باشیم، گفت: چراکه همزمان با افزایش حقوق کارگران قیمت سایر خدمات اجتماعی نیز افزایش پیدا میکند و این اقدام تأثیر چشمگیری در زندگی آنان نخواهد داشت و بیشتر به ضرر این قشر و اقتصاد کشور است.
وی با بیان اینکه رفع مشکلات معیشتی کارگران نیازمند یک طرح جامع در کنار افزایش دستمزد است، اضافه کرد: شرایط زندگی در طول زمان برای کارگران سختتر میشود، بنابراین برای رفع مشکلات معیشتی کارگر نیاز است، برنامهریزیهای دقیقتری صورت بگیرد تا او با خیال راحت و تمرکز کافی بتواند در محیط کار حاضر شود و از طرف دیگر لذت آسایش و رفاه را در کنار اعضای خانواده تجربه کند.
رشد اقتصادی کشور در گرو بهبود شرایط زندگی کارگر استامامجمعه مشهد مقدس رشد اقتصاد کشور را در گرو بهبود شرایط زندگی کارگر و کاهش دغدغههای او عنوان کرد و افزود: یکی از اقداماتی که در حال حاضر برای کاهش فشار گرانی انجام میشود، دادن کالابرگ به عموم مردم است، بهتر بود این کالابرگ با اولویتبندی ابتدا به قشر کارگر داده میشد.
وی با تأکید بر نقش نیروی کار جوان و خلاق داخلی و اهمیت استفاده از آن ابراز کرد: نیروی جوان، متخصص و خلاق در جامعه بسیار وجود دارد که اگر بهخوبی از توان و نیروی آنان در تولید استفاده شود، ما شاهد رشد چشمگیر اقتصاد کشور خواهیم بود.
ضرورت نهادینه شدن «فرهنگ کار» در جامعهعلمالهدی به نواقصی که در «فرهنگ کار» جامعه وجود دارد اشاره کرد و گفت: یکی از مشکلات جامعه ما فرهنگ نادرستی است که در حوزه فعالیتهای کاری وجود دارد که اگر این فرهنگ به درستی در نیروی کار ما نهادینه شود، بازدهی مجموعههای اقتصادی ما بسیار بالا میرود.
وی با انتقاد به زمان بازنشستگی نیروهای کار خاطرنشان کرد: اگر این فرهنگ به درستی در جامعه حاکم شود، دیگر شرایط سنی و جسمی عامل تأثیرگذاری در بهکارگیری افراد نیست، شما ببینید درست زمانی که یک فرد به اوج توانمندی و تجربه در حوزه کاری خود میرسد، بازنشسته میشود؛ اگر این تخصص بعد از بازنشستگی در یک مجموعه دیگر به کار گرفته شود که خیلی خوب است، اما اگر موجب منزوی شدن و خانهنشینی فرد شود، ضرر بزرگی برای اقتصاد و تولید کشور است.
نماینده ولیفقیه در خراسان رضوی با بیان اینکه فرهنگ کار را نمیتوان با نصیحت و از بیرون به افراد انتقال داد، بیان کرد: این فرهنگ تنها میتواند توسط خود نیروی کار و کارگر ایجاد شود و مسئلهای نیست که از بیرون و با تعلیم و تربیت بشود به افراد دیکته کرد؛ بنابراین اگر در یک محیط کارگری ۱۰۰ نفرِ تنها ۳۰ نفر به درستی مشغول فعالیت شوند، ناخودآگاه آن ۷۰ نفر دیگر را به دنبال خود میکشند. شما در شرکتهای دانشبنیان میبینید که گاهی با ۶ نفر کارمند نتیجه و دستاوردهای بیشتری از یک دستگاه تولیدی سابقهدار دارند.
تقدم مشارکت در کار نسبت به سرمایهگذاریوی با اشاره به شعار سال که «جهش تولید با مشارکت مردم» است، عنوان کرد: منظور مقام معظم رهبری از مشارکت مردم بیشتر از نوع کار است، زیرا مشارکت در کار مقدم بر مشارکت در سرمایه است. البته مشارکت در سرمایه نیز ضروری و لازم است، نه اینکه مشارکت در سرمایه مهم نیست، اما عمده تأثیرگذاری به قشر کارگر و تولید برمیگردد که اگر جهش پیدا کند، بازار کار گستردهای را به وجود میآورد.
مشکلات حوزه معیشت کارگران به قوت خود باقی استعلمالهدی به کاهش نرخ بیکاری کشور به ۸ درصد اشاره کرد و گفت: یکی از افتخارات نظام در این مدت کاهش نرخ بیکاری بوده است که این رقم در استان با توجه به فعالیت شما قشر زحمتکش و برنامهریزیهای صورت گرفته به ۶.۲ درصد رسیده است.
وی با اشاره به مشکلات حوزه کار و کارگر بیان کرد: معمولاً در ایام «روز کارگر» مسائل و راهکارهایی مطرح میشود که بعد به مرحله اجرا نمیرسد و مشکلات حوزه معیشت کارگران به قوت خود باقی میماند.
کد خبر 748909