اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

مذاکرات و تدوین برجام کلاً به نفع ایران بود طولی نکشید که بنن و پریباس دوباره با من تماس گرفتند و برای من پیام فرستادند. آنها می‌خواستند من با هر ظرفیتی که دارم به کاخ سفید بروم زیرا تلاش می‌کردند اختلافات بین ترامپ، مک مستر و تیلرسون را برطرف کنند. یکی از مصادیق ملموس این اختلاف مسأله ایران و بویژه توافق هسته‌ای سال 2015 بود که اوباما آن را دستاورد بزرگ خود می‌دانست (دستاورد دیگر او لایحه اوباماکر بود).

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تصور بدی درباره این توافق وجود داشت، مذاکرات و تدوین آن فریبکارانه و کلاً به نفع ایران بود: قابلیت اجرا و راستی‌آزمایی نداشت و در رابطه با بازه زمانی و گستره‌ای که باید پوشش می‌داد نیز نارسا و ناکافی بود. این توافق به‌ظاهر تهدید ناشی از برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران را رفع می‌کرد اما در اصل این طور نبود. در حقیقت، این توافق به‌ظاهر نشان می‌داد راه حلی برای اختلافات است ولی در اصل توجهات را از خطر هسته‌ای منحرف می‌کرد، در عین حال تحریم‌های اقتصادی را که فشاری اساسی بر اقتصاد ایران وارد کرده بود، لغو می‌کرد. همچنین به تهران اجازه می‌داد اساساً بدون هیچ مانعی برنامه‌های خود را پیش ببرد. علاوه بر این توافق هسته‌ای به‌طورجدی دیگر تهدیدهای ایران را رفع نمی‌کرد، این تهدیدها موارد زیر را در بر می‌گرفت: برنامه موشک‌های بالستیک (که از آن به‌عنوان سرپوشی برای تولید موشک‌های با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای استفاده می‌شود)؛ تداوم نقش ایران به‌عنوان تأمین‌کننده مالی اصلی تروریسم بین‌المللی و فعالیت‌های شیطنت‌آمیز دیگر این کشور در منطقه به واسطه افزایش قدرت سپاه قدس به‌عنوان بازوی نظامی خارجی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در عراق، سوریه، لبنان، یمن و دیگر مناطق جهان.
خلاصی ایران از تحریم، بهره‌برداری از 150 میلیون دلار پول نقدی که امریکا به‌صورت اسکناس‌های پالتی با هواپیمای باری به تهران فرستاد و آزاد شدن 150 میلیارد دلار از دارایی‌های مسدود شده تهران در نقاط مختلف جهان باعث شد که ایرانی ها دوباره فعالیت‌های خود را از سر بگیرند. ترامپ و دیگر نامزدهای جمهوریخواهان در انتخابات ریاست جمهوری 2016 علیه برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) -عنوان رسمی توافق هسته‌ای ایران- کمپین کردند و باور عمومی این بود که هر یک از آنها آماده‌اند بعد ازمراسم تحلیف، اقدامی جدی علیه این توافق به‌عمل آورند. اما ترکیبی از تیلرسون، متیس و مک مستر تلاش‌های ترامپ را برای رها شدن از این توافق اسفبار ناکام گذاشت و این موضوع باعث شد رسانه‌ها با اطلاق «محور بزرگان» آنها را تحسین کنند چرا که به‌گفته رسانه‌ها این سه نفر جلوی توهمات جنون‌آمیز ترامپ را گرفته بودند. ای کاش آنها این را می‌فهمیدند. در حقیقت بسیاری از حامیان ترامپ تلاش‌های این سه نفر را مانعی برای عمل کردن به وعده داده شده به رأی دهندگان قلمداد می‌کردند. مک مستر با مخالفت با کاربرد اصطلاح «تروریسم اسلام گرای رادیکال» برای توصیف چیزهایی مانند... تروریسم اسلام‌گرای رادیکال به خودش هم رحم نمی‌کرد. جیم بیکر در دولت جورج بوش (پدر) چهل و یکمین رئیس جمهوری امریکا وزیر خارجه بود و من هم برای او کار می‌کردم. بیکر وقتی می‌دانست بوش خواسته‌ای را که من بر آن اصرار داشتم، نمی‌پسندد به من می‌گفت: «جان، مردی که با رأی مردم به‌عنوان رئیس جمهوری انتخاب شده نمی‌خواهد این کار را انجام دهد». بیکر معمولاً با این واکنش به من حالی می‌کرد که نباید بیش از این اصرار کنم، اما در دستگاه امنیت ملی نوپای دولت ترامپ «منتخب مردم» فقط به‌دنبال برخی اعداد و ارقام روی نمودارهای آماری بود.
در اوایل ماه مه (2017) بعد از گفت‌و‌گوی دیگری با پریباس و بنن در کاخ سفید، آنها من را به‌جایی بردند که درنهایت به فرصتی برای گرفتن عکس با ترامپ و پنس در مقابل ستون‌های وصل‌کننده اقامتگاه رئیس جمهوری به بال غربی کاخ سفید، تبدیل شد. ترامپ در محاصره عکاسان و خبرنگاران و در حالی که در امتداد ستون‌ها قدم می‌زدیم، به من گفت: «جان، خیلی خوب است که دوباره شما را ملاقات می‌کنم.» ما درباره فیلیپین و تهدید پکن برای توسعه قلمرو حاکمیت خود به تقریباً کل دریای جنوبی چین صحبت کردیم و وقتی گفت‌و‌گوهایمان تمام شد ترامپ با صدای بلند که کاملاً برای لشگر خبرنگارانی که ما را دنبال می‌کردند، قابل شنیدن بود، گفت: «تیلرسون این دور و برها نیست؟ باید با جان حرف بزند.» با این جمله، ترامپ به سمت دفتر بیضی رفت. پریباس گفت، «فوق‌العاده بود. ما دوست داریم موقعیتی پیش بیاید که شما مدام به اینجا بیایید.»
زندگی درکاخ سفید به روال خاص خودش پیش می‌رفت، ترامپ در ماه مه همچنین جیمز کومی رئیس پلیس فدرال امریکا (اف‌بی‌آی) را آن طور که بنن می‌گفت به پیشنهاد کوشنر مشاور ارشد و دامادش اخراج کرد، سپس با سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه دیدار کرد (که در آن مقطع بیش از 25 سال بود که می‌شناختمش). ظاهراً ترامپ در این دیدار کمتر در زمینه طرح مسائل محرمانه احتیاط کرده بود و از جمله به نوشته روزنامه نیویورک تایمز که در تهیه اخبار خود بی‌طرف است، کومی را در حضور لاوروف «مجنون و دیوانه» خوانده بود. من اواخر ماه مه همان سال در اسرائیل سخنرانی داشتم و قرار بود برای اولین بار از زمان ریاست جمهوری بوش (پدر)، با بنیامین نتانیاهو ملقب به «بی بی» نخست‌وزیر اسرائیل دیدار کنم. تهدید ایران موضوع اصلی این گفت‌و‌گو بود که همیشه هم موضوع مورد توجه هر نخست‌وزیر دیگری در اسرائیل بوده است اما او همچنین درباره واگذار کردن مسئولیت پایان دادن به اختلافات فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها به کوشنر که نتانیاهو خانواده او را از سال‌ها قبل می‌شناخت، تردید داشت. نتانیاهو آن قدر سیاستمدار بود که مخالفت خود را با این مسأله علنی نکند اما مانند بیشتر کشورهای جهان در تعجب بود که چرا کوشنر فکر می‌کند قادر است این اختلاف را حل کند در حالی که افرادی مانند کسینجر نتوانسته بودند.
ماه ژوئن به کاخ سفید بازگشتم تا با ترامپ ملاقات کنم و با پریباس قدم زنان تا دفتر «بیضی بیرونی» (محل استقرار منشی‌های خصوصی رئیس جمهوری) رفتیم. ترامپ از در باز اتاقش ما را دید و گفت: «سلام جان، لطفاً یک دقیقه صبر کنید، دارم حکم انتصاب قضات جدید را امضا می‌کنم.» از اینکه هر چقدر وقت لازم دارد به او بدهم، خوشحال بودم. به دلیل رکورد رو به افزایش ترامپ در انتصابات قضایی ارائه این فهرست با موافقت قضاتی مانند «نیل گورساچ» و «برت کاوانا»، اولویت اصلی جمهوریخواهان و بزرگترین دستاورد دولت ترامپ را تشکیل می‌داد. وقتی من و پریباس وارد اتاق شدیم به ترامپ به دلیل خروج از توافق آب و هوایی پاریس تبریک گفتم. «محور بزرگان» نتوانسته بود مانع خروج ترامپ از این توافق شود و به نظر من پیروزی بزرگی علیه حاکمیت جهانی محسوب می‌شد. توافق پاریس معمایی برای همه کسانی بود که واقعاً نگران تغییرات آب و هوایی هستند. توافقات بین‌المللی همچون بسیاری دیگر از مسائل امکان پرداختن به موضوعات مهمی را فراهم و فرصتی را برای سیاستمداران ایجاد می‌کند تا خود را مطرح کنند اما این توافقات تفاوت واقعی آشکاری را در جهان ایجاد نکرده است (و توافق آب و هوایی به عنوان یک مورد خاص مفرَی را برای کشورهایی همچون چین و هند که اساساً قابل کنترل نیستند، ایجاد کرده است). نسخه‌ای از مقاله خود تحت عنوان «آیا باید حاکمیت جهانی را جدی بگیریم؟» که سال 2000 در «مجله حقوق بین‌الملل شیکاگو» به چاپ رسیده بود را به ترامپ دادم نه به خاطر این که آن را بخواند بلکه برای این که به او اهمیت استقلال و حاکمیت ملی امریکا را یادآوری کنم./ایران

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: رئیس جمهوری کاخ سفید هسته ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۴۸۴۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مهاجمی مثل من دیگر در فوتبال ایران پیدا نمی‌شود | در مورد بازی با استقلال من تصمیم گیرنده نیستم

به گزارش همشهری آنلاین رضا عنایتی در نشست خبری پیش از دیدار تیم فوتبال پیکان برابر آلومینیوم اراک در هفته بیست‌وششم لیگ برتر فوتبال گفت: می‌دانیم فردا با چه تیم سختکوشی بازی داریم. آلومینیوم در این چند سال نشان داده که حریف سرسختی برای تیم‌ها بوده است. باید تمام تمرکزمان را بگذاریم تا پیروز از زمین خارج شویم. هفته گذشته در دیدار با شمس آذر قزوین باز هم در دقایق پایانی گل خوردیم، اتفاقی که برای ما تکراری شده است. ما جلسات خوبی را در این زمینه با بازیکنان برگزار کردیم و آنها مصمم هستند فردا بازی خوبی را به نمایش بگذارند و تا سوت پایان بازی باتمرکز بازی کنیم.

سرمربی تیم فوتبال پیکان افزود: با توجه به اتفاقاتی که دور و بر خودمان می‌افتد باید حواس‌مان را جمع کنیم و نهایت استفاده را از میزبانی ببریم. به بازیکنان باتجربه و جوان‌مان امید داریم. وقتی به بازیکنان جوان بازی می‌دهید، باید منتظر اتفاقات غیرمنتظره باشید. ما منتظر اتفاقات غیرمنتظره هستیم و آن را به جان می‌خریم. سیاست باشگاه پیکان این است که بازیکن جوان به لیگ برتر معرفی کند و خدا را شکر می‌کنم با همفکری مدیریت باشگاه و کادر فنی توانستیم به جایگاهی برسیم. امیدوارم در پنج بازی باقیمانده بتوانیم با تمام توان کار کرده و شرایط‌مان را در جدول بهتر کنیم.

وی در ادامه اعلام کرد، به غیر از دانیال جهانبخش که مصدوم است، بقیه بازیکنان در اختیار کادر فنی تیم پیکان هستند و مشکل دیگری ندارند.

سرمربی تیم فوتبال پیکان در مورد گل‌های دقایق آخری که این تیم دریافت می‌کند، تصریح کرد: فوتبال سراسر سورپرایز است و کاری نمی‌توان کرد، اما وقتی موردی پشت سر هم تکرار می‌شود حتماً جایی اشکال دارد. من گلایه‌ام را در جلسه فنی و خصوصی با بازیکنان نسبت به بازیکنان بزرگ انجام دادم. برخی مواقع کاری از دست کادر فنی در دقایقی از بازی برنمی‌آید و فکر کنم عدم تمرکز کافی باعث می‌شود امتیازهایی را که باید به دست می‌آوردیم، از دست داده‌ایم. موارد را به بازیکنان گوشزد کرده‌ایم و دیگر از این اتفاقات نخواهد افتاد.

عنایتی در پاسخ به این پرسش که آیا در پنج هفته حساس پایانی لیگ باز هم از بازیکنان جوان استفاده خواهد کرد یا نه، گفت: سیاست ما در هر بازی متفاوت است و با برنامه‌ریزی و آنالیزی که از حریف‌مان داریم، پیش می‌رویم. چند بازیکن جوان ما بازی کرده‌اند و باتجربه شده‌اند. بازیکنان جوان ما فوق‌العاده باکیفیت هستند و در روند رو به جلوی ما تغییری ایجاد نمی‌شود. اگر از بازیکنان جوان استفاده می‌کنم دلیلش این است که نشان داده اند چه پتانسیلی دارند. وقتی بحث انگیزه و جوانی با هم قاطی شود خیلی اتفاقات خوب برای یک مربی می‌افتد. این اتفاق را در چند بازی اخیر احساس کرده‌ام. چند بازیکن باتجربه نیز داریم که می‌توانند تجارب‌شان را به دیگر بازیکنان انتقال دهند. ما در هر بازی با یک ارنج به زمین می‌رویم تا نتیجه لازم را بگیریم.

بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال کشورمان در واکنش به این سؤال که آیا در تیم پیکان مهاجمی مثل زمان بازی کردن خود پیدا کرده است یا نه، خاطرنشان کرد: مثل رضا عنایتی که پیدا نمی‌شود! شرایط تیمی ما از لحاظ گلزنی بهتر شده است و فقط برابر پرسپولیس بود که نتوانستیم گل بزنیم. بازی با گل، خیلی بهتر از بازی بدون گل است. من مهاجم بوده‌ام و دوست دارم در هر بازی هوادارانی که در استادیوم هستند یا از تلویزیون نگاه می‌کنند بازی با گل ببینند تا بازی صفر - صفر و کسل‌کننده.

وی درباره اظهارات عبدالله ویسی سرمربی فولاد خوزستان که هفته گذشته تأکید کرده بود باید لیگ برتر بیشتر بررسی شود، گفت: اصلاً به این موضوعات فکر نمی‌کنم. وقتی حساسیت بازی‌ها بالاتر می‌رود، نظارت باید بیشتر شود و این موضوع طبیعی است. در همه جای دنیا این اتفاق می‌افتد که وقتی بازی‌ها به زمان حساس می‌رسد نیروهای نظارتی بیشتر نظارت می‌کنند. خواسته ویسی نیز همین بوده است تا حق کسی ضایع نشود و حق به حقدار برسد. تیم‌ها تلاش می‌کنند قهرمان شوند یا نیفتند یا رتبه خوبی کسب کنند. خواسته ویسی غیرمنطقی نیست و فوق‌العاده خواسته منطقی است و امیدوارم ما مربیان طوری کار کنیم که آخر فصل از نتایج‌مان کیف کنیم، حتی اگر نتایج خیلی خوبی هم نگرفتیم از لحاظ وجدانی راحت باشیم.

سرمربی تیم فوتبال پیکان درباره دیدار هفته پایانی این تیم برابر استقلال و بحث برگزاری بازی در جایی غیر از تهران تصریح کرد: اجازه دهید بازی به بازی جلو برویم. من تصمیم‌گیرنده نیستم. الان باید درباره آلومینیوم صحبت کنیم و به موقعش درباره آن بازی نیز صحبت می‌کنیم. من مربی هستم و کار مدیریتی نمی‌کنم.

سرمربی پیکان گفت: از موقعی که اتفاق خوب و مبارکی افتاد که بانوان به ورزشگاه بیایند تا فوتبال را از نزدیک ببینند، فرهنگ هواداری بهتر شده است. ما فرهنگ داشتیم، اما در برخی از بازی‌ها شرایطی ایجاد می‌شد و اتفاقات خوبی نمی‌افتاد. از زمانی که بانوان به ورزشگاه‌ها می‌آیند فرهنگ ورزشگاه های مان عوض شده است. ما خودمان خانواده داریم و می‌دانیم در مورد چه چیزی صحبت می‌کنیم. این اتفاق (اشاره به اتفاقات بازی پرسپولیس و سپاهان) بابرنامه بود و باید مسئولیت اتفاق افتاده را قبول کنیم. خودم از این اتفاق تعجب کردم.

وی تصریح کرد: اگر قرار است توهینی کنیم اول به خانواده خودمان فکر کنیم و پشت سرمان را هم نگاهی بیندازیم. ما خواهر و مادر داشته و دوست داریم همه احترام بگذارند. مطمئنم این اتفاق که اسمش را جوگیری می‌گذارم، دیگر تکرار نخواهد شد. مطمئنم مردان ایرانی باغیرت هستند. یک لحظه فکر کنید خواهر و مادرمان در ورزشگاه هستند، چطور می‌خواهید رفتار کنید؟ من شش هفت ورزشگاه دیگر رفته‌ام و جو را فوق‌العاده بهتر دیدم. همه کیف می‌کردیم که تماشاگران با هم متحد هستند و کاری به تیم حریف ندارند. خدا کند از این انسان‌های جوگیر در استادیوم‌ها نبینیم و از فوتبال لذت ببریم.

کد خبر 849341 برچسب‌ها ویژه ورزشی باشگاه استقلال