فرق است میان رانندگی از تهران تا کیش

خبرگزاری مهر؛ گروه مجله _ مرضیه کیان: «هر سری که برمیگردم تهران تا دوهفته نمیتونم رانندگی کنم» این جمله ۹۰ درصد افرادی است که بنا به هر دلیلی، چند ماهی از سال را در جزیره کیش ساکن هستند و وقتی به شهرشان مخصوصاً تهران بر می‌گردند تا مدتی رانندگی‌کردن برایشان سخت است.

در جزیره کیش، در هیچ جایی از خیابان‌های آن خبری از چراغ قرمز نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چرا؟ چون که در این جزیره افراد به صورت ارادی به قوانین راهنمایی رانندگی عمل می‌کنند. همین رعایت کردن و قوانین خوب رانندگی در کیش باعث می‌شود که با وجود مراکز تجاری و تفریحی بسیاری که وجود دارد و تردد بسیار زیاد است، در حداقل زمان ممکن از یک طرف جزیره به طرف دیگر آن رفت.

رضا تاتار یکی از شهروندانی است که به خاطر کار چند ماهی در سال را در کیش زندگی می‌کند و می‌گوید: «اولین روزهایی که به کیش آمده بودم تفاوت‌ها برایم خیلی محسوس بود و با توجه به عادت‌های اشتباه رانندگی که برایمان ایجاد شده همان اوایل چندباری جریمه شدم و هر دفعه که برمیگردم تهران تا چند روزی تفاوت رانندگی برایم آزار دهنده است.»

در این جزایر هیچ خبری از آلودگی صوتی نیست و این در حالی است که کارشناسان بر این باورند بعد از شهر بانکوک تایلند که با ۱۰۰ دسی بل آلودگی صوتی آلوده‌ترین شهر دنیا است، تهران با توجه به نبود کنترل‌کننده‌های آلودگی‌های صوتی رفته رفته جای آن را می‌گیرد.

در کلان شهرها و باز هم با تاکید بیشتر در شهر تهران، آلودگی صوتی ناشی از بوق ماشین‌ها و صدای اگزوز موتورها و ماشین‌ها در کنار معضلات دیگر رانندگی، علاوه بر اعصاب خوردی و عصبانیت‌های شدید لحظه‌ای، در درازمدت ضایعات فیزیولوژیکی بسیاری را در انسان به وجود می‌آورد که گاهی آثار آن به صورت خستگی، خواب آلودگی و حملات عصبی بروز می‌کند.

رضا می‌گوید: «من در این مدتی که در کیش هستم اصلاً صدای بوق را نشنیدم. گاهی ممکن است ماشینی برای چند دقیقه حتی بی دلیل پشت ماشین دیگری توقف کرده باشد، ولی هیچ خبری از بوق زدن نیست؛ نهایت چراغ دادن است، اگر خیلی از این طولانی‌تر شود با توجه به وضعیت خیابان راهنما می‌زنند و از سمت چپ می‌روند. بدون ناسزا گفتن!»

یکی از جذابیت‌های این جزیره سوای ازطبیعت آن، تمیزی بیش از حد است. فکر نکنید پاکبان ها یا شهرداری‌ها مدام در حال رفت و روب هستند. نه! یکی از قوانین دیگر رانندگی در این جزایر این است که اگر ظاهر ماشین کثیف باشد جریمه دارد، پرت کردن آشغال و سیگار به بیرون از ماشین هم همین طور! دقیقاً همان مواردی که تا دلتان بخواهد از سرنشین ماشین‌ها در کلانشهرها دیده می‌شود.

اگر نگاهی گذرا به تاکسی‌های خط آزادی_رسالت و تاکسی‌های این جزیره (حتی با سرچ در گوگل) انداخته شود، تفاوت چشمگیر آنها محسوس است.

رضا می‌گوید: «برای همه خیلی پیش می‌آید که مسیری را اشتباه رفته باشیم و ورودی را رد کرده باشیم، اما با یک دنده عقب گرفتن مشکل حل می‌شد! البته بماند که چقدر بوق ممتد و ناسزا می‌شنیدیم! ولی در کیش دنده عقب گرفتن همانا جریمه سنگین پرداخت کردن یا حتی خوابیدن ماشین همانا!»

این هم قانون دیگر رانندگی در کیش است که دنده عقب گرفتن جزو خط قرمزهای شأن است تا حد توقیف خودرو!

خب وقتی همه قوانین به صورت دقیق و جزئی حساب شده است، یقیناً عابر پیاده از جایگاه ویژه‌تری برخوردار است. اگر عابر پیاده قصد وارد شدن از خیابان را داشته باشد (چه از روی خطوط عابر پیاده و چه بدون بودن خطوط عابر پیاده) راننده موظف است که توقف کامل انجام دهد.

حالا اگر خارج از این جزیره عابری بخواهد از خیابان رد شود باید کلی دنبال این خطوط عابر پیاده بگردد؛ چون آنقدر بی توجهی به آنها شده و رنگ و روی آنها رفته که عابر مطمئن نیست اینها خطوط عابر هستند یا نه! اگر هم مطمئن شود و قصد رد شدن داشته باشد باز هم باید مواظب باشد که طعمه بوق‌ها و ناسزاها قرار نگیرد.

همین قوانین رانندگی در این جزیره و آرامشی که در رانندگی به راننده دست می‌دهد باعث می‌شود که شهروندان آنها یا به اصطلاح دقیق‌تر "کیشوندان" و حتی گردشگران موظف به اجرای تک‌تک قوانین حاکم باشند و عادت کردن این سبک از رانندگی، رانندگی مجدد در شهرهای دیگر را سخت می‌کند.

کد خبر 4971262 مرضیه کیان

منبع: مهر

کلیدواژه: قوانین راهنمایی و رانندگی پلیس راهنمایی و رانندگی جریمه رانندگی تخلف رانندگی اتومبیل جزیره کیش کلانشهر تهران شهر تهران تهران پایتخت آلودگی صوتی طبیعت حفاظت از محیط زیست ایران معابر شهری صفحه اول روزنامه ها دکه روزنامه مطبوعات ایران توییتر ایران رادیو مهر ویروس کرونا مجلس شورای اسلامی برجام کارآفرینی مسکن طبیعت زباله المپیک عابر پیاده خطوط عابر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۹۸۷۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پارکابی‌ها در تهران قدیم چه می کردند؟ | پذیرایی از شوفرها با چای مجانی!

همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی:یکی از نخستین شغل هایی که بعد از ورود اتومبیل به تهران رونق گرفت یخ‌فروشی بود. یخ‌فروش‌ها افرادی بودند که معمولا انتهای گاراژها را برای کسب و کارشان انتخاب می کردند و در ۶ ماه ابتدایی سال با فروش‌یخ به مسافران اتوبوس‌های برون‌شهری درآمد کسب می کردند.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

داریوش شهبازی، تهران‌پژوه، شوفری را یکی از پررونق‌ترین مشاغل پایتخت در عهد قاجار و پهلوی اول می‌داند: «مسافرت با اتوبوس در تهران قدیم چندان هم بی‌دردسر نبوده و به همین خاطر شوفرها بابت عبور و مرور در جاده های پرخطر و رانندگی با اتوبوس های دنده‌ای دستمزد کلانی دریافت می کردند. وقتی تازه اتومبیل به خیابان های تهران راه پیدا کرده بود، برخی راننده ها ماهانه بین ۳۰ تا ۴۰ تومان حقوق می گرفتند که با حقوق برخی مقامات لشکری و کشوری برابر بود. ماجرا از این قرار بود که رجال مملکتی مثل وثوق‌الدوله به راحتی از اروپا ماشین وارد می کردند، اما رانندگی بلد نبودند و باید راننده استخدام می کردند. شوفرها یا همان رانندگان اتوبوس هم وضع خوبی داشته اند و حقوق شان کمتر از خلبان ها نبوده است. آنها بابت رانندگی در جاده های ناامن دستمزد خوبی می گرفتند و کافه ها و قهوه‌خانه های بین‌جاده‌ای به رایگان از آنها پذیرایی می کردند. نقل است که برخی شوفرها، علاوه بر وعده ناهار یا شام، با چای و تریاک مجانی پذیرایی می شدند.»

پارکابی یکی دیگر از شغل هایی بود که بعد از پیدایش اتومبیل در تهران رونق گرفت. وظیفه شاگردشوفر این بود که در طول مسیر، سرشان را از پنجره بیرون می کردند و با صدای بلند عابران را به میدان گمرک یا میدان سپه قدیم فرامی‌خواندند تا سوار اتوبوس شوند. شهبازی درباره سایر مشاغلی که در آن برهه رونق گرفت می گوید: «وقتی تعداد سوانح رانندگی در تهران زیاد شد، آرام‌آرام سر و کله افرادی که خودشان را صافکار و نقاش ماشین معرفی می کردند پیدا شد. این افراد داخل گاراژها مشغول به کار می شدند. فروش لوازم یدکی هم در خیابان امیرکبیر رونق گرفت و مکانیک ها مسئولیت تعویض و تعمیر قطعات اتومبیل را بر عهده داشتند.»

با تاسیس تعاونی های مسافربری برون‌شهری در اواخر دهه ۶۰، کسب و کار گاراژدارها از رونق افتاد و بخش قابل اعتنایی از مسافران خود را از دست دادند. آنها در نبرد نابرابر با تعاونی های نوظهور به شیوه های جدید متوسل شدند تا جایگاهشان را از دست ندهند. گاراژدارها که موقعیتشان به خطر افتاده بود، بخشی از فضای داخل گاراژها را به مکانیکی، صافکاری، رنگ‌کاری و ... اختصاص دادند و این گونه بود که این مشاغل در تهران رونق گرفت.

کد خبر 848254 برچسب‌ها تهران قدیم همشهری محله تهران