«میتی» را آورده‌اند و قوم و خویشش مثل ستاره‌های دنباله دار عقبش راه افتاده‌اند. همه ماسک زده‌اند، همه گویا ترسیده‌اند، می‌گویند قربانیان کرونا را اینجا دفن می‌کنند و زنی که میتش روی برانکارد و زیر آفتاب، معطل تدفین است از این حرف و حدیث دلخور است. کرونا اینجا ننگ است، انگ است، کرونایی بودن را در بهشت زهرای تهران مخفی می‌کنند و کسی مردن با کرونا را گردن نمی‌گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایسنا، روزنامه جام جم نوشت: «کبری را شسته‌اند، سحر و فرح بانو و پری را دارند می‌شویند. افراسیاب و ماشاءالله و فرج‌الدین را دارند می‌دهند بیرون. در، انگار اژدهای دو سر است، آدم قورت می‌دهد و آدم پس می‌دهد، کفن پیچ و شق و رق. پشت در اشک است و اضطراب، آن سوی در شستن و مالیدن و کف مال کردن. در باز می‌شود و دنیای مخفی غسالخانه وصل می‌شود به دنیای مرئی، سکوت غسالخانه و تنهایی میت ناگهان تمام می‌شود و جیغ، مرده را دوباره وصل می‌کند به دنیای زنده‌ها. میت انگار می‌دود، عادل، بهزاد، فریده، ربابه؛ رضا را شسته‌اند که ببرند رباط کریم، صدیقه اعزامی به قم است و فاطمه را می‌برند بانه. مسافران آخرت تندتند شسته می‌شوند، روی تخت چرخدار می‌رسند به انتهای سالن تطهیر و می‌روند روی برانکارد و می‌سُرند روی دوش زنده‌ها که ضجه می‌زنند. تا بوده همین بوده، در سالن تطهیر، در آخرین نقطه اتصال اموات به دنیا، واپسین رشته‌های محبت قصد پاره شدن ندارد و دردِ این گسستگی، جیغ می‌شود و جیغ. زن جوان خودش را می‌زند و فریاد می‌کشد. پدر مرده است، دهان و بینی‌اش ولی پشت ماسک مخفی است و بازی غم را نمی‌شود در صورتش دید. دخترها مادرشان را صدا می‌زنند، پوران را که جسدش جمع و جور و نقلی است؛ صداها ولی از پشت ماسک‌ها مخدوش است. نماز میت را همه از پشت ماسک می‌خوانند، اشک‌ها لبه‌های ماسک را خیس می‌کند و لب‌ها پشت ماسک‌ها ریتم گریه می‌گیرد؛ صورت بازماندگان اموات تهرانی این روزها از شر کرونا، نیمه پنهان ماه شده است.
مرگ اگر غلامعلی زیر چند متر متقال نباتی رنگ است ترس ندارد، مرگ اگر سیده زهراست روی برانکاردِ کهنه گورستان چه غمی است، مرگ اگر آمدن به سالن عروجیان، سفر به سالن تطهیر و آخرین حمام عمر و بعد سواره رفتن به قطعات تازه ساز بهشت زهراست چه باک. مرگ ولی فقط اینها نیست، لااقل این روزها نیست. مرگ می‌تواند در ایران کرونا زده مترادف ترس باشد، می‌تواند مجسمه غم باشد، می‌تواند انگ باشد، چماق باشد. قطعه ۳۲۶ بهشت زهرا(س) برهوت است، بی‌درخت، بی‌سایه، با ردیف هولناک قبرهای آماده و بلوک‌های سیمانی که کامیون کامیون خالی‌شان می‌کنند و روی گورها می‌چینند و بعد فرغون فرغون رویش خاک می‌ریزند، خاک نرم، خاکی که انگار الکش کرده‌اند، که با هر خرده نسیمی بلند می‌شود و می‌نشیند روی لباس‌های مشکی عزا. دختر هیکلی است ولی از غم مرگ پدر می‌لرزد، جیغش پشت ماسک خفه می‌شود و لبه‌های ماسک قطرات اشکش را می‌چیند. ماسک کنار می‌رود و او چند قطره‌ای آب می‌نوشد تا جیغ بعدی و ادامه بی‌تابی‌اش در آغوش مردی محرم، مهار شود. سر خاک شلوغ است و اقوام بالای گور شلوغ کرده‌اند. مداح دارد ترکی می‌خواند و گریه می‌گیرد. ماسکِ مداح سریده است زیر چانه ولی صاحبان عزا ماسک را دو دستی چسبیده‌اند؛ همه با ماسک ولی شانه به شانه هم، نزدیک و بی فاصله.
انگ کرونا
«میتی» را آورده‌اند و قوم و خویشش مثل ستاره‌های دنباله دار عقبش راه افتاده‌اند. همه ماسک زده‌اند، همه گویا ترسیده‌اند، می‌گویند قربانیان کرونا را اینجا دفن می‌کنند و زنی که میتش روی برانکارد و زیر آفتاب، معطل تدفین است از این حرف و حدیث دلخور است. کرونا اینجا ننگ است، انگ است، کرونایی بودن را در بهشت زهرای تهران مخفی می‌کنند و کسی مردن با کرونا را گردن نمی‌گیرد.
ماشینی ترمز زده و میتی را پیاده کرده و برانکارد را تحویل دو مرد داده. مسافر دیار باقی سنگین است، زنی سالخورده باید باشد فاطمه نام که زنی جوان با این که پیداست زور بازویی ندارد، حائل تخت روان مرگ را محکم نگه داشته تا سکندری نخورد. مردن و همراه شدن با سه نفر، مردن و این همه تنهایی، مردن و مخفی ماندن علت مرگت؛ اینها آخرین سکانس‌های زندگی فاطمه است که مردمِ آن دور و بر شک ندارند کرونا قاتلش بوده.
بزرگ‌ترین گورستان پایتخت، بهشت زهرایی که آن قدر بزرگ شده که شهری است برای خودش، این روزها داستان زیاد دارد، شاه جمله این داستان هم کرونا و مرگ‌های مرموز و غریبانه‌اش است که مرگ‌های طبیعی را نیز تحت الشعاع قرار داده است.
دوباره باد می‌وزد و خاک به پا می‌کند، زیر سایبان‌های موقت نیز چشم‌ها از بالای لبه‌های ماسک منتظر اموات است، آخرین ایستگاه زندگی در این روزهای کرونایی شلوغ است و رو دربایستی مرگ و واهمه چشم در چشم شدن خیلی‌ها را به تکه‌های برهوتی بهشت زهرا کشانده. اینجا کسی، کسی را بغل نمی‌گیرد و دلداری‌ها بیشتر زبانی است، طرفه این که همه ماسک دارند ولی فاصله فیزیکی تا حد زیادی مخدوش است.
خانواده‌ای دارد آب خنک پخش می‌کند، دیگر خبری از حلوا و خرما نیست و آب تنها چیزی است که باقی مانده. بلندگوی جلویی دارد می‌گوید مردم قطعه را زودتر ترک کنند و بلندگوی پشتی می‌گوید صاحبان عزا هزینه مراسم را خرج امور خیریه کرده‌اند. اینجا در بهشت زهرا کرونا روی همه چیز سایه انداخته است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: کروناویروس روی برانکارد پشت ماسک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۰۲۸۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکسن کرونای آسترازنکا چقدر تهدیدتان می‌کند؟ | اشتباهاتی که مردم را به تزریق این واکسن ترغیب کرد
همشهری آنلاین - مریم سرخوش: بروز عوارض نادر با تزریق واکسن آسترازنکا شامگاه دوشنبه (10 اردیبهشت 1403) مورد تایید شرکت سازنده آن هم قرار گرفت. عوارضی که پیشتر از سوی کشورهای مصرف‌کننده به ویژه اروپایی‌ها مطرح و حتی در کوران واکسیناسیون جهانی علیه پاندمی کرونا، تزریق آن را متوقف هم کرده بودند. حالا شرکت آسترازنکا گفته که این واکسن می‌تواند باعث بروز عوارض نادر جانبی از جمله لختگی خون یا کاهش پلاکت‌های خونی (TTS) شود. آنها گفته‌اند که خطر مرگ ناشی از TTS با ترزیق واکسن آسترازنکا یک در یک میلیون نفر است.
این در حالی است که تقریبا 12درصد واکسن‌های وارداتی به ایران هم آسترازنکا بود، چیزی حدود 25 میلیون دوز، به همین دلیل یک نگرانی جدید از تزریق این واکسن در اذهان عمومی شکل گرفته. نگرانی‌ای که البته به گفته متخصصان تنها در صورت بروز عوارض در همان روزها و هفته‌های ابتدایی تزریق واکسن جدی است اما با گذشت دو سال از زمان تزریق و نبود علائم، دیگر خطری وجود ندارد.
به جز این نگرانی، پیگیری همشهری آنلاین از چند متخصص حوزه واکسن‌ها عیان‌کننده یک وضعیت عجیب دیگر هم هست، اینکه انتشار این خبر باعث شده که بسیاری از دریافت‌کنندگان آسترازنکا، اکنون سایر مشکلات جسمانی‌شان را هم با این واکسن مرتبط بدانند، اما کارشناسان حوزه سلامت می‌گویند که چنین چیزی مورد تایید نیست و در حال حاضر یک عارضه درباره این واکسن مورد تایید قرار گرفته؛ لختگی خون یا کاهش پلاکت‌های خونی. هر چند که فواید تزریق واکسن‌ها نسبت به عوارض آن آنقدر بالاست که در بحران پاندمی‌ها نادیده گرفته می‌شوند. صبج امروز هم بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت در پاسخ به خبرنگاران درباره عوارض واکسن‌های کرونا گفته «واکسن‌ها از روش‌های مختلف تامین شد و از عمده‌ترین واکسن‌ها سینوفارم چینی بود که نزدیک به 155 میلیون دوز در کشور تزریق شد و کم‌عارضه‌ترین هم بود. کمیته واکسن هم عوارض را رصد می‌کند و حداقل ضایعات را در کشور داشتیم.»
اولین مرگ‌های آسترازنکاییموج توقف تزریق واکسن‌های آسترازنکا در اروپا از اسفند 99 آغاز شد، ابتلا نروژ، ایسلند، بلغارستان، اتریش، هلند، دانمارک و ایرلند و پس از آنها، فرانسه، آلمان و بریتانیا، استونیا، لیتوانی، لوکزامبورگ، رومانی و لاتویا دستور توقف واکسیناسیون با این واکسن را دادند.
همان زمان اتریشی‌ها از مرگ یک پرستار به دلیل اختلال انعقاد خون بعد از تزریق آسترازنکا خبر دادند، پس از آن هم مصرف‌کننده دیگری در این کشور دچار آمبولی ریه شد. همزمان در دانمارک هم یک مرگ و بروز خونریزی مغزی در بیمار دیگر ناشی از تزریق واکسن ثبت شد. مرگ‌هایی که به صورت موردی در دیگر کشورها هم گزارش می‌شد و توقف واکسیناسیون با آسترازنکا.
آکادمی علمی استرازنکا البته از همان زمان که بحث عوارض قلبی و مرگ‌های ناشی از ترزیق واکسن آسترازنکا مطرح شد، اعلام کرد خطر مرگ ناشی از TTS (ایجاد لخته خون و کاهش تعداد پلاکت‌های خون) یک در یک میلیون نفر است و خطر ریسک ابتلا به TTS هم در کل جهان کمتر از 30 در یک میلیون نفر.
این در حالی است که تا پاییز 1402 و بر اساس آمارهای جهانی ۱۳ میلیارد و ۲۷۰ میلیون و ۱۷۰ هزار و ۳۳۲ واکسن کرونا در کشورهای مختلف تزریق شده که بخش زیادی از آنها را سینوفارم چین و رتبه دوم هم به آسترازنکا تعلق دارد. البته آسترازنکا رتبه‌دار توزیع واکسن در کشورهای مختلف (185 کشور) است و پس از آن فایزر، مدرنا، جانسون‌جانسون و سینوفارم قرار دارند.
هشدار تزریق واکسن در ایراندر ایران هم در ماه‌های نخست شروع واکسیناسیون و ارزیابی‌های اولیه توصیه‌هایی به عدم تزریق واکسن آسترازنکا برای گروه‌های سنی خاص -افراد زیر 40 تا 50 سال به ویژه زنان مطرح شد. البته که با توجه به واردات قابل توجه واکسن چینی (سینوفارم) و بدقولی سازمان جهانی بهداشت در اعطای واکسن‌های سبد کووکس (عمده آنها واکسن آسترازنکا بود) به ایران باعث شد که نزدیک به 70 درصد مردم ایران واکسن چینی را تزریق کنند و آسترازنکا در رتبه دوم قرار بگیرد.
کیانوش جهانپور، سخنگوی سابق وزارت بهداشت در این باره به همشهری توضیح بیشتری می‌دهد و می‌گوید: شرکت آسترازنکا به بروز عوارض نادر جانبی از جمله لختگی خون یا کاهش پلاکت‌های خونی با تزریق این واکسن اشاره کرده که مساله جدیدی هم نیست. این موضوع در ماه‌های نخست شروع واکسیناسیون و ارزیابی‌های اولیه در برخی افراد به ویژه در گروه‌های سنی و جنسیتی خاص مطرح شد.
او ادامه می‌دهد: اساسا مجوز تلقیح این واکسن و سایر واکسن‌های کرونا در بدو امر تا ماه‌ها چه در بریتانیا چه اروپا و آمریکا، حتی سایر کشورها مجوز مصرف اضطراری بود که شرایط خود را دارد. همان زمان هم کمیته ملی وقت واکسیناسیون علیه کووید19 در ایران هشدارهایی به ویژه برای افراد زیر 40 سال را مطرح کرد. چون واکسن آسترازنکا به دلیل همین عوارض ولو نادر در همان ماه‌های نخست در کشورهای اروپایی نیز با فراز و نشیب‌هایی روبرو شد و در بسباری از کشورها برای گروه‌های سنی زیر 40 بعضا 50 سال هشدار داده شده بود.
آثار یک سیاست اشتباهجهانپور در این باره به یک سیاست‌گذاری اشتباه هم اشاره می‌کند و می‌گوید: فضای غبارآلود رسانه‌ای و تلاش برخی افراد برای وارونه‌نمایی موضوع، برخی سوء‌برداشت‌ها را در پی داشت. چنان که حتی برخی افراد را به سمت تزریق این واکسن در کشورهای همجوار با صرف هزینه بالا کشاند. از سوی دیگر برخی افراد برای اینکه آسترازنکا تقریبا در فهرست مورد تایید اغلب کشورها برای مسافرت قرار داشت، حتی در گروه‌های سنی زیر 50 یا 40 سال داوطلبانه و مصرانه مبادرت به تهیه این واکسن و تلقیح آن کردند.
او درباره میزان تزریق این واکسن در کشور هم بیان می‌کند: حدود 10درصد واکسن‌های تزریق شده در کشور به آسترازنکا تعلق داشت. مبدا این واکسن شرکت آسترازنکا در بریتانیا بود و به نوعی ابتدا تحت عنوان آکسفورد-آسترازنکا مشهور بود. در کشورهای مختلف بیش از یک میلیارد دوز از این واکسن تولید و ترزیق شده. کشورهای اروپای شرقی و جنوبی حتی جنوب شرقی آسیا هم این واکسن تولید کرده‌اند. سهمیه ایران از کووکس هم عمدتا آسترازنکا بود که محموله‌های آن از ایتالیا و مجارستان و ژاپن و کره‌جنوبی وارد ایران شد.
فواید واکسن‌ها را نمی‌توان نادیده گرفتاین پزشک تاکید می‌کند: نباید از نظر دور داشت که هر واکسنی می‌تواند، عوارضی جانبی داشته باشد اما در عین حال باید بپذیریم، همین واکسن‌ها بسیاری از اپیدمی‌های مزمن را نابود کرده‌اند، این عوارض نه چندان شایع، خاص این واکسن نبوده چنانکه در مورد واکسن آمریکایی جانسون و جانسون هم بروز عوارض بیشتری مطرح شد و این واکسن عملا در خود ایالات متحده محدود و متوقف شد. تبعا مجوز مصرف اضطراری در شرایط خاص و اضطراری پاندمی و همه‌گیری کرونا صادر شده و این قابل قیاس با وضعیت عادی یا مطالعات پسینی در مورد یک واکسن نیست.
جهانپور با بیان این که مقایسه میزان حفاظت ایجاد شده از این واکسن‌ها با عوارض احتمالی آن همچنان برای استفاده از این واکسن‌ها ولو مشروط، گریزناپذیر است و باید آن را با اطلاعات و یافته‌های آن زمان باید سنجید، ادامه می‌دهد: اما همین اطلاعات هم حکایت از آن داشت و دارد که اولا واکسن آسترازنکا و جانسون و جانسون به ویژه برای گروه‌های سنی زیر 40 سال پرعارضه‌تر از واکسن‌های ایرانی ارزیابی می‌شدند، چنانکه شواهد و یافته‌های بعدی واکسیناسیون با این واکسن و واکسن‌های ایرانی مانند کووایران برکت، پاستوکووک، فخرا، اسپایکوژن و... که با فناوری‌های متفاوتی تهیه شده بودند نشان از آن داشت و دارد که واکسن‌های ایرانی به مراتب کم عارضه‌تر و چه بسا با قبلیت مصون‌سازی بالاتری بودند.
او البته تاکید می‌کند که هنوز هم واکسن آسترازنکا به رغم عوارض جانبی نادر آن یکی از موثرترین واکسن‌ها در محافظت از جان میلیون‌ها نفر به‌شمار می‌رود و با توجه به گستره تولید و توزیع انبوه آن در 5قاره نقش موثری در مهار همه‌گیری کرونا در بسیاری از کشورها داشته است.
جهانپور به یک نکته دیگر درباره بروز نگرانی در تزریق‌کنندگان این واکسن‌ها هم اشاره می‌کند و می‌گوید: عمده عوارض نادر آسترازنکا محدود به ساعات، روزها و هفته‌های نزدیک به تلقیح بروز کرده و تقریبا برای عموم افرادی که دچار عوارض احتمالی نشده‌اند بعد از ماه‌ها و نزدیک دو سال از زمان تزریق جای نگرانی وجود ندارد. اگر کسی این واکسن را ترزیق کرده و طی ماه‌های گذشته عوارضی نداشته، انتظار بروز عوارض خاص نمی‌رود. معدود موارد عوارض که در ایران به ویژه در جوانان مشاهده شده هم مانع از آن نیست که کماکان این واکسن را واکسنی موفق در پیشگیری از کرونا و مقابله با کوید19 ندانیم.
البته به گفته این پزشک در حال حاضر واکسن‌های مؤثر، بروزرسانی شده و با عوارض کمتری مثل برکت پلاس در ایران داریم که می‌تواند رافع ایمن‌تر و مؤثرتری برای مشکلات بعدی و احتمالی ناشی از سویه‌های جدید کرونا داشته باشد. در عین اینکه باید این روند بروزرسانی و حمایت از استمرار توسعه و تحقیق واکسن‌های ایرانی کرونا حمایت شود و ادامه داشته باشد.
او درباره این که گفته می‌شود، برخی کشورها این واکسن را برای مردم خودشان استفاده نکردند و به ایران هدیه دادند هم می‌گوید: به هیچ عنوان درست نیست، آسترازنکا بعد از سینوفارم چین، دومین واکسنی بود که در بسیاری از کشورها تولید و مصرف شد. سایت‌های متعدد تولید این واکسن در کشورهای مختلف وجود داشت، از جمله ژاپن، کره جنوبی و حتی هند. در اروپا هم علاوه بر بریتانیا در کشورهایی از جمله ایتالیا، مجارستان و آلمان هم تولید این واکسن صورت گرفت. در آمریکای شمالی و لاتین هم به شدت مورد استفاده بود و آمار تزریق آن در هند هم بالا بود.
بیشتر بخوانید
حالا وقت پاسخ به ابهامات کروناست سکته‌های مغزی و قلبی این روزها به واکسن‌های کرونا ربط دارد؟ حذف ۲ واکسن کرونا در ایران خداحافظی با آسترازنکا در ایران کد خبر 848793 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها واکسن آسترازنکا خبر مهم كرونا در ايران سازمان جهانی بهداشت واکسن کرونا
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد