آقای هاشمی گفت جام زهر از افتخارات من و آقای روحانی بود تا جنگ تمام شود
تاریخ انتشار: ۲۷ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۵۶۸۰۰
غضنفری گفت: خود آقای هاشمی در صحبتی که تابستان سال ۹۵ دارند چند ماه قبل از فوت، درباره این موضوع میگوید «اینکه گفته میشود جام زهر، این جزو افتخارات من و آقای روحانی است. این کار را کردیم برای اینکه جنگ تمام شود».
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دیارآفتاب؛ قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت یکی از قطعنامههای شورای امنیت است که در ۲۹ تیر ۱۳۶۶، برای پایان دادن به جنگ تحمیلی عراق علیه ایران صادر شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پذیرش قطعنامه ۵۹۸ هرچند به معنای پذیرش آتشبس از سوی ایران بود، ولی عراق به حملات خود ادامه داد و مجدداً داخل خاک ایران شد تا نقاط مهمی ازجمله خرمشهر را به دست بیاورد تا با وضع بهتری در مذاکرات حضور داشته باشد، اما موفقیتی به دست نیاورد و نهایتاً جنگ در ۲۹ مرداد ۱۳۶۷ پایان یافت.
حضرت امام خمینی (ره) در ۲۹ تیر ۱۳۶۷ با انتشار پیامی در سالروز کشتار زائران ایرانی در مکه و درباره پذیرش قطعنامه از آن به «نوشیدن جام زهر» تعبیر کردند و فرمودند: «...در مورد قبول قطعنامه که حقیقتاً مسئله بسیار تلخ و ناگواری برای همه و خصوصاً برای من بود، این است که من تا چند روز قبل معتقد به همان شیوه دفاع و مواضع اعلامشده در جنگ بودم و مصلحت نظام و کشور و انقلاب را در اجرای آن میدیدم ولی بهواسطه حوادث و عواملی که از ذکر آن فعلاً خودداری میکنم و به امید خداوند در آینده روشن خواهد شد و با توجه به نظر تمامی کارشناسان سیاسی و نظامی سطح بالای کشور - که من به تعهد و دلسوزی و صداقت آنان اعتماد دارم - با قبول قطعنامه و آتشبس موافقت نمودم و در مقطع کنونی آن را به مصلحت انقلاب و نظام میدانم و خدا میداند که اگر نبود انگیزهای که همه ما و عزت و اعتبار ما باید در مسیر مصلحت اسلام و مسلمین قربانی شود، هرگز راضی به این عمل نمیبودم و مرگ و شهادت برایم گواراتر بود، اما چاره چیست؟ همه باید به رضایت حقتعالی گردن نهیم...»
رهبر معظم انقلاب نیز در ۱۴ خرداد سال ۷۵ در رابطه با علت پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط امام (ره) میفرمایند: «قطعنامه را هم که امام قبول کرد، به خاطر این فشارها نبود. قبول قطعنامه از طرف امام، به خاطر فهرست مشکلاتی بود که مسئولین آن روزِ امورِ اقتصادی کشورْ مقابلِ رویِ او گذاشتند و نشان دادند که کشور نمیکِشد و نمیتواند جنگ را با اینهمه هزینه، ادامه دهد. امام مجبور شد و قطعنامه را پذیرفت. پذیرش قطعنامه، به خاطر ترس نبود؛ به خاطر هجوم دشمن نبود؛ به خاطر تهدید آمریکا نبود؛ به خاطر این نبود که آمریکا ممکن است در امر جنگ دخالت کند.»
اما در رابطه با موضوع پذیرش قطعنامه باگذشت سالها از پایان جنگ تحمیلی و با توجه به اینکه حضرت امام (ره) در پیام قطعنامه از این موضوع به نوشیدن «جام زهر» تعبیر میکنند و تأکیددارند که عوامل آن در آینده روشن خواهد شد همواره سؤالاتی پیرامون آن مطرح بوده است.
قطعنامههای سازمان ملل متجاوز را معرفی نمیکردند
کامران غضنفری کارشناس مسائل سیاسی، روزنامه نگار و نویسنده کتاب «راز قطعنامه»در گفتگو با دیار آفتاب ضمن بازخوانی علتهای مقاومت ایران در برابر پذیرش قطعنامههای یکجانبه سازمان ملل گفت: قطعنامههای سازمان ملل در رابطه با جنگ ایران و عراق بیشتر ناظر به برقراری آتشبس بود و معمولاً برای چیزی در آنها لحاظ نشده بود و جمهوری اسلامی هم آنها را نمیپذیرفت چون شرایط صلح مشخص نبود و پیشبینیهای لازم نشده بود.
وی ادامه داد: قطعنامه ۵۹۸ هم که ۲۹ تیر سال ۶۶ در شورای امنیت سازمان ملل به تصویب رسید و ادعا میشد که شرایط ایران در آن لحاظ شده است چنین نبود. علیرغم اینکه برخی افراد بعدها ادعا کردند سازمان ملل خواستههای جمهوری اسلامی را در آن لحاظ کرده است، مثل آقای هاشمی رفسنجانی یا بعضاً آقای ولایتی و رضایی که البته این ادعا صحت نداشت.
غضنفری تصریح کرد: به دلیل اینکه قطعنامههای سازمان ملل متجاوز را معرفی نمیکردند همواره از قبول آنها امتناع میکردیم و در قطعنامه ۵۹۸ هم قبل از پذیرش مشخص نیست کشور تجاوزکننده و آغازگر جنگ کیست و صدام بهعنوان شرع کننده اعلامنشده است و شرط دوم ما که غرامت و جبران خسارات بود این هم در قطعنامه لحاظ نشده بود و فقط گفته شد که هیئتی با حضور در دو کشور بررسی میکند که چه مقدار خسارت واردشده است و بعد سازمان ملل با تشکیل یک صندوق به دو کشور برای بازسازی کمک خواهد کرد، چیزی که دو کشور را به یکچشم نگاه میکند و تضمینی ندارد کما اینکه این صندوق اساساً هیچگاه تشکیل هم نشد.
حتی در قطعنامه ۵۹۸ ضمانتی برای پایان جنگ وجود نداشت
نویسنده کتاب «راز قطعنامه» با بیان اینکه جمهوری اسلامی میگفت چه ضمانتی وجود دارد که اگر ما قطعنامه را بپذیریم چند وقت بعد صدام دوباره تجاوز نکند افزود: چنین تضمینی هم در ۵۹۸ وجود نداشت و بعد از آنهم دیدیم که ۲۷ تیر ۶۷ وقتی جمهوری اسلامی رسماً قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت سه روز بعد صدام دوباره از جنوب و غرب به ما حمله کرد یعنی همان پیشبینی که حضرت امام (ره) داشتند به وقوع پیوست چون ایشان میگفتند که اگر ما قطعنامه را بپذیریم صدام این را حمل بر ضعف ما میکند و مجدد حمله میکند ولی آقای هاشمی رفسنجانی میگفت که اینچنین نخواهد شد که تحلیل آقای هاشمی غلط بود.
وی اظهار کرد: حضرت امام در پیامی که به پیام پذیرش قطعنامه معروف شد در ۲۹ تیر سال ۶۷ چند بار از تعبیر «جام زهر» استفاده میکنند یعنی اینکه امام اصلاً راضی به پذیرش این قطعنامه نبوده است و این جام زهر را عدهای به اما تحمیل کردند و بعدها مشخص شد اینها چه کسانی بودند علیرغم اینکه سالها انکار میکردند، خود آقای هاشمی در صحبتی که تابستان سال ۹۵ دارند چند ماه قبل از فوت درباره این موضوع میگوید: «اینکه گفته میشود جام زهر، این جزو افتخارات من و آقای روحانی است. این کار را کردیم برای اینکه جنگ تمام شود.»
غضنفری در ادامه گفت: البته در سال ۶۷ نخستوزیر وقت میرحسین موسوی، وزیر وقت ارشاد محمد خاتمی، فرمانده وقت سپاه محسن رضایی و ظهیر نژاد رئیس ستاد ارتش و روغنی زنجانی وزیر برنامه بودجه از جمله کسانی که در آن زمان مسئولیت داشتند و آقای هاشمی اینها را هم همراه میکند تا امام مجبور به پذیرش قطعنامه باشد.
وی با اشاره به جلسهی ۲۳ تیر سال ۶۷ برخی مسئولین در محضر امام افزود: آقای هاشمی به غیر از اینکه نامههایی از افراد مذکور جلوی امام میگذارد در کنار آن موقعیت را ضعیف جلوه میدهند و بهواقع شرایط را بهگونهای فراهم می کنند که امام راهی جز سر کشیدن جام زهر نداشته باشند.
امام بعد از پذیرش قطعنامه از مواضع انقلابی خود عدول نکرد
این کارشناس مسائل سیاسی اظهار داشت: امام بعد از پذیرش قطعنامه نهتنها از مواضع انقلابی خود عدول نمیکند بلکه به تعبیری میتوان گفت امام روحیهی انقلابیتر و صریحتری هم از خود بروز دادند مثلاً در ماجرای نوشتن نامه برای گورباچف در دیماه سال ۶۷ که تقریباً ۶ ماه بعد از پذیرش قطعنامه است امام در آن پیام به شوروی که در کنار آمریکا ابرقدرت آن زمان است تذکر میدهد که منبعد باید کمونیسم را در موزههای تاریخ جستجو کرد و صدای خرد شدن استخوانهای کمونیسم به گوش میرسد.
غضنفری تصریح کرد: امام این روحیه را دارد که قاطعانه میگوید یکی از این دو ابرقدرت دنیا بهزودی دچار فروپاشی خواهد شد و از بین خواهد رفت و درباره آمریکا نیز میفرمایند که به سرنوشت مشابهی دچار خواهد شد و این همان روحیه سازشناپذیری امام است.
وی به موضوع کنار گذاشتن آیت الله منتظری از قائممقامی رهبری اشاره کرد و افزود: در بحث آقای منتظری در ۶ فروردین سال ۶۸ امام بههیچعنوان با کسی سازش نمیکند، منتظری که خیلی موردعلاقهی امام بود وقتی امام انحرافی میبیند که برای انقلاب خطرناک خواهد بود با قاطعیت برخورد میکند و باکسی تعارفی ندارد.
وی ادامه داد: اما اینکه امامی که این روحیه انقلابی را دارد چگونه در رابطه با قطعنامه به تعبیر خود ایشان تن به سر کشیدن جام زهر میدهد. این مسئله برمیگردد به همان بحث تحمیل قرارداد صلح به امام حسن مجتبی (ع) که امام در پیام قطعنامه نیز در تحلیل این ماجرا میفرمایند: «صلح امام حسن (ع) آنهم صلح تحمیلی بود برای اینکه دوستان و یاران خائنی که دور ایشان جمع شده بودند کاری کردند که او نتواند خلافش بکند و صلح کرد و آنهم صلح تحمیلی بود» پس امام راحل بهصراحت میگوید برخی افراد که دور ایشان بودند موجب شدند تا امام حسن (ع) راهی جز صلح با معاویه نداشته باشد و همین موضوع برای خود امام خمینی (ره) پیش آمد و ایشان را وادار به نوشیدن جام زهر کردند.
برخی می خواستند «جام زهر» را به رهبری بنوشانند
غضنفری با بیان اینکه همین آقایانی که جام زهر را به امام دادند بنا داشتند سال ۸۸ همین کار را با مقام معظم رهبری بکنند، تصریح کرد: در سال ۸۸ آمدند تا این اتفاق را به شیوه دیگری رقم بزنند که به لطف خدا نقشه و توطئه آنها نگرفت، گردانندگان فتنه ۸۸ اکثراً همان کسانی بودند که جام زهر را در تیر ۶۷ به امام تحمیل کردند و همانها در سال ۸۸ صحنهگردان و برنامهریزهای اصلی فتنه بودند والان هم در سالهای اخیر همان طیف همواره به دنبال این هستند که با لطایفالحیلی رهبری نظام را وادار به سر کشیدن جام زهر کنند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در برجام هم آمدند این کار را تا حدی پیش ببرند اما به نتیجهای که تسلیم کشور به آمریکا بود دست پیدا نکردند و با برجام دو و سه به دنبال تسلیم کردن کشور هستند و هنوز هم دست برنداشتهاند اما رهبری نظام جلوی آنها ایستاده است و توطئه آنها نتیجه نداد و مردم ما هوشیار هستند و فریب این افراد را نخواهد خورد.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: پذیرش قطعنامه جمهوری اسلامی قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل آقای هاشمی حضرت امام خواهد شد جام زهر ۲۹ تیر سال ۶۷
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۵۶۸۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امام جعفر صادق(ع) بر تمام امت اسلامی حق دارند
ماموستا سیدمصطفی خاتمی امام جمعه اشنویه در گفتوگو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب با تأکید بر عمل به سیره حضرت صادق(ع) در هماهنگی مذاهب اسلامی در امور وحدت آفرین، اظهار داشت: حضرت امام جعفر صادق علیه السلام یکی از بزرگان آل نبی است که همواره به وحدت و هماهنگی امت اسلامی توصیه کرده اند.
ماموستا خاتمی، افزود: ایشان در زمانی که در مدینه منوره حضور داشتند، مردم از اقصی نقاط به حضور ایشان شرفیاب می شدند و بعد از شهادت ایشان امام مالک رهبر مذهب مالکی ها در مدینه منوره امورات مردم را به عهده داشت.
وی تصریح کرد: پیروان امام مالک از او سؤال کردند که شما امام جعفر صادق علیه السلام را چگونه می شناسید؟ امام مالک گفت: "ما رأت عین ولا سمعت اذن ولا خطر على قلب بشر افضل من جعفر بن محمّد الصادق علماً وعبادة وورعاً زهداو عملا" هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر هیچ قلبی، برتر از محمد بن جعفر از نظر علم و زهد و ورع خطور نکرده است.
این عالم اهل سنت، عنوان کرد: امام ابوحنیفه در محضر ایشان تلمذ کرده است. از پیروان ایشان سؤال کردم که جمله "لو لا السنتان لهلک النعمان" صحیح است که آن را تایید نمودند.
وی در پایان تأکید کرد: امام ابوحنیفه فرمود: اگر دوسال تلمذ من در محضر امام صادق نبود، نعمان هلاک میشد. در پایان باید متذکر شوم که اکثر علومی که به شیعه و سنی رسیده است از پیامبر(ص) و خاندان پیامبر اکرم و امام جعفر صادق علیه السلام است.
انتهای پیام/