Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  درگیری چندین دهه‌ای در لیبی که در سال ۲۰۱۱ و در پی خیزش مردمی برای سرنگونی رژیم «معمر قذافی» وارد دوره‌ای متفاوت شد، همچنان ادامه دارد و چشم انداز دستیابی به توافق سیاسی در لیبی اکنون مانند همیشه تاریک به نظر می‌رسد.

جنگ لیبی نمونه‌ای کلاسیک از تمایل نظم نوین جهانی به ترجیح هرج و مرج بر وجود دولتی است که در پی خواسته‌ها و تمایلات خود و تلاش برای حفظ یا کسب هژمونی منطقه‌ای باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیشتربخوانید

حمله پهپادی ترکیه به تاسیسات تامین آب منطقه الشویرف لیبی

آنچه که بر وخامت این تمایل نامشروع قدرت‌های خارجی می‌افزاید، منابع نفتی لیبی به عنوان چهارمین کشور بزرگ قاره آفریقاست؛ پس تلاش‌ها برای تناورتر کردن نهال اختلاف‌های سیاسی و فرقه‌ای در بین نخبگان سیاسی و حاکم دوران پس از «قذافی» و پاشیدن بذر‌های جدید تجزیه و تقسیم تشدید می‌شوند.

مدعیان داخلی قدرت در لیبی کدامند؟

عمده‌ترین مدعیان قدرت در لیبی و دو طرف اصلی داخلی این جنگ عبارتند از «دولت وفاق ملی لیبی»، به ریاست «فائزالسراج» تحت حمایت سازمان ملل و «ارتش ملی لیبی» به هدایت «خلیفه حفتر».

«طرابلس»، پایتخت لیبی اکنون در کنترل دولت وفاق قرار دارد و بخش‌های شرقی این کشور نفت خیز نیز تحت کنترل نیرو‌های حفتر استغ البته باید توجه داشت که بخش‌های جنوبی این کشور نیز در کنترل قبایل ساکن در این مناطق است.

درگیری میان این دو قدرت مدعی از سال ۲۰۱۴ در پی اختلاف نظر در مورد درآمد‌های نفتی بالا گرفت، اما آنچه لیبی را وارد بحرانی بی پایان کرد، تصمیم حفتر برای تصرف طرابلس در اوایل سال ۲۰۱۹ بود؛ این درگیری اندک اندک، چون گلوله‌ای برفی پیش رفته و سبب شده طرف‌های خارجی درگیر در منازعه لیبی از پشت پرده تعارف‌ها و ملاحظات سیاسی خارج شده و حضور خود را علنی کنند.

چه کشور‌هایی در جنگ لیبی حضور دارند؟

«فرانسه»، «ترکیه»، «مصر»، «عربستان»، «روسیه»، «امارات»، «قطر» و «ایتالیا» از جمله بازیگران اصلی در منازعه لیبی هستند که سبب حضور حدود ۷ میلیون نیروی خارجی در این کشور شده اند.

پیامد‌های جنگ لیبی برای مردم این کشور چیست؟

جنگ درازمدت در لیبی که از سال ۲۰۱۱ وارد مرحله‌ای گسترده‌تر و خونبارتر شده، نگرانی‌های زیادی را برای سازمان‌ها و نهاد‌های بشردوستانه ایجاد کرده است.

علاوه بر هزاران لیبیایی که سالانه جان خود را بر اثر درگیری نظامی در این کشور از دست می‌دهند، صد‌ها نفر از مردم لیبی در هنگام فرار از این معرکه در مسیر رسیدن به اروپا می‌میرند؛ هزاران نفر از مردم این کشور تاکنون آواره شده اند و کشف گور‌های دسته جمعی در لیبی به روندی معمول مبدل شده است.

اقتصاد لیبی که دارای بزرگ‌ترین ذخایر نفتی آفریقاست، بر اثر این جنگ نابود شده و فقر در این کشور بیداد می‌کند.

روند صلح جنگ لیبی چگونه پیش می‌رود؟

نخستین گام در این زمینه با توافق ۲۰۱۵ تحت نظارت سازمان ملل در لیبی برداشته شد؛ با وجود گذشت ۵ سال از زمان اولین توافقنامه، مذاکرات صلح به ابتکار کشور‌های مختلف برای پایان دادن به خصومت‌ها بی نتیجه تمام می‌شوند که آخرین نمونه آن کنفرانس «برلین» با برنامه‌هایی برای صلح، کنترل صادرات تسلیحات، آتش بس و از سرگیری مذاکران اخلی لیبی بود. گذشته از مولفه‌های لیبیایی منجر به شکست این مذاکرات، نباید از جاه طلبی طرفین حاضر در این کنفرانس‌ها و حتی برگزارکنندگان این دست مذاکرات غفلت کرد؛ کما اینکه اندکی پس از پایان این مذاکرات، انتشار حجم فروش سلاح به طرفین درگیری در لیبی توسط آلمان جنجالی شد.

به نظر می‌رسد احتمال موفقیت مذاکرات آتی در صورت تغییر نکردن شرایط پیشین، بسیار اندک و چیزی نزدیک به صفر باشد.

شاید یکی از مهم‌ترین مشکلات لیبی را باید نبود گروه‌ها و نیرو‌های سیاسی دانست که نقش مهمی در شکل دادن به روند تحولات در یک کشور دارند.

ساختار قبیله‌ای این کشور و پیشینه مخالفت با شکل گیری چنین جریان هایی، اساسا لیبی را از داشتن عاملی موثر در جهت دادن به رویداد‌ها و متمرکز کردن بحث‌ها و مذاکرات در عرصه داخلی محروم کرده است.

از این رو، درگیری در لیبی در نهایت به خواسته و برنامه‌های دو طرف درگیری در لیبی که منافع خود را فراتر از منافع مردم می‌بینند و برای جلب حمایت بازیگران خارجی یا برقراری توازن میان قدرت‌های رقیب در جهت رسیدن به خواسته‌های خود استفاده می‌کنند، محدود می‌شود که در نهایت به شکل یارگیری خارجی خود را نمایان می‌کند.

موضع گیری متناقض آمریکا و لفاظی‌های آن بر پیچیدگی بحران و درگیری در لیبی افزوده است، البته نباید از اختلاف‌های داخلی طرف‌های خارجی درگیر در این جنگ که نقش مهمی در گستردگی و طولانی شدن درگیری‌ها دارند، غافل شد.

لیبی در میانه جنگ در حالی با بحران شیوع «کرونا» مواجه می‌شود که زیرساخت‌های این کشور بر اثر جنگ فروپاشیده اند؛ همه این مسائل، این کشور غنی از منابع هیدروکربنی را به گورستانی مبدل کرده که هنوز جای خالی برای قربانیان دارد و مدعیان قدرت در آن همچنان بر عملیات نظامی اصرار داشته و در مسیر‌های دیپلماتیک را می‌بندند.

منبع: میزان

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: لیبی تحولات منطقه تحولات لیبی درگیری در لیبی جنگ لیبی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۵۸۲۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۷ نفر برای ریاست مجلس رقابت می‌کنند/ سهم مستقلین در مجلس دوازدهم

«غلامرضا نوری قزلجه» در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، با اشاره به آرایش سیاسی مجلس دوازدهم، اظهار کرد: در مجلس آینده حتماً فراکسیونی تحت عنوان فراکسیون «مستقلین» خواهیم داشت؛ البته مستقلین نام پیش‌فرض و آن چیزی است که طی چند سال اخیر در ادبیات سیاسی ما مطرح شده، اما اعضا هر اسم دیگری را برای این فراکسیون انتخاب کنند، همان خواهد شد.

وی ادامه داد: رایزنی‌های اولیه بین منتخبان مجلس دوازدهم اعم از نمایندگان ادوار، نمایندگان فعلی و نمایندگان جدید انجام و قرار بر این شده است که افرادی با مشی اصلاح‌طلبی، میان‌رو و همچنین اصولگرایان معتدل و مستقل همگی در یک فراکسیون سیاسی تحت عنوان «مستقلین» یا هر نام دیگری که اعضا درباره آن به توافق برسند، باشیم.

رئیس فراکسیون مستقلین مجلس تصریح کرد: بدون احتساب افرادی که در دور دوم انتخابات به مجلس دوازدهم راه می‌یابند، فعلاً حدود ۸۰ نفر از افرادی که به مجلس دوازدهم راه یافته‌اند، مشی سیاسی مستقل یا میانه‌رو دارند. امیدوارم نتایج در دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم به گونه‌ای باشد که تعداد نمایندگان مستقل مجلس دوازدهم به ۱۰۰ نفر برسد.

نماینده مردم بستان‌آباد در مجلس دوازدهم درباره آرایش سیاسی احتمالی اصولگرایان در مجلس آینده، گفت: در مجلس یازدهم یک فراکسیون تحت عنوان فراکسیون «اکثریت» یا فراکسیون «انقلاب اسلامی» داشتیم که در نیمه دوم مجلس یازدهم تا حدودی به اختلاف برخوردند.

نوری قزلجه تصریح کرد: آنطور که زمزمه آن به گوش می‌رسد و بر اساس کاندیداهایی که برای ریاست مجلس آینده مطرح هستند، به احتمال بسیار زیاد اصولگرایان مجلس دوازدهم «یک فراکسیون سیاسی» نخواهند داشت و پیش‌بینی می‌کنم دو یا حتی ۳ فراکسیون سیاسی داشته باشند.

منتخب مجلس دوازدهم درباره رئیس احتمالی مجلس دوازدهم، گفت: افراد میانه‌رو و مستقل مجلس آینده، این موضوع را منوط به شکل‌گیری فراکسیون کرده‌اند و در اولین مجمع فراکسیون به دنبال آن هستیم که این موضوع را مطرح کنیم. البته برای پست‌ها و ارکان دیگر مجلس و اعضای هیأت‌رییسه هم بحث و تبادل نظر خواهیم داشت.

وی ادامه داد: گزینه ما برای ریاست مجلس به این موضوع بستگی دارد که ببینیم تعامل فراکسیون‌های روبرو چگونه خواهد بود و آیا آنان با هم متحد می‌شوند یا آنکه اصولگرایان تعدد فراکسیونی پیدا می‌کنند. به هر صورت در اولین مجمعی که قبل از انتخابات هیأت‌رییسه برگزار خواهیم کرد، حتماً بنا داریم این موضوعات را مطرح کنیم.

رئیس فراکسیون مستقلین مجلس درباره گزینه‌های که برای ریاست مجلس دوازدهم مطرح هستند، گفت: افراد زیادی مطرح هستند و بنده نمی‌خواهم اسم ببرم؛ در واقع افرادی برای ریاست مجلس مطرح هستند که یا خودشان با ما صحبت کردند یا از طرف آنان کسانی با ما صحبت کردند یا در رسانه‌ها شنیدیم؛ حدود ۶ یا ۷ نفر برای ریاست مجلس دوازدهم فعال هستند.

نوری قزلجه تاکید کرد: قطعاً هیچیک از این گزینه‌ها الان نمی‌توانند به طور قطع خود را رئیس مجلس آینده بدانند؛ در واقع هیچیک نمی‌توانند با ضریب اطمینان و احتمال بالا بگویند که رئیس مجلس دوازدهم می‌شوند.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا گزینه‌های ریاست مجلس دوازدهم برای کسب این کرسی شانس برابر دارند، گفت: خیر؛ شانس این افراد متفاوت است اما اینکه بگوییم یکی از این افراد، شانس قطعی یا احتمال بیشتری برای ریاست مجلس دارد، این‌گونه هم نیست؛ این موضوع یک مقدار پیچیده است.

نماینده مردم بستان‌آباد در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: نمایندگان مردم در انتخاب رئیس مجلس حتماً بازخوردهایی را که از انتخابات گرفتند، باید لحاظ کنند و باید علی‌القاعده نظرات افکار عمومی و وضعیت آرای انتخابات در این موضوع دخیل باشد و مجلس نباید بدون توجه به این موارد تصمیم بگیرد.

نوری قزلجه تصریح کرد: بر این اساس، بحث هیأت‌رییسه به خصوص رئیس مجلس یک موضوع پیچیده و چالشی خواهد بود و رقابت‌ها برای آن هم جدی خواهد بود.

کد خبر 6093069 زهرا علیدادی

دیگر خبرها

  • چرا کشوری مثل مصر سریال «حشاشین» را ساخت؟
  • چرا کشوری مثل مصر سریال "حشاشین" را ساخت؟
  • چرا کشوری مثل مصر سریال حشاشین را ساخت؟
  • درگیری مرگبار نیروهای نظامی فلسطینی؛ فرمانده سرایا القدس ترور شد +تصویر
  • ۷ نفر برای ریاست مجلس رقابت می‌کنند
  • اولویت اصلی مجلس دوازدهم مدیریت بحران گرانی باشد
  • ۷ نفر برای ریاست مجلس رقابت می‌کنند/ سهم مستقلین در مجلس دوازدهم
  • کشته شدن فرمانده نظامی سرایا القدس در درگیری با تشکیلات خودگردان (+عکس)
  • درگیری مرگبار ۲ دانش آموز در شوش
  • درگیری پلیس با معترضان به قانون ماموران خارجی در تفلیس