چرا باید فیلم اکشن تماشا کنیم؟ این سوالی است که منتقدان جدی سینما از هواداران این ژانر می‌پرسند. واقعیت این است که بیشتر فیلم‌های اکشن نه تنها مفاهیم خاصی را منتقل نمی‌کنند بلکه حتی داستان و فیلم‌نامه خوبی هم ندارند. بنابراین طبیعی به نظر می‌رسد که عاشقان واقعی سینما دل خوشی از این ژانر نداشته باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما ضعف‌های بی‌شمار فیلم‌های اکشن به معنای پیدانکردن عناوین شاهکار در دنیای بزرگ آن نیست.
با آغاز قرن ۲۱ و پیشرفت‌های تقریبا باورنکردنی سینما، کارگردانان فیلم‌های اکشن خلاقیت بیشتری برای ساخت فیلم‌های سینمایی داشتند اما این خلاقیت بیشتر از آن که فیلم‌های اکشن را وارد سطح جدیدی از جذابیت کند، باعث شد با عناوینی تکراری و قابل پیش‌بینی مواجه شویم که نه تنها حرف جدیدی برای گفتن نداشتند بلکه نسبت به فیلم‌های پیش از خود هم پسرفت کرده بودند.
با این حال این جریان اصلی شامل حال همه فیلم‌های اکشن چند سال اخیر نمی‌شود. کارگردان‌هایی هم بودند که هنوز برای ساخت یک عنوان متفاوت و ارزشمند انگیزه داشته باشند و همین انگیزه باعث شده حالا با لیست جذابی از متفاوت‌ترین فیلم‌های اکشن هم روبرو شویم. با معرفی متفاوت‌ترین عناوین سینمای اکشن که از تماشای آنها سیر نمی‌شوید، همراه ما باشید.
۱۳Assassins (سیزده آدمکش) نمره منتقدان: ۹۵ از ۱۰۰
این فیلم که در سال ۲۰۱۰ اکران شد در حقیقت بازسازی فیلمی به همین نام محصول سال ۱۹۶۳ از تاکاشی میکه، کارگردانی است که در کنار فیلم «۱۳ آدمکش» بیشتر از ۱۰۰ فیلم سینمایی را کارگردانی کرده و شاید این حقیقت کمی ناامیدکننده باشد. چراکه معمولا کارگردان‌هایی که فیلم‌های بسیار زیادی می‌سازند، چندان به کیفیت آثارشان توجه نمی‌کنند. اما یکی از ده‌ها ساخته تاکاشی میکه اگر بهترین آنها نباشد این شانس را پیدا می‌کند تا به عنوان یکی از متفاوت‌ترین اکشن‌های تاریخ سینما در این لیست حضور داشته باشد.
صحنه‌های اکشن فیلم بدون شک خارق‌العاده هستند اما آنچه «۱۳ آدمکش» را ارزشمندتر می‌کند، داستان بی‌نظیری است که تماشاگر را در بالاترین سطح ممکن درگیر احساسات شگفت‌انگیزش می‌کند. بنابراین همه آنچه به عنوان فرهنگ ژاپنی می‌شناسیم در فیلم تاکاشی میکه قابل لمس است. داستان فیلم هم البته شباهت زیادی با ساخته مشهور آکیرا کوروساوا یعنی «هفت سامورایی» دارد؛ گروهی از سامورایی‌ها برای احیای دوباره صلح متحد می‌شوند.
The Raid (یورش) نمره منتقدان: ۸۶ از ۱۰۰
اگر به دنبال تماشای یکی از آن اکشن‌های بی‌نظیر شرقی با درگیری‌های بی‌پایان و دیوانه‌کننده هستید شاید «یورش» از بالاترین سطح انتظارات شما هم بهتر باشد. عنوانی بی‌نهایت درگیرکننده و هیجان‌انگیز که اگر پس از تماشای آن به دنبال فیلمی صرفا شبیه به آن باشید باید به تماشای «یورش ۲» بنشینید. واقعیت این است که یورشی که در فیلم «یورش» وجود دارد هرگز قرار نیست فروکش کند. بنابراین با فیلمی روبرو هستیم که از همان ابتدا تا آخرین ثانیه‌اش در اوج می‌درخشد و هرگز دلیلی برای خسته‌کننده‌بودن ندارد.
تنها داستان فیلم «یورش» برای تماشای کامل آن کافی است. نیروی ویژه پلیس برای نابودی یک کارتل مواد مخدر به پایگاه اصلی آنها یعنی یک ساختمان مسکونی حمله می‌کند. تا این جا که به نظر نمی‌رسد با داستان عجیبی مواجه باشیم اما ریشه اصلی صحنه‌های باورنکردنی فیلم از هجوم پلیس آغاز می‌شود. جایی که ماموران پلیس باید طبقه به طبقه ساختمان مسکونی را از نیروهای کارتل مواد مخدر پاکسازی کنند تا این مجموعه قدرتمند را برای همیشه شکست دهند.
Hanna (هانا) نمره منتقدان: ۷۶ از ۱۰۰
این فیلم اکشن که هیجان بسیار زیادی برای تماشاگرش تدارک دیده در سال ۲۰۱۱ اکران شد. سورشا رونان که با حضور در فیلم‌هایی مانند «کارول» و «خانم کبوتر» شهرت بسیاری پیدا کرده پیش از این فیلم‌ها در «هانا» توانایی‌های هنرمندانه‌اش را نشان داده است. اکشن بی‌نظیر «هانا» با کمک شخصیت‌های قابل لمس و احساسات بی‌پایانش از یک فیلم اکشن خوب هم فراتر می‌رود و به عنوانی زنانه و دوست‌داشتنی تبدیل می‌شود. این فیلم تاثیر عظیمی در درخشش شخصیت‌های اصلی زن در فیلم‌های اکشن داشت و پس از آن شاهد درخشش فیلم‌هایی مانند «بلوند اتمی» و «گنجشک سرخ» بودیم.
داستان فیلم هم به خودی خود جذاب و نفس‌گیر به نظر می‌رسد؛ دختری ۱۶ ساله به نام هانا توسط پدرش در فنلاند تمرین داده می‌شود تا تبدیل به یک آدمکش حرفه‌ای شود. پدر هانا در گذشته مامور سی‌ای‌آی بوده اما به دلیل جلوگیری از فاش‌شدن یک راز بسیار بزرگ، آمریکا را به مقصد قطب شمال ترک کرده است. با این حال دولت آمریکا تصمیم دارد او را به قتل برساند. هانا کتاب‌های کهن زیادی می‌خواند و دانش فراوانی درباره جنگیدن به عنوان یک رزم دارد. اما از آن‌جایی که او دور از جامعه‌ی مدرن بزرگ شده، شناختی از فرهنگ و تکنولوژی‌های جدید ندارد.
Snowpiercer (برفی) نمره منتقدان: ۹۵ از ۱۰۰
اکشن‌های آخرالزمانی بیش از حد خسته‌کننده و تکراری هستند اما «برفی» شاید بزرگترین استثنای این زیرژانر تقریبا محبوب باشد. شاید دلیل اصلی تمایز «برفی» به کارگردان آن بازمی‌گردد. امروزه بیشتر هواداران سینما بونگ جون هو را برای کارگردانی فیلم «انگل» می‌شناسند. او پیش از این فیلم که جوایز اسکار بسیاری را برنده شد، به واسطه فیلم «اوکجا» به شهرت رسیده بود. با این حال برای منتقدان سینما، «برفی» که در سال ۲۰۱۳ اکران شد، شهرت بیشتری دارد.
داستان فیلم در دورانی نامشخص رخ می‌دهد؛ وقتی تلاش‌های دانشمندان برای مقابله با گرمایش جهانی نتیجه نمی‌دهد، فاجعه عظیمی رخ می‌دهد؛ سراسر کره زمین وارد عصر یخبندان می‌شود. بیشتر جمعیت کره زمین به دلیل این سرمای کشنده جان خود را از دست می‌دهند و تنها بازماندگان، مسافران قطاری هستند که باید برای آینده گونه‌ی انسان تصمیم‌گیری کنند.
Mad Max: Fury Road (مکس درمانده: جاده خشم) نمره منتقدان: ۹۷ از ۱۰۰
تقریبا همه آنچه از یک فیلم اکشن به‌یادماندنی نیاز داریم، در «جاده خشم» وجود دارد. یک عنوان نفس‌گیر، باورنکردنی، خارق‌العاده و هیجان‌انگیز که هر ثانیه‌اش اگر سرشار از انرژی و آدرنالین نباشد قطعا معنا و مفهوم خاصی را دنبال می‌کند. تفاوت اصلی «جاده خشم» با بیشتر اکشن‌های پیش و پس از خودش به لوکیشن‌های بکر و اکشن تقریبا بی‌مثالش محدود نمی‌شود. تماشاگر «مکس درمانده» با دنیایی مواجه می‌شود که نه تنها اوج قساوت انسانی را به تصویر می‌کشد بلکه از آینده تلخ و زهرآگین بشریت هم سخن می‌گوید.
این فیلم که در سال ۲۰۱۵ اکران شد، توسط جرج میلر ساخته شده است. او پیش از کارگردانی این فیلم، سه فیلم «مکس درمانده» در سال‌های دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی را تولید کرده بود و اگرچه ستاره آن فیلم‌ها مل گیبسون بود اما در این فیلم با تام هاردی روبرو هستیم. او در نقش مکس حاضر می‌شود؛ مردی که در دوران خشکسالی و قحطی باید به تنهایی در دنیای خشن پیرامونش زنده بماند. اما مکس بدشانس است چراکه توسط گروهی از سربازان قدرتمند یک دیکتاتور بیش از حد نفرت‌انگیز دستگیر می‌شود.
با این حال مکس این فرصت را پیدا می‌کند تا به همراه چند تن از زنان حرمسرای دیکتاتور نفرت‌انگیز داستام فرار کند. این فرار به معنای پیروزی نیست چراکه مکس در امان نیست. «جاده خشم» یکی از هیجان‌انگیزترین، پیچیده‌ترین و جذاب‌ترین فیلم‌های آخرالزمانی است که فرصت تبدیل‌شدن به یک اکشن بی‌نظیر را پیدا می‌کند. شاید مدتی طولانی زمان نیاز باشد تا عنوانی شبیه به آن را پیدا کنید.
Hardcore Henry (هنری جان‌سخت) نمره منتقدان: ۵۱ از ۱۰۰
این که دوربین در برابر چشم‌های شخصیت اصلی قرار بگیرد، پدیده‌ای است که بیشتر در بازی‌های ویدیویی اول شخص دیده می‌شود. اما فیلم «هنری جان‌سخت» این نحوه فیلم‌برداری را به زیباترین و هیجان‌انگیزترین شکل ممکن وارد سینما کرده تا همه آنچه از یک اکشن متفاوت انتظار داریم را فراهم کند. اگر خلاقیت صحنه‌های اکشن برای شما اولویت دارد و به دنبال فیلمی هستید که شخصیتی صریح و شجاع در سطج جان ویک را تماشا کنید، این فیلم با روایتی ساده اما سرشار از پیچیدگی می‌تواند همه نیازهای شما را فراهم کند.
«هنری جان‌سخت» که گویی از دنیای بازی‌های کامپیوتری وارد سینما شده روایتش را از زاویه نگاه اول شخص نمایش می‌دهد و این بزرگترین تفاوت آن با همه فیلم‌های اکشن تاریخ سینما است. با این حال بخش عظیمی از جذابیت‌های همیشگی فیلم‌های اکشن با روایت متفاوت این فیلم، زیر سوال می‌رود اما باز هم دلیل قانع‌کننده‌ای برای متفاوت‌بودن آن نیست.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: فیلم های اکشن
معرفی فیلم
فیلم سینمایی
سبک زندگی
پارسی خبر
فیلم های اکشن
نمره منتقدان
داستان فیلم
متفاوت ترین
هیجان انگیز
فیلم اکشن
اکران شد
جاده خشم
فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۷۸۳۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دین سینما به امام صادق(ع) چه زمانی ادا می‌شود؟
این اهمیت از آن‌روست که با توجه به آمارهای منتشر شده از‌سوی نهادهای علمی کشور بیشتر مخاطبان ایرانی به موضوعات دینی اهمیت می‌دهند و براساس آخرین پیمایش مرکز تحقیقات صدا وسیما نیز پربیننده‌ترین برنامه‌های رسانه‌ملی برنامه‌های مذهبی هستند. اما اینکه چرا تاکنون درصنعت فیلمسازی و سریال‌سازی به چنین موضوع مهمی کمتر پرداخته شده نیاز به بررسی بیشتری دارد.
سینما و فیلمسازی مذهبی سینما ذاتا هنری قصه‌گو و در عین‌حال وابسته به تکنولوژی محسوب می‌شود و به همین جهت بستر خوبی برای طرح روایت و داستان‌های برآمده از باورها و عقاید انسان‌ها در طول
تاریخ است. همچنین به‌دلیل بدیع و مدرن بودن، ابزارهای نامحدودی در اختیار دارد که می‌تواند در اذهان مخاطبان عمیقا اثرگذار باشد. از آغاز شکل‌گیری سینما در اواخر قرن نوزدهم تا به امروز، جادوی سینما این امکان را فراهم کرده تا سینماگران، دغدغه‌های اعتقادی و مذهبی خود را از طریق این رسانه به نمایش بگذارند. به‌طورکلی این تولیدات دارای اهمیت استراتژیک هستند و می‌توانند در نمایش و قرائت مطلوب مردم درخصوص ادیان، مهم و پرطرفدار باشند.
چرا سینمای دینی در ایران شکل نمی‌گیرد سینمای ایران اسلامی که به‌عنوان مرکز اصلی تجمع شیعیان دنیا، سال‌هاست در تولیدات انواع فیلم‌های سینمایی با رویکردهای انسانی و اخلاقی خوش درخشیده اما به‌نظر می‌رسد تاکنون برای تولیداتی از نوع سینمای دینی حرف چندانی برای گفتن نداشته باشد؛ آن‌هم در شرایطی که جریانات انحرافی صهیون و وهابیت، تمام سپاه خود را برای به تصویر کشیدن دوران صدر
اسلام به‌گونه‌ای که مطلوب خودشان است، به میدان آورده‌اند. از ساخت فیلم و حکمرانی بر سینمای هالیوود تا بودجه‌ریزی و سریال‌سازی در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و خاورمیانه برای تحریف تاریخ
شیعه و دوران امامت اولاد نبی اسلام(ص) آن هم بدون رعایت ابتدایی‌ترین ملاحظاتی که می‌توان داشت.
تحریف تاریخ شیعه مصداق فراوانی را می‌توان از میان تولیدات عربی درباره تحریف تاریخ شیعه همراستا با تفکر ضدایرانی مثال زد اما متأخر‌ترین آنها می‌تواند مجموعه‌هایی مانند «اِمامُ الْفُقَهاء» یا «حشاشین» باشد که این روزها نامش سر زبان‌ها افتاده است. این تولیدات نمایشی گرچه از‌سوی برخی با سهل‌انگاری دنبال می‌شود اما ماجرای آنها عمیق‌تر از مباحثی چون جنبه سرگرمی صنعت فیلمسازی است و تلاش می‌شود تا با القای تصویری غلط، زمینه تحریف تاریخ را فراهم کند.به طور مثال این مجموعه‌های تلویزیونی نه فقط به‌دور از اهداف سیاسی و ضد‌شیعی ساخته نشده‌اند بلکه دقیقا می‌دانند چه هدفی را دنبال می‌کنند و قرار است چه تصویری از اسلام و شیعه به جهان ارائه نمایند تا در نهایت آنچه در اذهان در مورد اسلام و تشیع شکل می‌گیرد، به نفع خودشان و در راستای تضعیف اندیشه ولایی شیعیان باشد که امروز رسانه‌ها و اندیشمندان صهیونیستی چنین تفکری را مانع جدی حیات خود می‌دانند.
تصویری تحریف شده از امام صادق(ع) به عنوان نمونه مجموعه «اِمامُ الْفُقَهاء» که در رابطه با زندگی امام صادق(ع) به کارگردانی سامی جنادی سوری و نویسندگی حامد العلی کویتی با حمایت شرکت کویتی الخیر در ۳۰ قسمت ساخته شده و در سال ۱۳۹۱ از شبکه العراقیه در عراق پخش گردید و پس از آن شبکه الکوثر صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران نیز البته با برخی اصلاحات، از‌جمله پوشاندن چهره مبارک بنیان‌گذار مذهب شیعه(ع) و پدر بزرگوارشان، آن را به نمایش گذاشت، تلاش شده تا روایتی تاریخی از خلفای اربعه ارائه دهد و با توجه به نهضت علمی که امام باقر(ع) و امام صادق(ع) پایه‌گذاری کردند، این موضوع را اثبات کند. این در حالی است که این
سریال با توجه به جایگاه این دو امام شیعه در پی اثبات جریان خلافت است اما از این امامان و خلافت برحق آنها چیزی نمی‌گوید.همین امر سبب شد برخی مراجع تقلید در کشورهای مختلف اسلامی از این سریال انتقاد کنند. «اِمامُ الْفُقَهاء» اگرچه مدرسه علمیه امام صادق(ع) در مسجد النبی(ص) و پرورش فقها و علما در آن مدرسه را به تصویر کشیده است، اما به امامت این امام بزرگوار و نشان دادن شخصیت وی در حد یک فقیه، بسنده کرده که چنین رویکردی در مجموعه‌ای که مدعی روایت زندگی امام صادق(ع) است، نمی‌تواند بی‌هدف بوده باشد.بر همین اساس باید این سؤال را مطرح کرد، آیا واقعا ساخت فیلم و سریال در خصوص بنیان‌گذار مذهب شیعه وظیفه سینما و تلویزیون ایران نیست؟
حشاشین در مقابل تفکر شیعی در راستای بررسی تولیدات فیلمسازی و سریال‌سازی، باید گفت سریال حشاشین نیز که در ماه رمضان امسال پخش شد و تلاش کرده جنبش شیعه اسماعیلیه را همراستا با داعش به تصویر بکشد را هم باید در این رابطه ارزیابی کرد. اسماعیلی‌ها نام خود را از اسماعیل بن جعفر، فرزند امام صادق(ع) گرفته‌اند. آنها برخلاف شیعیان اثنی‌عشری، که امام موسی کاظم(ع) برادر کوچک‌تر اسماعیل را به عنوان امام پذیرفته‌اند، معتقد بودند اسماعیل جانشین امام صادق(ع) بوده است. همین تفکر انحرافی حالا دستمایه جریان‌های صهیونیستی شده تا از زبان کشورهای سکولار اسلامی فیلمی ساخته شود که تفکر شیعی را با داعش ساخته شده توسط غرب پیوند زنند و به جهانیان نشان دهند که تفکر داعشی همراستا با تفکر شیعی است و با تحریف تاریخ، کذبیات تفکری خود را جای حقیقت اندیشه شیعیان جا بزنند.
سینما حق دستکاری تاریخ را ندارد با بازخوانی انتقادات و واکنش‌هایی که امروزه از سوی منتقدان به چنین آثاری می‌شود، می‌توان به‌خوبی دریافت که جریانات صهیونیستی چگونه از دو‌قطبی‌سازی و پاک‌کردن تاریخ بهره می‌برند. به‌طور مثال شاید فیلمنامه‌ای با یک قصه اجتماعی و عاشقانه این امکان را برای فیلمساز فراهم کند تا دخل و تصرفی در موضوع ایجاد نماید اما فیلمساز طبیعتا حق دستکاری تاریخ و وقایع شناخته شده را ندارد، به‌خصوص اگر درام به شخصیتی تاریخی بپردازد که در یک دوره زمانی خاص نقش فعالی داشته است؛ این نقدی است که وجیهه عبدالرحمن از بازیگران سینمای عرب به‌تازگی بر سریال «حشاشین» مطرح کرده است. متاسفانه پدیده جعل تاریخ در درام تاریخی عرب و ترکیه بسیار وجود دارد، چراکه آنها فیلمنامه‌ها را از بین رویدادهایی برمی‌گزینند که مواضع قهرمانانه را تقویت و افتخارات و پیشینیان‌شان را ستایش می‌کند و این قطعا به نفع درام نیست و وقتی این درام درخصوص به تصویر کشیدن شخصیت‌های ارزشمند دینی جمع زیادی از مردم دنیا باشد، اشکال چنین رویکردی بیشتر نمود پیدا می‌کند.حتی برخی منتقدان شبکه‌های عربی نیز در مورد این سریال گفته‌اند: این مجموعه نمایشی در ابتدا و انتها ماحصل خیال بوده که از تاریخ الهام گرفته شده است.
وقتی صهیون برای کوبیدن اسلام سیاسی دست به‌کار می‌شود ساخت سریال‌هایی چون حشاشین از سوی جریان صهیونیستی که امروز در ضعیف‌ترین جایگاه خود قرار دارد راهبری می‌شود تا با کوبیدن اسلام سیاسی در ایران، اخوان‌المسلمین در مصر و حماس در فلسطین که بزرگترین دشمن آنها محسوب می‌شود و جریان مقاومت را در منطقه پدید آورده‌اند به جریان تندروی ساخته شده توسط آمریکا داعش نسبت دهد که اسلام‌هراسی را در دنیا تقویت کند.
در جنگ روایت‌ها چه کردیم؟ حالا در این جنگ روایت‌ها، سینمای ایران شیعی برای روایت
صادق از زندگی پدر مکتب جعفری چه کرده است؟ گرچه تلویزیون ایران درخصوص صدر اسلام و حوادث کربلا تولیدات قابل دفاعی داشته و می‌توان به مجموعه‌هایی مانند مختارنامه، امام علی(ع)، معصومیت از دست رفته، ولایت عشق، تنهاترین سردار و... اشاره کرد که هر‌کدام دوره‌ای از تاریخ اسلام را مورد بررسی قرار داده‌اند اما در این بین، جای یک فیلم سینمایی یا سریال در شأن بنیان‌گذار مذهب شیعه، به‌شدت احساس می‌شود.همان‌طور که بر همه روشن است، تاریخ تمدنی غرب بدون وجود آورده‌های علمی مسلمانان قطعا به جایی نمی‌رسید یا دست‌کم این دستاوردهای دانشمندان و عالمان اسلام بود که کتابخانه‌های غرب را تا دوره‌ای از تاریخ پر کرد.طبیعتا تمدن کنونی جهان، ازتلاش ملل گوناگون در طول تاریخ شکل گرفته است وسهم اسلام در پیدایش وتوسعه این تمدن، بیش ازدیگر تمدن‌ها نباشد، کمتر نیست. پرسش اینجاست که آیا سینمای ایران ظرفیت ساخت فیلمی برای بیان این تاریخ را ندارد یا ما با فقر سینماگران دغدغه‌مند و شیعه مواجه هستیم؟
دوران سینمای سکولار گذشته است علوم و تمدن اسلامی از مسیرهای مختلفی به غرب منتقل شد که ترجمه کتب عربی به زبان‌های اروپایی و تدریس و استفاده از کتب عربی که دانشمندان مسلمان آنها را در مراکز علمی نوشته یا ترجمه کرده بودند، بیشترین تاثیر را داشت. شاید این توضیحات برای اثبات اهمیت توجه به اقدامات اساسی امام صادق(ع) و جهاد علمی که او ایجاد کرد، کافی است تا متوجه باشیم که تا چه اندازه پرداخت به زندگی این دانشمند زمان، گردآورنده علوم اسلامی و سپس انتشار آن به سراسر دنیا و حتی تاثیرش بر شکل‌گیری غرب در سینما و تلویزیون اهمیت و جذابیت دارد. مردم ایران مخاطبانی مشتاق به تماشای آثار نمایشی با مضامین مذهبی و دینی هستند.در همین ماه رمضان گذشته واقعا روشن شد که دوران «تلویزیون، رسانه‌ای با ماهیت سکولار است» گذشته و نه‌فقط تلویزیون که سینما نیز تشنه تولیداتی با مضامین ارزشمند است؛ چراکه مخاطب سینمای امروز نیز چنین خواسته‌ای دارد و فیلم‌های دفاع‌مقدس یا انقلابی همیشه در ایران پرفروش بوده‌اند.
جای خالی استکبارستیزی رئیس مکتب جعفری در سینما می‌توانیم با یک روایت دقیق و جذاب سینمایی، حقانیت شیعه و تاثیراتی را که بر فرهنگ بشری گذاشته، ثابت کنیم و این بار ما به‌عنوان شیعیان ۱۲امامی و باورمند به مهدویت بگوییم غرب چگونه غرب شد و حالا با فاصله از همان دستاوردها امروز به چه نقطه‌ای از اضمحلال فرهنگی رسیده است؟! در حقیقت دوران زندگی امام صادق(ع) را از هر منظری که مورد توجه قرار دهیم، سرشار از قصه‌ها و پیروزی‌های علمی و فرهنگی است که موجب شکل‌گیری دوران طلایی اسلام شد و تمامی این دستاوردها قابلیت نمایشی‌شدن دارد؛ ضمن اینکه امروز که جهان علیه هر نوع استکبار برخاسته و آزادگان مسلمان و غیرمسلمان خواهان برچیده‌شدن رژیم صهیونیست هستند، بهترین فرصت برای بیان وجوه استکبارستیزی رئیس مکتب جعفری است و سینما باید دست‌به‌کار شود تا در این جنگ رسانه‌ای از موثرترین و فراگیرترین رسانه‌ها، یعنی فیلمسازی برای تولید محتواهایی متناسب با فرهنگ شیعی بهره برد و چه روایتی مهم‌تر و ضروری‌تر از روایت زندگی امام صادق(ع)؟! سینما قصه می‌خواهد، حادثه و قهرمان نیاز دارد و دوران امام صادق یکی از توفانی‌ترین ادوار تاریخ اسلام است که از یک سو اغتشاش‌ها و انقلاب‌های پیاپی متعددی را تجربه کرده، از جمله قیام خونخواهان امام حسین(ع) و از سوی دیگر در این دوره تاریخی شاهد برخورد مکاتب، ایدئولوژی‌ها و تضاد افکار فلسفی و کلامی هستیم که ناشی از برخورد امت اسلامی با مردم کشورهای فتح‌شده با دنیای خارج است. در آخر اینکه به نظر روایت این دوران طلایی از اسلام شیعی در سینما کمی همت، دغدغه و اسلام‌شناسی می‌خواهد تا فیلمنامه‌نویسان و کارگردانان سینمای ایران دست‌به‌کار شوند و مدیران سینمایی و صدا‌وسیما را کنار خود ببینند و دست و دلبازانه برای فتح و پیروزی شیعیان، این بار نه مانند صدر اسلام با فدا کردن خون؛ بلکه با تخصیص بودجه کافی، بهره‌مندی از فناوری و استفاده از افراد باسواد و آگاه، آثاری نمایشی تولید کنند و مرزهای فرهنگی و هنری را درنوردند.
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد