روایت خریداران داروی تقلبی ۳۰۰ میلیونی کرونا
تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۸۰۸۰۷
داروهایی که به اسم داروی کرونا در بازار سیاه ناصرخسرو فروخته میشوند، حتما خریدارانی هم دارند؛ خریدارانی که از سر استیصال و ناچاری حاضر میشوند مبالغی بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان خرج کنند تا شاید جان عزیزانشان را نجات بدهند.
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، در این گزارش سراغ یکی از خانوادههایی رفتیم که برای نجات فرزند ۲۳ساله خود مجبور شدند مبلغی چندصد میلیون تومانی به داروفروشان خیابان ناصرخسرو بپردازند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گزارش میدانی روزنامه «شرق» که درباره بازار سیاه داروی کرونا در ناصرخسرو منتشر شد، چند خانواده که سروکارشان به ناصرخسرو و داروفروشان این خیابان افتاده بود، دراینباره اطلاعاتی در اختیار ما قرار دادند. خانواده میترا یکی از خانوادههایی هستند که برای درمان برادرشان ۲۶۰ میلیون تومان هزینه کردهاند.
هرچند حالا برادر ۲۳ساله میترا از دستگاه ونتیلاتور جدا و به بخش منتقل شده است، اما تهیه دارو از ناصرخسرو دردی از آنها دوا نکرده و داروی تهیهشده از بازار سیاه هم بهدلیل اطمیناننداشتن از کیفیتش مورد استفاده قرار نگرفت.
این گزارش نتیجه گفتوگو با خانواده مرد جوانی است که به دلیل نقص ایمنی، جدال سختی با کرونا داشت و خانوادهاش یکی از قربانیان بازار سیاه ناصرخسرو هستند. بنا بر درخواست خانواده این بیمار، از اسامی مستعار در این گزارش استفاده کردهایم.
میترا و خانوادهاش برای درمان پسر خانواده روزهای سختی را پشت سر گذاشتهاند. آنها مرگ را به چشم دیدهاند. برادر ۲۳سالهشان همین دیروز به بخش منتقل شده است؛ اما زجری که کشیدهاند گفتنی نیست.
میترا درباره بیماری برادرش اینگونه توضیح میدهد: «برادر من نقص ایمنی اولیه دارد و برای همین درگیریاش با کرونا جدی شد. به علت این بیماری درگیرشدنش هم متفاوت بود. او با عمویم برای کار بیرون رفته بودند و گویا عمویم ناقل بوده و بدون ماسک با هم در ماشین مینشینند.
دو روز بعد عمویم اطلاع داد که تست کرونایش مثبت شده و برادرم باید سریع آزمایش بدهد. تست مخاط برادرم از روز اول بیماری تا الان منفی درآمده است. در ابتدای بیماری ۱۰ درصد ریه درگیر بود و دکتر دارو داد که داروها از همان اول نایاب بودند.
قرص سئوداک و آمپول کلترا و ونکو مایسین برایش تجویز کردند، در کنار اینها برادر من ماهانه باید سرم آیویآیجی بزند که برایش سهمیه دارد.
برای همین بیماری برادرم کلا هزینه زیادی روی دوش ما گذاشت. ما این داروها را بهسختی و ازطریق دوستی در هلالاحمر پیدا کردیم.
این داروها هیچ تأثیری برای برادرم نداشت و بنا بر شرایط و بیماری زمینهای برادرم، با اصرار پزشکش توانستیم او را در بیمارستان بستری کنیم». او همچنین درباره رسیدنشان به ناصرخسرو میگوید: «مرحله داروگرفتن ما هم برای اینکه ساکن استانی در جنوب کشور هستیم، کمی متفاوت بود. لحظهای که بیمار ما بستری شد به ما گفتند اصلا نیازی به رمدسیویر ندارد.
بعد شبانه از او اسکن ریه گرفتند و متوجه شدند درمانهای بهکاررفته جواب نداده و باید درمان با این دارو آزمایش شود. بیمارستان به ما گفت ما این دارو را نداریم و باید به وزارت بهداشت درخواست بدهیم و دو واحد برای ما خواهد آمد.
گویا داروها به صورت پک ششتایی برای هر درمان ارسال میشود. متخصص برادرم به ما گفت که من دو واحد درخواست کردم و تنها یک واحد به دستم رسیده است. خودتان اگر میتوانید از جایی تهیه کنید. من یکی از دوستان نزدیکم در تهران داروخانه دارد.
از او خواستم تا با هر مبلغی برای من دارو را تهیه کند. دوستم گفت در داروخانه چنین دارویی وجود ندارد، اما در بازار آزاد میشود پیدا کرد، اما مطمئن نیستم که دارو اصل باشد». میترا در ادامه میگوید: «ما شرایط حادی داشتیم و به دوستم گفتم در هر صورت ما نیازمند این دارو هستیم، شما دارو را تهیه کن و مسئولیتش با خود ما. دوستم به ناصرخسرو میرود و با دو گونه از این دارو یعنی رمدسیویر و بمدسیویر مواجه میشود. به او گفته بودند بمدیسیور داروی هندی و درجهدو است.
ویال دارو به صورت پودری بود و نه بارکد داشت و نه تاریخ مصرف. دوست ما گفت من با استادم صحبت کردم و گفته اصلا داروی بمدسیویر وجود خارجی ندارد و برای همین ما مسئولیت خرید دارو را قبول نمیکنیم و تصمیمش با خود شماست.
هر ویال دارو برای ما حدود ۵۲ میلیون درآمد و ما تصمیم گرفتیم با مسئولیت خودمان دارو را تهیه کنیم». به گفته خواهر این بیمار، بنا بر درخواست دکتر، سه عدد از این دارو به قیمت ۱۶۰ میلیون تومان تهیه شد. برادر آنها علاوه بر این دارو نیازمند داروی رسیژن هم بود که آنهم در ناصرخسرو تهیه شد که خوشبختانه اصل بود و هر عدد دارو به قیمت ۹میلیونو ۵۰۰ هزار تومان از بازار سیاه تهیه شد.
میترا میگوید وقتی دارو به دستشان میرسد، دکتر میگوید که نمیتواند از داروی بمدسیویر استفاده کند چون صحت آن قابل پذیرش نیست و آنها عملا ۱۶۰ میلیون را دور ریختند. اما خوشبختانه، واحد دوم رمدسیویر به بیمارستان میرسد و میتوانند برای برادر میترا تزریق کنند.
او در ادامه میگوید: «با وجوداین، بیماری هنوز پیشرفت داشت و ۷۵ درصد ریه برادرم درگیر شده بود. برادر من در بیمارستان خصوصی بستری شده بود و گفتند باید به بیمارستان علوم پزشکی منتقل شود؛ چراکه آنجا امکانات بیشتری برای درمان این بیماری وجود دارد. آنجا مشخص شد که داروها دیگر به خانوادهها تحویل داده نمیشود. اصلا به ما نسخه ندادند که داروی برادرم را تهیه کنیم؛ چون گفتند داروها وارد بازار آزاد شده و داروی تقلبی زیاد شده است».
برای درمان برادر میترا از روشی جدید به نام هموپرفیوژن استفاده شده است. در مرحله درگیری شدید ریوی در بیماران مبتلا به کرونا در کنار درمانهای دارویی، هموپرفیوژن با برداشت فاکتورهای التهابی، یکی از روشهایی است که به درمان این بیماران کمک میکند. فیلتر هموپرفیوژن به دستگاه دیالیز وصل میشود و با عبور خون از این فیلتر و برداشت فاکتورهای التهابی تا حدودی به این بیماران کمک میشود. میترا میگوید برای تهیه فیلتر این دستگاه هم سه شبانهروز درگیر بودهاند.
میترا میگوید ما خانواده خوششانسی بودیم که توانستیم با هزینه نزدیک به ۳۰۰ میلیون تومانی دوباره برادرم را داشته باشیم، اما آیا این امکان برای همه وجود دارد و چرا نباید جلوی جولان قاچاقچیهای دارو گرفته شود؟ ما خانوادهای را در بیمارستان میشناسیم که برای تهیه داروی رمدسیویر خانهشان را فروختند و ۴۰۰ میلیون پول دارو دادند، اما دارو استفاده نشد و بیمارشان هم جان باخت. از روزهای گذشته اما خبرهایی مبنی بر ساخت نسخه ایرانی رمدسیویر به گوش میرسد.
وزارت بهداشت ایران از «تولید ملی» دارویی برای درمان کرونا خبر داد که پیشتر تأثیرگذاری آن از سوی اتحادیه اروپا و ایالات متحده مورد تأیید قرار گرفته بود. سعید نمکی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، روز چهارشنبه از تولید ملی داروی «رمدسیویر» و عرضه قریبالوقوع آن در سطح کشور خبر داد. داروی «رمدسیویر» از تولیدات شرکت دارویی گیلیاد در آمریکاست که پیشتر برای درمان بیماری ویروسی ابولا و عفونتهای ویروس ماربورگ به بازار عرضه شده بود.
خاصیت ضدویروسی این دارو در تحقیقات مرتبط با درمان بیماری کووید۱۹ مورد آزمایش بالینی قرار گرفت و درنهایت به نتایج امیدوارکنندهای منتهی شد. مینو محرز، متخصص عفونی و عضو کمیته مبارزه با کرونا با تأیید این نکته که داروی رمدسیویر در ایران در حال تهیه و امکان تولید آن مهیاست، گفت: «اما هنوز مطمئن نیستیم که این دارو میتواند داروی اصلی مبارزه با کرونا باشد. سازمان جهانی بهداشت، تعدادی از این دارو را به کشورهای درگیر کرونا ازجمله ما داده.
ما در حال تحقیق روی این دارو هستیم. در حال حاضر روی حدود چهار هزار بیمار این دارو آزمایش میشود و اگر به این نتیجه رسیدیم که میتوانیم از رمدسیویر به عنوان داروی اصلی استفاده کنیم، حتما تولید انبوه آن صورت خواهد گرفت.
از خانوادهها میخواهیم که سراغ نسخه بازار سیاه این دارو نروند، چون قطعا تقلبی است». همچنین رضا صابر، متخصص ریه، درباره اینکه آیا رمدسیویر درمان قطعی کروناست، گفت: «به نظر میرسد اگر داروی رمدسیویر در دورههایی که هنوز ریه به صورت کامل با کرونا درگیر نشده، به بیمار برسد، میتواند در کنترل آن مؤثر باشد».
وزارت بهداشت ایران در حالی از تولید و عرضه گسترده این دارو در سطح کشور خبر داده که دونالد ترامپ پیشتر اعلام کرده بود کلیه ذخایر سهماهه داروی «رمدسیویر» بر اساس توافقی غافلگیرکننده با گیلیاد از این شرکت خریداری شده است.
گفته میشود که داروسازی سبحان انکولوژی که بهطور تخصصی در زمینه تولید داروی ضدسرطان فعالیت میکند، نخستین شرکت داروسازی ایران است که موفق شده مجوز تولید داروی ضدکرونای Remdesivir را بگیرد.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: کرونا بازار سیاه رمدسیویر میلیون تومان برای درمان بازار سیاه تهیه شد ما گفت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۸۰۸۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«مه مغزی» عارضه جدید کرونا
به گزارش قدس خراسان، سرفههای خشک، تنگی نفس، تب، کاهش اکسیژن خون و گاهی مرگ، سناریو تلخی بود که در دسامبر ۲۰۱۹ در ووهان چین برای جهان نوشته شد و همه را درگیر کرد؛ اما این همه ماجرا نبود و با پایان همهگیری این بیماری مرگبار، حالا در میان روزمرگیهایمان شاهد تنگی نفس و سرفههای خشک روح و روانمان هستیم که بیصدا در گوشهای از زندگی خزیدهاند، گاه مضطرب و دستپاچه، گاه افسرده و زمانی گیج و منگ روی پاهایی لرزان، جسم خسته و بیجانشان را جابهجا میکنند و حتی در خواب هم آرام و قرار ندارند و با کابوسهای شبانه درگیرند. عواقبی که بیشتر از همه گریبانگیر کادر درمان خط مقدم مبارزه با کرونا شد.
تأثیرات روحی- روانی کرونا بر کادر درمان پررنگتر از بقیه بود
یک عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در این باره به خبرنگار ما میگوید: اگرچه استرس شغلی در همه مشاغل وجود دارد؛ اما در حرفههایی که با سلامتی انسانها مرتبط هستند، این موضوع اهمیت و فراوانی بیشتری پیدا میکند. هرچند کادر درمان، نقش مهمی در حفظ و بهبود سطح کیفی مراقبتهای بالینی و سلامت جامعه ایفا میکند؛ اما این قشر از جامعه به اقتضای وظایف شغلی و شرایط خاص محیط کار در مواجهه با تهدیدهایی هستند که میتواند با اعمال فشارهای شدید روانی، سلامت آنها را در ابعاد مختلف جسمانی، روانی و اجتماعی به مخاطره انداخته و موجب تضعیف عملکرد کاری آنان شود.
۶۰درصد کادر درمان در برخی از جوامع، از فرسودگی شغلی رنج میبرند
دکتر زنیره سلیمی اضافه میکند: شیفتهای کاری فشرده و زیاد، مشاهده رنج و مرگ بیماران، استرس ناشی از بیماری، تصمیمگیریهای بالینی دشوار، مسئولیتهای حرفهای و مراقبت از بیماران از جمله شایعترین عوامل استرسزایی هستند که پرسنل، روزانه در محیطهای بیمارستانی و درمانی با آن روبهرو میشوند و گاهی سلامت روان آنها را به مخاطره میاندازد و گاهی عملکردشان را تحت تأثیر قرار میدهد.
وی با بیان اینکه به دلیل استرس مزمن در این افراد، ریسک بالای بروز اضطراب و فرسودگی شغلی نیز برای آنها در درازمدت محتمل است، عنوان میکند: بر اساس مطالعات صورت گرفته، مشخص شده حدود ۶۰درصد کادر درمان در برخی جوامع از فرسودگی شغلی رنج میبرند.
این روانپزشک یادآور میشود: چنین حوادث تروماتیکی، میتوانند احساس امنیت افراد را کاهش دهند، واقعیت مرگ را به آنها یادآوری کنند و عوارض مضری بر سلامت روان افراد داشته باشند.
سلیمی متذکر میشود: علائم و اثرات روانشناختی منفی این همهگیری از جمله اختلال استرس پس از سانحه، اضطراب، افسردگی، ترس، استرس و مشکلات خواب، فرسودگی شغلی و تغییر عملکرد روزانه در کادر درمان بسیار شایع بود. همچنین برخی ویژگیهای اختصاصی کووید۱۹ مانند همراهی آن با بیماری شدید و مرگ و میر، قدرت سرایت بالا و اینکه بسیاری از مبتلایان بدون علامت هستند، زمینهساز افزایش اضطراب سلامتی در افراد بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه کادر درمان به ویژه جزو گروههای آسیبپذیر در این دوران بیسابقه بودند، میگوید: این افراد به دلیل افزایش احتمال تماس با ویروس در محیط بالینی، در خطر بالاتری برای ابتلا به عفونت بوده و ترس زیادی از انتقال آن به اعضای خانواده و عزیزانشان داشتند. سایر عوامل استرسزا شامل اضطراب سلامتی، طولانی شدن زمان قرنطینه، ناامیدی، نگرانی، درماندگی، خستگی، کمبود لوازم محافظتی، اطلاعات ناکافی و آگاهی محدود از این ویروس، شایعات مختلف در سطح جامعه، ابهام و غیرقابل پیشبینی بودن شرایط، مسائل مالی، باورهای منفی درباره واکسیناسیون و انگ ناقل بودن منجر به کاهش سلامت روان و افت کیفیت زندگی کاری کادر درمان شد.
سلیمی خاطرنشان میکند: در کل میتوان گفت نگرانی از ابتلا به بیماری و مرگ یا انتقال بیماری به خانواده، فشار کاری زیاد، شیفتهای متناوب و ساعت کاری زیاد، نگرانی از کمبود وسایل محافظتی، فشار فیزیکی ناشی از تجهیزاتی مانند ماسک، شیلد و گان، محدود شدن استقلال و دستورالعملهایی که موجب افزایش کار و نبود فراغت و مرخصی برای آنها میشد، نگرانی از ناتوانی در انجام درست کارها، مواجهه با خشم و پرخاشگری بیماران و خانوادههایشان، مواجهه با مرگ بیماران و سوگواری خانوادهها، تنش و نگرانی در مورد مدیریت امور خانواده، مواجهه با انگ بیماری و طرد شدن به خاطر کار در محیط پرخطر، همه و همه موجب فشار مضاعف روانی بر کادر درمان شد تا جایی که هنوز هم با گذشت چند سال از همهگیری کرونا برخی افراد درگیر مشکلات روحی ناشی از آن هستند. به خصوص افرادی که سوگوار شدند و عزیزانشان را از دست دادند؛ چراکه اغلب در آن شرایط امکان برگزاری مراسم عزاداری به صورت کامل وجود نداشت و این افراد سوگ حل نشده دارند و برخی همچنان به ما مراجعه میکنند و تحت درمان هستند.موضوع سوگ پایان نیافته و تبعات آن در کادر درمان خیلی پررنگتر بود.
بروز اختلال شناختی در ۴۵ درصد افرادی که کرونا را تجربه کردند
وی متذکر میشود: اختلالات شناختی ناشی از کرونا یکی از تبعات این بیماری بود. ویروس کرونا میتواند تأثیرات مخربی روی مغز انسان داشته باشد به طوری که سبب مشکلات حافظه، تمرکز، نقص توجه و سایرعملکردهای شناختی مغز میشود. این مشکلات شناختی حتی در افرادی که بیماری خفیف کووید را تجربه کردند نیز دیده میشود.
سلیمی ادامه میدهد: در ۴۰ تا ۴۵ درصد افرادی که مبتلا به کرونا شدند، اختلال شناختی بروز کرده و ۲۷ درصد افرادی که دچار این بیماری شدند، عملکرد حافظه و توان مغزیشان به وضوح دچار افت شده است. این اختلال در برخی بیماران بهبود یافته شدید بوده به طوری که پس از مدتها هم که دوباره مورد بررسی قرار گرفتند، تغییر چندانی در عملکرد شناختی آنها رخ نداده بود.
این استاد دانشگاه تشریح میکند: اختلالات شناختی طیف وسیعی دارد و از یک مشکل کوچک در حافظه و تمرکز و نقص توجه تا بیماریهای سنگین و جدی مانند آلزایمررا در بر میگیرد. در واقع افرادی که به کووید مبتلا میشدند به خصوص افراد جوان، وقتی پیش ما میآمدند، اظهار میکردند حافظهشان مثل قبل نیست و نمیتوانند تمرکز کافی در انجام کارها داشته باشند.
بروز اختلال خواب در ۷۰ درصد افراد
این روانپزشک اضافه میکند: بیماری کرونا عملکرد اجرایی مغز را تحت تأثیر قرار داده؛ یعنی علاوه بر تأثیر مستقیمی که ویروس بر سلولهای مغز گذاشت، اختلال خوابی که ایجاد میکرد موجب تشدید اختلال شناختی میشد تا ۷۰ درصد بیماران کووید به ویژه در کادر درمان دچار اختلال خواب شدند و با علائم بیخوابی، پرخوابی، خوابآلودگیهای روزانه، کابوسهای شبانه و خوابهای منقطع به ما مراجعه میکنند.
سلیمی تشریح میکند: کووید در مناطق مهمی از مغز سبب تسریع پیری سلولهای مغزی میشود و احتمال خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی و عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و سایر بیماریهای شناختی را افزایش میدهد. ما به وضوح دیدیم سالمندان و افرادی که بیماری زمینهای داشتند، دچار اختلالات شناختی جدی و مزمن شدند، به خصوص علائم آلزایمر تشدید شد.
وی میگوید: دربیماران آلزایمر مراجعهکننده، پس ازهمهگیری کووید، عواملی همچون قرنطینه کرونا و کاهش روابط اجتماعی و رفت و آمدهای حضوری، سبب تشدید علائم شناختی شده بود. در افرادی که بر اثر کرونا بستری میشدند، مشکلات شناختی خیلی واضحتر از بقیه بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در ادامه به یکی دیگر از تبعات کرونا اشاره و اظهار میکند: کرونای طولانی علائمی شبیه سندرم مزمن دارد و بسیاری از افرادی که کووید را از سر گذراندند، به سندرم خستگی بعد ویروس مبتلا شدند که شامل مجموعهای از علائم است؛ علائم و نشانه هایی که پس از بهبود بیماری کرونا در افراد بروز کرد و آنها را برای هفتهها، ماهها و حتی سالها درگیر خستگی و دردهای مزمن، احساس مهمغزی، تنگی نفس و اختلال در حافظه و توجه و افسردگی کرد. بروز این نشانهها در خانمها، افرادی که سن بیشتر یا بیماری زمینهای داشتند، بیشتر بود و با استراحت هم برطرف نمیشد البته خیلیها با گذشت زمان به تدریج بهبود یافتند.
بروز مهمغزی در ۳۰ درصد افرادی که به کووید ۱۹ دچار شدهاند
سلیمی عنوان میکند: حدود ۳۰ درصد افرادی که به کووید۱۹ دچار شدهاند، یک وضعیت روانشناختی طولانی با عنوان مهمغزی را گزارش کردهاند؛ این اختلال شامل علائم کاهش و ضعف حافظه و مشکل در تمرکز است و توضیحی که بیماران در مراجعه به ما داشتند این بود که انگار وضوح ذهنیمان کم شده، فعالیتهای روزانه را فراموش میکنیم، در انتخاب کلمات مشکل داریم و وقتی میخواهیم صحبت کنیم، در به یاد آوردن کلمات مشکل داریم. احساس سردرگمی و کند پیش رفتن کارهایی که پیش از این به راحتی و در زمان کمتری انجام میشد، آشفتگی افکار، کاهش انرژی، بیحسی عاطفی و تغییرات خلق و خو از دیگر نشانههای مهمغزی است. در واقع مهمغزی روی حافظه، تمرکز و عملکرد روزانه فرد اثر میگذارد و متأسفانه در برخی افراد هنوز پس از گذشت یکی دو سال از تمام شدن همهگیری کرونا همچنان علائم با شدت و ضعف گزارش میشود، به ویژه در کادر درمان چون استرسهای روزانهشان بیشتر است.
وی ادامه میدهد: ما در گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد چندین مطالعه درخصوص اثرات کرونا بر بروز یا تشدید اختلالات روانی و شناختی داشتیم و نتایجی که بدست آمد، خیلی شبیه نتایج مطالعات بینالمللی بود. در پژوهشی که داشتیم متوجه شدیم کادر درمانی که در خط مقدم مبارزه با کرونا کار میکردند بیشتر در معرض اضطراب کرونا، اضطراب سلامتی، افت کیفیت زندگی، افسردگی و استرس مزمن قرار داشتند. همچنین کادر درمانی که ساعات بیشتر و شیفتهای متوالیتری در بخشهای کرونا کار کردند، نسبت به افرادی که در بخشهای کمخطرتر فعالیت داشتند، مشکلات روانشناختی بیشتری را تجربه کردند. در تمام پرسشنامهها و مصاحبههایی که در این پژوهش انجام دادیم، فرسودگی شغلی کادر درمان نسبت به سایر پرسنل غیر درمان، بسیار بیشتر بود.
خبرنگار: مـعصومـــه مؤمنیــان