به نقل از «مشرق»

شنای پروانه به ابتذال اخلاقی و روشنفکری مبتلا نیست؟

تاریخ انتشار: ۳۰ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۸۷۴۵۳

ماشاگر فیلم، قادر است به شخصیت‌ها نزدیک شود و همراه و همذات با آنها موقعیت‌ها را به خوبی احساس کند. فضاسازی عالی، کارد برنده‌ای است که به کارت برنده این فیلم و کارگردانش تبدیل شده است.

به گزارش مشرق، «شنای پروانه» نشان می‌دهد که در سینما، می‌توان با دستان خالی و داستان خیالی، به ذهن و دل مخاطب، زخمه‌ای کاری زد! اولین فیلم محمد کارت، خیلی چیزها ندارد اما با تکیه بر چند چیز مهم و موثر، خلأهایش پر شده و قوی به نظر می‌رسد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 «شنای پروانه» در نگاه اول، فاقد ایده و سوژه خاص و تازه‌ای است! ایده اولیه فیلم، همان است که «قیصر» از آن متولد شده بود! غیرت و ناموس دوستی و قیام یک نفره علیه چند بی‌ناموس‌، قاموس هر دو –قیصر و شنای پروانه- را تشکیل داده است.

 فیلمنامه عظیم و اندیشه کبیری هم در کار نیست؛ روایت فیلم از کولاژ کلیشه‌ها حاصل شده است. رفتن به جنوب شهر و محور قرار دادن لات‌ها، چند سال است که در سینمای ایران باب شده و چند فیلم نسبتا موفق نیز در این زمینه تولید شده است. محمد کارت نیز بذر فیلم خود را در همین زمین کاشته و برداشته است. حتی حرکت موتور درام نیز در میانه کار کند می‌شود و افت می‌کند. یک سوم وسط فیلم، کنکاش‌های جواد عزتی، زیادی پیچ و تاب می‌خورد! هر چند که درام فیلم، در پایان مثل آغاز، دوباره جان می‌گیرد.

بیشتر بخوانید:

عناصر تشکیل دهنده شنای پروانه؛عربده‌کشی مردان، ضجه زنان، استعمار وقایع اجتماعی

 با این اوصاف، چرا «شنای پروانه» لذت بخش است؟ این فیلم چطور می تواند مخاطب را بدون ابتذال –هم از نوع اخلاقی و هم روشنفکرانه- دو ساعت پای تماشای خودش نگه دارد؟ چون فیلمساز، قدرت سینما را درک کرده است. او برای جبران کمبودهای فیلمش، بجای ساختارشکنی بیهوده، به خودِ سینما مراجعه کرده است؛ خلق یک قهرمانِ برخاسته از خلق و مماس با روح و روحیه این روزهای مردم، وزن بالایی به داستان فیلم بخشیده است. بازی خوب عزتی هم به فیلم، عزت بخشیده است.

 اما مهمتر از همه، فضاسازی تمیز از بخش‌های کثیف شهر و اجتماع است. «شنای پروانه» اهمیت اتمسفر در سینما را بار دیگر اثبات می‌کند؛ اینکه با تقویت بُعدِ مکان و طراحی دقیق و عمیق میزانسن، می‌توان حس به وجود آورد. اینکه تماشاگر فیلم، قادر است به شخصیت‌ها نزدیک شود و همراه و همذات با آنها موقعیت‌ها را به خوبی احساس کند. فضاسازی عالی، کارد برنده‌ای است که به کارت برنده این فیلم و کارگردانش تبدیل شده است.

 

منبع: نشریه تلگرامی نزدیک

منبع: مشرق

کلیدواژه: کرونا اعتراضات آمریکا سهام عدالت مجلس یازدهم شنای پروانه محمد کارت شنای پروانه برنده ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۸۷۴۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سلین دیون در مورد بیماری عصبی نادر خود می‌گوید / از لحاظ اخلاقی زندگی کردن روز به روز سخت‌تر می‌شود!

فرارو- "سلین دیون" خواننده در دسامبر ۲۰۲۲ در میان اشک‌ها و در برابر تمام دنیا توضیح داد که از یک بیماری نادر رنج می‌برد، تور کنسرت خود را لغو کرده و دیگر بر روی صحنه اجرا نخواهد کرد بدون آن که بداند این لغو کنسرت موقت یا دائمی خواهد بود. در طول یک سال و نیم اخیر خانواده او اخباری را در مورد وضعیت این خواننده کانادایی منتشر کرده اند. با این وجود، حال و هوای او در این دوره همواره سرد بود و به سختی حتی یک کلمه درباره وضعیت اش صحبت کرد.

به گزارش فرارو به نقل از ال پائیس، دیون هم چنین به جز مهمانی‌هایی که در آن فرزندان اش را همراهی می‌کرد و به جز فوریه گذشته در مراسم اهدای جوایز گرمی هیچ گونه حضور عمومی دیگری نداشته است. با این وجود، این هنرمند اکنون تصمیم گرفته مصاحبه‌ای طولانی با نشریه "وُگ" داشته باشد و عکس‌های قوی را مقابل دوربین عکاس آن نشریه گرفته که در شماره ماه مه آن نشریه منتشر شده و دوباره در کانون توجه قرار گرفته است.

این عکس‌ها در لاس وگاس جایی که این هنرمند سال‌ها زندگی می‌کند گرفته شده، اما مصاحبه با پاریس از طریق تماس ویدئویی انجام شده است.

دیون دیگر کنسرت برگزار نمی‌کند آخرین کنسرت او پنج سال پیش بود و به دلیل بیماری‌ای که به آن سندروم فرد سفت گفته می‌شود به سختی سفر می‌کند. او در مصاحبه با نشریه "وُگ" می‌گوید که یکی از آرزوهایش "دیدن دوباره برج ایفل" است. این خواننده در پاسخ به این سوال که چه احساسی دارد پاسخ می‌دهد:"حالم خوب است، اما کار زیادی دارم". دیون می‌داند که نمی‌تواند با این بیماری مبارزه کند، زیرا به گفته خودش "این بیماری همیشه و برای همیشه در درون من است. من واقعا امیدوارم معجزه‌ای پیدا شود راهی برای درمان آن از طریق تحقیقات علمی، اما باید یاد بگیرم که با آن زندگی کنم. پس این من هستم، با سندرم فرد سفت. پنج روز در هفته درمان ورزشی، فیزیکی و صوتی را دنبال می‌کنم از انگشتان پا گرفته تا  زانو، ساق پا، انگشتان دست، آواز خواندن و صدایم".

دیون هم چنین اعتراف می‌کند که وقتی از تشخیص بیماری اش مطلع شد به ناچار از خود پرسش‌های زیادی را پرسید، اما اکنون که زمان گذشته دیدگاه متفاوتی دارد. او می‌گوید:"من با پرسیدن این پرسش از خود آغاز کردم: چرا من؟ چه شد؟ چه کار کردم؟ آیا من مسئول آن هستم؟ زندگی به شما جواب نمی‌دهد. شما به سادگی باید آن را زندگی کنید! من به دلایل نامعلوم این بیماری را دارم. من دو انتخاب دارم یا مثل یک ورزشکار تمرین می‌کنم و فوق العاده سخت کار می‌کنم یا قطع می‌کنم و تمام می‌شود در خانه می‌مانم، آهنگ هایم را گوش می‌دهم، جلوی آینه می‌ایستم و فقط برای خودم می‌خوانم. انتخاب کرده ام که با تمام جسم و روحم از سر تا پا با یک تیم پزشکی کار کنم. من می‌خواهم بهترین نسخه خودم باشم".

دیون می‌داند که علیرغم همه چیز او یک فرد ممتاز است. او می‌گوید:"افرادی که از این بیماری رنج می‌برند ممکن است شانس یا امکان دسترسی به پزشکان و درمان‌های خوب را نداشته باشند. من، اما آن امکانات را در اختیار دارم این هدیه‌ای برای من است. به علاوه، من این قدرت را در درون خود دارم. می‌دانم که هیچ چیز مانع من نمی‌شود".

این هنرمند هم چنین می‌گوید قدردان محبت خانواده، سه فرزندش و هم چنین طرفداران بسیار وفادار خود و اعضای تیم اش می‌باشد. با این وجود، او می‌گوید که هنوز نمی‌داند ایا می‌تواند به روی صحنه بازگردد یا خیر کاری که برای اولین بار زمانی که یک کودک پنج ساله بود انجام داد. او در خانواده یکی از ۱۴ خواهر و برادری بود که تقریبا می‌توانستند هر سازی را بنوازند و به خوانندگی ادامه داد. او در مورد بازگشت احتمالی به روی صحنه به خبرنگار "وُگ" می‌گوید:" نمی‌دانم... بدن ام به من خواهد گفت. از طرف دیگر، من نمی‌خواهم صرفا منتظر باقی بمانم. از نظر اخلاقی زندگی کردن روز به روز سخت‌تر می‌شود. سخت است من خیلی سخت کار می‌کنم و فردا سخت‌تر خواهد بود. فردا روز دیگری است، اما یک چیز وجود دارد که هرگز تمام نمی‌شود: اراده برای ادامه دادن. این اشتیاق است. این رویا است. این عزم است".

این خواننده بیش از دو دهه است که به همراه سه فرزندش در لاس وگاس زندگی می‌کند. "رنه آنجلیل"  مدیر برنامه‌ها و سپس همسر "سلین دیون" در ژانویه ۲۰۱۶ در سن ۷۳ سالگی پس از سه سال رنج از سرطان درگذشت. علاوه بر بازگشت تحسین برانگیز او در مراسم جوایز گرمی در فوریه گذشته جایی که او جایزه‌ای را اهدا کرد و با انجام این مصاحبه با نشریه "وُگ" دیون قصد دارد تابستان آینده مستندی را درباره حرفه و بیماری خود با عنوان "من سلین دیون هستم" منتشر کند.