به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

راهکاری ابتکاری برای غنی سازی اوقات فراغت نوجوانان

تاریخ انتشار: ۳۰ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۸۹۴۱۱

عضو شورای سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی کشور، اجرای طرح «مدرسه تابستانی تهران» را ابتکاری جالب برای غنی سازی اوقات فراغت نوجوانان دانست.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، علی زرفشان، معاون اسبق آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش با اشاره به بر‌پایی دوره‌های آموزشی مدرسه تابستانی تهران گفت: به طور طبیعی با توجه به شرایطی که شیوع ویروس کرونا بر کشور تحمیل کرده، موضوع تعلیم و تربیت و آموزش تحت تاثیر قرار گرفته‌است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این شرایط، ارگان‌های مسؤل باید به فکر راه‌های جایگزین باشند تا آموزش در کشور تعطیل نشود.

وی اقدام شهرداری تهران برای برگزاری دوره‌های آموزشی مجازی و رایگان با امکان دسترسی تمامی نوجوانان در اقصی نقاط کشور را مثبت و ابتکاری جالب در این روز‌ها دانست.

زرفشان ادامه داد: برگزاری چنین کلاس‌هایی در مرحله نخست کودکان و نوجوانان را در محیط آموزش نگه می‌دارد و در مرحله بعد اوقات فراغت آن‌ها را به بهترین شکل پر می‌کند. ضمن اینکه برنامه‌های فرهنگی همواره برای نوجوانان از جذابیت خاصی برخوردار است.

معاون سابق آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش در ادامه با ارائه یک پیشنهاد گفت: برای افزایش کارایی برنامه‌هایی از این دست، به شهرداری تهران پیشنهاد می‌کنم همزمان یا پس از اتمام کلاس‌ها سامانه‌ای را برای نظرسنجی نوجوانان در نظر بگیرد.

وی ادامه داد: در واقع از آن جا که احتمال می‌رود به دلیل ویروس کرونا، تا پایان سال تحصیلی بعد هم دوره‌های آموزشی در مدارس به صورت مجازی برگزار شود، اطلاع از نظرات و پیشنهادات مخاطبان کمک می‌کند تا چنین برنامه‌هایی با کیفیت بهتر در آینده از سوی شهرداری تهران یا سایر ارگان‌ها اجرا شود.

زرافشان تصریح کرد: همچنین، به تازگی کتابخانه ملی بخش کتاب‌های کودکان و نوجوانان را برخط کرده است. با همکاری شهرداری تهران و کتابخانه ملی می‌توان به شکل گسترده نوجوانان را تشویق کرد تا در کنار دوره‌های آموزشی مجازی و رایگان از کتاب‌های دردسترس و موجود نیز استفاده کنند.

وی در پایان با تأکید بر اینکه برگزاری دوره‌های آموزشی رایگان از سوی شهرداری آن هم در شرایط اقتصادی فعلی اقدام بسیار پسندیده‌ای است، گفت: از آن جا که تمام نوجوانان در اقصی نقاط کشور به این کلاس‌ها دسترسی دارند، از شهرداری می‌خواهم در صورت تداوم دوره ها، به موضوع هنر‌های بومی نیز توجه کند.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: مدرسه تابستانی مدارس دانش آموزان کرونا دوره های آموزشی شهرداری تهران دوره ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۸۹۴۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکنش روزنامه شهرداری به افشای قرارداد ۲ میلیارد یورویی

به گزارش «تابناک»، محسن مهدیان مدیرعامل رونامه همشهری در واکنش به افشای قرارداد ۲ میلیارد یورویی چنین نوشت:

یکم؛ بزرگ‌ترین قرارداد تاریخ بلدیه را به اسم عدالت‌خواهی افشا کردند. احتمال برهم‌خوردن قرارداد وجود دارد. طرف چینی این قرارداد، به جهت شرایط تحریم بر رازداری مصر بوده است و البته حق هم دارد گلایه قهرآمیز کند.
دوم؛ مطابق این قرارداد ۲۵۰۰ اتوبوس برقی وارد کشور می‌شود؛ آن هم از طریق تأمین مالی نوین در حوزه مشارکت، مولدسازی و یوزانس.

جهت روشن‌شدن این عدد، باید گفت که خرید اتوبوس طی ۱۲ سال دوره مدیریت آقای قالیباف ۱۲۰۰ عدد بوده است و در تمام سال‌های دوره اصلاحات ۱۳۰ دستگاه. تا الان نیز ۷ برابر دوره اصلاحات یعنی حدود ۸۲۶ دستگاه اتوبوس به ناوگان حمل‌ونقل عمومی وارد شده است و باز هم جهت تقریب به ذهن، در حال حاضر ۵۲۰۰  دستگاه در ناوگان اتوبوسرانی شهر تهران هست  که تقریبا ۳ هزار و ۵۳ دستگاه  آن فعال است. حالا تصور کنید ورود ۲۵۰۰ اتوبوس برقی چه تحولی در رفت‌وآمد مردم ایجاد می‌کند! تحول در چه چیز؟ کاهش ترافیک، کاهش آلودگی زیست‌محیطی، کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل و تسهیل در رفت‌وآمد عمومی.

سوم؛ افشاکننده قرارداد مدعی است که این قرارداد پشت در‌های بسته نوشته شده و به ضرر کشور است. به همین سادگی و با همین بهانه‌جویی ساده‌انگارانه یک تصمیم سازنده را به چالش کشیده‌اند. اجمالا چه کسانی از این قرارداد اطلاع داشته‌اند؟ شخص رئیس‌جمهور، ۴ وزارتخانه صمت، امورخارجه، کشور و نفت و در نهایت بانک مرکزی.
قرارداد نیز سراسر به‌نفع مردم است؛ هم در عدد و رقم که به‌جای هزار دستگاه در قرارداد اولیه، ۲۵۰۰ دستگاه وارد خواهد شد و هم در زمان تحویل که ۶ ماه بعد از واریز پیش‌پرداخت اولیه انجام می‌شود و اگر سنگ‌اندازی نشود می‌توان تا پایان سال اتوبوس‌های برقی را در تهران دید.

چهارم؛ اگر این قرار تجاری به‌هم‌بخورد که بیم آن می‌رود و موجب نگرانی شده، آنگاه چه کسی پاسخگو است؟ به‌طور حتم دستگاه قضایی.

سؤال کاملا شفافی وجود دارد که آیا افشای یک قرارداد در شرایط تحریم، تخریب آشکار امنیت روانی و حقیقی مردم نیست؟ آیا مواجهه مستقیم با منافع شهر و مردم نیست؟ آیا شبهه ضدامنیتی‌بودن آن وجود ندارد؟ چه‌کسی یا کسانی از برهم‌خوردن این قرارداد نفع می‌برند؟ آیا پای یک مافیای ناسالم و پرمسئله و البته دامنه‌دار در میان نیست؟ در نهایت اینکه دقیقا عدلیه چه‌وقت خود را مسئول می‌داند با این جریان سراسر موهن و دکاندار افشاگری، برخورد جدی و بهنگام داشته باشد؟ چرا برخورد‌ها بازدارنده  نیست؟
پنجم؛ واقعیت این است که آن روز که مثل آب خوردن آبروی مردم را در فضای مجازی می‌ریختند کسی سراغ‌شان نرفت تا عبرت بگیرند.
کار بدانجا رسید که همین دستگاه قضایی و نظارتی را به سخره گرفتند و با تعطیل نشان دادن آن‌ها از خود یک قهرمان دست‌ساز و تصنعی ساختند. باز هم قهریه خاموش بود و بدتر اینکه حمایت هم شدند.

کار بالا گرفت و در مسابقه دکانداری برای افشاگری و گنده‌گویی‌های مجازی، نظام را متهم به فساد سیستمی کردند و باز هم انگار نه انگار. گویی امنیت روانی این مردم حرمتی ندارد!

اما اکنون ماجرا فرق دارد؛ «حق‌الناس» و «بیت‌المال» و «حق‌الله» را توجه نکردیم و امروز «حیات‌جمعی» مردم را تهدید می‌کنند. آیا قرار نیست به قاعده عقل و قانون تغییر رویه دهیم؟ دادستان محترم کجاست؟