آیا استقلال‌طلبی انرژی ترک‌ها عملیاتی می‌شود؟

خط لوله باکو -تفلیس-جیحان برای انتقال نفت جمهوری آذربایجان به سواحل دریای مدیترانه در ۲۲ تیرماه ۱۳۸۵ در بندر جیحان ترکیه احداث شده و منابع نفت خزر را منتقل می‌کند. اردوغان نخست وزیر ترکیه این خط لوله را «جاده ابریشم قرن ۲۱» نامیده است.

 

به گزارش «انرژی امروز» از ایلنا، محسن پاک آیین با اشاره به برنامه‌های ترکیه در راستای استقلال انرژی از کشورهایی مثل روسیه و ایران اظهار داشت: ترکیه برای کاهش وابستگی به واردات انرژی از کشورهای منطقه از جمله روسیه، سعی دارد ظرفیت پالایشی خود را افزایش دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به همین دلیل احداث دو پالایشگاه خصوصی با مجموع ظرفیت ۴۵۰ هزار بشکه در روز را مدنظر دارد. این اقدام موجب می‌شود که این کشور علاوه بر تأمین نیازهای داخلی، بخشی از فرآورده‌های نفتی خود را هم صادر کند. ترکیه همچنین با همکاری شرکت سوکار آذربایجان یک پالایشگاه با ظرفیت ۲۱۴ هزار بشکه‌ نفت احداث می‌کند. دو سال قبل شرکت «انرژی سوکار ترکیه» دفتر خود را در باکو دایر کرده و مشارکت با این شرکت آذربایجانی را دنبال می‌کند.

 

وی در ادامه درباره اینکه آیا روسیه بدنبال محدود کردن بلندپروازی‌های ترکیه در حوزه انرژی است، گفت: مسکو و آنکارا علیرغم اختلاف نظرهای سیاسی دارای انگیزه‌های اقتصادی زیادی برای همکاری بخصوص در حوزه انرژی هستند. بنابراین این دو کشور به دنبال اقدامات رقابتی منفی و محدودکننده برای یکدیگر نیستند. همکاری‌های روسیه و ترکیه را باید در چارچوب روابط دوجانبه دو کشور تحلیل کرد و من ارتباطی بین این موضوع و درگیری‌های آذربایجان و ارمنستان نمی‌بینم.

 

سفیر سابق ایران در جمهوری آذربایجان درباره اقدام اخیر ترکیه در زمینه توقف دریافت گاز از خط لوله بلواستریم روسیه تصریح کرد: اقدام اخیر ترکیه دلیل اقتصادی داشته و ارتباط مستقیم با قیمت گاز شرکت روسی گاز پروم دارد. آنکارا ترجیح می‌دهد با افزایش خرید ال‌ان‌جی، وابستگی خود را با منابع گازپروم کاهش دهد. قیمت گاز گازپروم چند برابر قیمت گاز طبیعی مایع‌شده (‌ال‌ان‌جی) است. البته روس‌ها می‌گویند استفاده از یک خط لوله (ترک استریم) که هم‌اکنون فعال است برای آنها کفایت می‌کند.

 

وی درباره اهداف ترکیه برای توسعه برنامه‌های انرژی در منطقه مدیترانه و لیبی بیان کرد: ترکیه در چشم‌انداز برنامه‌های خود در حوزه انرژی، به اکتشاف نفت و گاز در دریای مدیترانه و آب‌های منطقه‌ای لیبی نظر دارد. برخی مؤسسات مجاز ترک هم وارد مطالعه و امکان‌سنجی در این زمینه شده‌اند. اما حوزه عملیاتی ترکیه در بخش مورد مناقشه با قبرس است و مخالفت نیکوزیا و اتحادیه اروپا را در پی دارد و این موضوع یک مانع جدی برای ترکیه محسوب می‌شود. حتی مصر هم به دلیل حمایت از حفتر در لیبی با اقدامات ترکیه در لیبی مخالف است. یونان نیز به دلیل مشکلات مرزی با دولت آنکارا مخالف حضور نفتی ترکیه در مدیترانه است. حتی اتحادیه اروپا اعلام کرده که ممکن است ترکیه را به دلیل اکتشاف گاز طبیعی در آب‌های ساحلی قبرس تحریم کند. بنابراین بنظر نمی‌رسد ترکیه بتواند حوزه مدیترانه را جایگزین همکاری با روسیه و ایران کند.

 

پاک‌آیین با اشاره به چشم دوختن ترکیه به قفقاز برای تامین انرژی خاطرنشان کرد: ترکیه پس از فروپاشی شوروی و روابط بسیار خوب با جمهوری آذربایجان و همچنین گرجستان، خود را به عنوان یک شریک راهبردی در حوزه قفقاز معرفی کرده است. اجرای پروژه‌های خط لوله انتقال نفت خام باکو- تفلیس – جیحان و خط لوله انتقال گاز ترانس آناتولی(TANAP) مصادیق مهم این مشارکت است. خط لوله باکو -تفلیس-جیحان برای انتقال نفت جمهوری آذربایجان به سواحل دریای مدیترانه در 22 تیرماه 1385 در بندر جیحان ترکیه احداث شده و منابع نفت خزر را منتقل می‌کند. اردوغان نخست وزیر ترکیه این خط لوله آن را “جاده ابریشم قرن 21” نامیده و امیدوار است ترکیه نقش محوری در ترانزیت انرژی منطقه ایفا کند.

برچسب هاآذربایجان (کشور آذربایجان) ترکیه جاده ابریشم خط لوله انتقال گاز ترانس آناتولی (TANAP) خط لوله باکو تفلیس جیحان روسیه لیبی

منبع: انرژی امروز

کلیدواژه: آذربایجان کشور آذربایجان ترکیه جاده ابریشم روسیه لیبی آسیا اروپا انرژی امروز ایران بین الملل تحریم خبرگزاری بین المللی خبرگزاری داخلی خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا ریاست جمهوری سازمان های بین المللی سایتهای اینترنتی شرکت ملی نفت ایران NIOC شرکت های بین المللی مجلس شورای اسلامی نفت خام وزارت نفت وزارت نیرو جمهوری آذربایجان خط لوله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت energytoday.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «انرژی امروز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۹۲۰۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مزایا و معایب استفاده از لوله مانیسمان و لوله اسپیرال به عنوان لوله گازی چیست ؟

انتخاب لوله مناسب مانند لوله مانیسمان و اسپیرال برای خطوط انتقال گاز، نقشی حیاتی در ایمنی و کارایی سیستم ایفا می‌کند. هر کدام از این لوله‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند که در انتخاب نهایی باید مورد توجه قرار گیرند. در این مطلب از انرژی سازان ضمن آشنایی با این دو نوع لوله رایج، از فواید و مضرات آن‌ها آگاه خواهیم شد تا بهترین انتخاب را داشته باشیم.

بررسی لوله مانیسمان برای انتقال گاز: آشنایی با مزایا و معایب

لوله‌های مانیسمان، استوانه‌های فولادی بدون درز هستند که از طریق فرایند نورد گرم یا سرد ساخته می‌شوند. این لوله‌ها به واسطه عدم وجود درز، از استحکام و مقاومت خارق‌العاده‌ای در برابر فشار و ترک‌خوردگی برخوردارند. سطح صاف و داخلی آنها نیز، جریان سیال را بهینه کرده و از افت فشار و خوردگی می‌کاهد. در میان انبوه لوله‌های موجود در صنعت، مانیسمان‌ها به عنوان ستون‌های استوار در خطوط انتقال انرژی، به ویژه لوله گازی، شناخته می‌شوند. در ادامه به بررسی مزایا و معایب لوله‌های مانیسمان برای انتقال گاز می‌پردازیم:

مزایای لوله‌مانیسمان برای انتقال گاز استحکام و مقاومت بالا: عدم وجود درز در لوله‌های مانیسمان، آنها را در برابر فشار و ترک‌خوردگی بسیار مقاوم می‌کند. این امر، آنها را برای استفاده در خطوط انتقال گاز با فشار بالا، مانند خطوط انتقال گاز شهری و بین‌شهری، ایده‌آل می‌سازد. ظرفیت بالا برای انتقال سیال: سطح صاف داخلی لوله‌های مانیسمان، افت فشار را به حداقل رسانده و به عبور روان گاز کمک می‌کند. این امر، به نوبه خود، ظرفیت انتقال سیال را در این لوله‌ها افزایش می‌دهد. مقاومت در برابر خوردگی: جنس و سطح صاف داخلی لوله‌ مانیسمان، آنها را در برابر خوردگی ناشی از سیالات خورنده، مانند گاز ترش، مقاوم می‌کند. این امر، طول عمر این لوله‌ها را در خطوط انتقال گاز با سیالات خورنده افزایش می‌دهد. قابلیت اطمینان بالا: سابقه طولانی استفاده از لوله‌های مانیسمان در خطوط انتقال گاز، نشان‌دهنده عملکرد و اطمینان‌پذیری آنها است. این لوله‌ها با توجه به کیفیت ساخت بالا، در برابر عوامل خارجی مانند ضربه و لرزش نیز مقاوم هستند. تنوع در سایز و رده: لوله‌های مانیسمان در طیف وسیعی از سایزها و رده‌های مختلف (مانند رده 20، 40 و 80) تولید می‌شوند. این تنوع، انتخابی متناسب با نیاز هر پروژه و شرایط خاص خطوط انتقال گاز را فراهم می‌کند. قابلیت بازیافت: لوله‌های مانیسمان از جنس فولاد هستند و به طور کامل قابل بازیافت هستند. استفاده از این لوله‌ها، نه تنها به حفظ منابع طبیعی کمک می‌کند، بلکه از انباشت ضایعات در محیط زیست نیز جلوگیری می‌کند.

 

معایب لوله‌های مانیسمان برای انتقال گاز قیمت بالا: فرآیند تولید پیچیده و نیاز به مواد اولیه مرغوب، قیمت لوله‌های مانیسمان را به طور قابل‌توجهی از سایر لوله‌های رایج، مانند لوله‌های اسپیرال، بیشتر می‌کند. این امر می‌تواند هزینه نهایی پروژه‌های خطوط انتقال گاز را به طور قابل‌توجهی افزایش دهد. وزن بالا: چگالی بالای فولاد، لوله‌های مانیسمان را سنگین‌تر از لوله‌های اسپیرال می‌کند. این امر می‌تواند حمل و نقل و نصب آنها را دشوارتر و پرهزینه‌تر کند. همچنین، وزن بالای این لوله‌ها می‌تواند بار بیشتری به سازه‌های نگهدارنده خطوط انتقال گاز تحمیل کند. محدودیت در سایزهای بزرگ: تولید لوله‌های مانیسمان در سایزهای بسیار بزرگ، به دلیل پیچیدگی‌های فنی و اقتصادی، دشوار و پرهزینه است. این امر می‌تواند آنها را برای خطوط انتقال گاز با سایزهای بسیار بزرگ، مانند خطوط انتقال گاز بین‌المللی، نامناسب کند. حساسیت به ضربه: با وجود استحکام بالا، لوله‌ مانیسمان در برابر ضربه‌های شدید، به خصوص در حین حمل و نقل و نصب، آسیب‌پذیر است. این امر نیازمند دقت و مراقبت بیشتر در جابجایی و نصب این لوله‌ها است. نیاز به تخصص در نصب: نصب لوله‌های مانیسمان به دلیل اتصالات خاص و پیچیدگی‌های بیشتر، نیازمند تخصص و مهارت بیشتری نسبت به سایر لوله‌ها است. این امر می‌تواند هزینه‌های مربوط به نصب این لوله‌ها را افزایش دهد.

مزایا و معایب  برای انتقال گاز

لوله‌ اسپیرال ، نوعی لوله فولادی درزدار هستند که از طریق نورد ورق به صورت مارپیچ و جوشکاری لبه‌ها تولید می‌شود. این لوله‌ها به دلیل فرآیند تولید ساده‌تر، قیمت مناسب‌تر و وزن سبک‌تر، در مقایسه با لوله‌های مانیسمان، مورد توجه بیشتری قرار گرفته‌اند. در ادامه به بررسی مزایا و معایب لوله‌های اسپیرال برای انتقال گاز می‌پردازیم:

مزایای لوله‌های اسپیرال قیمت مناسب: فرآیند تولید ساده‌تر و نیاز به مواد اولیه کمتر، قیمت این لوله‌ها را به طور قابل‌توجهی پایین‌تر از لوله‌های مانیسمان می‌کند. این امر، لوله‌های اسپیرال را به گزینه‌ای اقتصادی‌تر برای خطوط انتقال گاز، به خصوص در پروژه‌های با بودجه محدود، تبدیل می‌کند. وزن سبک: استفاده از ورق نازک‌تر در تولید لوله‌های اسپیرال، آنها را سبک‌تر از لوله‌های مانیسمان با قطر مشابه می‌کند. این امر حمل و نقل و نصب آنها را آسان‌تر و کم‌هزینه‌تر می‌کند. همچنین، وزن سبک این لوله‌ها، بار کمتری به سازه‌های نگهدارنده خطوط انتقال گاز تحمیل می‌کند. محدوده سایز گسترده: لوله‌های اسپیرال در سایزهای بسیار بزرگتر از لوله‌های مانیسمان قابل تولید هستند. این امر، آنها را برای خطوط انتقال گاز با سایزهای بسیار بزرگ، مانند خطوط انتقال گاز بین‌المللی، مناسب می‌کند. قابلیت انعطاف‌پذیری: لوله‌های اسپیرال به دلیل ساختار مارپیچی، از انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به لوله‌ مانیسمان برخوردار هستند. این امر، نصب آنها را در زمین‌های ناهموار و مسیرهای دارای پیچ و خم آسان‌تر می‌کند. سرعت نصب بالا: فرآیند نصب لوله‌های اسپیرال به دلیل اتصالات ساده‌تر و نیاز به جوشکاری کمتری، سریع‌تر از لوله‌های مانیسمان است. این امر می‌تواند به کاهش زمان و هزینه‌های مربوط به نصب خطوط انتقال گاز کمک کند. معایب لوله‌های اسپیرال استحکام و مقاومت کمتر: وجود درز در این لوله‌ها، استحکام و مقاومت آنها را در برابر فشار و ترک‌خوردگی، به طور نسبی پایین‌تر از لوله‌های مانیسمان می‌کند. این امر، آنها را برای خطوط انتقال گاز با فشار بسیار بالا یا سیالات با خاصیت خورندگی بالا، نامناسب خواهد کرد. ظرفیت پایین‌تر برای انتقال سیال: جوش درز لوله، سطح داخلی را ناهموارتر کرده و می‌تواند افت فشار و خوردگی را افزایش دهد. این امر، ظرفیت انتقال سیال را در لوله‌های اسپیرال به طور نسبی پایین‌تر از لوله‌های مانیسمان می‌کند. محدودیت در کاربرد: به دلیل استحکام و مقاومت کمتر، لوله‌های اسپیرال برای خطوط انتقال گاز با فشار بسیار بالا یا سیالات با خاصیت خورندگی بالا، مانند گاز ترش، مناسب نیستند. همچنین، در برخی از استانداردها و مقررات، استفاده از این لوله‌ها برای خطوط انتقال گاز در مناطق مسکونی و پرجمعیت مجاز در نظر گرفته نمی‌شود. حساسیت به جوشکاری: کیفیت جوشکاری درز لوله‌های اسپیرال، نقش بسیار مهمی در استحکام و مقاومت آنها دارد. هرگونه نقص یا عیب در جوشکاری، می‌تواند منجر به نشت، ترک‌خوردگی و حتی انفجار لوله شود. نیاز به بازرسی دوره‌ای: به دلیل وجود درز در لوله‌های اسپیرال، نیاز به بازرسی دوره‌ای و تست‌های غیرمخرب برای اطمینان از سلامت لوله‌ها وجود دارد. این امر می‌تواند هزینه‌های مربوط به نگهداری و تعمیرات خطوط انتقال گاز را افزایش دهد. سخن پایانی

لوله مانیسمان و اسپیرال دو نوع از لوله‌های بسیار کاربردی در انتقال گاز هستند که هر کدام ویژگی‌هایی را به همراه دارند. اگر فشار متوسط و سیال غیرخورنده باشد، بهتر است از لوله‌های اسپیرال استفاده شود. در غیر این صورت لوله‌های مانیسمان می‌توانند مقاومت بهتری از خود نشان دهند. شما می‌توانید خرید این دو نوع از لوله را از شرکت انرژی سازان نوین پارک سینا انجام دهید. با مراجعه به وب سایت این شرکت امکان مشاهده محصولات و آشنایی با ویژگی‌های آن‌ها وجود دارد. کیفیت برای این نوع لوله‌ها حرف اول را می‌زند. بنابراین باید بهترین تولید کننده را انتخاب کنیم.