پایگاه آمریکایی: آتشسوزی «بونهام ریچارد»، آمریکا را با انتخابهای سخت مواجه کرد
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۷۰۲۷۷۷
خرداد: یک پایگاه آمریکایی تخصصی در زمینه مسائل نظامی هشدار داد، آتشسوزی ناو «بونهام ریچارد» و تردید درباره آینده آن، آمریکا را درباره حضور در اقیانوس آرام با سوالات و انتخابهای سخت مواجه کرده است. طبق گزارش پایگاه آمریکایی «بریکینگ دیفنس»، آتشسوزی «یواساس بونهام ریچارد» علاوه بر تردید درباره «قدرتنمایی آمریکا در برابر چین»، مقامهای پنتاگون را درباره آینده حضور در غرب اقیانوس آرام با سوالات مهمی مواجه کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ابتدای این گزارش آمده است: «مقام ارشد نیروی دریایی این کشور، جمعه هفته گذشته شخصا به سن دیگو رفت تا به صورت دست اول شاهد آسیب وارد شده به ناو یواساس بونهام ریچارد باشد».
طبق این گزارش، آتشسوزی در این ناو آبی-خاکی در حالی صورت گرفت که طبق برنامه قبلی قرار بود در یواساس بونهام ریچارد تغییراتی صورت گرفته و این ناو به پنجمین ناو آمریکایی تبدیل شود که جنگندههای «اف ۳۵» در آن مورد استفاده عملیاتی قرار گیرند.
از نظر «پل مک لیری» نویسنده این گزارش، هر چند دریاسالار «مایکل گیلدی» مدیر عملیاتهای دریایی نیروی دریایی آمریکا بعد از بازدید از این ناو درباره بازگرداندن آن به دریا ۱۰۰ درصد ابراز اطمینان کرد اما او همچنین درباره این موضوع که سرمایهگذاری برای تعمیر و احیای این ناو ۲۲ ساله ارزش دارد یا نه، ابراز تردید کرد.
مک لیری معتقد است: «خواه این ناو قابل تعمیر باشد خواه نباشد، رهبران پنتاگون در هفتههای آینده باید علاوه بر سوالات درباره حضور ایالات متحده در غرب اقیانوس آرام، با سوالات درباره جدول زمانبندی نوسازی نیروی دریایی گلاویز شوند».
طبق برنامه قرار بود که بونهام ریچارد سال آینده برای استقرار و عملیات در منطقه ایندو-پاسیفیک (منطقه حد فاصل دو اقیانوس هند و آرام) انجام دهد.
به گفته مک لیری، از دست دادن بونهام ریچارد، قطعا فشار را بر دیگر ناوهای آبی-خاکی پهلو گرفته در سن دیگو افزایش خواهد داد و بالاجبار آنها برنامههای آینده خودشان را تغییر دهند.
در گزارش آمده است: «نیروی دریایی آمریکا در حال تلاش برای یافتن حضوری سرسختانهتر در اقیانوس آرام است با توجه به اینکه پکن نوع جدید ناوهای آبی-خاکی خودش را دارد به دریا میاندازد؛ کشتیهایی که قادر به حمل و انتقال صدها نظامی و دهها بالگرد هستند».
«داکوتا وودز» محقق ارشد اندیشکده «بنیاد هریتیج» معتقد است، با توجه به تمدید ماموریت معمول هفت ماهه ناوهای آمریکایی به ماموریتهای ۹ یا ۱۰ ماهه، پرسنل این ناوها کارایی خوبی نخواهند داشت و مهمتر از آن زمان مناسب برای عملیات نگهداری و حفاظت از ناوها وجود نخواهد داشت و این موضوع تاثیرات منفی روی عملکرد ناوها خواهد گذاشت.
از نظر «برایان کلارک» تحلیلگر ارشد «بنیاد هادسون»، با توجه به اینکه بوهام ریچارد قرار نبوده فورا به عملیات در اقیانوس آرام اعزام شود، نیروی دریایی آمریکا میتواند در کوتاه مدت کاهش حضورش در این منطقه را بپذیرد.
کلارک البته هشدار داد، ظرف یک سال بعد و زمان اعلام شده قبلی برای اعزام این ناو به منطقه اقیانوس آرام ممکن است مشکل پدیدار شود چرا که این ناو یا در وضعیتی خواهد بود که امکان اعزام دارد و یا اینکه امکان اعزام برایش میسر نیست.
در ادامه این گزارش از تاثیرات آتشسوزی در ناو بونهام ریچارد بر کل برنامههای آمریکا برای انجام عملیاتها در منطقه غرب آسیا و دریای چین جنوبی تاکید شد.
در گزارش آمده است: «آنچه موضوع را بیشتر دردناک میکند این است که (ناو بونهام) ریچارد قرار بود وارد باشگاه اختصاصی کشتیهای قادر به حمل اف ۳۵ شود؛ کشتیهایی که نیروی دریایی آمریکا در عملیاتهای اخیر خودش در خاورمیانه و دریای چین جنوبی به رخ کشیده است».
بنا بر اعلام مقامها و رسانههای آمریکایی، ناو «یواساس اسکس» و «ماکین ایلند» آمریکا برای حمل و عملیاتی شدن اف ۳۵ مورد ارتقاد قرار گرفتند و در حال حاضر در سواحل کالیفرنیا در حال تست حمل و عملیاتی کردن اف ۳۵ هستند.
ناوهای «یواساس آمریکا» و «یواساس ویسپ» هم از دیگر ناوهای آمریکای قادر به حمل اف ۳۵ و استفاده عملیاتی از این جنگنده ها هستند. ناو اولی اکنون در بندری در ژاپن و دومی در بندر نورفولک ایالت ویرجینا حضور دارد.
از نظر مک لیری، درخواست برای حضور ناوها و کشتیها در غرب اقیانوس آرام در حال تشدید شدن است چرا که «به نظر میآید هم چین و هم آمریکا خواهان قدرت نمایی در دریاهای چین جنوبی و فیلیپین هستند. در همین اثنا، لفاظی بین واشنگتن و پکن دارد به طرزی فزاینده داغ و ملتهب میشود».
وی ادامه داد: «ناوهای هواپیمابر یواساس نیمیتز و یواساس رونالد ریگان برای دومین بار در هفتههای اخیر در حال انجام مانورها در دریای چین جنوبی هستند اما هیچ یک از این دو نمی توانند اف ۳۵ها مدل سی نیروی دریایی را با خود حمل و عملیاتی کنند چرا که این کار به یک عرشه بزرگ نیاز دارد».
مک لیری سپس از بودجه ۳۴ میلیون دلاری مورد نیاز برای پایان عملیات ارتقای ناو «یواساس کارل وینسون» برای آمریک به منظور توانمندسازی کردن آن تا سال ۲۰۲۱ برای حمل و عملیاتی کردن جنگندههای اف ۳۵ خبر داد.
وی البته تاکید کرد، اگرچه یواساس نیمیتز و ناو هواپیمابر کلاس (مدل) فورد امکان حمل جنکندههای اف 35 را دارند اما برای اینکه در این دو ناو بشود برای دورههای طولانی از این جنگندهها برای پرواز استفاده کرد، باید تغییرات زیاد و پرهزینهای در آنها صورت گیرد.
مک لیری معتقد است، نیروی دریایی آمریکا در کوتاه مدت برخی گزینهها برای جایگزین کردن ناو آبی-خاکی یواساس بونهام ریچارد را دارد.
به گزارش او، نیروی دریایی آمریکا امکان متوسل شدن به ناو «یواساس تریپولی» را دارد، ناوی که همنی هفته گذشته به نیروی دریایی تحویل داده شد. تریپولی دهمین ناو تهاجمی آبی-خاکی ناوگان نیروی دریایی آمریکا است.
نویسنده گزارش پایگاه بریکینگ دیفنس همچنین از گزینه «دوباره فعال کردن» یک ناو آبی-خاکی بازنشسته خبر داد.
به گفته او، نیروی دریایی آمریکا شاید بخواهد ناو «یواساس پِلِلیو» را که در سال ۲۰۱۵ بازنشسته شد را دوباره به سرکار برگرداند اما «ارتقا دادن این کشتی ۴۰ ساله و آماده کردن آن یک کار پرهزینه و زمانبر خواهد بود».
هشدارها درباره تاثیرات آتشسوزی مهیب ناو یواساس بونهام پیش از این در گزارش شبکه «سیانان» هم مطرح شد و این رسانه نوشت، عواقب و خسارات ناشی از آتشسوزی گسترده در این ناو تا چند سال گریبانگیر ناوگان نیروی دریایی آمریکا در اقیانوس آرام خواهد بود.
آتشسوزی شامگاه ۲۲ تیرماه (صبح یکشنبه به وقت محلی آمریکا) در عرشه این کشتی آبی-خاکی اتفاق افتاد و بعد از چند روز سرانجام مهار شد. بونهام ریچارد در«پایگاه نیروی هوایی سندیهگو» در ایالت کالیفرنیا پهلو گرفته بود که طعمه حریق شد. مقامهای آمریکایی گفتند هنوز مشخص نیست این کشتی جنگی ۲۵۵ متری قابل تعمیر باشد و جایگزین کردن کشتی جدید با آن برای ارتش آمریکا هزینه ۴ میلیارد دلاری دارد.
منبع: فارس برچسب ها: بونهام ریچارد
منبع: خرداد
کلیدواژه: بونهام ریچارد نیروی دریایی آمریکا یو اس اس بونهام ریچارد اقیانوس آرام حمل و عملیاتی چین جنوبی جنگنده ها آبی خاکی آتش سوزی کشتی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۰۲۷۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طرح بلندپروازانه ترکیه برای ساخت ناو هواپیمابر
ترکیه در صدد ساخت نخستین ناو هواپیمابر بومی خود است؛ طرحی بلندپروازانه که هدف آن برآوردهکردن نیازهای این کشور در حوزه نیروی دریایی است.
به گزارش ایسنا، خبرها حاکی از آن است که ناو هواپیمابر ترکیه قرار است از فناوری «استوبار» (STOBAR) استفاده کند.
در این فناوری هواپیماها بدون کمک منجنیقهای روی عرشه و تنها با نیروی حاصل از موتور خود به پرواز درمیآیند.
در همین راستا، عرشه این ناوها را مانند سکوهای پرش اسکی، شیبدار میسازند.
بااینحال، ازآنجاکه بیشتر هواپیماهای استفادهشده روی این ناوها از قابلیت فرود عمودی بهرهمند نیستند، کابلهای فرود همچنان در هنگام فرود به هواپیماها کمک میکنند.
به گزارش «کلش ریپورت»، طول این کشتی ۲۸۵ متر، عرض آن ۷۲ متر و وزن آن ۶۰ هزار تُن خواهد بود. همچنین بر اساس گزارشها، حداکثر سرعت این ناو هواپیمابر ترکیه به ۲۵ متر خواهد رسید.
بر اساس طرح اولیه آنکارا، این نا هواپیمابر ظرفیت حمل ۵۰ جنگنده را خواهد داشت که ۲۰ فروند از آنها روی عرشه و ۳۰ فروند در آشیانه ناو نگهداری خواهند شد.
این ناو میتواند برای پرواز پرندههای مختلفی مورداستفاده قرار گیرد، از جمله جنگندههای «آنکا ۳»، هواگرد نظامی سبک «هورجت»، پهپاد «بیرقدار کیزیلما» و پهپاد «بیرقدار تیبی ۳».
طراحی و ساخت این ناو بر عهده دفتر طراحی پروژه نیروی دریایی ترکیه است؛ نهادی که گرچه تا امروز چندین ناوچه و ناوشکن تولید کرده، اما تجربهای در حوزه ناو هواپیمابر ندارد.
انتهای پیام