بحران اصلی ساخت تندیس در شهرستان‌ها رخ داده است/ شهرداری نباید هم سیاستگزار و هم مجری مجسمه‌سازی شهری باشد
تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۷۲۰۹۸۲
یک استاد و هنرمند مجسمه‌ساز از وضعیت نامطلوب طراحی و اجرای تندیس مشاهیر و مفاخر در کشور می‌گوید.
به‌گزارش خبرنگار حوزه هنرهای تجسمی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، در سال‌های اخیر، برخی تندیس‌ها و مجسمه‌هایی که از چهره‌ها و مشاهیر ساخته‌شده هیچ شباهت خاصی با چهره صاحبان آن ندارد.
آسیب‌شناسی این روند یکی از موضوعاتی است که گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا در قالب یک پرونده به آن خواهد پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در ادامه این پرونده، نظر یکی از اساتید و هنرمندان رشته مجسمه‌سازی رادر این‌باره جویا شده‌ایم. «روح‌الله شمسی‌زاده ملکی» هنرمند و مدرس رشته مجسمه‌سازی است. در سابقه کاری او علاوه بر تدریس در دانشکده هنر دانشگاه ارومیه و دانشگاه تهران، عضویت در هیئت‌مدیره انجمن مجسمه‌سازان ایران، عضویت در شهرک هنرمندان سیته پاریس (Cité internationale des art Paris)، سردبیری نشریه مجسمه، مدیر اجرایی ششمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران (۱۳۹۳)، طراحی و اجرای تندیس‌ها و یادمان‌های شهری و حضور در ده‌ها نمایشگاه انفرادی و جمعی در داخل و خارج از کشور دیده می‌شود.
شمسی‌زاده در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا با تأکید بر اینکه باید مجسمه‌سازی را علاوه بر یک هنر، یک دانش درنظر گرفت افزود: موضوع ضرورت شباهت یک تندیس با نمونه واقعی آن یک بحث تخصصی است اما به صورت کلی می‌توان گفت در کنار شباهت باید روحیات و هویت آن چهره فاخر هم در اثر دیده شود.
وی اظهار کرد:شما اگر به موزه کارهای «اگوست رودَن» مجسمه‌ساز مشهور فرانسوی در اواخر قرن نوزدهم بروید، خواهیددید که چیزی درحدود بیست اتود از «انوره دوبالزاک» نویسنده هموطنش طراحی کرده است. یعنی در نسخه‌های مختلف، بالزاکِ نشسته، بالزاک ایستاده، بالزاک در حال تفکر، در حال مطالعه و... را می‌بینیم که در نهایت از بین این نسخه‌های مختلف یک نمونه انتخاب می‌شود که در آن اثر روحیات درونی و شخصیت این نویسنده هم منعکس است. این نمونه به مرحله اجرا می‌رسد و تبدیل به یک مجسمه برنزی شد و در فضایی که پیش‌بینی‌شده بود قرار گرفت.
شمسی‌زاده افزود: این یک پروسه کاملاً مشخص و قابل‌تأمل و حاصل دقت‌نظر و حوصله هنرمند است. چیزی که امروزه بین هنرمندان خیلی‌کم داریم. یک شتاب‌زدگی عجیب‌وغریب می‌بینیم که منجر به این اتفاقات نامطلوب می‌شود که در سطح شهرها می‌بینیم.
وی با اشاره به ضرورت وجود یک نهاد متمرکز و تخصصی برای تأیید و نظارت بر ساخت مجسمه‌ها و به‌ویژه تندیس مشاهیر افزود: در دوره پهلوی اول،سازمانی به نام انجمن مفاخر و آثار ملی تأسیس شد که تا سال‌ها متولی این امر بود.علاوه بر مجسمه‌سازی، بحث ساخت بناهای یادبود و مقبره برای مشاهیر فرهنگی و تاریخی هم مطرح شد.آثاری که استادانی همچون «هوشنگ سیحون» در حوزه معماری و «ابوالحسن‌خان صدیق» از خود به جا گذاشتند مربوط به همین دوره است؛ مجسمه‌هایی به ابوالحسن‌خان صدیق به عنوان شاگرد خلف کمال‌الملک سفارش داده می‌شود و ایشان هم با توانمندی فوق‌العاده‌ای که داشتند آثر ماندگاری را خلق می‌کنند که نمونه‌های آن را در سراسر کشور می‌بینیم.
مسئله ما فقط شهر تهران نیست و بحران اصلی مجسمه‌سازی در شهرستان‌ها رخ داده است
این استاد مجسمه‌سازی عنوان کرد: بنابراین، اتفاقی که در آن دوره افتاد، برمبنای سفارش به یک استاد ماهر و شناخته‌شده بود.در سال‌های پس از آن و به ویژه پس از انقلاب، هم تقاضا برای این‌گونه آثار زیاد می‌شود وهم تعداد فارغ‌التحصیلان و هنرمندان به‌شدت افزایش می‌یابد،کارها بیشتر به سمت فراخوان‌های عمومی و مسابقه‌ای می رود.
وی افزود: از سوی دیگر، نقش انجمن آثار و مفاخر ملی هم کاملاً کم‌رنگ شده و سازمان زیباسازی در شهرداری‌ها متولی این موضوع می‌شوند. در حالی که شهرداری‌ها باید فقط مجری و تسهیل‌کننده مجسمه‌سازی شهری باشند و نه سیاستگزار. در اواسط دهه هفتاد، آیین‌نامه‌ای در شورایعالی انقلاب فرهنگی تصویب شد و مقرر شد کمیسیونی به‌عنوان نهاد تصمیم‌گیرنده برای تدوین ضوابط طراحی، ساخت و نصب آثار تجسمی در شهرها تشکیل شود.
شمسی‌زاده گفت: در این کمیسیون مقرر شده بود کهنماینده شهرداری، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، و نماینده جامعه دانشگاهی کشور و انجمن آثار و مفاخر باشند، اما این مصوبه هیچ گاه اجرایی نشد. در نتیجه، شهرداری‌ها هم تصمیم‌گیرنده، هم سیاست‌گذار و هم مجری شدند. بخشی از این آشفتگی که شاهدش هستیم هم به همین خاطر رخ داده است. چون نهاد ناظری به صورت جدی در این بخش وجود ندارد که بر کار سازمان زیباسازی شهرداری نظارت کند و بگوید این کاری که شما انجام داده‌اید درست یا غلط است.
وی افزود: راستش مسئله ما فقط شهر تهران نیست و بحران اصلی ما در شهرستان‌ها رخ داده است. بارها اتفاق افتاده که شهردار یا شورای شهر در این مناطق بدون کمترین شناختی نسبت به دانش مجسمه‌سازی، سیاست‌گذار و مجری می‌شوند وخودشان تصمیم می‌گیرند؛ سپس یک هنرمند محلی را انتخاب می‌کنند؛ آن فرد هم بدون درنظرگرفتن استانداردهای لازم کار را می‌سازد. مجسمه در شهر نصب می‌شود و آن اتفاقات عجیب و غریب می‌افتد که نمونه هایش را در این چند سال در اخبار و فضای مجازی دیده ایم.
این استاد مجسمه‌سازی اضافه کرد: البته وضعیت شهر تهران باز خیلی بهتر است و سازمان زیباسازی شهرداری تهران در دوره‌های مختلف تلاش‌های خوبی در این حوزه داشته است. این اواخر عمارت عین‌الدوله به‌عنوان مرکز فعالیت‌های مجسمه‌سازی تهران انتخاب شد تا فعالیت هنرمندان به‌صورت تخصصی در آنجا دنبال شود. سمپوزیوم‌های پرتره و مجمسه‌سازی برگزار می‌شود و حداقل در پایتخت ضوابطی در این حوزه وجود دارد اما مسئله ما بیشتر در شهرستان‌ها است و آن هم به همان نهاد سیاست‌گذار در حوزه مجسمه‌سازی باز می‌گردد.
شمسی‌زاده اظهار کرد: ببینید، در کشور ما هر روستایی که می‌خواهد تبدیل به بخش شود یا یک بخش که می‌خواهد تبدیل به شهرستان شود، اولین کاری که می‌کنند یک میدان درست می‌کنند و یک مجسمه وسط آن می‌گذارند. چرا؟ چون مجسمه، نماد بیرونی مدنیت و آن هویت و پیشینه آن منطقه است کهپیش چشم مخاطبان قرار می‌گیرد.
وی افزود: پس این نیاز طبیعی آن روستا یا شهرکوچک است،اما چون دانش این قضیه وجود ندارد و سازمان متولی آن هم به درستی انتخاب نشده خروجی آن کارهای بی‌کیفیتی می‌شود. در نهایت شاهد آثاری می‌شویم که اساساً هم به هنر مجسمه‌سازی ضربه زده و هم به شأن و فرهنگ آن منطقه آسیب میزند. معمولاً در این موارد مناسبات حرفه‌ای سفارش، اجرا و جانمایی اثر هم در آن رعایت نمی‌شود.
انتهای پیام/4104/
منبع: آنا
کلیدواژه: هنرهای تجسمی مجسمه سازی شهرستان ها رخ داده مجسمه سازی شمسی زاده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۲۰۹۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اژدهای زرد در مسیر صلح‌سازی / بررسی نوع بازیگری چین در حوزه میانجیگری میان گروه های فلسطینی
طی روزهای گذشته چین، میزبان «عزام الاحمد» و «سمیر الرفاعی» به عنوان نمایندگان جنبش فتح و «موسی ابو مرزوق» و «حسام بدران» به عنوان نمایندگان جنبش حماس در پکن بود. در این نشست طرفین بر لزوم احیای کمیته‌های مشترک خود و حل و فصل اختلافات و حملات رسانه‌ای به یکدیگر به توافق رسیده‌اند. در همین راستا شبکه المیادین در خبری اعلام کرد، هیأت‌های حماس و فتح در پکن بر وحدت میان فلسطینیان با یکدیگر تاکید داشته اند بطوریکه دو گروه بر لزوم تشکیل دولت وفاق ملی موقت حین جنگ و پس از آن تاکید داشتند.
همزمان لین جیان سخنگوی وزارت خارجه چین دیروز در نشست خبری خود در پکن در جمع خبرنگاران با بیان جزئیاتی در این باره گفت: نمایندگان جنبش‌های فلسطینی در پکن با یکدیگر رایزنی کردند و دو طرف بر ادامه روند گفتگو و تلاش برای دستیابی به وحدت در اسرع وقت توافق کردند.
دیپلماسی میانجیگری چین با فرایند صلح در خاورمیانه
چین اخیرا نقش فعال تری در بحران های بین المللی بر عهده گرفته و تا حدودی گوی سبقت را از کشورهای غربی در حوزه میانجیگری در بحران های بین المللی ربوده است. نمونه آن را می توان میانجیگری میان تهران و ریاض در سال گذشته میلادی عنوان کرد.
فاطمه محروق، کارشناس مسائل شرق آسیا و عضو هیئت علمی دانشگاه، در گفت وگو با قدس با اشاره به سابقه نقش آفرینی و میانجیگری چین در تحولات خاورمیانه به ویژه مسئله اختلاف و تنش اعراب و رژیم صهیونیستی، گفت: رفتاری که پکن طی ماه های اخیر به خصوص پس از عملیات طوفان الاقصی برای کاهش تنش در منطقه خاورمیانه در پیش گرفته جدید نمی باشد بطوریکه همواره دیپلماسی میانجیگری به‌عنوان یکی از ارکان اصلی اهداف و اعمال سیاست خارجی چین در غرب آسیا مطرح بوده است و پکن خود را به عنوان یک نیروی صلح‌ساز در معارضات و بحران‌های منطقه‌ای همچون بحران افغانستان، سوریه، سودان، یمن، ایران و فرایند صلح اعراب ـ اسرائیل از سال 2004 مطرح ساخته است.
وی با بیان اینکه نیـاز روزافـزون چیـن بـه منابـع انـرژی و سـرمایه گذاری ها و مبـادلات بازرگانـی با کشـورهای ( غرب آسیا)، حاکـی از اهمیـت اقتصـادی این منطقـه در سیاسـت خارجی پکـن اسـت، افزود: چین به کشورهای خاورمیانه از گذشته نگاهی گسترده تری داشته و این کشور مناسبات اقتصـادی دو جانبـه، معـادلات چندجانبه در خصـوص حـل مسـایل سیاسـی ارائـه نقـش میانجی گـری را در منازعـات کشـورهای خاورمیانـه پیگیـری می کنـد. تا جایی که استراتژی صلح جویانه و میانجیگری چین منجر شده کشورهای منطقه نگاه مثبت و سازنده ای به حضور این کشور در منطقه داشته باشندو مناسبات گسترده ای با این کشور برقرار نمایند.
او با اشاره به میزبانی چین از نمایندگان جنبش اسلامی فتح و حماس در پکن، و نیز پیگیری این کشور برای آشتی نیروهای فلسطین بایکدیگر، گفت: رفتار پکن سابقه طولانی دارد چراکه همواره چین به دنبال نقش آفرینی بیشتر در خاورمیانه می باشد و برگزاری نشست نمایندگان جنبش های فلسطینی در پکن، در چارچوب سیاست خارجی چین محسوب می شود.
تغییر رویکرد پکن از انفعالی به فعالانه در منطقه
این استاد دانشکاه تاکید کرد: هم اکنـون چین به عنـوان یـک قدرت بـزرگ از راهبـرد انفعالی سـنتی خود به سـمت درگیـری فعالانه در بحران هـا و مناقشـات منطقه ای حرکت کرده اسـت و دسـت بـه سیاسـت های عملگرایانه می زنـد.رفتار این کشور در حل تنش های خاورمیانه به خصوص بحران غزه منجر شده حتی بیشتر کشورهای اروپایی از پکن حمایت نمایند.
محروق اظهار داشت: طی یک دهه گذشته چین دیپلماسی فعالی جدا از مسئله اقتصادی در منطقه خاورمیانه را دنبال می کند بطوریکه به پلتفرم های امنیتی و سیاسی جدیدی وارد شده است. گفتگوهایی مانند میانجیگری بین ایران و عربستان در سال گذشته، مدیریت چالش میان رژیم صهیونیستی و اعراب را می توان نام برد.
وی درپاسخ به این پرسش که ایالات متحده آمریکا به دلیل حمایت از رژیم صهیونیستی در جنگ غزه به شدت در جامعه بین المللی در تنگنا قرار گرفته، با توجه به این موضوع، آیا چین می تواند در مسئله غزه نقش آفرینی کند، گفت: باتوجه به گذشت بیش از 207 روز از جنگ غزه، واشنگتن حمایت های مالی، نظامی، تسلیحاتی و اطلاعاتی گسترده ای را از اسرائیل انجام داده است و همین مسئله منجر به تعارض میان این کشور و گروه های فلسطینی شده است اما چین با توجه به سابقه حضور خود در میانجیگری های منطقه، توانسته نه تنها میزبان نشست سران فتح و حماس در پکن باشد بلکه کشورهای اروپایی و منطقه نیز از نقش آفرینی چین برای برقراری صلح میان گروه های فلسطینی حمایت کنند.
او در پایان اظهار کرد: رابطه چین با طرفین درگیر در جنگ غزه خوب است و می تواند این کشور نقش خودش را در برقراری آتش بس تا حدودی ایفا نماید، این رفتار چین نشان دهنده تغییر رویکرد دیپلماسی اقتصادی به مسائل امنیتی و سیاسی می باشد.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور