به نقل از «ایرنا»

تلویزیون چین از تهدید ترامپ برای بستن مراکز دیپلماتیک بیشتر خبر داد

تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۷۲۳۴۶۶

به گزارش ایرنا «سی. سی. تی. وی» روز پنجشنبه با اشاره به دستور دولت آمریکا برای بستن کنسولگری چین در هیوستون خاطر نشان کرد که چنین اقداماتی می تواند تبعات بسیار منفی برای دو کشور به دنبال داشته باشد به ویژه اینکه موضوع تلافی جویی چین نیز مطرح شده است.

پس از آنکه آمریکا دستور داد ظرف ۷۲ ساعت (تا روز جمعه) کنسولگری چین در هیوستون باید تعطیل شود، ترامپ هم تهدید کرد که کنسولگری های بیشتری که متعلق به چین است در این کشور بسته خواهد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همزمان روزنامه گلوبال تایمز ارگان حزب حاکم چین تصاویری از سوزندان برخی از اسناد در این مرکز دیپلماتیک که اولین کنسولگری چین در آمریکا به حساب می آید منتشر کرده است و ماموران آتش نشانی آمریکا هم در محل حضور دارند.

گزارش ها حاکی است که در ماه های اخیر به غیر از جنگ تجاری و کرونا آمریکا از چندین جبهه دیگر از جمله سین کیانگ، تایوان، هنگ کنگ و دریای جنوبی چین را هدف قرار داده است.

وانگ یی وزیر خارجه چین گفته است که روابط چین و آمریکا با جدی ترین تنش ها و چالش ها پس از برقراری مناسبات در سال ۱۹۷۹ میلادی مواجه شده است.

همزمان روزنامه ساوت چاینا مورنینگ پست چین گزارش کرده است احتمال می رود چین در تلافی این اقدام آمریکا کنسولگری این کشور واقع در شهر چنگدو در جنوب غرب چین را تعطیل کند.

آمریکا دارای ۵ کنسولگری در شهرهای گوانگجو، شانگهای، شن یانگ، چنگدو و ووهان است و یک کنسولگری برای هنگ کنگ دارد.  

هو شی جین سردبیر روزنامه گلوبال تایمز می گوید که بر خلاف برخی گزارش ها چین به دنبال تعطیلی کنسولگری آمریکا در ووهان نیست زیرا آنجا همین الان هم نیروی زیادی ندارد. چین ضربه محکم تری خواهد زد.

این روزنامه افزوده است که رویترز گزارشی برای بستن کنسولگری ووهان مطرح کرده بود اما این گزارش بیشتر یک سناریوی ساختگی برای منحرف کردن چین است چین اقدامی به مراتب قوی تر در نظر خواهد گرفت.

برخی از مقام های سابق چین که اکنون در زندان هستند و تحت پیگرد قانونی قرار گرفته اند در سال ۲۰۱۶ میلادی به کنسولگری آمریکا در شهر چنگدو رفته بودند حتی وانگ لیجون رییس پلیس سابق چین در همان سال به این شهر رفت تا به این مرکز دیپلماتیک آمریکا پناهنده شود.

برچسب‌ها دیپلماسی ایالات متحده آمریکا پکن

منبع: ایرنا

کلیدواژه: دیپلماسی ایالات متحده آمریکا پکن دیپلماسی ایالات متحده آمریکا پکن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۲۳۴۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حرف‌های جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد

اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.

گفت‌وگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.

دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟

من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.

گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟

گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.

نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟

محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر می‌کنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.

از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟

من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.

به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روز‌های تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟

تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیز‌هایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برای‌شان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر می‌کنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.

به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس می‌شود؟

به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس می‌شود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید می‌کنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.

ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟

در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.