چند نکته درباره اقدام تحریک آمیز امریکا

تین نیوز

یکی از دقیق‌ترین و مهم‌ترین کنوانسیون‌های جهانی، مربوط به هوانوردی است. کنوانسیونی که اگر چه فقط یک قرن از تصویب آن می‌گذرد ولی به علت رشد سریع هواپیما به عنوان یک وسیله مهم و درضمن بسیار حساس حمل و نقل اهمیت این کنوانسیون و پایبندی کشورها به آن بیش از پیش شد و ایکائو نیز به عنوان نهاد ویژه سازمان ملل متحد وظیفه استانداردسازی را برای مدیریت خطوط هوایی و مقررات پروازی به عهده دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هواپیما وسیله امنی برای حمل و نقل است به شرطی که ضوابط جهانی آن رعایت شود. جالب اینکه بخشی از مقررات برای هواپیماهای نظامی و غیرنظامی یکسان اجرا می‌شود. این مقررات چنان سفت و سخت است که همه کشورها باید به آن تن دهند. زیرا هواپیماها در مسیرهای بین‌المللی تردد می‌کنند و امنیت آنها باید از طریق یک نهاد فراکشوری تأمین شود.

متأ‌سفانه قدرت‌های جهانی بنا به ملاحظات گوناگون همیشه خود را دارای حق دانسته‌اند که به نام امنیت بخشی از این مقررات را نادیده بگیرند وحتی با این کار خود جهان را درخطر قرار دهند.

در سال ۱۳۶۲، با سقوط بوئینگ 747 کره ‌جنوبی از طرف هواپیماهای جنگی اتحاد جماهیر شوروی، حدود 270 نفر کشته شدند. گر چه آن هواپیما مسیر اشتباهی را رفته و وارد حریم ممنوعه اتحاد جماهیر شوروی گردیده بود.

هر چند خلبان آن هواپیما اخطارهای کافی دریافت کرد، ولی در نهایت از طرف جنگنده‌های شوروی ساقط شد، زیرا گمان بردند که مأموریت نظامی دارد. با این حال همه می‌دانند که غربی‌ها برای چنین اقدامی تبلیغات شدیدی را علیه شوروی سابق به راه انداختند، هر چند طرفین در اوج جنگ سرد بودند.

چند سال بعد هواپیمای ایرباس ایرانی در خلیج فارس از سوی یک ناو امریکایی با موشک زده و ساقط و کلیه سرنشینان آن شهید شدند. ولی امریکایی‌ها هیچ‌گاه حاضر نشدند که به صورت علنی مسئولیت این جنایت را به عهده بگیرند، البته در نهایت مجبور شدند که خسارت هواپیما و مسافران را بدهند ولی همزمان به فرمانده ناو نیز مدال شجاعت دادند. اکنون هواپیمای جنگی آنان در یک کشور ثالث و بدون اجازه حضور در حریم هوایی این کشور، قصد مزاحمت برای یک هواپیمای مسافربری ایران را داشته که در نهایت موجب بروز مشکل برای هواپیما و مصدومیت تعدادی از مسافران شده است.

مسأله این است که آیا سازمان هوانوردی بین‌المللی می‌تواند یک رسیدگی بی‌طرفانه و قاطع نسبت به این رفتار تحریک‌آمیز امریکا بنماید؟ گر چه حق شکایت برای ایران وجود دارد و قطعاً ایران به صورت حقوقی و سیاسی این مسأله را دنبال خواهد کرد.

البته از جهانیان و سازمان های بین المللی انتظار می رود که دربرابر این اقدام تحریک آمیز واکنش مناسب نشان دهند، نکته دیگر این که بعید است خلبانان جنگنده امریکایی بدون دستور یا اجازه فرماندهان بالاتر خود چنین اقدام تحریک‌آمیزی را مرتکب شده باشند. زیرا اشتباه گرفتن هواپیمای مسافربری تقریباً غیرممکن است و هواپیمای ایرانی نیز در خط سیر قانونی خود در حال حرکت بوده است.

بنابراین به نظر می‌رسد که فرماندهان نظامی امریکایی به تبع دستورات مقامات سیاسی ایالات متحده از این طریق قصد تحریک ایران را داشته‌اند و دارند و یا شاید قصد تکرار اتفاق سال 1367 را دارند که 32 سال پیش در همین روزها آن جنایت را مرتکب شدند. واقعیت این است که ترامپ به دلیل مسائل داخلی خود که شانس پیروزی دوباره او را به شدت کاهش داده و امریکا را درگیر یک وضعیت خجالت‌بار نموده، درصدد است که با ایجاد بحران خارجی بر بی‌کفایتی‌های داخلی خود سرپوش بگذارد.

منبع : روزنامه ایران

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

منبع: تین نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۳۵۰۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۶ نکته در مورد پذیرش دانشجویان اخراجی در آمریکا

به گزارش «تابناک»، مصطفی داننده در عصرایران نوشت: بعد از رفتار غیر انسانی پلیس آمریکا با دانشجویان معترض به جنگ غزه و حمایت مالی از اسرائیل، رئیس دانشگاه شیراز از مصوبه مدیریت این دانشگاه برای بورسیه کردن دانشجویان اخراجی دانشگاه‌های اروپا و آمریکا خبر داد و گفت: «دانشجویان و حتی اساتیدی که اخراج یا تهدید به اخراج شده‌اند، می‌توانند در دانشگاه شیراز به ادامه تحصیل بپردازند و گمان می‌کنم سایر دانشگاه‌های شیراز و استان فارس هم این آمادگی را داشته باشند.»

اظهار نظری که بیشتر به نظر می‌رسد یک شوی تبلیغاتی است تا یک واقعیت که دانشگاه شیراز بتواند آن را محقق کند. برای راستی آزمایی بهتر است رئیس دانشگاه شیراز را با واقعیت‌های پذیرش دانشجوی خارجی به ویژه آنهایی که سابقه تحصیل در اروپا و آمریکا را دارند روبرو کنیم.

اول: دانشجویان مقطع دکترا در آمریکا حدود دو هزار دلار و در اروپا نزدیک به دو هزار پانصد یا 3 هزار یورو حقوق می‌گیرند و با این پول می‌توانند در بسیاری از شهرهای آمریکا یک خانه اجاره کنند و حتی یک ماشین بخرند. آیا امکان دارد با حقوقی که به آنها می‌دهید، این شرایط را برای‌شان فراهم کنید؟ آنها می‌توانند با حقوقی که به آنها می‌دهید برای خودشان یک زندگی معمولی داشته باشند؟

دوم: دانشجویان لیسانس که احتیاج به حمایت مالی خانواده دارند، احتیاج به یک سیستم بانکی برای انتقال پول از کشور خود به ایران هستند. آیا امکان این انتقال وجود دارد؟ به طور مثال یک دانشجویی که خانواده او در لندن یا پاریس زندگی می‌کنند، چگونه می‌توانند ماهیانه، هزینه تحصیل را پرداخت کنند؟ به این نکته توجه کنید که هیچ کارت بانکی یا کردیت کارت خارجی در ایران، کار نمی‌کند و بانک‌های خارجی در ایران شعبه ندارد.

سوم: همین دانشجویان در آمریکا از اینترنت پرسرعت بدون فیلتر استفاده می‌کنند. اصلا برای آنها تعریف نشده است که شبکه‌های اجتماعی فیلتر باشد یا رسیدن به سایت‌های علمی احتیاج به فیلتر شکن داشته باشد. آنها اگر بخواهند با خانواده خود صحبت کنند، باید «بله» را نصب کنند؟

چهارم: در مورد حجاب به دانشجویان چه می‌گویید؟ بسیاری از دانشجویان مسلمان ساکن آمریکا از کشورهایی مثل پاکستان، مصر و یا دیگر کشورهای غیر مسلمان، حجاب ندارند. آیا آنها وقتی به دانشگاه ایران می‌آیند، باید حجاب و پوشش اسلامی داشته باشند؟

پنجم: این دانشجویان یاد گرفته‌اند که به مسائل مختلف صنفی، سیاسی و اجتماعی اعتراض کنند؟ شما می‌توانید به آنها اجازه بدهید به مسائل مختلف در دانشگاه اعتراض کنند؟

ششم: برخی از دانشجویان معترض، گرایش‌های جنسی مختلف دارند. بعضی از آنها با پرچم‌های هم جنس گرایانه در کنار پرچم فلسطین، به اسرائیل اعتراض می‌کنند؟ با آنها چه رفتاری خواهید داشت؟

حالا از شب زنده‌داری‌ها و خوردن نوشیدنی‌های مختلف توسط همین دانشجویان در آخر هفته بگذریم.

اگر رئیس دانشگاه شیراز این سوال‌ها را پاسخ داد، می‌توانیم ببینیم که می‌توانیم دانشجویان ساکن آمریکا و اروپا را پذیرش کنیم یا نه؟