به نقل از «ایمنا»

دفن اموات در آرامستان قلعه قاسم زرین شهر ممنوع شد

تاریخ انتشار: ۵ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۷۴۷۹۰۱

شهردار زرین شهر گفت: با مصوبه شورای اسلامی زرین شهر دفن اموات به دلایل متعدد در آرامستان محله قلعه قاسم ممنوع شد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، میثم محمدی در کارگروه سلامت شهرستان لنجان اظهار کرد: شهر موجودی زنده است و همانگونه که به احداث و رسیدگی به معابر و پارک‌های محله‌ای نیازمند است برنامه‌ریزی برای دفن اموات نیز یکی از الزاماتی است که باید به ان توجه جدی داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: محله قلعه قاسم یکی از محلات قدیمی زرین شهر است که به عنوان محله هدف بازآفرینی شهری انتخاب شده و شهرداری با ارائه تخفیفات ویژه، برنامه ریزی برای بازآفرینی محلات هدف و اجرای پروژه‌های متعدد در مسیر احیا این محله گام برداشته است.

شهردار زرین شهر تصریح کرد: دفن اموات در آرامستان این محله یکی از چالش‌های مدیریت شهری در حفظ سلامت و همچنین احیا بافت فرسوده شهری است از این رو به منظور خدمت رسانی بهتر به خانواده متوفیان و همچنین حفظ سلامت شهروندان دفن اموات در آرامستان این محله با مصوبه شورای اسلامی ممنوع اعلام شد.

محمدی با تاکید بر لزوم رعایت فاصله آرامستان تا محدوده شهر، ادامه داد: آرامستان محله قلعه قاسم در دل بافت مسکونی واقع شده و علاوه بر تبعات این مسئله با کمبودهایی نیز مواجه است؛ با شیوع ویروس کرونا دفن اموات در آرامستان‌هایی که درون شهرها واقع شده دغدغه بسیاری برای شهروندان به همراه دارد.

محمدی اضافه کرد: آرامستان زرین شهر با اصول شهرسازی و پدافندی همخوانی کامل دارد و از طرفی دارای طرح توسعه است بر همین اساس با مصوبه شورای اسلامی زرین شهر دفن اموات به دلایل متعدد در آرامستان محله قلعه قاسم ممنوع شد.

وی عنوان کرد: با شیوع ویروس کووید ۱۹ در شهرستان لنجان و زرین شهر دفن اجساد اموات مشکوک به کرونا در آرامستان زرین شهر به شکل کاملاً اصولی و بهداشتی و بر اساس پروتکل بهداشتی انجام می‌شود و خوشبختانه با اقدامات فرهنگی صورت گرفته شهروندان ساکن در محله قلعه قاسم نیز همراهی لازم را برای دفن اموات خود در آرامستان زرین شهر داشتند تا دغدغه ساکنان این محله نیز کاهش یابد.

کد خبر 435548

منبع: ایمنا

کلیدواژه: شهرهاي ايران شهروند کرونا در اصفهان مدیریت شهری حقوق شهروندی شهرداری آرامستان شهر شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق دفن اموات در آرامستان زرین شهر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۴۷۹۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روز خلیج فارس با شهنواز

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: حبیب احمدزاده نویسنده و پژوهشگر به تازگی یادداشتی را به بهانه روز خلیج فارس و یک عکس یادگاری، با عنوان «روز خلیج فارس با شهنواز» نوشته است.

مشروح متن این یادداشت در ادامه می آید:

این عکس را اواخر دهه هفتاد، امیرواحدی رفیقم از ما رفقای جنگش و استاد همایون شهنواز کارگردان دلیران تنگستان گرفت دم دهانه ورودی خلیج فارس به اروند رود روبروی شهر فاو عراق در سفری که نتیجه اش شد عاشق شدن استاد شهنواز به دریاقلی سورانی و نجات ابادان با دوچرخه.

از راست اسدالله، قبصه چی که جز لج و لجبازی با ما دیدبانها بلد نبود، وقتی بالای دیدگاه بودیم و ازش درخواست شلیک روی دشمن میکردیم، میگفت: باز این فرعون ها صبحونه شون را تو بهترین هتل دنیا خوردند رفتن بالا فکر میکنن ما قبضه چی ها نوکر و بردشون هستیم و تو این گرما دست به سینه دستوراتشون، وقتی هم اولین شلیک کردی بعد فرمایشاتشون تازه شروع میشه حالا شلیک بعدی پنجاه تا بالا بیست به راست دومی از راست پرویزه که بخاطر کفتراش تو جنگ مونده و هشت سال ماند و ماند و هشت بار مجروح شد یکبار شش گلوله تیربار، یک بارش سی و شش تا ترکش، یک بار دیگه چشم راستش و یک بار هم که روی تخت بیمارستان جنگی با ان خونریزی شدید و قطع نشدنی رگ بین دو پا میگفت:

دیگه به من نگید پرویز بگید پروین

و جراحش غش کرده بود از خنده

و بعد اون سمت چپی استاد شهنواز، اقا قاسم مسئول و پدر ما کوچولو بسیجی های مقر اسکله هشت که از همان روزهای اول جنگی با رفیقش حسین لدن (مادر همون بچه ها) وقتی فهمیدن بعثی ها، تو جاده خروجی شهر ابادان مینی بوس و اتوبوس و سواری مردم بیگناه را میگیرند و هرکس ریش داره را پیاده و به اسارت برده و یا اعدام صحرایی میکنند قسم خوردند تا ابادان از محاصره در نیاد ریششون رو نزنند و ریششان بلند شد و بلند شد و و بلند شد تا انکه شانسشون زد و محاصره شهر یک سال نشده شکسته شد وگرنه حالا حالاها هرسال رکورد جدیدتر ریششون تو کتاب رکوردهای گینس جابجا و قیافه هردویشون هم طوری ثبت میشد که تا حالااینقدر گمنام نمونند.

ولی یک سال کمتری بعد، قاسم با برادر کوچکترش رضا که همسن من بود تو مرحله سوم عملیات خرمشهر با هم مجروح شدند وقاسم داغان و مجروح روز ازادی خرمشهر و وسط غریو شادی مردم تو خیابونا بود که ننه قاسم نتوست تحمل کنه و زد زیر گریه و خبر شهادت رضا را وسط شادی اون همه مردم به قاسمش داد.

این عکس را امیر گرفت، که با هم مهمات های خمپاره اسدالله را میدزدیم و بعد به خودش میدادیم که برامون شلیک کنه برای همایون شهنواز اشنایی با این بچه ها اون روز تو دهنه خلیج فارس طوری بود که انگار همرزم های رییسعلی دلواری رو پیدا کرده به هر حال برای من روز خلیج فارس با تمام جغرافیای داخل و بیرون این عکس همگی از این جور آدم ها هستند و بس!

کد خبر 6095029 فاطمه میرزا جعفری