زندگی معلولان در "بهشت تهران" + تصاویر
تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۷۷۷۶۱۶
به گزارش تسنیم؛ یکی از اصلیترین دغدغههای معلولان در سالهای اخیر، یافتن شغل است و چنانچه شغلی برای آنها پیدا شود، تازه مشکلات بعدی، یکی پس از دیگری برای آنها نمایان میشوند.
این جمله معروف بسیاری از توانیابان است که "هر جا میروم، پله زودتر از من خودش را به آن مکان رسانده است!" این جمله نشان میدهد هنوز تا مناسبسازی اماکن، ادارات و به طور کلی ارگانهای دولتی و غیردولتی، فاصله بسیاری داریم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شاید وجود پله و نبود آسانسور در یک محیط کاری، هیچگاه دغدغه یک فرد عادی نباشد اما وقتی محدودیتی برای تردد وجود داشته باشد، پلهها نیز میتوانند به سدی غیرقابل عبور برای افراد معلول تبدیل شود؛ بدون شک اشتغال در محیطی که به طور کامل مناسبسازی شده باشد، بهترین گزینه برای یک فرد توانیاب است وهماکنون بسیاری از معابر و اماکن برای حضور معلولان مناسبسازی نشده است و این مسئله مشکلات عدیدهای را برای این گروه از جامعه ایجاد کرده است.
برای تهیه گزارش از زندگی روزانه معلولان راهی "مجتمع خدمات بهزیستی و توانبخشی شهدای هفتم تیر" (باغ فرشته تهران) میشویم، مرکزی که 54 دختران از سنین 12 تا 60 سال نگهداری میشوند.
در این مرکز، ابتکار خوبی از سوی مسئولان در نظر گرفته شده و در واقع تعدادی از معلولان در بخشهای مختلف این مرکز فعالیت دارند و بابت فعالیتشان نیز ماهیانه حقوقی را دریافت میکنند اگر چه رقم آن قابل توجه نیست اما همین امر منجر به پویایی و تحرک مددجویان در مرکز شده است.
در این مرکز، دختران معلول هنرمند حضور دارند، شاعر، عکاس، بازیگر ، نوازنده، نویسنده و ... باورش هم سخت است اما آنها توانستهاند علیرغم مشکلاتی که دارند مسیر پیشرفت خود را طی کنند و برای رسیدن به هدف نهایی خود تلاش میکنند.
شرایط در مرکز باغ فرشته به گونهای است که چرخ تمام امور با کمک دختران معلول میچرخد و آنها به سطحی از توانمندی رسیدهاند که بدون کوچکترین مشکل، مرکز را اداره میکنند؛ نسرین 27 سال دارد و 2 سال است که با تلاشهای خود و کمکهای خیران موفق شده از مرکز باغ فرشته ترخیص شود و زندگی مستقل را تجربه کند اما هر روز برای کار، به باغ فرشته باز میگردد.
وی درباره تلاشهایش برای یافتن شغل میگوید: داشتن شغل همیشه یکی از دغدغههای زندگی من بود؛ پیش از این، مدت 8 ماه به عنوان اپراتور یکی از برنامههای تلویزیونی مشغول به کار شدم. در آنجا نه تنها از بیمه خبری نبود بلکه قرارداد ثابتی هم با من امضا نشد و حقوق ثابتی که قرار بود به من پرداخت شود به فراموشی سپرده شد!
این توانیاب میافزاید: در حال حاضر در مرکز باغ فرشته مشغول به کار هستم؛ حقوق ثابت دریافت میکنم و هزینههای زندگیام از طریق همین حقوق تأمین میشود.
نسرین با اشاره به تحصیل خود در دانشگاه میگوید: در دانشگاه در رشته مددکاری مشغول به تحصیل بودم اما به دلیل برخی مشکلات مالی، اکنون مدتی است که درس را رها کردهام و منتظر زمانی هستم که بتوانم مجدداً به دانشگاه باز گردم.
همچنین در مرکز باغ بهشت، یک نفر مسئولیت گلخانه مجموعه را دارد، دیگری در کافی شاپ مشغول به فعالیت است، یکی در روابط عمومی شروع به کار کرده و نفر بعدی به عنوان مددکار، با باغ فرشته همکاری میکند؛ خلاصه در این مرکز برای هر معلولی که دنبال کار باشد، شغلی فراهم است.
"آسمان" یکی دیگر از دختران باغ بهشت است؛ او در این مرکز زندگی میکند و به عنوان یکی از دختران هنرمند مجموعه شناخته میشود؛ آسمان علاقه ویژهای به کارهای هنری دارد. گاهی تابلو فرشهای فاخرش را به فروش میرساند و گاه تابلوهای نقاشیاش در نمایشگاهها و گالریهای نقاشی به نمایش میگذارد.
وی در رابطه با نوع فعالیت خود در مرکز باغ فرشته میگوید: پیش از اینکه در مجموعه باغ فرشته مشغول به کار شوم، یک سال در یک شرکت تبلیغاتی کار میکردم.
آسمان میافزاید: مدتی است که به دلیل برخی مشکلات، شغل قبلی خود را رها کرده و در مجموعه باغ فرشته مشغول به کار شدهام. در این مرکز مدتی مدیر آموزش بودم و در تحصیل، به دختران مرکز کمک میکردم اکنون نیز به عنوان یکی از اعضای روابط عمومی مجموعه مشغول به کار هستم.
نبستن قرارداد، پرداخت نکردن کامل حقوق توافقی، عدم بهرهمندی از بیمه و ... بخشی از مشکلات افراد معلولی است که میخواهند وارد بازار کار شوند و نسبت به این موارد گلایه دارند و از مسئولان مربوطه در وزارت رفاه و سازمان بهزیستی درخواست رسیدگی به این موارد را دارند.
یاسمن یکی دیگر از توانیابان، 29 سال دارد و در دانشگاه در رشته نرمافزار تحصیل کرده و به کارهای کامپیوتری علاقه زیادی دارد. او در حال حاضر در مرکز باغ فرشته مسئولیت تبلیغات را برعهده دارد.
وی درباره مشکلات معلولان برای ورود به بازار کار میگوید: برخی از توانیابان جسمی و حرکتی به دلیل محدودیتهایی که دارند نمیتوانند وارد هر شغلی شوند و متأسفانه شغلهای محدودی برای معلولان باقی میماند. شاید موضوعاتی که هیچگاه برای افراد عادی اهمیت نداشته باشد برای یک معلول به معضل تبدیل میشود. یکی از این موضوعات سرویس بهداشتی مناسب در مجموعهها است.
یاسمن میافزاید: ایده استفاده از معلولان در مکانی که متعلق به توانیابان است، شاید بتواند در تمام مجموعههای نگهداری از افراد معلول اجرایی شود. یکی از اصلیترین مزیتهای این کار، شناخت مطلوب افراد معلول از مشکلات یکدیگر است.
گرها" یکی دیگر از دختران مرکز باغ فرشته در این زمینه میگوید: افراد دارای معلولیت مشکلات یکدیگر را به خوبی درک میکنند و زمانی که کار به آنها سپرده میشود، میتوانند بسیار تاثیرگذار ظاهر شوند.
وی با اشاره به مشکلات متعدد معلولان برای ورود به بازار کار میافزاید: من در دانشگاه، مدرک کاردانی نرمافزار گرفتم و بعد از آن، در رشته ژنتیک موفق به اخذ مدرک کارشناسی شدم اما متاسفانه نتوانستم شغل مناسب و مرتبط با رشته تحصیلیام را پیدا کنم. پیدا کردن شغل برای یک فرد معلول، بسیار دشوار است و زمان سپردن کار، به توانمندیهای افراد توجه نمیشود.
وی که به عنوان یک نویسنده تاکنون 3 جلد از کتابهایش به چاپ رسیده است، میگوید: مجموعه شعرهایم تحت عنوان " تمام شعرهایم به نام تو"، به چاپ پنجم رسیده است؛ دو کتاب دیگرم نیز از " از رها تا رهایی" و " از عشق قصه گفتن، از زندگی سرودن" است؛ به نویسندگی علاقه زیادی دارم اما برای فروش آنها با مشکلات بسیاری روبهرو هستم.
رها در ارتباط با مسئولیتش در مجتمع باغ فرشته میگوید: در حال حاضر به عنوان کارشناس مشارکتهای مردمی در مجموعه مشغول به کار هستم. تمام تلاش من برقراری ارتباط مناسب با خیرین و جذب کمکهای هر چه بیشتر برای سایر دخترانی است که در مجموعه باغ فرشته زندگی میکنند و در واقع یک فرد معلول باید بسیار خوششانس باشد تا بتواند شغل مناسب با تحصیلات خود را پیدا کند اما در بسیاری از مواقع این اتفاق نمیافتد.
ساناز یکی دیگر از دختران مجموعه نگهداری از معلولان جسمی و حرکتی باغ فرشته است که 37 سال دارد و در رشته روانشناسی از دانشگاه فارغ التحصیل شده است.
وی درباره نوع همکاری خود با مجموعه باغ فرشته میگوید: بعد از اتمام دانشگاه، دنبال یافتن یک شغل مناسب برای خودم بودم. 3 سال هم به عنوان بازاریاب در خارج از مجموعه فعالیت کردم اما مشکلات پیش روی معلولان برای اشتغال بسیار زیاد است.
ساناز میافزاید: علاقه ویژهای به ارائه مشاوره تلفنی به افراد دارم و بدون شک این شغل میتواند مناسب یک فرد معلول باشد اما تاکنون نتوانستهام در این حوزه، شغلی برای خودم پیدا کنم؛ با توجه به نوع علاقهام، در مجموعه باغ فرشته مدتی روانشناس بودم و اکنون در سمت منشی، مشغول به فعالیت هستم.
سعید سعدآبادی؛ مدیرعامل انجمن عالی مراکز توانبخشی غیردولتی معلولین کشور درباره مرکز باغ فرشته میگوید: این مرکز از سال 1350 با وقف فردی خیر ابتدا در اختیار سالمندان قرار گرفت اما پس از گذشت چندین سال، دختران معلول جسمی و حرکتی نیز کنار سالمندان، در مرکز اسکان داده شدند؛ پس از گذشت مدتی با تفکیک صورت گرفته، این مرکز خاص معلولان دختر جسمی و حرکتی شد.
مدیرعامل انجمن عالی مراکز توانبخشی غیردولتی معلولین کشور میافزاید: در حال حاضر 54 دختر معلول جسمی و حرکتی در مجموعه باغ فرشته زندگی میکنند؛ از تمام سنین، در این مرکز حضور دارند به طوری که کوچکترین فرد مجموعه ما 12 سال دارد و بزرگترین مددجو نیز 60 ساله است.
وی با تأکید بر لزوم استقلال فردی و اجتماعی افراد معلول میگوید: در مجموعه باغ فرشته، تصمیم گرفته شد که به منظور افزایش استقلال فردی و اجتماعی دختران، شغلهایی برای آنها داخل مجموعه تعریف شود چرا که باید به سمتی حرکت کنیم که در تمام مراکز غیردولتی به جای آنکه برای معلولان دنبال یافتن شغل باشیم، آنها را در مراکز خودمان مشغول به کار کنیم.
سعدآبادی درباره مشاغل ایجاد شده در مجموعه باغ فرشته برای دختران معلول میگوید: در این مجموعه اکنون برخی از دختران در بخش اداری به عنوان منشی مشغول به کار هستند؛ عدهای در گروه مشارکتها، روابط عمومی و انبارداری فعالیت میکنند؛ برخی از دختران مشتاق نیز در بخش گلخانه و کافیشاپ مجموعه ارائه خدمت میکنند.
مدیرعامل انجمن عالی مراکز توانبخشی غیردولتی معلولین کشور یادآور میشود: با این نوع از اشتغال، مشکل رفت و آمد و هزینههای ایاب و ذهاب دختران معلول برای حضور در محل کار از میان رفته و این طرح میتواند در سراسر مراکز نگهداری از معلولان اجرایی شود.
سعدآبادی با تأکید بر لزوم حرفهآموزی به افراد معلول میگوید: در مجموعه باغ فرشته، اکنون در حال حرفهآموزی و راهاندازی کارگاههای تولیدی حمایتی برای دختران معلول هستیم و در خیاط خانهای که در مرکز باغ فرشته راهاندازی شده، دختران ما در ایام بیماری کرونا، مشغول به دوخت ماسک برای شهروندان هستند.
به گزارش تسنیم بدون شک در شرایطی که در سراسر کشور با مشکل اشتغال مواجه هستیم و در ایام کرونا، بسیاری از ارگانها و نهادها اقدام به تعدیل نیروهای کار خود کردهاند، ارائه طرحهای زودبازده برای اشتغال قشر معلول و تلاش برای واگذاری شغل به آنها، میتواند باعث کاهش بسیاری از مشکلات معلولان شود.
منبع: اکوفارس
کلیدواژه: مرکز باغ فرشته دختران معلول مشغول به کار جسمی و حرکتی افراد معلول حال حاضر یکی دیگر توان یابان یک فرد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۷۷۶۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«در پا به ماه» نسخه نپیچیدیم بچهدار شوید/ تولد ۲۰ نوزاد را دیدیم
امیرحسین اسیوند کارگردان مستند «کر کوهستان» از مجموعه مستند «پا به ماه» درباره این اثر به خبرنگار مهر گفت: «کر کوهستان» اولین سوژه و اولین قسمت از فصل دوم مجموعه «پا به ماه» است. این مستند روایتگر قصه زوجی از عشایر است که در انتظار تولد فرزند خود، با مسایل و مشکلاتی مواجه هستند.
این کارگردان مطرح کرد: از آنجایی که من پیش از این چند مستند در منطقه بازُفت استان چهار محال بختیاری ساخته بودم، از طریق ارتباطاتی که داشتم و آدمهای محلی که میشناختم، با زوج سوژه «کر کوهستان» آشنا شدم. در آن مقطع مادری که سوژه این مستند بود، قرار بود ۱۰ روز دیگر زایمان کند، به همین دلیل ما زودتر راهی محل زندگی آنها شدیم تا با این خانواده آشنا شویم. روزی که به آنجا رسیدم، حوالی ساعت ۲ بعد از ظهر بود که متوجه شدیم درد زایمان این خانم آغاز شده است. در همین شرایط کار ساخت مستند را آغاز کردیم و توانستیم مقداری تصویر بگیریم. البته از این دست موارد پیشبینی نشده در همه قسمتهای این مجموعه مستند داشتهایم.
اسیوند ادامه داد: در «کر کوهستان» مسیر رسیدن به محل زندگی این زوج بسیار سخت بود؛ مسیری که در طی آن ما باید از رودخانه عبور و در ادامه یازده کیلومتر در دامنه کوه حرکت میکردیم تا به محل زندگی آنها برسیم چون سوژه ما جزو عشایر بودند. ضمن اینکه محل استقرار آنها حتی برق نداشت و ما امکاناتی برای کپی کردن راشها نداشتیم. همین موضوع فرایند ساخت اثر را سخت میکرد اما خداراشکر زن و شوهری که سوژه «کر کوهستان» بودند همکاری خوبی با ما داشتند.
این کارگردان با اشاره به اتفاقات پیشبینینشده در طول ساخت این مستند بیان کرد: ما یک شب مشغول فیلمبرداری بودیم که یکی از آشنایان این زوج وارد محل فیلمبرداری شد و به ما گفت اجازه کار ندارید. با توجه به اینکه این زن و شوهر آدمهای سادهای بودند این شخص مدام به آنها میگفت چرا اجازه میدهید از زندگی شما تصویر بگیرند. آن شب بسیار سخت بود. ما کار را رها کردیم. فردای آن روز اما توانستیم از طریق بهیار و افرادی که میشناختیم مسأله را به صورت رفاقتی حل کنیم. این خانواده با آنکه راضی بودند اما گویا نمیتوانستند جلوی آن شخص چیزی بگویند. مسایل این چنینی زیاد داشتیم و «پا به ماه» جزو مجموعه مستندهایی است که تولید سختی داشت.
این کارگردان عنوان کرد: هرچند محل زندگی این زوج یک راه سخت و صعبالعبور داشت اما این موضوع برای این خانواده مسأله خیلی غریب و پیچیدهای نبود یعنی برای این زن عشایر، اینکه بخواهد یک مسیر خیلی طولانی را برای زایمان طی کند، سخت نبود. چون به طور کلی ماهیت زندگی عشایری همین است و بر اساس همین سختیها پیش میرود. با این حال حضور گروه فیلمسازی هم باعث میشد آنها احساس تنهایی نکنند و به آنها قوت قلب میداد. البته بر اساس آنچه شنیدیم، متوجه شدیم به دلیل همین راه سخت و برای انتقال یک زن دیگر به بیمارستان به منظور زایمان، یکبار بالگرد آمده بود اما این خانواده نخواستند این اتفاق بیفتد و سوژه ما خودش خواست تا این مسیر سخت را طی کند و به بیمارستان برسد.
اسیوند با اشاره به مسأله فرزندآوری اظهار کرد: در این مستند ما نمیخواستیم درباره فرزندآوری سفیدنمایی کنیم و بگوییم همه چیز خیلی عالی است، پس به زودی صاحب فرزند شوید! ما همه میدانیم شرایط اقتصادی خوب نیست اما به هر حال فرزندآوری وجه مهمی از امید به زندگی است. یعنی اینکه انسان به نسل خود ادامه دهد و فرزندی به دنیا بیاورد بارقهای از امید و روشنی را در زندگی ایجاد میکند.
وی افزود: ما در طول ساخت این مجموعه مستند تولد بیست بچه را از نزدیک دیدیم؛ لحظهای که پدر و مادر برای اولین بار بچه را میدیدند یا آن لحظهای که پدر برای اولین بار با بچه روبهرو میشد، ما با دیدن ذوق و احوال خوب والدین متوجه میشدیم چقدر حس جذابی دارند. باید بگویم وقتی مستند «همیشه با هم» بهعنوان یکی از قسمتهای این مستند پخش شد علیرغم اینکه فکرش را هم نمیکردم، اما پیامها و کامنتهای بسیاری مبنیبر این داشتم که میگفتند چقدر این لحظات جذاب و شیرین است. آنهایی که نمیتوانستند صاحب فرزندی شوند، میگفتند کاش ما هم میتوانستیم این لحظات را تجربه کنیم.
این مستدساز در ادامه تأکید کرد: ما نمیخواستیم نسخهای بپیچیم و به مردم بگوییم بروید و صاحب فرزند شوید بلکه ما با یک درام و بر اساس واقعیتی که در زندگی وجود دارد، خواستیم لحظاتی را که خیلیها در زندگی از نزدیک ندیدهاند، به تصویر بکشیم تا شاید برایشان ملموس شود.
اسیوند در پایان درباره فرم ساده این مستند اظهار کرد: قصه و سوژه «کر کوهستان» آنقدر جذاب و شیرین بود که نخواستیم چیز پیچیدهای به ماجرا اضافه کنیم، ما فقط سعی کردیم گروه، داستان و سوژه را هدایت کنیم، کناری بایستیم و اتفاقات را مشاهده کنیم. مثلاً آن سکانسی که این مادر با بچه خود با کلک (نوعی قایق) به روستا و آن زندگی عشایری برمیگردد برای من بینظیر بود، چون خانوادهای را میدیدم که به اصالت خود و جایی که به آن تعلق داشتند به همراه یک کودک برمیگشت؛ کودکی که قرار بود یک زندگی دیگر را در آنجا آغاز کند.
این مستند که به تازگی روی آنتن شبکه دو سیما رفته در جشنواره فیلم مستند «سینماحقیقت» نیز حضور داشته است.
کد خبر 6090646 عطیه موذن