به نقل از «خبرگزاری آریا»

بَغلي بگير ، چي رو بگيرم؟؟؟

تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۰۴۰۳۸

خبرگزاری آریا- این روزها حکایت بغلی بگیر چی رو بگیرم همان حکایت کرونا است ؛  ویروسی چینی‌ ، منحوس و نا خوانده ایی ، که کل جهان را به چالش کشیده و جان بسیاری را هم گرفته است .

بَغلی بگیر ، چی رو بگیرم ؟؟؟

فکر کردی ، حالا که کرونا اومده و قرار شده عید رو ، به بعد از کرونا موکول کنیم ،می تونی از دست ما در بری؟ بعد از کرونا چنان می آییم عید دیدنی ات که بگی صد رحمت به کرونا .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.
رفیقت غلومی
غلام دوست نزدیکم بود؛ داشتم به پیامش فکر میکردم که سالهای پیش ، چه ذوق و شوقی داشتیم برای دید و بازدید عید و ...
یک دفعه ، سرم را بلند کردم  دیدم ، دو نفر که ماسک داشتن تو خیابون آشنا درا،ومدن؛ماسکاشونو درآوردن، روبوسی کردن ، دوباره ماسک زدن  !
چشام گِرد شد ، داشتم فکر می کردم و با خودم گفتم:  کرونا،  چی سرمون نیاوردی !
خودمونیم کرونا چه اسم قشنگیه، و زمزمه می کردم کرونا ، کـرونا ، کـُررررــرووووونا .
یکی چنان زد به پس گردنم که برق از توی چشمام دراو مد .
بلند گفتم : یا مقلب ، قلب من را شاد کن یا مدبر خانه اش آباد کن .
 صدام زد : منم کرونا خوشگله دلت برام تنگ شده ؟
تا گفت کرونا ! راستش ترسیدم ؛دست زدم روی دماغم ، محافظ نداشت .
ماسکم رو زدم از او فاصله گرفته و  گفتم : من و تو رفاقتی با هم نداریم خیلی پسر خاله شدی ؟
نگاش کردم و گفتم: همچین هم خوشگل نیستی  ولی از اعتماد به نفسِت خوشم اومد !
کرونای عزیز، ما هیچ چیزمون بهم نمیخوره... نزدیک من نیا...
گفت : نترس ؛ الان همه جهان با من دوست شدن ، همه دارن باهم میخونن :
بغلی بگیر
چی رو بگیرم؟
کرونا رو
چیکارش کنم؟
بده بغلی .
بعد تو نمیخوابی با من دوست بشی ؟
گفتم : جوون مادرت کاری به من نداشته باش...من هنوز جـــــــونم و آرزو دارم ؟
گفت : کاریت ندارم نترس .
گفتم : ؟ نمی ترسم و بگو چی از جونِمون میخوای ؟ هرجا میری بدبختی با خودت می بری ، دیونَمون کردی ، بَس کن .
 راستی !؟ چرا به زلزله گفتی : تو بلرزونشون تا من بگیرمشون ؟
برررو عزیز جان ، برو.
 برو خدا روزی تو جایی دیگه ای حواله کنه ؛ ما آب از سرمون گذشته ،از مرگ هم نمی ترسیم آنقدر بلا دیدیم  که مرگامون اتوماتیک شده
تو :میکشی
سیل :غسل میده
زلزله :دفن میکنه...
حالا اومدی ایران چکار کنی ؟ ما خودمون بدبختی زیاد داریم تو دیگه اضافه هستی .
خندید و گفت : نه بابا ، من با همه کسی کار ندارم ؟ ولی بگم، پسرخوش تیپی هستی آتیش پاره .
گفتم : هندونه زیر بغلم نزار من گول تو رو نمیخورم ؛ فقط از این موندم ؛ تا حالا هرچیزی از چین میومد ایران ، بنجل و به درد نخور بود. تو چطورجهش یافته اومدی ؟
خواست نزدیک بیاد که الکل رو که درآوردم و مثل یه تفنگ مقابلش گرفتم ،  جیغی کشید و عقب رفت و گفت : این چیه ؟
تو الان ماسک داری چند راه نفوذ منو بستی ؛ دیگه الکل نزن . عقب که رفت  و گوشه ای نشست . منم الکل رو توی جیبم گذاشتم . و خیلی با فاصله دورتر از اون نشستم .
سرش پایین انداخت وبا حالت مظلومانه ایی  گفت : چرا فکر میکنی من بَدم ؛ با وجود همه ی بدجنس بودنم می تونم درسهای زیادی بهتون یاد بدم...
من اومدم که  بگم چقد انسان ها به هم نزدیکن، و با این نزدیکی ها  چقدر به هم سود و زیان می رسونند؛ اومدم تا اونهایی که صلح و آرامش رو از دیگران می گیرن بفهمن، کس دیگه ای هست که میاد و آرامش رو از اونها می گیره...
درسته اومدم و فاصله انداختم بین فامیل و دوست و آشنا ، خیلی هاتون رو کشتم یا توی بیمارستان انداخته ام  اما از خیلی از مراسمات و خرجهای اضافی جلو گیری کردم .
گفتم :  الهی خرج بخوره توی سرت ؛ عیدمون ، تعطیلاتمون ، مسافرتامون و زیارتمون را تعطیل کردی، امسال خوشی نکردیم ،عید کرونایی گرفتیم ،عزیزامون ازمون دور شدن ؛وای از دست تو کروووونا !
گفت : عوضش اینا همه خاطره می‌شه می‌زنید تو سر نوه نتیجه‌ هاتون که ما توی یه سال از تمام بلاها  جون سالم به در بردیم .
گفتم : میخوام خاطره نشه ، وقتی مُردم خاطره به چه دردم میخوره ؟
گفت : بیچاره از وقتی من اومدم  ، همه خوشگلتر و تمییز تر شدن ؛ تا دیروز، دست و صورتشون رو نمی شستن ، حموم نمیکردن ، ولی حالا چی .....
خودتو نگاه کن ؛ به به زیبا و تمیز و نازشدی  .خوشم میاد بیام پِیشت . بلند شد که بیاد . داد زدم نیییییا  !
و الکل رو کشیدم طرفش
گفت : باشه نمیام؛ پس خدایش فقط  بزار بوسِت کنم ؟
بلند شدم و گفتم : کرونا نمی توانی گولم بزنی و دوست من بشی ، ما به درد دوستی با هم نمیخوریم...
نمی تونی شوق زندگی را در من بُکشی و نابودم کنی من می توانم  و با کمک بقیه شکستِت میدیم .
داشتم میرفتم که کرونا افتاد دنبالم ؛ من قدمهارو بیشتر برداشتم اونم سریعتر اومد .
قدمهام شدن حالت نیمه  دو و تمام دو ، و کرونا همچنان با من می تاخت ؛ همچنان که می دویم بلند گفتم برو دست از سرم برداااااااار !
با صدا مادرم که هی میگفت : آرش ، مادر بیدار شو، الان کلاس مجازیت شروع میشه .
 از خواب بیدار شدم .و بابت اینکه همه ی اتفاقات ، فقط یک خواب بودخوشحال شدم .
همچنان که داشتم غلت میزدم ،یادم اومد موضوع انشاء رو ننوشتم ، بلند شدم و بعداز شستن دست و صورت پشت میز نشستم و نوشتم ؛
حکایت بَغلی بگیر ، چی رو بگیرم چیست ؟ این روزها کرونا حکایت بَغلی بگیر را دارد . ویروس چینی‌ ، منحوس و نا خوانده ، که کل جهان را به چالش کشیده و جان بسیاری را هم گرفته است؛ ویروس ناشاخته ایی که اصلا شوخی سرش نمی‌شود و با سرعت بسیار بالایی در حال جهان‌گردی است و تنها راه مقابله با آن تا ساخت واکسن ، رعایت فاصله گذاری و بهداشت است و ....

اقدس فیضی

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: حکایت کرونا ظنز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۰۴۰۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«مه مغزی» عارضه جدید کرونا

به گزارش قدس خراسان، سرفه‌های خشک، تنگی نفس، تب، کاهش اکسیژن خون و گاهی مرگ، سناریو تلخی بود که در دسامبر ۲۰۱۹ در ووهان چین برای جهان نوشته شد و همه را درگیر کرد؛ اما این همه ماجرا نبود و با پایان همه‌گیری این بیماری مرگبار، حالا در میان روزمرگی‌هایمان شاهد تنگی نفس و سرفه‌های خشک روح و روانمان هستیم که بی‌صدا در گوشه‌ای از زندگی خزیده‌اند، گاه مضطرب و دستپاچه، گاه افسرده و زمانی گیج و منگ روی پاهایی لرزان، جسم خسته و بی‌جانشان را جابه‌جا می‌کنند و حتی در خواب هم آرام و قرار ندارند و با کابوس‌های شبانه درگیرند. عواقبی که بیشتر از همه گریبانگیر کادر درمان خط مقدم مبارزه با کرونا شد.

تأثیرات روحی- روانی کرونا بر کادر درمان پررنگ‌تر از بقیه بود

یک عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در این باره به خبرنگار ما می‌گوید: اگرچه استرس شغلی در همه مشاغل وجود دارد؛ اما در حرفه‌هایی که با سلامتی انسان‌ها مرتبط هستند، این موضوع اهمیت و فراوانی بیشتری پیدا می‌کند. هرچند کادر درمان، نقش مهمی در حفظ و بهبود سطح کیفی مراقبت‌های بالینی و سلامت جامعه ایفا می‌کند؛ اما این قشر از جامعه به اقتضای وظایف شغلی و شرایط خاص محیط کار در مواجهه با تهدیدهایی هستند که می‌تواند با اعمال فشارهای شدید روانی، سلامت آن‌ها را در ابعاد مختلف جسمانی، روانی و اجتماعی به مخاطره انداخته و موجب تضعیف عملکرد کاری آنان شود.

۶۰درصد کادر درمان در برخی از جوامع، از فرسودگی شغلی رنج می‌برند

دکتر زنیره سلیمی اضافه می‌کند: شیفت‌های کاری فشرده و زیاد، مشاهده رنج و مرگ بیماران، استرس ناشی از بیماری، تصمیم‌گیری‌های بالینی دشوار، مسئولیت‌های حرفه‌ای و مراقبت از بیماران از جمله شایع‌ترین عوامل استرس‌زایی هستند که پرسنل، روزانه در محیط‌های بیمارستانی و درمانی با آن روبه‌رو می‌شوند و گاهی سلامت روان آن‌ها را به مخاطره می‌اندازد و گاهی عملکردشان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

وی با بیان اینکه به دلیل استرس مزمن در این افراد، ریسک بالای بروز اضطراب و فرسودگی شغلی نیز برای آن‌ها در درازمدت محتمل است، عنوان می‌کند: بر اساس مطالعات صورت گرفته، مشخص شده حدود ۶۰درصد کادر درمان در برخی جوامع از فرسودگی شغلی رنج می‌برند.

این روان‌پزشک یادآور می‌شود: چنین حوادث تروماتیکی، می‌توانند احساس امنیت افراد را کاهش دهند، واقعیت مرگ را به آن‌ها یادآوری کنند و عوارض مضری بر سلامت روان افراد داشته باشند.

سلیمی متذکر می‌شود: علائم و اثرات روان‌شناختی منفی این همه‌گیری از جمله اختلال استرس پس از سانحه، اضطراب، افسردگی، ترس، استرس و مشکلات خواب، فرسودگی شغلی و تغییر عملکرد روزانه در کادر درمان بسیار شایع بود. همچنین برخی ویژگی‌های اختصاصی کووید۱۹ مانند همراهی آن با بیماری شدید و مرگ و میر، قدرت سرایت بالا و اینکه بسیاری از مبتلایان بدون علامت هستند، زمینه‌ساز افزایش اضطراب سلامتی در افراد بود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه کادر درمان به ویژه جزو گروه‌های آسیب‌پذیر در این دوران بی‌سابقه بودند، می‌گوید: این افراد به دلیل افزایش احتمال تماس با ویروس در محیط بالینی، در خطر بالاتری برای ابتلا به عفونت بوده و ترس زیادی از انتقال آن به اعضای خانواده و عزیزانشان داشتند. سایر عوامل استرس‌زا شامل اضطراب سلامتی، طولانی شدن زمان قرنطینه، ناامیدی، نگرانی، درماندگی، خستگی، کمبود لوازم محافظتی، اطلاعات ناکافی و آگاهی محدود از این ویروس، شایعات مختلف در سطح جامعه، ابهام و غیرقابل پیش‌بینی بودن شرایط، مسائل مالی، باورهای منفی درباره واکسیناسیون و انگ ناقل بودن منجر به کاهش سلامت روان و افت کیفیت زندگی کاری کادر درمان شد.

سلیمی خاطرنشان می‌کند: در کل می‌توان گفت نگرانی از ابتلا به بیماری و مرگ یا انتقال بیماری به خانواده، فشار کاری زیاد، شیفت‌های متناوب و ساعت کاری زیاد، نگرانی از کمبود وسایل محافظتی، فشار فیزیکی ناشی از تجهیزاتی مانند ماسک، شیلد و گان، محدود شدن استقلال و دستورالعمل‌هایی که موجب افزایش کار و نبود فراغت و مرخصی برای آن‌ها می‌شد، نگرانی از ناتوانی در انجام درست کارها، مواجهه با خشم و پرخاشگری بیماران و خانواده‌هایشان، مواجهه با مرگ بیماران و سوگواری خانواده‌ها، تنش و نگرانی در مورد مدیریت امور خانواده، مواجهه با انگ بیماری و طرد شدن به خاطر کار در محیط پرخطر، همه و همه موجب فشار مضاعف روانی بر کادر درمان شد تا جایی که هنوز هم با گذشت چند سال از همه‌گیری کرونا برخی افراد درگیر مشکلات روحی ناشی از آن هستند. به خصوص افرادی که سوگوار شدند و عزیزانشان را از دست دادند؛ چراکه اغلب در آن شرایط امکان برگزاری مراسم عزاداری به صورت کامل وجود نداشت و این افراد سوگ حل نشده دارند و برخی همچنان به ما مراجعه می‌کنند و تحت درمان هستند.موضوع سوگ پایان نیافته و تبعات آن در کادر درمان خیلی پررنگ‌تر بود.

بروز اختلال شناختی در ۴۵ درصد افرادی که کرونا را تجربه کردند 

وی متذکر می‌شود: اختلالات شناختی ناشی از کرونا یکی از تبعات این بیماری بود. ویروس کرونا می‌تواند تأثیرات مخربی روی مغز انسان داشته باشد به طوری که سبب مشکلات حافظه، تمرکز، نقص توجه و سایرعملکردهای شناختی مغز می‌شود. این مشکلات شناختی حتی در افرادی که بیماری خفیف کووید را تجربه کردند نیز دیده می‌شود.

سلیمی ادامه می‌دهد: در ۴۰ تا ۴۵ درصد افرادی که مبتلا به کرونا شدند، اختلال شناختی بروز کرده و ۲۷ درصد افرادی که دچار این بیماری شدند، عملکرد حافظه و توان مغزیشان به وضوح دچار افت شده است. این اختلال در برخی بیماران بهبود یافته شدید بوده به طوری که پس از مدت‌ها هم که دوباره مورد بررسی قرار گرفتند، تغییر چندانی در عملکرد شناختی آن‌ها رخ نداده بود.

این استاد دانشگاه تشریح می‌کند: اختلالات شناختی طیف وسیعی دارد و از یک مشکل کوچک در حافظه و تمرکز و نقص توجه تا بیماری‌های سنگین و جدی مانند آلزایمررا در بر می‌گیرد. در واقع افرادی که به کووید مبتلا می‌شدند به خصوص افراد جوان، وقتی پیش ما می‌آمدند، اظهار می‌کردند حافظه‌شان مثل قبل نیست و نمی‌توانند تمرکز کافی در انجام کارها داشته باشند.

بروز اختلال خواب در ۷۰ درصد افراد 

این روان‌پزشک اضافه می‌کند: بیماری کرونا عملکرد اجرایی مغز را تحت تأثیر قرار داده؛ یعنی علاوه بر تأثیر مستقیمی که ویروس بر سلول‌های مغز ‌گذاشت، اختلال خوابی که ایجاد می‌کرد موجب تشدید اختلال شناختی می‌شد تا ۷۰ درصد بیماران کووید به ویژه در کادر درمان دچار اختلال خواب شدند و با علائم بی‌خوابی، پرخوابی، خواب‌آلودگی‌های روزانه، کابوس‌های شبانه و خواب‌های منقطع به ما مراجعه می‌کنند.

سلیمی تشریح می‌کند: کووید در مناطق مهمی از مغز سبب تسریع پیری سلول‌های مغزی می‌شود و احتمال خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و سایر بیماری‌های شناختی را افزایش می‌دهد. ما به وضوح دیدیم سالمندان و افرادی که بیماری زمینه‌ای داشتند، دچار اختلالات شناختی جدی و مزمن شدند، به خصوص علائم آلزایمر تشدید شد.

وی می‌گوید: دربیماران آلزایمر مراجعه‌کننده، پس ازهمه‌گیری کووید، عواملی همچون قرنطینه کرونا و کاهش روابط اجتماعی و رفت و آمدهای حضوری، سبب تشدید علائم شناختی شده بود. در افرادی که بر اثر کرونا بستری می‌شدند، مشکلات شناختی خیلی واضح‌تر از بقیه بود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در ادامه به یکی دیگر از تبعات کرونا اشاره و اظهار می‌کند: کرونای طولانی علائمی شبیه سندرم مزمن دارد و بسیاری از افرادی که کووید را از سر گذراندند، به سندرم خستگی بعد ویروس مبتلا شدند که شامل مجموعه‌ای از علائم است؛ علائم و نشانه هایی که پس از بهبود بیماری کرونا در افراد بروز کرد و آن‌ها را برای هفته‌ها، ماه‌ها و حتی سال‌ها درگیر خستگی و دردهای مزمن، احساس مه‌مغزی، تنگی نفس و اختلال در حافظه و توجه و افسردگی کرد. بروز این نشانه‌ها در خانم‌ها، افرادی که سن بیشتر یا بیماری زمینه‌ای داشتند، بیشتر بود و با استراحت هم برطرف نمی‌شد البته خیلی‌ها با گذشت زمان به تدریج بهبود یافتند.

بروز مه‌مغزی در ۳۰ درصد افرادی که به کووید ۱۹ دچار شده‌اند

سلیمی عنوان می‌کند: حدود ۳۰ درصد افرادی که به کووید۱۹ دچار شده‌اند، یک وضعیت روان‌شناختی طولانی با عنوان مه‌مغزی را گزارش کرده‌اند؛ این اختلال شامل علائم کاهش و ضعف حافظه و مشکل در تمرکز است و توضیحی که بیماران در مراجعه به ما داشتند این بود که انگار وضوح ذهنی‌مان کم شده، فعالیت‌های روزانه را فراموش می‌کنیم، در انتخاب کلمات مشکل داریم و وقتی می‌خواهیم صحبت کنیم، در به یاد آوردن کلمات مشکل داریم. احساس سردرگمی و کند پیش رفتن کارهایی که پیش از این به راحتی و در زمان کمتری انجام می‌شد، آشفتگی افکار، کاهش انرژی، بی‌حسی عاطفی و تغییرات خلق و خو از دیگر نشانه‌های مه‌مغزی است. در واقع مه‌مغزی روی حافظه، تمرکز و عملکرد روزانه فرد اثر می‌گذارد و متأسفانه در برخی افراد هنوز پس از گذشت یکی دو سال از تمام شدن همه‌گیری کرونا همچنان علائم با شدت و ضعف گزارش می‌شود، به ویژه در کادر درمان چون استرس‌های روزانه‌شان بیشتر است.

وی ادامه می‌دهد: ما در گروه روان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد چندین مطالعه درخصوص اثرات کرونا بر بروز یا تشدید اختلالات روانی و شناختی داشتیم و نتایجی که بدست آمد، خیلی شبیه نتایج مطالعات بین‌المللی بود. در پژوهشی که داشتیم متوجه شدیم کادر درمانی که در خط مقدم مبارزه با کرونا کار می‌کردند بیشتر در معرض اضطراب کرونا، اضطراب سلامتی، افت کیفیت زندگی، افسردگی و استرس مزمن قرار داشتند. همچنین کادر درمانی که ساعات بیشتر و شیفت‌های متوالی‌تری در بخش‌های کرونا کار کردند، نسبت به افرادی که در بخش‌های کم‌خطرتر فعالیت داشتند، مشکلات روان‌شناختی بیشتری را تجربه کردند. در تمام پرسشنامه‌ها و مصاحبه‌هایی که در این پژوهش انجام دادیم، فرسودگی شغلی کادر درمان نسبت به سایر پرسنل غیر درمان، بسیار بیشتر بود.

خبرنگار: مـعصومـــه مؤمنیــان

معصومه مؤمنیان