مسئولان نسبت به اجرای کنارگذر خوانسار بی‌تفاوت اند
تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۱۷۱۸۹
رئیس شورای اسلامی شهر خوانسار گفت: استانداران قبلی و فعلی دستور لازم برای احداث کنارگذر خوانسار را صادر کرده‌اند اما مسئولان مرتبط استانی نسبت به اجرای آن بی‌تفاوت هستند.
محمدتقی اورعی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: خوانسار تنها شهری است که کنارگذر ندارد و به همین دلیل تصادفات وحشتناکی در این منطقه رخ می‌دهد با این حال علت سکوت مسئولان استانی را در مقابل این نیاز خوانسار نمی‌دانیم،
وی افزود: استانداران قبلی و فعلی دستور لازم در مورد کنارگذر شهرستان خوانسار را صادر کرده بودند اما باز هم این پروژه راکد مانده و از طرف مسئولان مرتبط استانی به این امر حیاتی در شهر خوانسار بی‌تفاوتی می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رئیس شورای اسلامی شهر خوانسار، در خصوص فرسودگی زیرساخت‌ها و معابر خوانسار، تصریح کرد: معابر خوانسار شیب‌دار است و تردد خودروهای سنگین در شهر به زیرساخت‌های آن آسیب زده و حوادث متعدد و ترافیک بسیاری ایجاد کرده است و به دلیل این ترافیک خودروهای امدادی دیرتر از موعد در محل حوادث حاضر می‌شوند.
وی با بیان اینکه باید بین دستگاه‌های مسئول شهرسازی هماهنگی باشد، تصریح کرد: کمیسیون ماده ۱۰۰ به معنای این است که "خلاف کن و جریمه بده" در خوانسار این اعتقاد وجود دارد که به دلیل کمبود زمین اجازه ساخت طبقات بیشتر داده شود که این موضوع هم نوعی خیانت است زیرا با این کار مردم را به صورت غیرمستقیم در ۱۰ سال آینده به مراجع قضائی می‌کشانیم و این نوع ساخت هم مشکلات خانوادگی و مسائل اخلاقی خاص خود را در شهرستان‌ها در پی دارد.
اورعی در خصوص توجه نکردن به زیرسازی زمین‌های واگذار شده در خوانسار، گفت: زمین‌های خوانسار تپه‌ای است و پس از واگذاری به افراد عده‌ای می‌توانند زیرسازی آن را انجام دهند و عده‌ای نمی‌توانند؛ به نوعی شهرسازی و زیباسازی شهر برهم خورده که باید زمین‌هایی که از طریق راه و شهرسازی یا بنیاد مسکن واگذار می‌شود زیرسازی لازم برای آنها انجام شود.
کد خبر 436218منبع: ایمنا
کلیدواژه: خوانسار شوراي شهر کنارگذر غرب اصفهان خودروهای سنگین تردد خودرو زیرساخت شهری بافت فرسوده تصادفات جاده ای تصادفات برون شهری تصادفات رانندگی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۱۷۱۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توصیه ربیعی به مسئولان با یک خاطره عجیب: مدتی تصمیم نگیریم!
علی ربیعی در روزنامه شرق نوشت: یکی از یکشنبه‌های اواخر سال ۹۲ بود. صندوق بازنشستگان فولاد را تازه تحویل گرفته بودیم. از صبح زود درگیر حقوق بازنشستگان این صندوق بودم. از طلوع آفتاب در خیابان، به دنبال دریافت حقوق عقب‌مانده‌شان تجمع کرده بودند. عصر آن‌روز به دولت رفتم و با کلی حرص و جوش برای تأمین حقوق این افراد، تقلا کردم. حدود ساعت ۱۰ شب، خسته و کوفته به خانه رسیدم. در یخچال هیچ غذایی نبود.
ناچارا یک سیب‌زمینی آب‌پز کردم و بساط نان و نیمرو هم آماده کردم تا با یک چای شیرین، غذایی به سبک دوران کودکی بخورم. کتری که روی گاز به جوش آمد، چای را در قوری یادگار مادرم دم کردم. تا آمدم قدری زنجبیل از طبقه بالای کابینت برداشته و به داخل قوری بریزم، شیشه زنجبیل از دستم رها شد. رها‌شدن شیشه همان و شکستن قوری و ریختن آب جوش بر روی بدنم همان.... غرغرکنان خم شدم تا تکه‌های شکسته‌شده قوری و شیشه زنجبیل را از زمین جمع کنم، زمانی که قد راست کردم، کله‌ام محکم به در باز کابینت خورد.
بی‌اختیار با بغضی در گلو سرم را در دست گرفتم و بر زمین نشستم. نشستن همان و فرو‌رفتن تکه‌های شکسته باقی مانده بر زمین در بدنم همان.... در آن حالت، تصمیم گرفتم دیگر هیچ حرکتی نکنم، چون هرکاری می‌کردم اوضاع خراب‌تر می‌شد.... و، اما امروز در وانفسای بی‌اعتمادی جامعه و تعارض‌های ارزشی این روزها، به‌طور مرتب با مصوبات و اقدامات جدید روبه‌رو می‌شویم که به مثابه «هردم از این باغ بری می‌رسد» به بدتر‌کردن اوضاع نابسامان جامعه دامن می‌زنند.
از این دسته از تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان، خواهش می‌کنم مدتی تصمیم نگیرید! گاهی بهتر است فقط بر سر جای خود بنشینید و کاری نکنید که اوضاع خراب‌تر نشود. شاید به‌این‌ترتیب جامعه به آرامش برسد! آنانی که دست‌تان می‌رسد! کاری نکنید، امروز بسیاری از دلسوزان، همگی از عمق جان، پر از دلشوره و نگرانی هستند.
نگاهی حتی سطحی به جامعه، تنش و ناامنی روانی، به‌خصوص در جامعه شهری را به‌خوبی نشان می‌دهد. معیشت به کنار، ذهن‌ها، سخت ناآرام است. این‌قدر با مداخلات مداوم، روال زندگی مردم را دستکاری نکنید. اصلا فکر می‌کنم لازم نیست زیادحرف بزنید و کاری بکنید. لطفا کاری نکنید؛ کلاهمان را به احترام‌تان برخواهیم داشت. جامعه را رها کنید.
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد