به نقل از «شریان»

ساخت پوست مصنوعی با قابلیت حس لامسه

تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۵۵۰۰۷

دانشمندان مالزیایی پوستی الکترونیکی ساختند که قادر به درک حس لمس است و می‌تواند به کسانی که عضو مصنوعی دارند، کمک کند.

به گزارش شریان نیوز،به نقل از یورو نیوز، پژوهشگران در سنگاپور «پوستی الکترونیکی» ساخته اند که می‌تواند احساس لمس کردن را بازآفرینی کند. آنان امیدوارند این نوآوری سبب شود تا کسانی که عضو مصنوعی دارند بتوانند با دست یا پای مصنوعی خود اشیاء و بافت متفاوت آنها یا حتی دما و درد را حس کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

 

این پوست الکترونیکی که به طور مخفف اِی‌سی‌ای‌اس نام گرفته است، روی یک سانتیمتر مربع یکصد حسگر دارد و پژوهشگران دانشگاه ملّی سنگاپور می‌گویند اطلاعات را سریعتر از دستگاه عصبی آدمی پردازش می‌کند.

این پوست مصنوعی می‌تواند ۲۰ تا ۳۰ جنس و بافت مختلف اشیاء را تشخیص دهد و می‌تواند خط بریل را با دقت ۹۰ درصد به‌درستی بخواند.

 بنجامین تی، سرپرست این تیم پژوهشی می‌گوید: «آدمی برای آنکه بافت اشیاء را حس کند باید روی آن‌ها دست بکشد، اما این پوست مصنوعی فقط با تماس و بدون کشیده شدن روی یک سطح می‌تواند بافت آن را تشخیص بدهد.

بهره‌مندی از الگوریتم‌های هوش مصنوعی چنین قابلیتی به این پوست داده است. پژوهشگران در آزمایشی نشان دادند که چطور این پوست مصنوعی، توانست نرمی و سفتیِ سطحِ دو توپ کوچک را پس از تماس با آن‌ها تشیخص دهد.

 ایده اولیه این کار از یکی از فیلم‌های «جنگ ستارگان» بوده است. در سکانسی از فیلم، پس از آنکه لوک اسکای‌واکر، قهرمان این مجموعه، دست راستش را از دست می‌دهد، یک دست مصنوعی پیشرفته را جایگزین آن می‌کنند، دستی که او می‌تواند از نو با آن لمس کند.

پژوهشگران این تیم گفته‌اند با آنکه این فناوری هنوز در مرحلهٔ آزمایشی است، تا همین جای کار به‌ویژه در جامعهٔ پزشکی، طرفداران بسیاری پیدا کرده است.

این تیم پژوهشی پیش از این نیز ابداعات مشابهی را به ثبت رسانده است، از جمله یک پوست مصنوعی شفاف که در صورت بریده شدن، خود را ترمیم می‌کند و همچنین یک مادهٔ نورافشان که برای تولید جلیقه‌های نورانی به‌کار می‌رود.

منبع: شریان

کلیدواژه: پوست مصنوعی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۵۵۰۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ستاره‌شناسان قوی‌ترین شواهد برای سیاره نهم را کشف کردند

تیمی از پژوهشگران می‌گویند پس از مطالعه‌ی گروهی از اجرام دوردست و ناپایدار که از مدار نپتون گذر می‌کنند، قوی‌ترین شواهد آماری را مبنی بر اینکه سیاره نهم واقعا در منظومه شمسی وجود دارد، پیدا کرده‌اند.

وقتی نوبت به کشف سیاره‌ها می‌رسد، پیدا کردن آنها در اطراف ستاره‌های دیگر در واقع کمی ساده‌تر از پیدا کردن آنها در اطراف ستاره خودمان است. به‌منظور پیدا کردن سیاره‌های جدید، اخترشناسان می‌توانند به لطف تکنیکی به نام «روش گذار»، افت نور هنگام عبور سیاره‌ها از مقابل ستاره میزبان را از طریق تلسکوپ‌ها مشاهده کنند.

ستاره‌شناسان همچنین با بررسی لرزش‌های ستاره که ناشی از سیاره‌هایی است که دور آن در گردش هستند، به وجود سیاره‌ها پی می‌برند. ازطریق این روش‌ها و چند روش دیگر، ما در چند دهه گذشته هزاران سیاره فراخورشیدی را کشف کرده‌ایم، درحالی‌که تعداد سیاره‌ها در منظومه شمسی همچنان هشت عدد باقی مانده است.

کشف سیاره‌های واقع در اطراف خورشید خودمان بر دو روش متکی است: رصد آنها در آسمان و شناسایی اختلالات جزئی در مدار اجرام دیگر. سیاره‌های زهره، عطارد، زحل، مشتری و مریخ همه ازطریق مشاهدات بصری کشف شدند.

اورانوس در سال ۱۷۸۱ زمانی کشف شد که ویلیام هرشل، ستاره‌شناس آلمانی دریافت جسم درخشانی در آسمان نسبت‌به ستاره‌های دیگر در حرکت است. نپتون زمانی کشف شد که اوربن لو وریه، اخترشناس و ریاضیدان فرانسوی متوجه شد مدار اورانوس با مدار پیش‌بینی‌شده توسط فیزیک نیوتنی متفاوت است. او پی برد که این پدیده می‌تواند توسط سیاره دیگری دورتر از اورانوس که بر مدار آن تاثیر می‌گذارد، توضیح داده شود و پیش‌بینی کرد سیاره کجا می‌تواند باشد.

اما کشف سیاره‌ها در منظومه شمسی ممکن است هنوز به پایان نرسیده باشد. در سال ۲۰۱۵، دو ستاره‌شناس موسسه فناوری کالیفرنیا شواهدی ارائه کردند که نشان می‌داد شش جرم فراتر از مدار نپتون به شکلی در کنار هم قرار گرفته‌اند که گویی توسط جرمی با نیروی گرانشی بزرگ در نزدیکی هم جمع شده‌اند. با وجود استدلال منتقدان مبنی بر اینکه تشخیص سیاره فرضی ممکن است به دلیل ناهنجاری آماری و سوگیری انتخاب باشد، تیم بر این باور است که اجرام مذکور ممکن است تحت‌تاثیر جرمی بزرگ‌تر در آن‌سوی مدار نپتون در گردش باشند.

پژوهشگران در مقاله‌ای جدید، با بررسی اجرام دارای دوره‌ی مداری طولانی که از مدار نپتون عبور می‌کنند، دریافتند که نزدیک‌ترین نقطه مدار آنها به خورشید در حدود ۱۵ تا ۳۰ واحد نجومی است. درمقابل، فاصله بین خورشید و زمین یک واحد نجومی است. آنها با انجام شبیه‌سازی‌هایی برای کشف آنچه که به بهترین نحو مدار این اجرام را توضیح می‌دهد، دریافتند مدلی که شامل سیاره عظیمی در آن‌سوی نپتون باشد، وضعیت پایدار این اجرام را خیلی بهتر از شبیه‌سازی‌هایی توضیح می‌دهد که در آنها سیاره نهم وجود ندارد. در این مدل، متغیر‌های دیگری مانند جزر و مد کهکشانی و تاثیر گرانشی ستاره‌های درحال عبور نیز درنظر گرفته شد.

گرچه یافته‌های مطالعه جدید جالب است، این تجزیه‌و‌تحلیل مکان پیدا کردن چنین سیاره‌ای را مشخص نمی‌کند. البته ممکن است به‌زودی با آغاز کار رصدخانه ورا روبین سرانجام اطلاعات قطعی‌تری درباره سیاره نهم به دست آوریم.

یافته‌های پژوهشگران در پایگاه مقاله‌های پیش‌انتشار آرکایو بارگذاری شده و برای انتشار در مجله‌ی The Astrophysical Journal Letters پذیرفته شده است.

منبع: زومیت

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم