قاتل طلافروش معروف پایتخت کیست؟

تنها پسر عبدالعلی مظفریان پیگیر پرونده پدرش است.

به گزارش ایسنا، روزنامه شهروند نوشت: «با گذشت ٤٠ روز از قتل طلا و جواهرفروش سرشناس پایتخت، تحقیقات در خصوص این پرونده معمایی ادامه دارد. تاکنون ١٧ نفر از دوستان، همکاران و نزدیکان این مقتول با حضور در دادسرای جنایی تهران مورد بازجویی قرار گرفته‌اند. با وجود این هنوز این پرونده مبهم و سربسته باقی مانده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پسر مقتول که چند ‌سالی است خارج از کشور زندگی می‌کند، بعد از این حادثه به وطن بازگشته و به ‌عنوان تنها ولی دم خواهان دستگیری و اشد مجازات قاتل یا قاتلان پدرش است.

صبح چهارشنبه، چهارم تیر، بود که چند مأمور شهرداری پیکر بی‌جان و خون‌آلود این مرد سرشناس را در حوالی جاده تلو پیدا کردند. در همان بررسی‌های ابتدایی مشخص شد که این عضو سابق اتاق بازرگانی ابتدا خفه شده و بعد هم با جسم سنگینی ضربات مهلکی به سرش وارده شده است. در ادامه مأموران مطمئن شدند که جسد این طلافروش پس از قتل به این محل آورده شده است. در ادامه تحقیقات هم راز ناپدیدشدن کیف جواهرات و طلاهای مرد طلافروش برملا شد. به گفته دوستان نزدیکش، عبدالعلی همیشه طلا و جواهراتی را که خرید و فروش می‌کرد در یک کیف کوچک دستی با خود به همراه داشت. اما از آنجا که چنین کیفی همراه مقتول پیدا نشد و از خودروی مدل‌بالا و تلفن همراهش هم هیچ ردی نبود، این احتمال مطرح شد که از سوی عامل یا عاملان جنایت به سرقت رفته باشد. همین هم شد تا بازپرس مصطفی واحدی از شعبه یازدهم دادسرای امور جنایی پایتخت دستور پیگیری این پرونده را صادر کند و شماره پلاک خودروی مقتول هم به تمامی واحدهای گشت پلیس اعلام شد تا در صورت مشاهده توقیف شود.

اما حالا با گذشت چند هفته از آن حادثه، تلاش کارآگاهان جنایی به نتیجه نرسیده است. از سوی دیگر در این مدت افراد زیادی هم در برابر بازپرس پرونده حاضر شدند و مورد سوال و جواب قرار گرفتند تا شاید راز این جنایت برملا شود. در میان این افراد یکی از همکاران نزدیک به مظفریان در اظهاراتی مدعی شد که روز قبل از جنایت او را در یک خیریه ملاقات کرده است و چند کلامی هم درباره یک گردنبند عتیقه با هم صحبت کرده‌اند؛ گردنبند طلایی قدیمی که مقتول قبل از مرگش آن را ارزش‌گذاری کرده بود.

پلیس به امید این که شاید همین گردنبند سرنخی باشد برای روشن‌شدن ماجرا به سراغ دو زنی رفتند که گردنبند را برای قیمت‌گذاری به نزد مقتول برده بودند. اما اظهارات این دو زن هم کمک چندانی نکرد: «ما از طریق دوستانم با آقای مظفریان آشنا شدیم. بعد هم با صاحب گردنبند قرار ملاقاتی ترتیب دادیم. مرحوم پس از بررسی دقیق گردنبند نظرشان را اعلام کردند اما رقم پیشنهادی ایشان مورد قبول صاحب آن قرار نگرفت.»

اما این زنان این موضوع را هم به بازپرس گفتند که قبل از دیدار مظفریان چند پیام تهدیدآمیز دریافت کردند: «از یک شماره ناشناس برای ما چند خط پیام ارسال شد به ما هشدار دادند که از مقتول فاصله بگیریم، حتی در یکی از پیام‌ها خطاب به ما عنوان شده بود که قصد کلاهبرداری و اخاذی از مرحوم مظفریان را داریم ولی وقتی این موضوع را باخودشان مطرح کردیم اظهار بی‌اطلاعی کردند.»

به جز این دو زن، تاکنون ١٥ مرد هم مورد بازجویی قرار گرفتند؛ حتی یکی از طلافروش‌هایی که گفته می‌شد بدهی بسیاری به مظفریان داشته است. این مرد طلافروش در روزهای پایانی تیر با حضور در دادسرای جنایی به بازپرس پرونده گفت: «من به او بدهکار هستم اما رابطه خیلی خوبی داشتیم، حتی چند روز قبل از قتل با او ملاقات کردیم و درباره کار و حساب و کتاب با هم صحبت کردیم.»

چند نفر دیگر از همکاران و آشنایان مقتول هم کم و بیش اظهارات مشابهی داشتند. صحبت‌های مطرح‌شده و اطلاعات به دست‌آمده تا اینجای کار کمکی به پیشرفت این پرونده نکرده و پلیس همچنان در تلاش است تا سر نخی به دست آورد. در این میان هم پسر مقتول که در کشور کانادا طبابت می‌کند، پس از این که از مرگ پدرش مطلع شد، به کشور بازگشت. او سال‌هاست که از ایران دور بوده و از دوران دبیرستان به اروپا و سپس کانادا مهاجرت کرده است. به همین دلیل هم از کارهای پدرش هیچ اطلاع درستی ندارد و همه دانسته‌هایش بر اساس صحبت‌های دوستان و همکاران قدیمی پدرش است. با وجود این او برای رسیدگی به این پرونده وکیل گرفته و خواستار دستگیری و مجازات قاتل پدرش است.»

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: حوادث

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۵۸۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«بی‌حجاب، مزاحم ماست، نباید تحمل شود»- طراح لایحۀ حجاب و عفاف/ ابوالفضل اقبالی کیست؟

   عصر ایران؛ سروش بامداد- خیلی‌ها دوست دارند بدانند لایحۀ حجاب و عفاف را کی نوشته که این قدر شورای نگهبان به آن ایراد شرعی و قانونی می‌گیرد؟ روشن است که یک روحانی و فقیه آشنا با شرع آن را ننوشته و گرنه این همه مشکل شرعی نداشت و آقای حسین شریعتمداریِ کیهان را هم به این نتیجه نمی‌رساند که قانون (لایحه نهایی نشده) را بگذارید کنار و با همین طرح نور (گشت ارشاد - 2 نیروی انتظامی) جلو بروید. فرمانده کل فراجا هم از حرکت بی‌درنگ به جانب »عفت اسلامی«سخن گفته و دیگر کمتر صحبت از اجرای آن قانون است.

  اما این لایحه را کی نوشته؟ یک فقیه؟ نه! یک خانم؟ نه! چهرۀ اصلی این لایحه آقایی است به نام ابوالفضل اقبالی که سال 88 و در گرماگرم التهابات انتخابات لیسانس علوم اجتماعی خود را از دانشگاه علامۀ طباطبایی گرفت و 8 سال بعد موفق شد در رشتۀ مطالعات زنان فوق لیسانس خود را از دانشگاه غیر دولتی خوارزمی دریافت کند.

   او وقت و همت خود را صرف مطالعات زنان کرده و حاصل آن چند مقاله و کتاب است که در نگاه اول این تصور را ایجاد می کند که نوشتۀ یک خانم باشد اما به قلم اوست که امسال 40 ساله شد:

   از گشت ارشاد تا چادر المیرا، زنان در دنیای وارونه، ساخت اجتماعی طلاق توافقی...

   نگاهی به مشاغل او بعد از دریافت مدرک و حتی حین دانشجویی نیز نشان می‌دهد در جامعه به مفهوم عام آن کار و زندگی نکرده بلکه در نهادهای مختلف حکومتی و نه حتی دستگاه های اجرایی دولتی ( دست‌کم تا پیش از روی کار آمدن دولت ابراهیم رییسی) مشغول بوده است:معاون رصد و پایش موسسه بینا وابسته به سازمان تبلیغات، مدیر روابط عمومی ستاد امر به معروف و نهی از منکر، کارشناس کودک و نوجوان سازمان رسانه ای اوج، دبیر کارگروه زنان در مؤسسۀ اشراق وابسته به بنیاد خاتم‌الاوصیا و سرانجام در دولت آقای رییسی وارد دولت می‌شود (ستاد حجاب و عفاف وزارت کشور).

   چون در برخی گفت‌و‌گوها از او به عنوان «آقای دکتر» یاد می‌شود بررسی‌ها حاکی از آن است در دانشگاه علوم تحقیقات دانشگاه آزاد  وارد تحصیل در مقطع دکتری جامعه شناسی شده اما ادامه نداده و گویا به تازگی در دانشگاه تهران از سر گرفته است.

   ویژگی آقای اقبالی این است که مانند امامان جمعه به شرع استناد نمی‌کند ( هر چند آقای علم‌الهدای مشهد هم به تازگی از شاهنامه گفت و این شعر را خواند: "منیژه منم، برهنه ندیده تنم آفتاب" و تفاخر دختر افراسیاب به بیژن درباره جایگاه طبقاتی خود را بی‌توجه به ابیات قبل درباره شادنوشی این دو را به حساب الگوی حجاب و پوشش گذاشت!) یا به قانون. چون قانون را خودش نوشته و در گیر و دار رفع اشکالات شرعی است. از این رو تعابیر خاص خود را به کار می‌برد کما این که به تازگی در برنامه تلویزیونی «بدون گارد» گفت:

   «تحمل مخالف، رفتار اخلاقی است اما بی‌حجابی مزاحمت برای ماست و تحمل مزاحم رفتاری انفعالی است». تعابیری که ما به ازای شرعی و قانونی ندارد.

  پیش‌تر در مناظره با دکتر احمد بخارایی - جامعه شناس- هم وقتی مجری پرسید: "با توجه به این که برای سلبریتی ها جریمه های بیشتر تعیین کرده اید آیا نباید نگران بود این رفتار ها به مهاجرت بینجامد؟"  او پاسخ داد: جریمه های آنان را بیشتر تعیین کردیم چون رفتارشان تبعیت اجتماعی دارد ولی اگر هم به مهاجرت بینجامد، خوب بینجامد!

   بلافاصله البته توضیح داد البته قدم هنرمندان روی چشم ما! در فضای مجازی هم در واکنش گفته شد: قدم تان روی چشم برای فردی بیرونی به کار می رود. یک ایرانی متولد 1362 که نمی تواند به ایرانیان دیگر بگوید قدم تان روی چشم! این خاک که متعلق به شمای تنها نیست!

   بحث انگیزترین سخن او اما باز در همان مناظره با احمد بخارایی بود که در آن گفت:

   بی حجابی جلوی حرص و ولع را می گیرد در حالی که هر چه افراد حریص تر و گرم تر و پرقدرت تر و ولع بیشتری داشته باشند برای تشکیل خانواده مصمم تر می شوند و اگر در غرب خانواده ها واقعی نیست به خاطر این است که ولع ندارند و بعد از آن آماری ارایه داد.

ه   نگامی که مجری گفت چون این آمارها را مراکز رسمی و حکومتی منتشر می کنند برخی در آنها تشکیک می کنند او این گونه پاسخ داد: آمارگیران پژوهشگاه فرهنگ و ارتباطات ظاهری کاملا مردمی دارند. با یک من ریش و انگشتر و یقه آخوندی که آمار نمی گیرند.

   این که یک آقا و نه خانم ها متولی طراحی و دفاع از لایحه حجاب هستند و تحصیلات فرد در زمینه علوم اجتماعی است و ادبیاتی که به کار می گیرد شبیه فقیهان و حقوق دانان نیست در حالی که به شرع و قانون استناد می شود مورد توجه ناظران قرار گرفته و روشن شده بنای او بر دو اصل است: یکی این که حجاب کم یا بی حجابی حرص و ولع تشکیل خانواده و ارتباط مشروع را از بین می برد و دوم این که «مزاحم ما هستند».

  با این اوصاف این سوال هم قابل طرح است که چرا آقای رییسی، ابوالفضل اقبالی را برای معاونت زنان و خانواده انتخاب نکرده با توجه به این که خانم خزعلی معاون کنونی بارها گفته اولویت خانم ها باید خانه و خانواده باشد و طبعا این قاعده شامل خود خانم انسیه خزعلی هم می شود.

در تاریخ معاصر ایران یک ابوالفضل اقبالی دیگر هم البته داریم که ربطی به حجاب و زنان نداشت و 16 سال قبل از تولد این ابوالفضل اقبالی درگذشته و او نماینده آستارا در دوره 21 مجلس شورای ملی بود و مدتی قائم مقام دکتر حسن خطیبی در جمعیت شیرو خورشید سرخ ایران.

  آقای اقبالیِ مورد نظر این نوشته اما جایی قائم مقام نبوده او مدیر عامل موسسه فرهنگی هنری بصیرت است.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: آقای علم‌الهدی! چرا منیژه؟