درسهایی از زندگی و آموزههای امام هادی(ع) برای دوران سخت کرونایی
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۶۷۸۷۰
استاد حوزه و دانشگاه گفت: امام هادی(ع) در زیارت جامعه کبیره فرموده است که هیچ عبادتی برتر از این نیست که حق مؤمن را ادا و نیازهای او را برطرف کنیم.
آیت الله حبیب الله احمدی استاد حوزه و دانشگاه به مناسبت ولادت امام علی النقی الهادی(ع) در گفت و گو با خبرنگار قدس آنلاین تصریح کرد: طبق قول معروف و مشهور ولادت امام علی النقی الهادی پانزدهم ذی الحجه سال ۲۱۲ هجری بوده است؛ نام حضرت علی است که چهار امام ما به همین نام منتسب هستند و ایشان لقبهای بسیار زیادی دارند که از جمله آن، نقی، هادی، عسکری، زکی، عالم، فقیه، نجیب، امین، طیب، موضح یعنی روشنگر، ناصح یعنی خیرخواه، فتاح یعنی مشکل گشا، شهید، وفی یعنی با وفا، منتجب یعنی برگزیده، متقی، مرتضی و متوکل می توان نام برد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آیت الله حبیب الله احمدی افزود: دو لقب از بین القاب امام هادی معروفیت بیشتری دارد که یکی نقی و دیگری عسکری است. علت آنکه به ایشان عسکری گفته شده این است که معتصم خلیفه عباسی ایشان را از مدینه به سامراء فراخواند و آنجا ابتدا شهر نبود بلکه معسکر به معنای پادگان بود، بنابراین چون ایشان در پادگان در محاصره عسکر و لشگر عباسیان بود، عسکری لقب گرفتند همانطور که امام حسن فرزند بزرگوار ایشان را هم عسکری می نامند. کنیه ایشان هم ابوالحسن ثالث است.
استاد حوزه و دانشگاه در ارتباط با تبار امام هادی(ع) توضیح داد: از طرف پدر که همه اشراف دارند پدر ایشان امام محمد تقی حضرت جواد الائمه(ع) هستند و به همین شکل اجداد پدری امام هستند تا می رسد به حضرت زهرا(س) و رسوالله(ص)؛ اما از جانب مادر، مادران ائمه اطهار علیهم السلام از امام موسی بن جعفر به بعد همگی کنیز بودند و بیشتر آنها از تبار آفریقایی هستند و مادر امام زمان عج هم اروپایی هستند. مادر امام هادی خانمی به نام سمانه مغربیه از اهالی سودان کنونی که آن زمان جزو مصر بود و از طایفه ماریه قبطیه هستند که حاکم مصر وقتی مسلمان شد این کنیز را به امام جواد هدیه داد. ایشان زنی پاکدامن و دوشیزه بودهاند. در مورد این خانم امام هادی(ع) فرزند گرامی ایشان می فرماید: "امی عارفة بحقی وهی من اهل الجنة و لا تختلف عن الامهات الصدیقین و الصالحین" مادرم به مقام و شأن و منزلت من که امام باشم آگاه است و از اهل بهشت است و تفاوتی با مادران صدیق و صالح ندارد. این افتخار بزرگی است که یک معصوم درباره این خانم اینگونه سخن گفته است.
وی به بیان فضایل امام هادی علیه السلام پرداخت و گفت: به تعبیر خود امام هادی(ع) در زیارت جامعه کبیره فضایل ایشان و سایر ائمه بسیار زیاد است؛ ایشان در این زیارت که در نزد شیعه اهمیت بسیار بالایی دارد و یک مرجع اصلی است در ارتباط با ائمه میفرماید: "لا احصی ثناءکم" کسی نمیتواند فضایل و ثنای اهل بیت را بشمارد. یا یک تعبیر دیگری در همین زیارت دارد که میفرماید: "لا تدرک فضائلنا ولا تستقصی" فضیلتهای ما درک نمی شود و به شماره در نمیآید. در زیارت جامعه باز در باب فضایل ائمه علیهم السلام از جمله خود امام هادی میفرماید: "عادتکم الاحسان و سجیتکم الکرم" روش زندگی اهل بیت علیهم السلام احسان و خیر رساندن به دیگران و رفتار آنها کرم و بزرگواری و بخشندگی است. در ارتباط با خود امام هادی هم فرمودهاند: "کان ابسط الناس" گشاده دست ترین مردم بود.
آیت الله احمدی در ادامه آموزههای عرشی امام هادی(ع) را تبیین کرد و افزود: در حدیثی از امام هادی داریم که فرموده است: "حرمة النبی و حرمة المؤمن اعظم من حرمة البیت" حرمت پیامبر و حرمت انسان مؤمن از حرمت بیت الله الحرام بالاتر و بزرگتر است. بر روی زمین هیچ بقعهای محترمتر از بیت الله الحرام نداریم. بنابراین ما از این آموزه عرشی یاد میگیریم که باید به مؤمنین احترام بگذاریم و با دیگران بدرفتاری نکنیم و باید مراقب باشیم که موجب رنجش دیگران را فراهم نکنیم. دومین آموزه عرشی امام هادی ادای حقوق و پرداختن به حقوق مردم و جامعه است. ایشان میفرماید: "ما عبدالله بشیء اعظم من اداء حق المؤمن" هیچ عبادتی برتر از این نیست که حق مؤمن را ادا کنیم؛ عبادت به این نیست که مدام سجده کنیم، نماز بخوانیم، روزه بگیریم و قرآن بخوانیم، بلکه بالاترین و ارزشمندترین عبادت به فرموده حضرت هادی ادای حقوق دیگران است. یا در جای دیگر فرموده است: "قضاء حاجة المؤمن خیر من عتق الف رقبة" برطرف کردن نیاز یک مؤمن برتر از آزادسازی هزار بنده است.
استاد حوزه ودانشگاه در نتیجه گیری از آموزههای امام هادی(ع) به اوضاع سخت کرونایی امروز اشاره و تصریح کرد: ما در برابر این پدیده ناخواسته که تمام بشریت را تهدید میکند، مسئولیت و وظیفه دینی داریم که با رعایت پروتکل های بهداشتی از انتشار و شیوع بیشتر ویروس و نیز تضییع حقوق دیگران جلوگیری کنیم؛ همانطور که رهبر بزرگوارمان تاکید کردند که من تابع ستاد کرونا و بهداشت هستم، همه ما باید به همین شکل عمل کنیم و حق مؤمنین و جامعه را رعایت کنیم که اگر نکنیم و باعث انتشار ویروس شویم و یک نفر گرفتار شود مسئول تمام ضرر و زیانهای او خواهیم بود. قاعدهای در فقه داریم به نام قاعده "لاضرر" که هیچکس حق ندارد به دیگری ضرر برساند. اکنون این بیماری باعث شده افراد بسیاری کار و شغل خود را از دست بدهند و برخی مشاغل تعطیل شده است و کم نیستند افرادی که نیازمند شده، به نان شب محتاج هستند؛ خوب در این شرایط امام هادی(ع) می فرماید که به فریاد همدیگر برسید و به هر روشی اعم از کمک مؤمنانه یا ایجاد شغل البته با حفظ عزت نفس نیازمندان مشکل آنها را برطرف کنیم به ویژه در این ایام که دهه ولایت، عید قربان، ولادت امام هادی و عید غدیر خم است آنهایی که کسب و کارشان کمتر آسیب دیده به آنهایی که مشکل دارند کمک کنند.
استاد حوزه و دانشگاه در پایان به این نکته اشاره کرد که متاسفانه درباره امام جواد، امام هادی و امام حسن عسکری علیهم السلام نوشتار بسیار اندکی داریم و نویسندگان ما یک مقداری کم همتی کردهاند، از این رو از نویسندگانی که میتوانند؛ خواست تا زندگی سیاسی، اجتماعی و دینی این سه امام همام را بیشتر و بهتر به قلم درآورند.
انتهای پیام/
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: امام هادی ع کمک به نیازمندان ولادت امام هادی ع امام علی النقی ع استاد حوزه و دانشگاه علیهم السلام امام هادی ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۶۷۸۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بررسی ابعاد سیاسی علامه سیدمحمد باقر درچهای/ یک کنشگری سیاسی با شاگردپروری
میزگرد بررسی ابعاد سیاسی علامه سید محمد باقر درچهای در دفتر نهاد مقام معظم رهبری دانشگاه اصفهان به همت مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، میزگرد بررسی ابعاد سیاسی علامه سید محمد باقر درچهای در دفتر نهاد مقام معظم رهبری دانشگاه اصفهان به همت مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد برگزار شد.
در ابتدای این نشست محمود فروزبخش کارشناس مرکز مشاهیر تخت فولاد با اشاره به موضع آیتالله درچه ای در دوران مشروطه اظهار کرد: ایشان در ظاهر یک کنشگر سیاسی نیستند، اما در حقیقت ایشان سیاست را در سطح بالاتری دنبال میکنند، این سطح همان شاگردپروری است.
وی افزود: ایشان به اهداف خود در سیاست در آن زمانه نمیرسیدند، اما شاگردانی تربیت میکنند که حلقهای از حلقههای زنجیر روحانیت شیعه است که در نهایت به ظهور میرسد.
این اصفهانپژوه تصریح کرد: در آن دوران دو سبک سیاسی آشکار وجود داشته است، یکی جریان مشروطهخواه به رهبری حاج آقانورالله بوده که با کلماتی مانند مقاومت و نهضت میتوان از آن نام ببریم. جریان دوم هان نست وزارت ایرانی است که برترین جلوه آن رکن الملک بوده است. یعنی شخصیتی که بیش از سه دهه در کنار شخصیت ظالمی مثل ظل السلطان بوده، اما طوری سیاستورزی داشته که مردمان از او به نیکی یاد میکنند.
فروزبخش در پایان خاطرنشان کرد: سختگیریها و ملاحظات و احتیاطهای علامه درچهای باعث که ایشان داخل بازی مشروطه قرار نگیرند. این وضعیت سبب شد که این عالم فرزانه بتواند در انزوا و خلوت خاص خود، مسیر علمی خودش را ادامه دهد. مسیری که قله است و به صورت تعمدی رفتاری را اتخاذ میکند که از بسیاری از عوامزدگیها دور باشد.
سخنران دوم این میزگرد مصطفی مرتضوی، مدیر خانه مشروطه اصفهان بود.
مرتضوی اظهار کرد: یکی از شاگردان آیت الله درچه ای، زعیم حوزه علمیه قم یعنی آیت الله بروجردی بوده است؛ بسیاری از شاگردان حضرت امام خمینی (ره) کسانی بودند که شاگردی آیتالله بروجردی را در مقطعی کرده بودند. پس این ربطی است برای ظهور پدیدهای به نام انقلاب اسلامی. اینجا میتوان بگوییم که بسیاری از آن چه در ایام مشروطه برای آیت الله درچه ای تحققپذیر نبود، وقوعش را در آینده نشان داد و این همان موضوع شاگردپروری است که چنین فضایی را برای آینده ایجاد میکند.
این پژوهشگر علوم سیاسی با اشاره به گستره و تنوع شاگردان علامه درچهای اشاره کرد: سختگیری آیت الله درچهای در مباحث علمی به منظور مقابله با دو جریان انحرافی بوده است. جریانی که تحت عنوان غربگرایی رونق گرفته بوده و جریانی که گرایش سلفی داشته است. مقابله ایشان با نگاههای عوامزده نیز باید از همین منظر نگاه شود که در بطن آن سدی در برابر نگاههای غربگرایانه است که با اسم مقابله با عوامزدگی میخواهد ریشه دین را بزنند.
مرتضوی تاکید کرد: طبیعتاً با این سختگیری از فضای مرید بازی فاصله گرفته میشود تا بتواند با خرافه مبارزه کند. در طی این مبارزه عقلانیتی پدید میآید که در آینده به کمک اصلاحات سیاسی میآید. پس از بحرانهای پر از نا امنی، خرافات را در بین مردم زیاد میکند. وظیفه یک عالم دینی در این زمان بیان اصالتها است. اصلاح سیاسی نیاز به عقلانیتی دارد که برآمده از همین اصالتها است.
در ادامه حجتالاسلام احمد رهدار پژوهشگر حوزه اندیشه سیاسی و تاریخ معاصر با اشاره به نمای کلی جریان روحانیت شیعه پس از صفویه تا امروز اظهار کرد: علامه درچهای در خط ناب فقهی اصولی قرار دارد. وصف اول برای ایشان عالم بودن و مدرس فقه و اصول بودن است. در درجات بعدی از فقه او، دلالتهای سیاسی هم خلق میشود. پس هر کس میخواهد از علامه درچهای بنویسد باید اول از عالم بودن و فقیه بودن او بگوید. او شخصیتی است که در یک کلام باید بگوییم فقط درس داده و درس داده است و در ازای آن شاگردان بزرگی تربیت کرده است.
این پژوهشگر حوزه علمای معاصر شیعه تصریح کرد: اگر بخواهیم شخصیتی را در دوران نزدیک مثال بزنیم که مشی او شبیه به آیت الله درچهای بوده باید از مرحوم آیت الله خویی نام ببریم. او نیز تمام عمرش به فقه و فقاهت و تدریس شناخته میشده است. هر چند که به عقیده من درس ایشان به شدت دلالت فقهی داشته است و یک نشانه اینکه سیاسی بوده آن است که برخی از شاگردان حلقه اول ایشان توسط صدام به شهادت رسیدهاند. وقتی به فهرست بلند شاگردان آقای درچه ای نگاه میاندازیم متوجه میشویم که ایشان هم شاگردان متفاوتی دارند که در میان آنان شخصیتهایی سیاسی مانند آقانجفی قوچانی و شهید مدرس هم وجود دارند.
رهدار بار دیگر به نمای فقاهتی مرحوم درچه ای اشاره داشت و افزود: اگر بخواهیم علامه درچهای را بیشتر بشناسیم، باید شبکه شاگردان ایشان را ردیابی کنیم و بشناسیم. آیت الله درچهای اگر چه در ظاهر سیاسی نبوده، اما بودهاند کسانی که ایشان را در حوزه سیاست بسط دادهاند، مانند شخصیت علامه طباطبایی که سیاسی نبودند اما طلبههای شاگرد ایشان بارها توسط ساواک دستگیر شدند و بعدها ستون فکری جمهوری اسلامی شدند.
این پژوهشگر اندیشه سیاسی با اشاره به تحولات سریع زمانه مواجه ما با تجدد گفت: روحانیت شیعه در دوران اخیر فرصت کمتری داشتند که به مسئلههای دوران جواب دهند و به دنبال روشهای جدید داشتند از جمله این که فرستادههایی به بلاد مختلف میفرستادند. این روحانیان در آن شهر، مرجع رسیدگی به امور بودهاند. در اصفهان به سبب پیشینه حوزه علمیه ما چندین عالم شهری برجسته داشتهایم و گویا این روحانیون در یک پیمان نانوشته دست به تقسیم کار زدهاند و در این میان مشخص است که مسئولیت کرسی درس عالی فقه و اصول به آیت الله درچهای رسیده است.
وی با اشاره به شخصیت جامع امام خمینی (ره) خاطرنشان کرد: شخصیت استثنایی حضرت امام خمینی (ره) ما را در زمینه قضاوت علمای شیعه دچار خطا کرده است. ایشان در همه تخصصها در حد قله مطرح بودهاند، اما علمای دیگر این گونه نبودهاند و هر کس در تخصص خود میتوانسته مطرح باشد، مثلاً برخی سلوک عرفانی داشتهاند برخی به شدت اجتماعی بودهاند و برخی شاگردپرور بودهاند. هر کدام از این وادی ملاحظات خود را داشته است. در دوران مشروطه، آقای درچهای به این نتیجه رسیده است که عهدهدار کرسی درس و بحث باشد.
این استاد حوزه و دانشگاه بار دیگر در پایان سخنان خود تاکید کرد: آن چنان که از فیلسوف، فلسفهورزی انتظار میرود از فقیه هم فقاهت ناب انتظار میرود و روش و قواعد خاص خود را دارد. دین باید در ساحت تخصص خود توسط عالمی بیان شود. فقیهی مانند آیت الله درچهای باید فقه را بگوید و از استانداردهای آن علم کوتاه نیاید و یک شاخص و معیار باشد، بعدها دیگرانی باید بیایند و به خصوص در حوزه سیاست، اهالی سیاست میتوانند این سخن ناب فقهی را در مجرای خود جلو ببرند و در سایه آن علم و حقیقت دین، سیاست را به پیش ببرند.
کد خبر 748022